ปีชง ปีชน กลับมาจากชลบุรีแล้วครับ เมื่อวานเคลียร์เอกสาร วางบิล ส่งอัพเดทตารางงานวุ่นวาย สรุปผมกลับมากรุงเทพวันเสาร์ครับ ไม่ได้อยู่เที่ยววันอาทิตย์เพิ่ม เหตุผลหลักๆ เลยคือ.....ชลบุรีร้อนมาก!!!! อยู่ไม่ไหวครับ ออกไปกินอะไรตอนค่ำ ๆ ก็ไม่บันเทิง ทำงานเส็ดช่วงเช้า ทีแรกว่าจะหาข้าวกินแล้วกลับกันเลย แต่ยังไงไม่รู้ครับ อยู่ๆ ก็มาโผล่ที่ คาเฟ่ป้าบุญ พัทยา 5555555  ร้อนไม่ไหวครับ!!! ผมเลยจัดน้ำมะพร้าวปั่นมา Cold down ซะก่อน 1 แก้ว ระหว่างรออาหารก็ไปยืนให้อาหารปลาซะให้เย็นใจ อ้อ....จริงๆ พวกผมแวะอีกป้าบุญมาก่อนครับ อยู่ฝั่งตรงข้ามกัน ที่กว้างมาก นอกจากปลามีม้ามีกระต่ายมีเต่าด้วย แต่คนเยอะมาก เลยวนออกกันหมดมาแวะฝั่งตรงข้าม มีแค่พัทคนเดียวที่จอดลงไปเข้าห้องน้ำ พอมาอีกฝั่งคนน้อยกว่าครับ รอคิวประมาณ 10 นาที ได้ อาจด้วยที่พวกผมไปตอนเที่ยงครึ่งด้วยครับ คนน่าจะกำลังทานข้าวกันเลย จนต้องถามกันว่า ทำไมเราจะต้องแวะ ป้าบุญให้ได้วะ??? บอกแล้วให้กินข้าวมันไก่ๆๆ คำตอบคือ....ไนท์อยากมาครับ....... ไนท์เป็นคนรักสัตว์เลยอยากมาร้านอาหารที่มีสัตว์ด้วย อาหารมานี่ไม่ได้ถ่ายเลยนะครับ เพราะทั้งหิวทั้งร้อน กินกันชลมุน แถมรอโต๊ะก็ว่าชิลๆ รออาหารนี่นานกว่ารอโต๊ะอีกครับ 55555 น่าจะ ร่วม 20 นาทีได้ ดีที่มีปลาคราฟเป็นเพื่อน หมดตังไปเกือบ 200 ซื้ออาหารปลา  กินเส็ดบ่าย 2....แฟนผมไลน์มาบอกอีกว่า อยากกินท็อฟฟี่เค้กชลบุรี ไอ่ผมก็ไม่รู้จักสาขาอื่นนอกจากศรีราชา ก็เลยต้องวิ่งเข้าศรีราชากัน 3 คัน แวะซื้อท็อฟฟี่เค้กกลับบ้านกันไปคนละกล่อง 2 กล่อง  และที่ร้านท็อฟฟี่เค้กนี่แหละครับ ที่เกิดเหตุ.... เพราะวันเสาร์มันแรง คอเลยแห้งตั้งแต่บ่าย 2.... หาที่นั่งกินอะไรกันเบาๆ หน่อยดีกว่า รู้ตัวอีกที ไอ่ 3 คนที่ขับด้วยกันมาตั้งแต่ชลบุรี ก็มาโผล่ที ....โซนทรัลเวิร์ล..... มาถึงก็ราวๆ 5 โมงครึ่ง หาที่จอดกันบรรลัยเลยครับ วันเสาร์ช่วงเย็นๆ แบบนี้ แล้วพยายามจะหาที่จอดให้ใกล้กันครับ เลยวนอยู่นานมากๆ ผมหาที่จอดได้เป็นคนแรก ก็เดินเข้าห้างไปเข้าห้องน้ำซะก่อน กำลังเดินงงๆจะไปกรูฟ งงที่ว่าคือ เราอยู่ตรงไหนวะ กรูฟอยู่ไหนวะ 55555 และพยายามจำทางกลับให้ได้ครับ เพราะไม่รู้ว่าไอ่ที่พูดกันว่าเบาๆ มันจะเบาแค่ไหน ไม่ใช่จำที่จอดรถไม่ได้ขึ้นมาละยุ่งเลย ยิ่งเซนเวิร์ลนี่ผมหลงเก่งซะด้วย อยู่ๆ มีเสียงหนึ่งพร้อมมือที่จับไหล่ผมแรงๆ "พี่! ทางนี้ๆๆ ไปเอาโต๊ะก่อน"  พัทเดินหน้าตั้งลากผมที่ไม่ได้ใส่คอนแทคเลนส์ไปด้วยจนถึงกรูฟ คือมันจองโต๊ะไว้ครับ และต้องรีบไปเอาโต๊ะก่อน 6 โมงเย็น นี่ก็เฉียดฉิว ซึ่งสรุปเราได้โต๊ะด้านนอกครับ แต่แน่นอน.....