บล๊อกที่ 355 ประจำวันศุกร์ / จันทร์ |
|
ดูภาพเพื่อน ๆ ในกรุงเทพ ไปเที่ยวเชียงใหม่ ถ่ายภาพการเที่ยว |
ในตัวเมืองเมืองเชียงใหม่มา มีของที่จะซื้อหามากมาย อร่อย ด้วย |
|
แต่วันนี้ผมไม่ได้พาไปเที่ยวในเมือง คงพาไปเที่ยวรอบนอกของเมือง |
แหะ ๆ กลัวรถติด เราลงจากบ้านพัก ที่ บ้านโป่งแยงนอก |
ใกล้ทางขึ้นม่อนแจ่ม อ.แม่ริม เลี้ยวเรียบริมคลองชลประทาน ผ่าน บ้าน |
พักข้าราชการ ใกล้สนามกีฬา 700 ปีของเชียงใหม่ |
|
มุ่งสู่ทิศใต้ของเมืองเชียงใหม่ ในฐานะคนเชียงใหม่ ขอเล่าให้ฟังว่า |
เชียงใหม่ ดอยหรือภูเขาที่อยู่ตั้งแต่ เลยดอยสุเทพไป ดอยอินทนนท์ จะ |
เป็นป่าใหญ่ มีต้นไม้เยอะพอสมควร แต่ ดอยจะเป็นหินมาก มีต้นไม้ผลัดใบ |
เยอะในฤดูแล้ง ดอยจะเห็นใบไม้บ้างแต่ไม่มากนัก อาจจะงง... คือนับจากดอยสุเทพ ดอยอินทนนท์ ย้อนกลับไปทาง จ.ตาก เข้าสู่ กท. นั่นแหละครับ สภาพป่า เขียว ไม่เท่ากับ ด้าน อ.แม่ริม แม่แตง และ อ.ฝาง ได้ |
|
ดีอยู่อย่าง ภาพรวม สวย อากาศเย็นสบาย และหนาวจัดในฤดูหนาว ส่วนพื้นที่ หรือ ดอยที่มีต้นไม้ใหญ่ เขียวมากกว่า ด้านดอยอินทนนท์ |
ก็คือ ดอย อ.แม่ริม อ.แม่แตง อ.เชียงดาว จากการสังเกตุนะครับ |
|
พื้นราบของเชียงใหม่ จะมีน้ำไหล ให้ใช้ค่อนข้างดีจาก ชลประทาน |
เลยปลูกพืช กระเทียม ข้าว ยาสูบ ข้าวโพด สำหรับคนกินเยอะ |
|
แต่พื้นที่ราบเชิงเขาอยู่มี น้ำไหลจากเทือกเขา อินทนนท์ ราชการกัก |
เก็บน้ำไว้ใช้ค่อนข้างดี สายน้ำจะไหลจากดอยผ่าน แอ่งดอยที่มีทั้ง |
ดินและหิน เกิดแก่ง เป็นบางช่วง เลยมีการท่องเที่ยว ล่องแพกัน |
ทั้งคนไทยและต่างประเทศ |
|
เราขับรถถนนเลียบคลองชลประทาน มุ่งสู่ อ.หางดง อ.สันป่าตอง |
พบถนนเส้นใหม่กว้าง ยังไม่เปิดเป็นทางการ วิ่งรถไม่นานก็พบกับถนน |
สาย สันป่าตอง ไป อ.แม่วาง |
|
นึกถึง อ.แม่วางทีไร อดยิ้มไม่ได้ ที่ชาวบ้านเขา ถูก พวกประสงค์ออกชื่อ |
แต่ไม่ประสงค์จะออกเงิน ขอลำใย ส่งให้ท่านผู้ใหญ่ใน กรุงเทพ |
ชาวบ้านเลย เขียนโน๊ตซ่อนไว้ใต้กล่องลำใย |
โชคดีที่สุด ท่านผู้ใหญ่ในกรุงเทพ ทราบเข้า เลยเกิดเป็นเรื่องขนาดกลาง ๆ |
ท่านคงจะห้าม ไม่ให้รับลำใย หรือผลไม้อื่นอีก |
ชาวบ้านเลยสบายขึ้นหน่อย |
|
ไปเชียงใหม่เกือบทุกครั้ง จะชอบขับรถไป อ.แม่วาง ที่นั่นมีถนนธรรมดา |
ที่ไม่ธรรมดา แหะ ๆ สองข้างทางมีนาข้าวสีเหลืองทอง ดาษดาไปทั่ว |
ข้างทางมีลำเหมืองขนาดเล็ก เคียงข้างถนน แน่นอนน้ำใสไหลช้า ๆ |
ในลำเหมือง เราหยุดถ่ายภาพ ได้ยินเสียงน้ำไหล ผ่านกิ่งไม้ ใบหญ้า ฟัง |
แล้วเพลิน |
|
|
|
ขับไปไม่กี่สิบกิโลเมตร พบตลาด บ้านคน ร้านค้าอยู่สองข้างทาง ดูแล้ว |
เศรษฐกิจดีแน่ ๆ ถนนเริ่มโค้งไปมา พอสวย... |
|
|
|
ที่นี่ เป็นแหล่งปลูกหอมหัวใหญ่ ส่งขายทั่วประเทศ แต่บางครั้งหอมหัว |
ใหญ่ก็ถูกกดราคาลงต่ำ จนชาวไร่แทบแย่ |
|
|
|
เรามาหยุดอยู่ มุมหนึ่งของไร่..... ข้างในเป็น ที่เพาะสาหร่ายเกลียวทอง |
