เมื่อผม (เกือบ) ถูกปล้ำ แหม่...เล่าตอนนี้ก็ดูเป็นเรื่องตลกเลยครับ แต่ไอ่ตอนนั้นนี่ขำไม่ออกเลยผมเนี้ย ผมไปโดนอะไรที่ไหนมาหรอ ช่วงกลางเดือนธันวา บริษัทผมมีงานเลี้ยงปีใหม่เหมือนกับที่มีเป็นประจำทุกปี ปีนี้จัดที่โรงแรมแห่งหนึ่งแถววิภาวดี จริงๆ ก็จัดที่นี่เกือบทุกปีครับ จะมีธีมงานต่างๆ แล้วแต่ปี แต่ปีนี้รู้สึกว่าธีม Vintage แผนกตกลงว่า แผนกเราจะแต่งเป็นทีม ในคอนเซป "ผู้ดีอังกฤษ" ซึ่งแบ่งได้หลายพวกเลยครับ พวกผู้หญิง....แต่งกันจัดเต็ม อันนี้ยกให้ไปเลย ผู้ชายอิน และมีเสื้อผ้า....ใส่กั๊ก กับทักซิโด่ ผู้ชายอิน อยากหล่อ แต่ไม่อยากเยอะ .... ใส่เชิ้ต กับเสื้อกั๊ก หูกระต่าย พวกผมจะแซวไอ่กลุ่มนี้ว่า "เด็กเสิร์ฟ" 55555 และผู้ชายเน้นเข้าร่วม ไม่เน้นเข้ารอบ... ใส่แค่เสื้อเชิ้ต กางกางดำหรือน้ำตาล ใส่ Suspenders  ภาพปลากรอบ เท่านั้นครับ ผมคือไอ่พวกหลังครับ ป่วยก็ป่วย ทำงานก็อย่างเหนื่อย ขี้เกียจคิดขี้เกียจแต่ง แค่ร่วมงานบริษัท รอจับรางวัลแค่นั้น ที่โต๊ะพวกผม มีเหล้าที่พกมากันเอง 2 กลมกับ 1 แบน มิกซ์เซอร์โรงแรมมีให้ ซึ่งนี่ก็เริ่มชกกันตั้งแต่ 6 โมงเย็น แต่ผมไม่ได้ดื่มครับ อย่างที่เล่าไปก่อนหน้านี้ว่าผมไม่ค่อยสบาย ก็แค่กินอาหารนิดหน่อย กับน้ำเปล่าไม่เย็นตลอดคืน พิธีการ และการแจกรางวัลจบแค่ 2 ทุ่ม เวลาที่เหลือ ก็กินดื่ม วงดนตรีเล่นเพลงมันส์ๆ ให้สนุกกันยาวๆ อย่างที่รู้ครับ...แผนกผมคือจุดรวมตัวสายปาร์ตี้ แค่มีดนตรีแล้วเหล้าได้ที่ สมาชิกก็พร้อมจะลุกเต้นกันจนลืมมาด ปกติเวลาทำงานแต่ละคนจะเป็นคนมาดดี ยิ้มๆ ไนซ์ๆ แต่ได้ที่เมื่อไหร่นี่มาทุกท่าครับ ทั้งที่ซ้อมและไม่ได้ซ้อมกันมา เพื่อนก็ออกไปเฮฮา บางคนเดินชนแก้วไปทัวร์ฮอล์ บางคนหันไปอีกทีก็ไปร่วมวงกับชาวบ้านเค้าที่หน้าเวที บางคนกอดคอคนนั้นทีคนนี้ที มือนึงแก้ว มือนึงทักทาย แต่ที่โต๊ะ มีผมกับเจมส์ ผมที่ไม่ดื่ม ก็ไม่อยากเดินเข้าวงไปให้ใครส่งเหล้าให้ดื่ม เต้นก็ไม่อยากเต้น เพราะไม่ค่อยสบายและไม่ได้แอลกอฮอล์ ส่วนเจมส์....ไอ่นี่นั่งยิ้มๆ ดูบรรยากาศ ชนเหล้าใส่แก้วแล้วนั่งดื่มเงียบๆ แต่เห็นเงียบๆ นี่คือชงเข้มมากนะครับ แล้วใครเดินมา ไอ่นี่ยกชนหมดแก้ว เรียกว่ามอมตัวเองและคนรอบข้าง พัทไปเดินสนุกๆ และกลับมาหาผมที่โต๊ะเป็นระยะๆ เวลาน่าจะประมาณ 3 ทุ่มกว่า หลายคนก็เมาสุดกันไปแล้ว หนึ่งในนั้นคือพี่ผจก. อยู่ๆ พี่ ผจก. เดินถือแก้วท่าทางเมามากกลับมากอดคอผมที่โต๊ะ "ปริ๊นซ์ๆ เมิงไปกับพี่หน่อย ไปชงเหล้าให้พี่ปุ้มหน่อยดิ" พี่ปุ้ม นามสมมุติ เป็นผู้จัดการจัดซื้อวัย 40ต้น ปกติก็นั่งอยู่ชั้นเดียวกัน ปกติผมกับพี่เค้าสนิทกัน เค้าชอบแซวผม ตั้งแต่เข้ามาทำงานแรกๆ ประมาณ "เธอนี่ เห็นแล้วอยากเอาผัวไปโยนทิ้งเลย" "ถึงจะเข้ามาใหม่หลายคน แต่ในใจพี่มีแต่ปริ๊นซ์นะจ้ะ" พร้อมทำมินิฮาร์ท "พี่ถือบัตรคิวจนเปื้อยแล้วนะน้องปริ๊นซ์" แต่คือขำๆ ครับ ท่าทางพี่เค้าก็ดูแซวขำๆ ตามบุคลิกที่ดูเป็นคนสนุกสนาน ผมก็ไม่ได้คิดอะไร แซวมาผมก็รับมุกบ้าง บางครั้งเขินก็แค่ยิ้มๆ ซึ่งพี่เค้าก็ไปงานแต่งผมครับ หลายครั้งที่เค้าบอกให้ผมคุยกับแฟนเยอะๆ คุยกันตรง ๆ โกรธอย่าเงียบ ผู้หญิงไม่ชอบให้เงียบ แต่ผมก็ไม่เคยไปปรึกษาอะไรพี่เค้า พี่เค้าแค่พูดกว้างๆ ดังนั้น พอพี่ ผจก ชวน ผมก็หยักหน้ารับแล้วเดินตามไปที่โต๊ะพี่ปุ้ม ก่อนจะเข้าไปเอามือบีบไหล่เป็นเชิงนวดจากด้านหลัง "อุ้ย! น้องปริ๊นซ์" พี่ปุ้มที่หันมาเจอทำหน้าตกใจแต่ดีใจ พร้อมเสียงเชียร์จากคนรอบๆ ผมลงนั่งเก้าอี้ข้างๆ พี่เค้า ยิ้มๆ แล้วหยิบแก้วในมือมาเทเหล้าให้ "อันนี้ของพี่ครับ แต่ลืมถามเลยว่า จะใส่โซดาหรือจะใส่ใจ" ผมส่งแก้วให้พร้อมเสียงวี๊ดว๊ายจากพี่ๆ ป้าๆ จัดซื้อลูกน้องพี่ปุ้ม พี่หมวย...ป้าหมวย....เรียกพี่ดีกว่า พี่หมวยที่ถือแก้วเต้นอยู่ข้างๆ ก็หันมาแล้วย่อลงมานั่งบนขาข้างหนึ่งของผมแล้วกอดคอ "ว๊าย วันนี้นั่งตักน้องปริ๊นซ์ได้ไหมอ่ะ" ว่าแล้วก็ส่งแก้วให้ผม ไอ่ผมก็ทำงานดีเป็นเด็กเอ็นฯเลย ส่งแก้วมาผมก็ชง โดยมีพี่แกนั่งอยู่บนขา ถึงมือเค้าจะกอดคอผมไว้มือนึง แต่มือผมไม่ได้แตะตัวพี่เค้าเลยนะครับ ไม่โน้มตัวหา แต่เอนตัวไปพิงพนัก รักษาที่ว่างไว้เล็กน้อย แต่อยู่ๆ พี่ปุ้มก็กระดกเหล้าหมดแก้วแล้วลุกขึ้นมากอดคอผมอีกข้างหนึ่ง ก่อนจะดึงคอผมไปหอมแก้ม แน่นอนว่าผมผงะออกแล้วก้มหน้าหลบ "เฮ้ย! เดี๋ยวๆๆ พี่ปุ้ม น้องผมๆ มันมีเมียแล้วนะ" พี่ ผจก รีบเข้ามาแยก แต่ด้วยความเกรงใจ พี่ ผจก ก็ไม่กล้าดันพี่ปุ้มออกชัดเจน ตอนนั้นพี่หมวยลุกขึ้นไปแล้วครับ "นี่นะ พี่ชอบของพี่มาตั้งนาน" พี่ปุ้มพูดพร้อมจะดึงคอผมไปหอมอีกรอบ แต่ผมม้วนหลบได้ จังหวะเดียวกับ พัท กับป๊อปปี้ที่เดินดื่มเดินเต้นมาตามโต๊ะ ผมเลยลุกขึ้นแล้วแกล้งของถึง เต้นไปตามเพลงแล้วเกาะไปกับพัทและป๊อปปี้ ก่อนจะกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเอง พี่ ผจก ยังคงสลัดพี่ปุ้มไม่หลุด และต้องยืนชงเหล้าให้กับแก๊งนูน่าจัดซื้อ  ถึงโต๊ะก็ปลอดภัย ผมก็มานั่งเอาแขนพาดพนักเก้าอี้ตัวข้างๆ อีกมือนึงเล่นมือถือบ้าง เงยหน้าไปดูนักร้องบ้าง โดยมีเจมส์นั่งอยู่ตรงข้าม อยู่ๆ ก็มีใครบางคนเทเหล้าใส่แก้วน้ำเปล่าของผม พอหันกลับไป คนคนนั้นคือพี่ปุ้ม ก่อนที่พี่เค้าจะพยายามยกให้ผมดื่ม "ไม่ดื่มได้ไหมพี่ ผมขับรถ" "หมดแก้วน่าปริ๊นซ์ ปกติเห็นยกหายยกหาย" พี่ปุ้มกดไหล่ผมไว้พร้อมคะยันคะยอ "โหพี่ โคตรเข้ม ไม่ไหวดิ นิดเดียวพอ วันนี้ผมไม่กินเลย ผมกินให้พี่คนเดียวดีไหม" ผมพยายามต่อรองเอาตัวรอด เจมส์นี่นั่งอยู่ก็ลุกมาสะกิดพี่ปุ้ม แล้วชนแก้ว แต่ก็ไม่ช่วยให้พี่ปุ้มปล่อยผม พี่เค้ายังคงพยายามยกแก้วให้ผมดื่ม