พวกผมอยากนั่งด้านใน แต่ข้างในนี่เต็มแล้วครับ ก็ไม่ได้เซ็งอะไรแค่นั่งส่องๆ ดูด้านในจากประตูแค่นั้น ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาสั่งอาหารเหมือนหิวข้าวมากกว่าหิวเบียร์    แล้วเบียร์ 1 ทาวน์ก็มาตั้งที่โต๊ะ พร้อมอาหารที่ต้องมาพร้อมโต๊ะเสริม ผมนี่จัดมาม่าเลยครับ 555555 สดชื่นมาก แบ่งพัทกับไนท์กินด้วย ทุกคนชอบ อาหารหลักหมดไวมาก ตั้งแต่เบียร์แก้วแรกยังไม่หมด เหลือแต่ของกินเล่น แล้วผม 3 คนนี่สายบันเทิงครับ ก็นั่งร้องเพลงตามกันไปเบาๆ แบบอยู่นอกร้าน "เค้าจะปิดไฟกี่โมงนะ จำได้เหมือนทุ่มนึงงี้ป่ะ" ผมคุยกับ 2 คนนั้น "ไม่รู้วะพี่ เค้าปิดด้วยหรอ" ไนท์ถาม "ปิดดิ สว่างเบอร์นี้ กินเบียร์ไม่เมา" ผมพูดเอาฮา "สว่างงี้ต้องเข้าไปมั่วเต้นบ้านงานข้างในแล้วพี่" พัทเสริม นี่ก็ตลกกันทั้งโต๊ะ น้องที่ดูแลโต๊ะเดินมากดเบียร์เติมให้ก็ยิ้มๆ น่าจะขำตามด้วย แล้วพวกผมก็คุยกันเฮฮา ร้องเพลงตามกันไม่ให้เสียอรรถรส จนในที่สุด ไฟหน้าร้านก็ปิดลง โต๊ะผมนี่ยกไม้ยกมือตบมือกันพออกพอใจ  อยู่ๆ น้องที่ดูแลก็มากระซิบว่า มีโต๊ะข้างในว่าง ย้ายไปข้างในไหม แต่ไม่เห็นเวทีนะ ผมเลยขอเข้าไปดูโต๊ะ ซึ่งก็ตอบน้องไปว่าไม่เอาครับ เพราะอยู่ในซอกเล็ก ๆ ไม่เห็นอะไรนอกจากกำแพง กับโต๊ะตรงข้าม นั่งกินต่ออีกครุ่เดียว น้องก็เดินกลับมาอีก บอกว่า ไปดูโต๊ะอีกโต๊ะไหม ตรงข้ามบาร์ พอชี้ๆ จากกระจกด้านนอกให้ผมดู ผมก็โอเคครับ มุมดี ไม่เห็นนักร้องแต่แสงสีเสียง ผู้คน คือเต็มที่มาก ผมเดินกลับมา พร้อมกวักมือเรียกพัทกับไนท์ว่าได้โต๊ะด้านในแล้ว "มูฟๆ" "โอ้โห!!!" โคตรเจ๋งเลยวะพี่ปริ๊นซ์" ไนท์ตบมือ พร้อมหยิบมือถือลุกขึ้นจากโต๊ะ "มือว่างๆ ช่วยกันถือแก้ว ถือจานช่วยน้องเค้าด้วย" ผมพูดพร้อมหันไปยิ้มให้น้อง ซึ่งน้องเค้าก็กำลังช่วยเก็บของเพื่อย้ายโต๊ะให้อยู่ครับ ส่วนผมก็หยิบแก้วตัวเอง หยิบสามชั้นทอดไปด้วย น้องมาส่งที่โต๊ะใหม่ พร้อมบอกว่าน้องคนใหม่จะมาดูแลให้แทนนะ ขอให้สนุก คือโคตรดีเลยครับ  "พี่ทำยังไงอ่ะ พูดอะไรทำไมน้องเค้าถึงพยายามหาโต๊ะให้ขนาดนี้" พัทถาม "ไม่ได้ทำอะไรเลย เค้าคงเห็นโต๊ะเราดูเอ็นเตอร์เทนดี เลยอยากให้เข้าไปข้างใน" ผมสายตาสั้นใช่ไหมครับ จะไม่ค่อยเห็นหน้าใคร แม้จะเป็นโต๊ะข้างๆ ก็ตาม แต่ตอนเดินเข้ามา ผมรู้สึกว่าเหมือนมีคนมองหน้า ซึ่งก็ไม่สนใจครับ ก่อนจะนั่งหันหน้าออกหน้าร้าน "น้องเมียกูมาว่ะ" เสียงโต๊ะใกล้ๆ พูดพร้อมหัวเราะปนประหลาดใจ "คนไหนๆ น้องแฟนมึงน่าจะสวย" "น้องเมียกูผู้ชายโว้ย!" ก่อนที่จะมีคนลุกเดินเข้ามาหาผม ซึ่งคนนั้นคือ......พี่เขยผมเอง 5555 ผมหันไปเจอ จังหวะนั้นสารภาพเลยว่าตกใจมาก เพราะไม่คิดว่าจะมาเจอคนรู้จัก โคยเฉพาะพี่เขยเนี้ย....ในที่แบบนี้ "เอ้าพี่" "เอ้าปริ๊นซ์ มากับเพื่อนหรอ" พี่เขยถาม "ก่อนกลับบ้านน่ะพี่ พี่มานานแล้วหรอ" ก็ทักทายกันครับ แล้วต่างคนก็ต่างนั่งที่โต๊ะตัวเอง ทีแรกผมนี่เซ็งเลย เพราะปกติอยู่บ้านผมนี่อย่างเข้ม แล้วแหม่....อยู่ร้านเหล้าผมก็สายปาร์ตี้ไม่น้อย ต้องเขินขนาดไหนวะเนี้ย แต่พอเจอดนตรีสนุกๆ พร้อมเบียร์ไปอีก 3-4แก้ว ก็ไม่แคร์คนรอบข้างแล้วครับ  พอได้เกือบ 2 ทุ่ม พนักงานก็ยกเบียร์ทาวน์ใหม่มาวางให้ที่โต๊ะผม พร้อมถั่วและเฟรนฟรายอีกอย่างละจาน พร้อมดนตรีที่เปลี่ยนจากดนตรีสด เป็นดีเจ เสียงเน้นๆ ไฟปรับให้มืดลงอีกจนมีแต่ไฟสี และไฟเฟลชที่ยิงเป็นระยะ พอเปิดเบียร์ทาวน์ใหม่ โต๊ะผมก็หันไปยกแก้วให้กับโต๊ะพี่เขย พี่เขยถึงกับร้องหุย.... หุยคือ เปิดทาวน์ใหม่แล้วหรอ โต๊ะพี่เค้า 3 คนเท่ากัน เพิ่งไปได้ครึ่งทาวน์ พอเปิดทาวน์เวอร์ใหม่ไปได้อีกคนละแก้ว พอดีกับที่วงดนตรีวงใหม่ขึ้นเล่น คนในร้านแต่ละคนก็เริ่มได้ที่ ทีนี้เก้าอี้ก็ไม่ได้มีไว้นั่ง ทีแรกพวกผมก็ยังอยู่รอบๆ โต๊ะตัวเอง แต่อยู่ๆ มีคนเดินมาชวนไปโน้นนน กลางร้าน ก่อนไปผมหันไปบอกพี่เขยว่าเฝ้าโต๊ะให้ด้วยนะ "เอาจริงดิ" พี่เขยถาม ส่วนผมตบไหล่พี่เขยเสร็จเรียบร้อยราวเพื่อนตัวเอง แล้วตามเพื่อนไป ดูทรงพี่เขยน่าจะงง ไม่ได้ตั้งหลักว่าผมกับเพื่อนจะดื่ม แล้วออกไปเต้นร่วมกับคนไม่รู้จักอีกหลายสิบคนที่หน้าเวที และผมกับเพื่อนก็เต้นมาดื่มบ้าง ชนแก้วกับคนใกล้ๆ บ้าง ตามประสาสายเฟรนลี่  3 ทุ่มครึ่ง....โต๊ะพี่เขยเบียร์หมด พร้อมสั่งน้ำเปล่ามานั่งดื่ม ก่อนที่พี่เขยจะมาสะกิดผมว่า "ปริ๊นซ์กลับกี่โมง" "ก็เบียร์หมดอ่ะพี่" "4 ทุ่มป่ะ" "ประมาณนั้นมั้ง" "งั้นพี่กลับด้วยนะ พี่ไม่ได้เอารถมา" ผมผยักหน้ารับแล้วนั่งคุย นั่งร้องเพลงกับเพื่อนต่อ  สรุปโต๊ะพี่เขยเช็คบิล กลับบ้าน ผมเลยเรียกพี่เขยมานั่งที่โต๊ะผมระหว่างรอ "ซักแก้วไหมพี่ นั่งว่างๆ" ผมถาม แต่พี่เขยส่ายหน้า "พี่โคตรตึงเลยเนี้ย ขอน้ำเปล่ากับถั่วพอ" ระหว่างนั้น พี่เขยบอกว่าจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ดูท่าทางแล้วผมเดินไปเป็นเพื่อนดีกว่า เลยลุกตามไป จริงๆ ผมก็ไม่ได้ญาติดีกับพี่เขยหรอกนะครับ แต่ใดๆ ก็ผัวพี่สาว ใดๆ ก็พ่อของหลาน ใดๆ ก็เรียกว่าคนอยู่บ้านเดียวกัน ห่างแค่ 3 หลัง ผมยืนล้างมืออยู่ข้างๆ พี่เขย ก่อนนะหยิบกระดาษทิชชูส่งให้แล้วเดินนำออกมา แต่พี่เขยทักขึ้น "ทำไมปริ๊นซ์ดูนิ่งจัง" "นิ่งไรวะพี่" "ไม่เมาเลยหรอ" พี่เขยเดินตามมาตีคู่พร้อมหันมายิ้มตาหวานๆ "ก็....กำลังพอดีนะ" "ปกติดื่มหนักแบบนี้หรอ ไม่คิดว่าจะขนาดแล้วแล้วนิ่ง" "ก็...ดนตรีมันดีมั้ง ทำไมอ่ะ" ผมเดินไปพูดไป แบบไม่ได้สนใจจะมองหน้า ก่อนที่จะจับแขนพี่เขยขึ้นบันไดเลื่อน "ปริ๊นซ์ขับรถได้หรอน่ะ แน่ใจหรอ 2 ทาวน์นะเว่ย" "แล้วพี่จะขับหรอครับ" ผมหันไปยิ้มให้เล็กน้อย ก่อนที่จะเดินเข้าประตูร้าน ตรงกลางคนเต้นกันจนแน่น ผมเดินนำพี่เขยเข้ามาด้านใน แต่เดินมาได้แค่ก่อนถึงบาร์ ก็ส่วนกับพัทที่เดินมาพร้อมแก้วเบียร์ 2 ใบ พอเจอผมก็เดินมากอดคอแล้วส่งแก้วใส่มือพอดี พร้อมกับที่ดนตรีสนุก ๆจะขึ้น ผมก็นัวดื่มไปเต้นไปอยู่ตรงนั้น ไปไม่ถึงโต๊ะ..... ปล่อยพี่เขยให้เดินไปโต๊ะเอง  เบลอเบล๊อเบลอ 55554ทุ่มครึ่ง ผมพร้อมพัทกับไนท์ เช็คเอ้าท์ร้านสะสมแต้ม สะสมแต้มวะ!!!! ... ครับ....