บล๊อกประจำวัน จันทร์ / ศุกร์

ทีมเที่ยวเรา นั่งเรือหางสั้น แบบเรือหางยาวของไทย ตัดลัดเลาะไปตาม

แปลงผักลอยน้ำของ Inle มีเยอะมาก ระยะที่ไปน่าจะเป็นช่วงที่ผัก เริ่มแก่ แหะ ๆ

ไม่อยากใช้เลยกระเทือน...ผมเอง มันไม่สวยเหมือน ผักสดตามไร่ของไทย

แต่ก็ยอมรับเลยว่า เขาปลูกพืชบนแพลอยน้ำ มากมาย ระหว่างทางที่นั่งเรือ

จะเห็นชาวไร่ ดึงสาหร่ายใส่เรือ

สอบถาม เขานำสาหร่าย ไปวางบน ต้นหญ้าไซที่ขึ้นยาว ตัดไปลอยเป็นแพ

ข้างล่าง สาหร่ายที่นำไปใส่แปลงผัก พร้อมดินเลน

ชาวไร่จะรวบรวม ตัดหญ้าไซ รวบรวมไว้เป็นแพยาว ดึงไปเป็นแนว

ขุดดินเลนแถวนั้นโปะ นำสาหร่าย หญ้าอื่น ๆ วางทับเป็นชั้น ๆ สลับกันไปจนหนาครึ่งเมตร

ระหว่างนั้นใช้ไม้ไผ่รวกปักกันมิให้ แพลอยไปที่อื่น

เขาเล่าว่า ต้องรอให้ดินกับสาหร่ายยุ่ยสลาย พอได้ที่จึงจะนำผักมาปลูกได้

ระหว่างที่ดูเขาทำสวน มีการขุดดินขึ้นโปะ ชาวไร่อยู่ในน้ำ บางคนอยู่บนเรือ

โกยโปะสาหร่ายใบหญ้าอื่น.... บางสวนเห็นแตงกวา ลูกยาวห้อยสวย

บางแปลงเป็นแตงกวา ลูกยังเล็กมีตุ่มเล็ก คงจะกรอบน่าดู

ข้างล่างเป็น พวกฟัก

พูดคุยกัน ชาวสวน ปลูกมะเขือเทศเป็นส่วนใหญ่ แตงกวา แตงร้าน

ผักกาด คะน้า วัน ๆ เก็บได้มาก

ได้เข้าไปดูในเน็ต... มะเขือเทศที่นี่ เก็บส่งได้วันละประมาณ 50 ตัน..เยอะนะครับ

ส่วนใหญ่จะส่งไปตามเมือง 11 เมืองในรัฐฉาน ซึ่งเมือง ยองชะเวที่เราไปพักหรือที่

อินเลนี่ก็ใช่... ได้ความรู้เพิ่มอีกว่า การขนส่งจากที่ Inle ไปตามเมืองต่าง ๆ มีปัญหา

มากในการขนส่ง เพราะชอกช้ำ จากถนนที่ไม่ดี เป็นดินลูกรังสีแดง

ระหว่างที่อยู่เมือง ย่างกุ้ง หรือ เมือง ยองชะเว เจอมะเขือเทศที่โรงแรม

เขานำมาให้กินเป็นอาหารเช้า กับพวกใส้กรอก แฮม.. ดูไม่มากเท่าใด

ทีนี้วกเข้ามาดูการปลูกพืช บนแพหญ้า

เราไม่อาจจะเข้าไปในร่องน้ำเล็ก ๆ ได้เพราะเรือเราใหญ่เกิน จะทำให้พืชเขาเสียหาย

แพปลูกพืชจะอยู่ให้ใช้ประโยชน์ได้ประมาณ 10 ปี..แล้วต้องทำใหม่

ภาพข้างบนเป็นสภาพที่แท้จริง ของสวนลอยน้ำ บางแห่งมีหญ้ารก

บางสวนทำเรียบร้อย น่าดู ชีวิตของพวกเขาเรียบง่าย ระหว่างนั่งเรือเราพบนี่ครับ

ชาวสวน จะปลูกบ้านใน สวนก็มี

ปลูกพืชบนน้ำไม่ต้อง รดน้ำก็จริง แต่เพลี้ย ขาว ๆ หรือสัตรูพืชเยอะ ชาวสวนเลย

ต้องใช้สารเคมี จากไทยไปฉีด แน่นอนย่อมจะปนเปื้อนในน้ำของทะเลสาป

อันตรายมาก.... เมืองอื่นก็ใช้น้ำของทะเลสาปนี้ด้วย...