ซึ่งผมก็จิบให้นิดนึง เพื่อเอาตัวรอด จังหวะนั้น ย้งก็เอามือเข้ามาแหวกแขนพี่ปุ้มออกจากผมแล้วยกเหล้าแก้วนั้นดื่มเอง "นังย้ง!..." พี่ปุ้มตีแขนย้งดัง แปะ "ผมน้อยใจแล้วนะ พี่ชงให้ไอ่ปริ๊นซ์ซะหวานเลย ขอผมบ้างดิ ไหนมีเหล้าดีๆ ให้กินไหม" ย้งจัดการกอดไหล่พี่ปุ้มแน่นๆ แล้วลากกลับไปที่โต๊ะ "ย้งแกนะ เดี๋ยวฉันเอาให้ใต้โต๊ะ นังย้ง!" พี่ปุ้มพยายามสะบัด แล้ววกกลับมาที่ผม "โอ๊ะๆๆ พี่ปุ้มคะ ไอ่ปริ๊นซ์มันไม่สบาย พี่ไม่ยุ่งกับมันก่อน" ย้งหันกลับมาคว้าได้ทัน แต่พี่ปุ้มก็อาศัยจังหวะย้งที่กึ่มๆ แล้วเผลอ กระโดดมานั่งตักผมแล้วหอมแก้มผมซ้ายทีขวาที "อ้าวเฮ้ยๆๆ" ย้ง เจมส์ พี่ ผจก รับเข้ามาคว้าพี่ปุ้มออกไป ส่วนผมนี่ทั้งก้มหน้าทั้งเอามือดัน ก่อนจะรีบลุกขึ้นหนีออกไปนั่งกับ พี่ ผจก วิศวกรรม ราวๆ 4 ทุ่ม ผมลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ไม่รู้ทำไม ไม่ได้ชวนเพื่อนไปด้วย เพราะเห็นแต่ละคนกำลังเต้นกันสนุก แถมยืนไม่ค่อยจะอยู่กันซะแล้ว พอดึกแล้ว ผมก็ออกจากห้องน้ำมาโดนที่ปลดกระดุมคอลงมา แล้วไม่ใส่เสื้อในกางเกง ให้สบายๆ ไม่ต้อง keep theme แต่พอเลี้ยวออกมาห้องน้ำมาที่ทางเดินแคบๆ ก่อนออกไปด้านนอกปั๊บ ผมก็เจอกับพี่ปุ้มที่มาพร้อมเพื่อนที่แผนกอีก 2 คนทันที แน่นอนว่าพี่ปุ้มพุ่งเข้ามาจะกอดผม ส่วนผมก็รีบยกมือมากอดอกปกป้องตัวเอง พร้อมกับหันตัวเข้ากำแพงทันที "ดวงอ่ะเนอะ ต้องมาเจอกับพี่ เนอะปริ๊นซ์เนอะ" พี่ปุ้มพูดพร้อมกับมือที่พยายามจับตรงนั้นตรงนี้ เพื่อนเค้าก็เหมือนจะเห็นเป็นเรื่องสนุกครับ ห้ามพอเป็นพิธี แต่ไม่พยายาม แต่ผมน่ะ เกรงใจพี่เค้า ไม่อยากพูดแรง ไม่อยากผลักแรง หรือสะบัดแรง หลบได้หลบไว้ก่อน "พี่ไม่เอาๆ นี่ๆๆ จับมือได้ อ่ะผมให้จับ พี่จับไว้เลย" นี่ก็ส่งมือให้ แต่พี่เค้าไม่ได้จับเปล่า แต่เค้าจูบมือผมรัวๆ จนผมต้องชักหนีแล้วรีบเดินออกมา พี่ปุ้มยังดึงยังทึ้งผมอยู่พักนึงก่อนที่ผมจะคว้าแขนพี่ ผจก วิศวะ ที่เดินมาเข้าห้องน้ำไว้ได้ "พี่ๆๆ อย่าเพิ่งไป เอาผมไปด้วย" พี่ ผจก วิศวะ เห็นพี่ปุ้มยืนเอาตัวเบียดผมไว้แน่น ก็รีบเอาแขนแยก ซึ่งเค้า 2 คนสนิทกัน "ไอ่ปุ้ม อะไรของเอ็งเนี้ย แซะผัวชาวบ้านอยู่ได้ กลับไปนอนไป ดูแลลูกพี่หน่อย น้องๆ" พี่ ผจก ดึงตัวผมไปไว้ด้านหน้าตัวเอง แล้วดันหลังให้ผมเดินหนีไปก่อนอย่างไว ผมกลัวพี่เค้าแล้ว ถึงจะรู้ว่าพี่เค้าเมามาก แต่ผมกลับเข้ามาในงาน เดินมาพัทแล้วอยู่กับพัทตลอดเวลา ซักพักก็เลือกที่จะกลับก่อนห้องจะปิดซะอีก แล้วเดินไปลานจอดรถพร้อมพัทกับไนท์ น้องส่งผมถึงรถเลยครับ 55555 ไม่ใส่อะไร รถผมแค่ถึงก่อน ผมเดินไปเปิดท้ายรถเอารองเท้าแตะเปลี่ยนเพื่อขับรถสบายๆ แล้วมานั่งถอด suspenders ถอดถุงเท้าร้องเท้า โดยที่นั่งอยู่ที่เบาะคนขับแต่ยังเอาขาออกมานอกรถ รถสตาร์ทเรียบร้อย พร้อมเปิดเพลงเสียงดังตามปกติ  แต่อยู่ๆ ผมถูกผลักอย่างแรง แรงเพราะไม่ทันตั้งตัวด้วยครับ แล้วผมก็ถูกขึ้นมาคร่อมตัวจากพี่ปุ้มคนนั้น "พี่ พี่!!! ไม่เอาพี่ พอแล้ว พอ" ผมเอาแขนยันไหล่พี่แกเอาไว้ แล้วผลักออกไป แต่พี่เค้ากระชากคอเสื้อผมได้ แล้วพยายามหอมผมอีกครั้ง "พอแล้วพี่ เกินไปๆ พี่ไม่เล่นด้วยนะ ไปพี่ไปๆ" บอกตามตรงว่าผมก็ไม่กล้าทำรุงแรงครับ ด้วยความที่เราต้องทำงานด้วยกัน และพี่เค้าก็เป็นผู้หญิง คือจังหวะนี้ผมถีบหรือต่อยท้องทีเดียวก็ร่วงนะ แต่มันจะทำงานด้วยกันได้หรอ ผมก็โดนไล่ออกไหม ว่าทำร้ายพี่เค้า เลยทำได้แค่ดันๆ หนีๆ จังหวะนัวๆ นั่นพี่เค้าพูดอะไรซักอย่างกับผมตลอดเวลา เป็นแนวชอบจัง ปริ๊นซ์ของพี่ อ้อ จำได้ประโยตนึง ประมาณว่า "พี่โอนให้ ปริ๊นซ์เอาเท่าไหร่ 2หมื่น หรือ 3หมื่นดี พี่โอนให้เลย" อะไรทำนองนี้ผมก็ไม่ได้ฟัง รู้แต่ต้องป้องกันตัวเอง พอผมเขนแขนบังหน้า พี่เค้าก็จัดการล้วงอกล้วงเสื้อผมจนได้ ผมก็จับมือพี่เค้าสองมือขัดกันไว้แล้วดันเข้ากับเบาะรถ เพื่อตัวเองจะได้รีบลุกได้ แต่จังหวะบิดตัว มือหลุด โดนเหนี่ยวคอเข้าไปซุกๆ ไซ้ๆ ผมนี่เลยเอาเข่าดันตัวพี่แกไว้แล้วสไลค์ตัวออกมานอกรถได้ พร้อมกับที่พัทกับไนท์วิ่งกลับมาดู "โอ้ยเชี้ยไนท์ ช่วยด้วย กุไม่ชอบเลย กุไม่ไหวละ" คือผมรู้สึกแย่มากครับ นอกจากเจ็บแล้ว ยังรู้สึกเสียความเป็นส่วนตัว รู้สึกถูกทำในสิ่งที่ฝืนใจ รู้สึกกระอักกระอ่วน รู้สึกขยะแขยง คือเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วแล้วและแป็บเดียวมากครับ อาจจะแค่นาทีเดียว แต่เป็น 1 นาทีที่เชี้ยมาก โหดร้ายมากกับการดูกระทำแบบนี้ คือผู้ชายก็มีสิทธิ์ในร่างกายตัวเองไหมครับ การกระทำแบบนี้โคตรคุกคามทางเพศเลย แล้วพอเป็นผู้ชาย ผู้หญิงคนอื่นตรงนั้นก็ไม่ห้ามเพื่อน ปล่อยให้เพื่อนทำกับผมแบบนั้น บอกว่าอย่าๆๆ แต่เห็นทำหน้าเหมือนตลก ไม่ตลกเลยสลัด! ถ้าเป็นผู้หญิงโดนทำผมว่าเรื่องใหญ่ไปแล้ว แล้วพอผมเป็นผู้ชาย ผมจะไปจับไปดันร่างกายเค้าก็ลำบากใจ จะทำรุนแรงอย่างที่บอก ต่อยทีเดียวก็ร่วง ก็ทำไม่ได้ กลายเป็นผิดอีก จากที่ฟังผมเล่าอาจจะคิดว่าทำไมผมไม่หนี ไปปัดป้องมากกว่านี้ คือ เราทำงานด้วยกันครับ ผมก็ไม่อยากทำอะไรเสียมารยาทแล้วทำงานกันไม่ได้ ตอนนั้นรู้สึกไม่ชอบ แต่เราก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากมาย แต่ผมก็มีฟางเส้นสุดท้ายนะ ตอนนั้นคิดไว้ว่า ถ้ามากับไอ่จ้อนผมเมื่อไหร่ ไม่ว่า direct หรือ indirect มือว่างผมต่อย เท้าว่างผมถีบจริง ๆ Sexual Harassment ไม่ตลกไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายครับ นี่แหละครับ เกือบถูกปล้ำ ในงานปีใหม่......
อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ เวลาเราไม่รัก ไม่ต้องการ เราอยากผลักออกนะ ส่วนฝั่งคนต้องการนั้น ยังไงก็จะเอาให้ได้ 555 เฮ้อ --- จริงๆรุกมากๆด้วยความเมา ไม่รู้ตื่นมาพี่เค้าจะเขินมั้ยน้อ เพราะยังต้องเจอกันวันทำงาน เจอกันในงานเลี้ยงอีก ไหนจะลูกน้อง ลูกพี่ที่เห็นพฤติกรรมแกอีก  โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:5:30:04 น.สวัสดีค่ะน้องปริ๊น
เมื่อเช้าพี่มาอ่าน เกือบจบล่ะ แต่ไม่จบ รอบนี้เลยมาต่อให้จบค่ะ 555 อ่านจบทำให้นึกถึงเมื่อคืนพี่ดูคลิปผู้หญิงไปเที่ยวบาร์โฮสค่ะ พี่แกน่าจะไปบาร์โฮสนะ 555 ลูบได้คลำได้ อาจจะปล้ำได้ถ้าตกลงกัน  เจอแบบนี้ก็ไม่ไหวเนาะ กินจนเมา เมาจนไม่รู้เรื่องแบบนี้แย่เลย พี่ว่าไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายทำแบบนี้ก็น่าเกลียดเหมือนกันค่ะ ใช่ว่าเป็นผู้หญิงจะทำอะไรผู้ชายได้ พี่ว่าไม่ดีทั้งหมดแหละค่ะ ออกจากตรงนั้นมาได้ค่อยโล่งนะคะ แย่นะคะน้องปีิ๊นกับความรู้สึกในตอนนั้น แล้วพี่แกเวลาคืนสภาพเดิมเอาหน้าไปไว้ไหนเนาะ ทำงานเหนื่อยๆหาเวลาพักบ้างนะคะน้อง ดูแลสุขภาพเยอะๆด้วยค่ะ  ปล.พี่ป่านจะบินไปญี่ปุ่นคืนนี้ล่ะค่ะ เที่ยงคืนนึดๆ บินคนเดียวด้วย รอบนี้ไปการบินไทยค่ะ โดย: tanjira
 วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:14:57:41 น.กำลังคิดว่า ทำไมเค้าถึงคิดว่า
จ่ายสองหมื่นสามหมื่นแล้วเราจะยอมอ่ะ เค้าเอาตรรกะอะไรมาคิดเนี่ยะ.. โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:15:30:46 น.หมิงก็บอกให้พี่ก๋าใช้ Cloud ครับ
แต่คือใช้ไม่เป็นจริงๆ 555 มือถือพี่ก๋ามี 5 รูปเองมั้งครับ ปกติพอย้ายรูปเก็บในคอม พี่ก๋าก็ลบรูปในมือถือทิ้งเลย กับคนที่เราไม่รัก พี่ก๋าไม่รู้สึกอย่างใกล้ชิดเลยนะ มาใกล้ก็เดินถอยเลย เมื่อวานก็เพิ่งเล่าเรื่องในอดีตในลูกชายฟังในรถ บอกว่าสมัยเรียนมีน้องรหัสก็ชวนป่ะป๊าไปนอนที่ห้องกับเค้านะ ป่ะป๊าบอกน้องเลยว่า "ไม่ไป พี่ไม่อยากมีอะไรกับน้อง เพราะพี่ไม่ได้รัก" พร้อมกับสอนไปด้วยว่าอย่าคิดว่าการไปนอนกับผู้ชาย จะแปลว่าเค้าสนใจเรา รักเรา ไม่มีหรอก เค้าแค่อยากได้เรา แล้วเรื่องก็หักมุมนิดหน่อย เพราะพอพี่ก๋าไม่ไปกับน้อง เพื่อนพี่ก๋าก็พาน้องไป เช้ามาก็มาคุยให้เพื่อนๆฟัง ว่ากูได้น้องคนนี้แล้ว พี่ก๋าก็เลยบอกเพื่อนว่า มึงดีใจเหรอที่ทำแบบนี้ กินในที่ลับ มาไขในที่แจ้ง เพื่อนก็เลยเงียบไปเลยครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:20:46:55 น.ดีนะที่เอาตัวรอดมาได้ ถ้าเมาอีกคนจะเป็นยังไง
อยากรู้ว่าหลังจากวันนั้นแล้ว ยังมองหน้ากันได้เหมือนเดิมไหมคะ เรื่องแบบนี้ถ้าเปลี่ยนจากผู้หญิงเป็นผู้ชาย เรื่องใหญ่เลยนะ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:21:26:39 น.ป๋องเดี๋ยวไม่พอต่อป๋องสองป๋องสามไปเลยเพื่อน..ปล่อยเบลอๆไป
โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:22:19:40 น.มันไม่ตลกจริงๆ น่ะแหละ ผมนึกภาพตัวเองไม่ออกเลยว่าถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้าไปจะทำตัวอย่างไร อาจจะเผลอชกออกไปตามสัญชาตญาณก็ได้ ซึ่งมันก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่
ผมยังคิดเลยว่าจังหวะที่เขาพูดว่า "ดวงอ่ะเนอะ ต้องมาเจอกับพี่" จังหวะนั้นที่เพื่อนเขาทำท่าห้าม ถ้าคุณปริ๊นซ์ปล่อยหมัดออกไปคงกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ แล้วเพื่อนเขาก็น่าจะปกป้องเขา จังหวะบนรถนี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ ขาดสติโดยสมบูรณ์ แล้วเนี่ยะ ถ้าไปแจ้งความหรือแจ้ง HR ก็จะกลายเป็นเรื่องขำขันอีก ทั้งที่มันไม่ตลกเลย เหมือนเราโดนมัดมือสู้ไม่ได้ จากบล็อก ผมยอมจ่าย 1 ชั่วโมง เพื่อซื้อเวลาแห่งความสบายใจ 4 วันครับ ถ้าแค่ 1 ชั่วโมงถือว่าเป็นรายจ่ายที่ถูกมาก แต่พูดไปก็น่าขำครับ วันสุดท้าย บ. สั่งพิซซ่ามากินกัน ขณะที่แผนกอื่นผ่อนคลาย แผนกผมยังปั่นงานอยู่เลย แต่น้องๆ แผนกอื่นที่สนิทเขาก็ดี ช่วยยกมาเสิร์ฟเราถึงที่ ก็นะต้องพึ่งพาอาศัยเรา แล้วเราก็ทำดีกับเขาเขาก็ช่วยเหลือเรา ผมว่าจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเสาร์นี้แหละครับ เดี๋ยวจดไว้ก่อน ไม่งั้นลืม บางอย่างถ้าไม่จดไว้มันลืใจริงๆ นะ โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 9 มกราคม 2567 เวลา:23:51:40 น.พอได้สติคงเสียใจด้วยกันทุกฝ่าย
สุราทำให้ขาดสติแบบนี้นี่เองปริ้น เล่าศุ่กันฟัง เพื่อนที่จบวิศวะ ตายไปหลายคนเพราะเรื่องนี้จ้า  โดย: หอมกร
 วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:7:26:39 น.สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พอเหล้าเข้าปากทุก ๆ อย่างมันก็เริ่มเปลี่ยนไปเลยนะครับ พอเจอผู้หญิงที่มาถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้พี่ว่ามันลำบากใจเลยนะครับ ยิ่งคนรู้จักในที่ทำงานด้วย จะว่าไปแกแกล้งหรือเปล่า แต่มาทำแบบนี้ไม่น่าแกล้งแล้วละ พี่ว่าถ้าได้ซัดไปซักหมัดแกน่าจะหายเมานะ 555 แต่ติดเป็นผู้หญิง งานยากอีกละ โหน้องปริ๊นซ์เป็นคนดีมากเลยนะครับ ถ้าเป็นบางคนนี่แบบนี้เสร็จไปแล้ว 555 เรื่องแบบนี้อย่างแวดวงราชการก็มีเหมือนกันนะ ปิด ๆ กันไป โดย: The Kop Civil
 วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:10:57:03 น.เอาจริง