สะสมแต้ม จ่ายตังเสร็จก็ไปปั้มบัตรจอดรถ พี่เขยเดินถือขวดน้ำตามมา พร้อมถามอีกครั้ง "นี่ 3 คนไม่เมาเลยหรอ...." คือผมอยากจะบอกมากกว่า เมาจนส่างแล้วป่ะวะพี่ ป่านนี้ เพราะอารมณ์ดีตั้งแต่ 2 ทุ่ม  สุดท้ายผมขึ้นรถได้ก็กินน้ำเปล่า ดมลูกอม แล้วสตาร์ทรถกลับบ้าน ส่วนพี่เขย....ชวนผมคุยอยู่ 2-3 ประโยค ก็หลับไป....  เช้ามาพี่เขยแฮ้งไม่ตื่น ลำบากผมที่.....ปกติดี ต้องพาหลานไปให้อาหารแกะตามที่มีคนสัญญาไว้แต่เมาไม่ตื่น ผมก็ไปพร้อมแฟนกับพี่สาว ซึ่งทีแรกพี่สาวจะไปคนเดียวครับ แต่แฟนผมอยากไปคาเฟ่พอดี เลยจัดการไปด้วยกันครับ ซึ่งสาวๆ ก็ดื่มเครื่องดื่มนั่งเย็นๆ กันอยู่ในห้องแอร์ ส่วนผมก็ทำหน้าที่ ร้อนฉ่า เอาหลานออกมาเล่นข้างนอก   หลานสนุก มีความสุขมากครับ ดื่มแล้ว....ต้องรับผิดชอบงาน รับผิดชอบหน้าที่ด้วยนะครับ กินข้าวเที่ยงเสร็จ ตกบ่าย ผมก็นั่งดูทีวีไป เปิด Sparkling wine ดื่มไปด้วย แฟนก็มานั่งดื่มด้วย พร้อมหันมาหัวเราะ "เมื่อคืนไม่ถึงหรอ" ผมยิ้มๆ ยักคิ้วเบาๆ "ถอนๆ" "ผื่นขึ้นไหม" "เออ แปลก...ไม่ขึ้นนะ มีตุ่มเดียว เนี้ย" ผมยกนิ้วก้อยที่มีตุ่มใสๆ เล็ก ๆ ขึ้น 1 จุด คิดว่าไม่ได้เกิดจากดื่มแอลกอฮอล์ครับ แต่น่าจะ.....จับอะไรสกปรกมา  สุดท้าย ผมต้องขอแก้ข่าวว่า... จริงๆ ผมไม่ได้ขาดื่ม หรือดื่มบ่อยขนาดนั้นครับ เอาจริงๆ ไม่ได้ออกมาดื่มทุกเดือน หรือทุกศุกร์ แต่แค่บางครั้งบางโอกาสเท่านั้น และไม่ได้ดื่มเยอะครับ แค่พอสนุก เท่าที่ดูแลตัวเอง ดูแลคนอื่นได้ และบางครั้ง....ตอนที่ไม่ใช่อารมณ์ ไม่ใช่บรรยากาศ ต่อให้มาตั้งตรงหน้าผมก็ไม่ดื่มครับ ^^
ไม่ไหวมั๊งเข้าบล็อกนี้ทีไรมีแต่เรื่องดื่มๆ 555
  โดย: หอมกร
  วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:23:20 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พัทยามา CTW แปบเดียวเองนะ 555 โซนกรูฟแถวนั้นพี่เดินหลงตลอด จำไม่ได้สักที เห็นบรรยากาศร้านเหล้าแล้ว คิดถึงสมัยโน้นมากเลยครับ น้องปริ๊นซ์สายเอนเตอร์เทนตัวจริง เสียงจริง โดย: The Kop Civil
 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:11:24:35 น.ก่อนเม้นท์นี่ อ.เต๊ะ ต้องกลับไปดู ชื่อเรื่องก่อน อ๋อ
ปีชงปีชน นี่เอง 555 แล้วไปพัทยา แต่ไม่มีรูป ชุดว่ายน้ำ ทูพีซ มายืนยันนี่ อ.เต๊ะ ขอตัดคะแนน ความประพฤติก่อนเลยนะครับ แฮ่ 555 หนอยๆ น้องปริ๊น ร้องลั่น ทีเอ็งไปพัทยา แล้ว เล่นหมากกระดาน โขลกกัน โป๊กๆกัน 2คน อยู่แต่ในห้องทั้งวันทั้งคืน ข้าวปลาไม่กิน ข้ายังไม่ว่าอะไรเลยนะ เดี๊ยะๆๆ555 แล้วทำงานหนัก เสร็จงาน มันก็ต้องมีบันเทิงเริงใจกันบ้างนะครับ ชอบคำขวัญ ข้างแก้วมาก ที่ว่า เสาร์ตี้ อาทิตย์ถอน จันทร์ลา555 แล้วก็น่าประหลาดใจมาก ที่บังเอิญไปเจอ พี่เขย ในร้านเดียวกันเข้าอีก แต่ก็ดีไปอย่าง ได้ดูแลกัน ขากลับมาด้วยกันปลอดภัย ไร้กังวลนะครับ เช้าพี่เขยแฮงค์ซะอีก น้องปริ๊นซ์เลยรับบทพี่เลี้ยงหลานอีกนะครับ ไปดูแกะ เป็น อ.