แต่เราไม่เข้าไป เพราะไม่รู้จักใคร อีกอย่างก็ไม่รู้ว่ามีประโยชน์อันใดแก่ |
ร่างกายของคน |
|
...... ภาพข้างบนเป็นแปลง ที่เขาลดระดับน้ำลงให้พอเหมาะ การให้น้ำไม่ได้ใช้ฟักบัวรด เขาบังคับน้ำให้ไหลจาก ร่องน้ำเล็ก เข้าสู่แปลง แทน ภาพข้างเป็นแปลง ที่ยกร่องลงหัวหอมปลูกแล้ว มีความชื้นพอประมาณ เลยขับรถผ่านหมู่บ้าน สองข้างทาง เป็นเนินสูง บางช่วงเป็นดอย |
มีร้านค้าเล็ก ๆ แทรกอยู่ทั่วไป ชาวบ้านนำ กล้วยน้ำว้า ส้มโอวางบน |
โต๊ะเล็ก ๆ หน้าบ้านไว้ขาย ราคาไม่แพง |
|
เลยหมู่บ้านไป พอประมาณ บ้านคนน้อยลง ด้านขวาของถนนเป็นดอย |
ต้นไม้ขึ้น แต่ข้างซ้ายมือ เริ่มมีลำห้วยใหญ่ทอดคู่ไปกับถนน |
แน่นอน น้ำไหลอยู่ตลอดเวลา |
|
จุดใหญ่ที่เราจะไป คือ วัดถ่ำดอยโตน กับขับรถดูลำห้วยเป็นหลัก |
พอเข้าโค้ง จะเจอ ร้านขายอาหาร ไม่สวยเลย แต่มีรถนักท่องเที่ยวจอด |
อยู่ ฝรั่งเดินไปเดินมาหลายคน มีปางช้าง คอยรับฝรั่งเที่ยว |
|
ดูบ้านพักของชาวปางช้างแล้วไม่สวยเลย เป็นบ้านทรงสูง มีไม้ไผ่ |
พาด แล้วนำผ้า กางเกงตาก กันเกะกะมาก ๆ ถ้าผมตากผ้าแบบที่ว่าคือ |
ชายผ้าขาวม้า หรือเสื้อไม่ตรงกัน ถูกแม่ด่าแน่เลย 555 |
|
ไม่ดูดีกว่า ขับรถเลยไปหลาย กม. ก็เข้าสู่ละแวก วัดถ่ำดอยโตน |
|
ที่นี่เป็นวัด ที่คนต่างถิ่นไป ปฏิบัติธรรม เดินจงกรม นั่งสมาธิ เยอะ หน้าวัดถ่ำดอยโต จะมีนาขั้นบันใด ฤดูฝนจะสวย แต่ฤดูหนาวเป็นแบบนี้ พวกเราเข้าไปข้างใน |
มีป้ายห้ามส่งเสียงดัง วางจุดห้ามคนเดินเข้าไปด้วย |
คงเป็นด้วย คนกำลังทำสมาธิอยู่ |
|
|
..... |
บริเวณวัดกว้างมาก พวกเราเดินชม กับถ่ายภาพไปเรื่อย ๆ มีหญิงใส่ชุดขาวเข้ามาทักทาย |
เลยขออนุญาต เดินไปดูข้างใน |
|
มีลานฟังธรรม หรือ สำหรับเดินจงกรมกว้าง อยู่ใกล้หน้าผาสูง เถาวัลย์พันเกี่ยว สวยงาม เดินลึกเข้าไป เจอชะง่อนผา หรือที่เรียกว่า ผาเงิบ มีที่เว้าเข้าไป ข้างในเป็นที่ นั่งสวดมนต์ ยังมองไม่เห็น ดูภาพต่อไป... ซ้ายมือเป็นทางลงถ่ำ ที่มีป้ายปิดไว้ ห้ามลง เป็นที่นั่งสมาธิ งั้นเดินดูที่อื่นต่อ ทางเดินเล็ก ๆ ไปสู่ถ่ำอีกแห่ง เคยเข้าไป เป็นที่ภิกษุนั่งสมาธิในถ่ำ แต่ตอนนี้ วันที่เราไป เป็นพนักงาน ที่มีกิจการค่อนข้างเยอะ ร่วมใจกันไปปฏิบัติธรรม |
น่าชื่นใจครับ เพื่อนที่สนใจด้านนี้ ติดต่อไปตามป้ายนี้ได้เลย พาเพื่อนกลับไป ถนนเส้นทางเดิมที่ขับมา เลยปางช้าง จะมีร้านค้าริมถนน หลายร้านไม่น่าดูเลย เล็ก ไงพิกล |
ข้างหน้าเป็นถนนโค้ง พอสวย... ว่างั้น จอดรถลงไป หาอะไรกิน กะว่าคง งั้น ๆ หน้าร้านเป็นเช่นนั้นจริง ๆ แต่พอเดินเข้าร้าน ข้างหลังร้าน มีลำห้วย ใสใหล ต้องบอกว่า สวย แต่ต้อง มอง ลงไปข้างล่างนะครับ เดินลงไปข้างล่าง มีเรือนไม้ไผ่มุงตองตึง(ใบพลวง) น่านั่งเลยสั่งนี่กิน ลำแต้ ๆ (อร่อยจริงๆ) อาหารไม่แพง ราคาปกติ ระหว่างนั้นดูเขาล่องแพมา |
เส้นแม่วางผมไม่ค่อยได้ไปเลยครับ
ดูจากวิวและความสวยของวัด
น่าจะหาเวลาไปเยือนบ้างแล้วล่ะครับ