เช้านี้พี่ก๋าก็ลืมครับ อัพอีกบล็อกเสร็จแล้ว เปิดบล็อกน้องต่อขึ้นมา ถึงได้รู้ว่าลืมวันอัพบล็อกตะพาบ ดีที่เขียนต้นฉบับเสร็จไว้ก่อนแล้ว ก็อัพบล็อกแรกไป แล้วก็อัพบล็อกนี้แทนครับ จริงๆพี่ก๋าก็ว่าตัวเองกินยากที่สุดในบ้านจริงๆนั่นแหละครับ 555 ไม่ค่อยชอบลองอะไรใหม่ๆด้วย ร้านไหนอร่อยและชอบ ก็กินมันซ้ำๆได้ตลอด ไม่เบื่ออะไรง่ายๆเลย สมัยเรียนเคยมีร้านอาหารตามสั่งเจ้าประจำ พี่ก๋าสั่งเมนูเดียวทีละอาทิตย์จนเจ๊เค้ารู้เลย ว่าอาทิตย์นี้ข้าวผัดแหนม อาทิตย์หน้าหมูกระเทียม เดินเข้าร้านเจ๊ก็ทำให้เลยครับ 555 จนถึงวันนี้ก็ยังใช้ cloud ไม่เป็นครับ ยังเก็บภาพในคอมกับฮาร์ดดิสก์ ลูกนี่ส่ายหัวตลอด 555 เรื่องถุงยางพี่ก๋าก็สอนลูกแล้วนะ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:12:22:39 น.คริคริ
ตอนแรกนึกว่า เป็นสาวสอง อ้าว... สาวจริงปล้ำหรือเนี่ย โดย: อุ้มสี
 วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:12:36:08 น.สวัสดียามบ่ายค่ะ น้องปริ๊นซ์
อ่ะหื้อออออ ประสบการณ์ตรงชวนขนลุกมาก คุกคามทางเพศอย่างชัดเจนค่ะ ยิ่งกว่าพี่ที่ไซด์งานอีก น่าจะเที่ยวบาร์โฮสจนเคยตัวค่ะ 555555 โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:15:11:16 น.เอ็นดูวคนมีเรื่องหงุดหงิดใจ
ยังหาเวลามาตอบเม้นพี่ได้ วันนี้อารมณ์ดีขึ้นหรือยังคะ เย็นนี้ไม่ต้องกินเบียร์ย้อมใจแล้วเป่า โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:16:36:22 น.ใจเย็นๆ ค่อยๆ เขียนตามมาทีหลังก็ได้ครับ
ของผมจะว่ากินง่ายก็ไม่ง่ายนะ อย่างพวกเบียร์ หรือเหล้า ถ้ายี่ห้อมันต่ำกว่ามาตรฐานในใจให้ตายยังไงผมก็ไม่ดื่มครับ ต่อให้ฟรีก็ตาม โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:21:46:10 น.แบบนี้ดูไม่ตลกแล้ว ควรแจ้งฝ่ายบุคคล
อันที่จริงเข้าข่ายอนาจารได้เลยเหมือนกัน ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ร้ายจริงๆ โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969
) วันที่: 10 มกราคม 2567 เวลา:23:28:02 น.อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์
เทอมที่แล้วหมิงมาปรึกษาว่า ป๊า...เพื่อนในห้องทำผู้หญิงท้องต้องทำไง ? พี่ก๋าก็ค่อยๆถามว่า วันนี้เพื่อนเล่าให้ฟังยังไงบ้าง พอฟังรายละเอียดทั้งหมดจบ พี่ก๋าบอกหมิงว่า สงสัยเพื่อนไม่ท้องหรอก ผู้หญิงคงไม่อยากเลิกกับผู้ชาย ก็เลยหลอกว่าท้อง พออีกวันมา หมิงกลับมาเล่าว่า จริงด้วยป๊า ป๊ารู้ได้ยังไง 555 พี่ก๋าก็สอนลูกแหละว่าแต่ ม.3 ก็ท้องได้นะ อย่าทำเป็นเล่นไป 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:5:26:54 น.เจอแบบนี้ขำไม่ออกเลยครับคุณปริ๊นซ์
เมาเละด้วย ในแวดวงทำงานบางแห่งที่ผมทำก็เจอแต่ไม่ถึง ขนาดนั้น ตอนเช้าวันต่อ ๆ มา เฮ้ไวน์ไปถึงไหนว่ะ คือ ๆ แหะ เราก็เมาด้วย ... ขอบคุณที่ให้กำลังใจในงานเขียนบล๊อกของผม.. จำชื่อตัวละคร ได้ด้วย...