เต๊ะ พาไปนี่ ให้อาหารแกะไปก็ นึกภาพมันไปนอนในจาน เอาแบบ medium rare นะ วุ้ย น้ำลายไหล555 แล้วก็ไปโดนอะไรมาครับเนี่ย ผื่นขึ้นเลยเชียว ถ้าเป็น อ.เต๊ะ ผื่นขึ้นละก็ เดาได้เลยว่าไปกินของสดๆคาวๆมา แหงๆ อิอิ น้องปริ๊นซ ร้องกรี๊ดดด นี่เอ็งก็แพ้ หอย แพ้อาหารทะเลเหรอนี่ หน้าตาหื่นๆ แบบเอ็งไม่น่าแพ้เลยนะ น่าฉงฉาน 555     โดย: multiple
วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:17:21:14 น.ฮ่าๆๆ จังหวะมันได้จริงๆ ผมก็ดื่มแล้วไม่ค่อยแฮ็งนะ มันมีวิธี อีกอย่างถ้าไม่อยากเมาต้องกินกับกันอะไรอย่างอื่นบ้าง ไม่งั้นเมาได้ง่ายๆ
ดื่มมันต้องดื่มให้พอดีครับ อย่ามากเกินไป ไม่งั้นพังในหลายๆ ความหมายเลยล่ะครับ ผมเกลียดมากพวกชอบบังคับคนอื่นดื่ม พยายามเทให้เพื่อบังคับเราดื่ม ไม่ไหวครับ จะเอาเบียร์ราดหัวเขาก็ใช่ที่ เรายังมีหน้าตาในสังคม ทำเรื่องแบบนั้นมันก็เกินไป ก็ได้แต่ทนๆ เอา ไม่ไหวแล้วเชียร์ยังไงผมก็ไม่ดื่มครับ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:22:09:19 น.บังเอิญเจอกันข้างนอกนี่ก็เซอร์ไพรส์มากค่ะ
ดีนะต่างคนต่างไม่มีอะไรต้องปกปิด ได้ช่วยเหลือกันดีซะอีก ไม่งั้นได้มีเรื่องเล่าให้เขียนเป็นเรื่องสั้นบันเทิงชาวบล็อกแน่ 555 ------------------- ครีมทองพันชั่งที่เราใช้กับนินจา ไม่มีกลิ่นเหม็นเลยจ้า กลิ่นหอมละมุนละไม สั่งซื้อจาก Shopee ค่ะ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:8:09:49 น.สวัสดียามสายค่ะ น้องปริีนซ์
หนุ่มไนท์ พ่อคนรักสัตว์ เอ็นดูวววค่ะ ถึงกับต้องแวะคาเฟ่2รอบ 55555 ท๊อฟฟี่เค้กร้านนี้อร่อยเหรอคะ พี่จะได้หาลองมาชิมบ้าง น้องที่ดูแลน่ารักมากเลยนะคะ ยังมาบอกเราเมื่อมีโต๊ะว่าง โลกกลมจริงๆ 5555 พี่เขยอาจจะอึ้งไปบ้างที่เจอน้องในลุคนี้ แถมได้ความรู้ใหม่ว่าน้องเมียคอแข็ง 55555 เช้ายังชิลตื่นมาทำหน้าที่ได้ เก่งมากคร๊าบบบบบ งานราษฎ์ งานหลวง อย่าได้พร่อง 555555 แต่อากาศมันร้อนจริงๆค่ะ แปดริ้วร้อนมากกกกกกกกกกกกกก  โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:10:12:20 น.พี่ก๋ากำลังต้องรับมือกับปัญหาเรื่องใหญ่เรื่องนึง
ซึ่งกำลังเกิดขึ้นที่ร้าน แต่ครั้งนี้พี่ก๋าไม่ทุกข์ใจอะไรเลย มันมีคำๆนึงผุดขึ้นมา "อะไรจะเกิดมันก็เกิด เกิดขึ้นแล้ว เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป" คิดได้แบบนี้ ปัญหาไม่ใช่ปัญหาเลยครับ ก็แค่เรื่องหนึ่งซึ่งจะเกิดขึ้น แล้วก็ผ่านไป ถ้าอายุน้อยกว่านี้ พี่ก๋าคงอยากรู้ว่าเพราะอะไร ? ทำไม ? ยังไงต่อ ? ตอนนี้ไม่มีความสงสัยเลย อะไรจะเกิดก็เกิด เกิดแล้วถ้าเป็นปัญหา เดี๋ยวก็ทางแก้ ยังไงก็แก้ได้ คนรอบตัวพี่ก๋าทุกข์กันหมด กลายเป็นพี่ก๋าไม่เดือดเนื้อร้อนใจอยู่คนเดียว 5555 4 ช่างที่น้องปริ๊นซ์ยกตัวอย่าง เป็นคาถาที่ดีในการรับมอืกับปัญหาเลย โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:15:18:21 น.คนชลบุรีมาแก้ข้าวค่ะ อากาศร้อนที่ไหน ไม่มี๊... ^__^