ก่อนที่เราจะเราจะเห็นมะเขือเทศสวยแบบนี้ ก็ต้องผ่านยามาแล้ว

ที่แน่ ๆ เขาไม่ใช้ยาฆ่าหญ้า ไกลโฟเซท หรือยาชนิดดูดซืม

ต้นหญ้าไซ หรือหญ้าปล้องที่ทำเป็นแพ มันจะตายนะครับ

ยาฆ่าแมลง ต่าง ๆ ใช้กันเยอะมาก

ทางราชการเลยต้อง จำกัดการปลูกพืชบนแพ มิให้กว้างขวางเกินกว่าที่จะควบคุมได้

มีอยู่เรื่อง คือการให้ปุ๋ย พืช ไม่รู้จะสอบถามใครได้ ชาวสวนอยู่ห่างกันมาก

คือการให้ปุ๋ย มิให้ถูกน้ำชะล้างไปเปล่าประโยชน์

สวนผลไม้ที่จันทบุรีที่ผมทำ เป็นพื้นที่หลายสิบไร่ ที่ลาดเอียง

จะให้คนงานสวน ใช้จอบขุดดิน หลายจุดตรงทรงพุ่มของ

ขนุน มะม่วง สะตอ เงาะ น้อยหน่า ขุดไม่ลึกหรอกครับ แล้วหยอดปุ๋ยเม็ด แล้วกลบด้วยดิน

ยามฝนตก มันจะละลายปุ๋ย เป็นอาหารของต้นไม้ที่ปลูกเฉพาะต้น

ถ้าโปรยแบบ สวนอื่น คงไม่ได้ น้ำจะชะล้าง ไปสู่สวนคนอื่น เราก็แย่ปุ๋ยแพง เมื่อก่อน

ปุ๋ยถุงหนึ่ง 400 กว่าบาท ระยะหลังเมื่อ 4 ปีขึ้นเป็น 600 บาท

ทีนี้มาถึง การปลูกพืช เป็นแพลอยน้ำของทะเลสาป Inle จะใส่ปุ๋ยกันอย่างไร

เป็น งง...ครับ เพราะปุ๋ยเจอน้ำก็ละลายลงสู่พื้นที่ลึกกว่า เมตรหรือบางที่ลึกกว่านั้น

ลองเข้าไปดูในเน็ต เขาใช้ปุ๋ยสูตรเสมอ คือ 15-15-15 ใส่แต่ก็ไม่มีรายละเอียดว่า

เขาจะให้ปุ๋ยมันอยู่ใกล้รากพืชได้นานอย่างไร

เขาลัดเลาะไปดูพืชไร่ นานมาก ๆ เห็นผัก กับหญ้าขึ้นปนกัน

แต่ไม่ค่อยเห็นเขาบรรทุก ผักใส่เรือไปเลย ที่เจอเป็นแบบนี้ครับ

ข้างบนนี้ คนขับเรือบอกว่า เป็น เม็ดข้าวโพดแห้ง

คงจะปลูกบนเขา หัวโล้นที่เห็นไกล ๆ นั่นแหละครับ

ตะวันเริ่มคล้อยต่ำลงเรื่อย ๆ เรือพาเราตัดทะเลสาป ไปสู่คลองเมือง ยองชะเว

ไปสู่ โรงแรม Inle Apex เราลงเรือ 8 โมงเช้ากลับถึงท่าเรือ บ่าย 4 โมงเย็น

ใช้เวลาหลาย ชม. เราไปหลายที่ตามที่ตกลงกับคนเรือ

ข้างล่างเป็นชาวประมง หาปลาตัวจริงนะครับ ไม่ได้ยกเท้าโชว์

เจอเรือนั่งท่องเที่ยว เพิ่งออกไปเที่ยวก็มี หรืออาจจะไป พักตามรีสอร์ทริมทะเลสาป

นึกถึง สภาพน้ำ กับยุง แล้วกลางคืน......คงต้องทา ก.ย. หรือไม่ก็อยู่ในห้องปรับอากาศ

แต่เรากลับ เข้าเมือง ยองชะเว เรือกำลังแล่นเข้าคลอง

จ่ายค่าเรือไป 23,000 จ๊าด เพิ่มที่ให้ออกนอกเส้นทางอีก 5,000 จ๊าด

รวมเป็น 28,000 จ๊าด

รวมเป็นเงินไทยประมาณ 875 บาทไทย เป็นราคาปกติลองนับมือ ที่บริการเรา 8 ช.ม.

คิดเฉลี่ย 5 คน ตกคนละ 175 บาทถูกมาก ๆ

เรากลับไป อาบน้ำนอนพัก ที่โรงแรม Apex สัก ชม.ได้ เช่าจักรยานปั่นไปไกล้ ๆ

ดูชีวิตชาวบ้าน แล้วเราก็หมายตาไว้ว่า จะกินอาหารพื้นเมืองพม่า ร้านใกล้ที่พัก

ได้เวลาหิว เข้าไปชี้ ๆ แบบชาวบ้านเขากิน

ข้างบน เป็นน้ำพริก กับผักหรือเครื่องเคียง เป็นโต๊ะเรานะครับ