โชคดีที่ผมมีเพื่อนชุดขาวเยอะ วันหยุดจะขึ้นรถจี๊ป ที่ผมใช้ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่ม เพื่อนผมทำ ออมสินคือตัวเอก หมอผู้ชายแท้ดื่มกันบ่อย ผู้จ่ายเกือบแท้ก็มีแต่ผมไม่กล้า สนิทด้วย 555 เพื่อนต่างอาชีพก็มีเอเย่นต์เหล้า ค้าผ้า ค้าจักรยาน ทนายความ น้องสาวทนายเป็นหมอ พี่หมอจะ เรียกผมช่วยไปส่งหาคนป่วยที่บ้านมืด ๆ บ่อยเมื่อก่อน ไม่มีรถยนต์กันมากนัก พี่หมอจะดุ มุห์หยุดกินเหล้าเดี๋ยว ตายก่อนเวลานะ.. หมอรักษาโรคกระเพาะผมปีกว่าถาม ค่ายา เอาให้หายก่อนแล้วจะบอก... พอผมย้ายก็ถาม พี่หมอก็บอกว่า ไม่ได้จดไว้... ไปอยู่จังหวัดนีั้นรักษาตัวต่อนะ ผมระลึกถึงพี่หมอพี่ทนายเสมอครับ โดย: ไวน์กับสายน้ำ
 วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:7:24:57 น.สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊น
การเล่าเรื่อง การจัดงานปีใหม่ของบริษัมปริ๊นนี่ คนคงไม่ค่อย สนใจบรรยากาศของงานเท่าไรนัก แต่มาดูตื่นเต้นตอนปริ๊นซ์ถูกสาว เมาเหล้า ทำกิริยา ไม่น่ารัก นี่แหละโทษของน้ำเมาแหละนะ พอสร่าง เมา หล่อนจะจำได้ไหมกับสิ่งที่หล่อนทำ เฮ้อ ! เสียภาพลักษณ์ อย่างยิ่ง เธอก็เล่าชะละเอียดเลยเนาะ กรรมของผู้ที่กระทำผิดเพราะ ฤทธิ์ของน้ำเมา โหวดหมวด งานเขียน ฯ โดย: อาจารย์สุวิมล
 วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:11:16:58 น.พี่ก็กินมาม่าวันนี้ เพิ่งจะวันที่11 เอง
อีกตั้งหลายวันกว่าเงินเดือนจะออกอ่ะ โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 11 มกราคม 2567 เวลา:14:41:30 น.น่ากลัวค่ะ
ยังดีนะคะที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรรุนแรง สุราและเครื่องดื่มของมึนเมาทำให้การมีสติและจิตสำนึกที่ดีลดลง โดย: สมาชิกหมายเลข 7915129
วันที่: 13 มกราคม 2567 เวลา:10:37:29 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
น้องปริ๊นซ์บอก บล็อกเอ็ง ยิ่งกว่าข้า
เอ็งนะ 36+ โซ่ แส้ กุญแจมือมาครบ เย้ย 555
งานเลี้ยงใดๆ ที่มีน้ำเมรัยมาแจมนี่ มักจะมีสถานการณ์ต่างๆ
ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นได้เสมอเลยนะครับ
โบราณเค้าจึงเตือนไว้ว่า สาวแก่ แม่หม้าย ชอบตะกายเด็ก555
อันนี้เรื่องจริง แฮ่
ของ น้องปริ๊นซ์ โชคดี ที่วันนั้นไม่ได้เมา ไม่งั้น
อาจจะเผลอขบติ่งหู กินของหมดอายุ เอ๊ย ถีบป้า เค้ากระเด็นหงายท้องไป 555
และยังโชคดีที่มีเพื่อนๆพี่ๆเป็น กันชนให้ สถานการณ์เบาลง
เรื่องแบบนี้ มีในทุกวงการครับ อ.เต๊ะ ก็เคยเจอมาเหมือนกัน
ทั้งชาย ทั้งหญิง ทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งหัวหน้าสาวๆ ก็มี
โชคดีเอาตัวรอดมาได้ เปลืองตัวบ้างนิดๆหน่อยๆ นึกว่าทำบุญให้ทาน 555
จากประสบการณ์ อ.เต๊ะ ผู้หญิงที่ดูภายนอก เรียบร้อย นี้ตัวดีเลยเชียวครับ รุกเรา ซะยิ่งกว่า หมากรุกซะอีก555
ปล. ของ อ.เต๊ะ ทำไมไม่มีโอนมาเลยครับ2หมื่น3หมื่นนี่
แต่หัวหน้าสาว ให้ 2ขั้นเลยครับปีนั้น แฮ่