มีแต่ลมทะเลพัดมาพอให้ชื่นใจคลายร้อนจ้ะ อยากไปดื่มของเย็นหรือเปล่าเลยต้องมีเหตุผลสนับสนุนนิดนึง ปล.ร้านท๊อฟฟี่เค้กต้นตำรับอยู่ที่ชลบุรีนะ ไม่ไกลจากบ้านพี่ด้วยล่ะ เพิ่งรู้ว่าเขาดังไปถึง กทม.เลยนะเนี่ย โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:15:35:48 น.สวัสดีครับ
ช่วงนี้ที่ไหนก็ร้อนนะครับน้องปรินซ์วันนี้ที่กรุงเทพฯก็อบอ้าวเหมือนกัน ดูบ่อปลาแล้วเย็นสบายใจขึ้นครับ จากบล็อก-ชอบกลิ่นดอกมะลิกับเล็บมือนางเหมือนกัน หอมอ่อนๆ แต่บางชนิดก็กลิ่นแรงเกินครับ อย่างพวกกระดังงานี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน ขอบคุณน้องปริ๊นซ์ที่แวะไปที่บล็อกครับ โดย: Sleepless Sea
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:17:08:34 น.ก่อนอ่าน ก็คิดว่าจะเขียนเกี่ยวกับปีชง พออ่านจบอืม ชงจริงๆ อิอิ
พี่ว่านะ มันอยู่ที่คนมากกว่า บางคนกินแค่จิบๆยังเมาหัวทิ่ม บางคนกินเป็นถังยังไม่มีอาการอะไร โดย: แค่คนธรรมดาไม่พิเศษ (สมาชิกหมายเลข 7915129
) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:20:22:18 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์
เวลาทำงานก็ทำจริง เวลาพักผ่อนกับน้องที่รู้ใจ ถ้าจังหวะเวลาอารมณ์ได้ก็เต็มที่นะคะ อ่านตอนพี่เขยขอกลับด้วยยังคิดว่าหรือพี่เขยจะขับรถให้ ปรากฏว่าน้องปริ๊นซ์ขับกลับได้สบาย แถมวันรุ่งขึ้นยังพาหลานไปเที่ยวได้ด้วย หลานข้าวหอมดูมีความสุขมาก เยี่ยมเลยค่ะ พูดถึงเพื่อนที่เราไม่แน่ใจว่าสนิทกันไหม พี่ต๋ามีเพื่อนที่มุมของเราเราคิดว่าเป็นเพื่อนรักเพื่อนสนิทนะคะ จบมัธยมก็ติดต่อกันมาตลอด อยู่คนละจังหวัดแต่ได้เจอกันบ้าง พี่ต๋ายังส่งไลน์ทักทายทุกวัน ช่วงหลังเพื่อนอ่านแต่ไม่ตอบ อยู่ๆวันหนึ่งเพื่อนในกลุ่มมาบอกข่าวว่าเพื่อนคนนี้เสียแล้ว พี่ต๋าช็อคมาก เค้าป่วยหนักแต่ไม่บอกอะไรเราเลยและยังอ่านไลน์ทุกวัน ทุกคนคงมีเหตุผลของตัวเองนะคะ ขอบคุณน้องปริ๊นซ์ที่แวะชมเมนูบ้านพี่ต๋าค่ะ  โดย: Sweet_pills
 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:49:21 น.มีหลายคนที่กำลังเบื่อหน่ายงานที่ทำอยู่
ถ้ายังอายุน้อยๆ กฌ็จะไม่ค่อยกลัวความเปลี่ยนแปลงนะครับ แต่ถ้าอายุประมาณพี่ก๋า ต้องคิดหนักเลย 555 หนังสือนี่ช่วยได้เยอะจริงๆครับ พี่ก๋าว่านิทานดีดี มันสร้างจินตนาการให้เยอะมาก ที่สำคัญคือต้องวางหนังสือไว้ทุกมุมให้เค้าเห็นนี่ล่ะครับ หยิบง่าย ก็จะชอบอ่านไปโดยปริยาย โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:19:11:37 น.จากบล็อกที่มาคุย
ผมถึงได้บอกไงครับ ว่าคนเรามันอยากจะเมามากกว่า เพราะเอาเข้าจริงถ้าไม่อยากเมามันจะรู้ว่าควรหยุดตอนไหน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นใครจะดื่มก็ดื่มอย่าไปบังคับคนอื่นให้ทำ หรือไม่มให้ทำเป็นพอ ผมว่านี่น่าจะเป็นจุดที่ประณะประนอมแล้วของทั้งสองฝ่ายครับ โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:9:14:15 น.ขอให้หายเจ็บเร็วๆนะครับน้องปริ๊นซ์
สมัยก่อน ยุคพี่ก๋าไม่มีมือถือ การโทรหาแฟนคือตู้สาธารณะ ต้องแลกเหรียญเป็นกำมือเลยครับ โทรไปยุงกัดไป 555 บางครั้งไม่ได้เจอหน้า ขอเห็นหลังคาบ้านก็ยังดี นึกแล้วก็ตลกดี ยุคนี้แลกไลน์เสร็จ วีดีโอคอลคุยกันก็ยังได้ คุยข้ามประเทศก็ไม่เสียเงินเยอะเหมือนสมัยก่อนด้วย พี่ก๋าก็ไม่หวานแล้วนะครับ เป็นเหมือนเพื่อนที่ดูแลกันมากกว่า ไม่มีโมเม้นท์หวานๆตั้งแต่ก่อนแต่งจนถึงวันนี้เลยครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:22:05:57 น.รักษาสุขภาพด้วย ช่วงนี้ตำรวจยิ่งหิวเงินอยู่ เดี๋ยวเจอด่านจะแย่เอา อาจโดนเป็นพันได้เลยนะ
โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969
 ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:22:28:08 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์
บ้านพี่ต๋าเวลาทำพะโล้ก็มีเติมค่ะ ทำครั้งนึงดูไม่หมดง่ายๆนะคะ แป้งแพนเค้กกล่องแบบกึ่งสำเร็จรูปน่าสนใจค่ะ สะดวก ได้รสชาติคงที่ด้วย ขอบคุณน้องปริ๊นซ์สำหรับกำลังใจนะคะ พักผ่อนมีความสุขในวันหยุดค่ะ โดย: Sweet_pills
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:1:00:06 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊น
สายปาร์ตี้นะคะ ไม่ต้องมีฟรอมหรอกเนาะ ไม่ใช่คนอื่นคนไกล บ้านถัดๆไปเองงงง  ข้าวหอมก็ชอบให้อาหารสัตว์เหมือนดาริญเลยนะคะ แถมชุดนี่แม่ก็ F มาจากที่เดียวกันด้วย ดาริญมาชัยนาท 2 เสาร์แล้วค่ะ เสาร์ก่อนพี่พาไปงานนก เสาร์นี้เล่นทรายวิทยาศาสตร์อยู่ในบ้านค่ะ ส่วนพี่โดนแมวม่อนกัดมือเจ็บปวดอยู่หลายวัน วันนี้ดีขึ้นค่ะ รอบที่แล้วเพิ่งจะฉีดพิษสุนัขบ้าครบไป มันเอาอีกแล้วววว 555 อากาศไม่น่าพิศมัยเลยนะคะน้องปริ๊น ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ โดย: tanjira
 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:6:55:56 น.เพิ่งไปชลบุรีเมื่อวานเองครับ ร้อนโคตรๆ นี่ขนาดเพิ่งเข้าหน้าร้อนเองนะ
ปูตัวใหญ่ๆ ก็ยังไม่มี ทุเรียนก็ยังไม่เข้าฤดู ช่วงนี้ยังไม่อร่อย น้ำเย็นๆ ช่วยได้เยอะจริงๆ เมื่อวานกินน้ำหวานไปสามแก้วได้ ที่ลดมาทั้งสัปดาห์หมดความหมายไปทันใด ร้านป้าบุญน่านั่งนะเนี่ย ไม่รู้ปลาคาร์ฟจะร้อนเหมือนเรามั้ยนะครับ เซ็นทรัลเวิลด์ มาบุญครอง ฟิวเจอร์พาร์ค เป็น TOP3 ห้างที่ไปบ่อย แต่ปกติจะไปสัก 11 โมงหาที่จอดสบายๆครับ ช่วงเย็นคือมหกรรมการแย่งชิงเลย CTW ดีกว่าเพื่อนตรงมีที่จอดเยอะหน่อย แต่ร้านกรูฟไม่เคยกินแฮะ ถ้าดื่มเคยกินกับเพื่อนก็ร้านเล็กๆ แบบอิซากายะนอกห้างเลยครับ เพื่อนเมาก็จับขึ้นรถปล่อยไปตายที่บ้าน ไม่ต้องทุเรศให้คนในห้างเห็น แต่นานน้านจะกินทีอะนะ โดย: ชีริว
 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:12:38:56 น.สวัสดีครับ
จากบล็อก : อากาศร้อนอบอ้าวแบบนี้ ไม่มีอะไรสบายกว่าไปว่ายน้ำแช่น้ำเย็นๆครับ ขอบคุณน้องปริ๊นซ์ที่แวะไปที่บล็อกนะครับ โดย: Sleepless Sea
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:17:42:30 น.action = reaction
คือ กฏแห่งกรรมที่เป็นจริงมากๆ พี่ก๋าเจอกับตัว เลยเชื่อเรื่องนี้มากๆครับ พี่ก๋ารู้ตัวดีครับ ว่าไม่มีความหวานเลย 555 แถมไม่หวงานเสมอต้นเสมอปลายด้วย ชนิดที่ถ้าปีไหนมีดอกไม้ให้มาดาม เธอต้องรู้แน่ๆว่าไอ้คนที่ให้น่ะ ตัวปลอม 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:20:22:47 น.เป็นไปได้ยังไงที่บ้านนี้ลืมวันวาเลนไทน์
โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:22:37:01 น.ระยะเวลา 70ปีนี่พี่นับรวมตอนเขารู้จักกัน จีบกันด้วย อิอิ
เขาไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง ไม่เคยพูดด่ากัน ไม่เคยพูดคำหยาบใส่กันเลยนะ มีแต่งอนกัน งอนแต่ก็ทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ ที่บอกว่าผมไม่ใช่คนดื่มจัด แต่ถ้าใครมาชวนจัด ก็ไม่ขัดใช่ไหม อิอิ โดย: สมาชิกหมายเลข 7915129
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:43:31 น.ระยะเวลา 70ปีนี่พี่นับรวมตอนเขารู้จักกัน จีบกันด้วย อิอิ
เขาไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง ไม่เคยพูดด่ากัน ไม่เคยพูดคำหยาบใส่กันเลยนะ มีแต่งอนกัน งอนแต่ก็ทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ ที่บอกว่าผมไม่ใช่คนดื่มจัด แต่ถ้าใครมาชวนจัด ก็ไม่ขัดใช่ไหม อิอิ โดย: สมาชิกหมายเลข 7915129
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:7:45:41 น.เรื่องอากาศร้อนพี่ล้อเล่นน่ะค่ะ เพราะร้อนจริงจังมาก เหงื่อไหลไคลย้อยราวกับอบซาวน่ากันเลยทีเดียวเชียวล่ะ นี่ยังไม่เมษาเลยยังร้อนขนาดนี้
ท๊อฟฟี่เค้กดังขนาดนี้เลยหรือนี่ ใกล้เกลือกินด่างซะแล้วสิเรา เหมือนอย่างร้านป้าอ่อนซอยก๊วน คนเมืองชลก็งั้น ๆ แต่คน กทม.กรี๊ดมาก ^__^ โดย: เนินน้ำ
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2567 เวลา:18:32:47 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
โลกกลมจริงๆนะครับ
เจอพี่เขยเฉยเลย 555
มาม่าเจ้านี้ต้มออกมาได้น่ากินมากๆ
ภาพไฟเมื่อวาน
ถ่ายตอนตรุษจีนนี่ล่ะครับ 555
อยากให้หลานชอบอ่าน
ไม่ยากเลย
ซื้อหนังสือให้เค้าอ่านเยอะๆ
ให้เค้าเลือกเอง แล้วเราอ่านให้ฟังด้วย
การอ่านนิทานก่อนนอนช่วยได้จริงๆนะครับ
บางคืนพี่ก๋าเล่านิทานให้ลูกฟัง 15 เรื่อง
จนมาดามต้องบอกว่าเธอช่วยหยุดอ่านได้แล้ว ลูกไม่นอน 5555