เคยครับ ใช้ตาแนบกับกล้องเล็กจี้ไปที่พระ

ใช่แล้ว ดูพระเขาก้มดูใช่ปะ แต่ถ้าดูพลอย เขาแหงนหน้าไปที่แสงเยอะๆ
ให้แดดส่องพลอยทะลุไปที่กล้อง จะเห็นว่าพลอยที่ยังไม่เจียร น้ำดี
หรือมันมีรอยมากไง

ว่าแต่ว่า ถามทำไมคุณตูน

ผมจะไปเก็บค่า ตู้เย็น กับค่าจักรนะ บ้านป้าฉ่อย กับบ้านคุณยุวดี
เห็นคุณหลวนว่า อยู่ในสวนลึก

เพื่อนที่เข้ามาอ่าน คงคิดว่า ผม ตูนทำงานอยู่บริษัทซิงเกอร์ใช่เปล่าครับ
ไม่ใช่หรอกครับ 555 ทำอยู่บริษัทประกันภัยใหญ่มาก ที่มีชื่อแปลเป็น
ภาษาอังกฤษ โอเชี่ยน พวกนี้แหละ

แรก ๆ บริษัทมี ประกันภัยไฟไหม้ ประกันชีวิต ประกันมารีนพวกประกัน
ภัยทางทะเล แล้วมีการลอง ปล่อยตู้เย็นใบโต ๆ ขาย ยังไม่พอ
มีจักรยี่ห้อ เมอริท ไลอ้อน เรียกว่าปล่อยสินเชื่อ ให้ลูกค้าผ่อนส่ง

ให้บังเอิญที่ จันทบุรี อ.ท่าใหม่ อ.มะขาม อ.แหลมสิงห์ มีลูกค้าเยอะ
พนักงานขาย ขาดหลายคน คนเก็บเงินด้วย บริษัทเลยให้ตูนติดตามลูกค้า
แล้วให้จัดหา พนักงานเก็บเงินไปเก็บเงินต่อ

ตอนบ่ายวันรุ่งขึ้น เลยขับ เอ้ย ขี่มอไซค์ยี่ห้อ ไทรอัมพ์ 555 เพื่อน
ที่ไม่ได้เล่นรถ หรือ สาว ๆ คิดว่า ยี่ห้อยกทรงใช่ปะ

ไม่ใช่ครับ มอไซค์นี้แพง คนมีกะตังค์ซื้อไว้ใช้ ยิ่งจันทบุรี ใครได้
ใช้ BMW หรือ ไทรอัมพ์ มีแต่คนมอง รูปร่างแบบข้างล่างนี้แหละ

ตูน ไม่ได้มีเงินซื้อหรอก รถบริษัทนะครับ เขาให้มีใช้รถ MZ ของ
เยอรมัน แต่สตาร์ดไม่ติด เลยใช้ ไทรอัมพ์ไปแทน

วันนั้นฝนตกพรำ ๆ บางช่วงก็ขาดสาย ขี่มอไซค์จาก อ.ท่าใหม่
ไปตามถนนลาดยางที่คดเคี้ยว ต้นยางขึ้นเรียงราย ระหว่างต้นยาง ดินสี
แดงถูกขุดเป็นหลุม ๆ อยู่ประปราย มีชาย 2 คนนั่งหลบฝนใต้ผ้าพลาสติก
สูบบุหรี่ ฆ่าเวลา คงเป็นนัก ขุดพลอย

ไม่นานก็ถึง โค้งบางกะจะ เข้าไปที่ร้านค้า ถามหาบ้านป้าฉ่อย

อ้อ ป้าฉ่อยเหรอ คุณขี่เข้าไปทางเข้าวัดนะ เลยวัดไปสักกิโล จะเห็น
กอไผ่ใหญ่อยู่ ตรงนั้นแหละบ้านป้าฉ่อย

แล้วพอรู้จัก บ้านป้ายุวดีหรือเปล่าครับ

555 ป้าเลยเหรอ

ทำไมเหรอครับ

เป็นสาว ตัวเล็ก ๆ ลูกผู้ใหญ่กำธร นะครับ ไม่ได้แก่

ว้า..ดีนะที่ถามน้าก่อน ไม่งั้นปล่อยไก่ เขาเป็นลูกค้าบริษัท ซื้อจักร
ไว้นะครับ

อ้อ คุณ.... อยู่บริษัทซิงเกอร์เหรอ ของแม่อีหนูสายพานมันขาด ซ่อมได้ปะ

ได้ซิครับ มะผมจะดูให้ ผมไม่ได้อยู่ซิงเกอร์นะน้า อยู่บริษัท....

สายพานจักรที่เป็นหนังสีน้ำตาลกลม รูที่ร้อย เอ็นมันขาด ลองทาบดู
สายมันหย่อน งั้นวัดให้ตึงพอดี จัดการเอาตาปูตอกรูใหม่
ร้อยเอ็น ก็คล้ายเอ็นตกปลาให้แน่น

ก่อนกลับ น้าเจ้าของร้าน ถามค่าบริการ เลยบอกว่า

ไม่ต้องหรอกครับ
ไม่ได้เปลี่ยนสายอะไร ทำนิดเดียว

ตูนเลยได้กินโอเลี้ยงที่เขายกมาให้ดื่ม
อร่อยครับ แต่มันเย็น.... ฝนตกพรำ หนาว....

ขี่รถเลยวัดบางกะจะไปไม่นาน ก็ได้พบกับ ป้าฉ่อย แกดีใจที่ผมไป
เลยจ่ายค่างวด ตู้เย็น 3 งวด เลยออกใบเสร็จให้ไว้เป็นหลักฐาน

ป้าครับ บ้านคุณยุวดี ลูกผู้ใหญ่ อยู่ลึกเข้าไปอีกไกลเปล่าครับ

อยู่เลยไปนิดเดียว บ้านผู้ใหญ่อยู่ขวามือ ถามนิดคุณตูนเป็นคนที่ไหน
นะสำเนียงไม่ใช่คนจันท์ คล้ายคนระยอง

เป็นคนกรุงเทพ แต่อยู่ระยองนาน สำเนียงเลยติดนะครับป้า 555

แต่งงานยัง

อะไรนะป้า อ๋อ.. 555 ยังไม่เคยแต่งครับ ทำไมเหรอ

ก็ ไปหาอีหนูยุ อย่าไปถามหาโดยตรงนะ ผู้ใหญ่หวงลูกสาว เดี๋ยวเกิดเรื่อง

ได้ครับป้า ผู้ใหญ่ดุมากเหรอ

มันก็ดุ ไปงั้นแหละ เลี้ยงลูกสาวคนเดียวมาตั้งแต่ 8 ขวบเมียมันตายนะ

ครับขอบคุณครับป้า

ผู้ใหญ่ครับ ผมมาจากบริษัทขายจักรครับ ใครอยู่บ้าง

ตะโกนถามไปหลายครั้ง ก็ เงียบ เลยจอดมอไซค์ไว้ ใต้ต้นกระท้อน

ย่อง ๆ ขึ้นบันใด

ขึ้นมาทำไม
ผม ๆ มาจากบริษัทนะครับ ผู้ใหญ่

อ้อ..นั่ง ผู้ใหญ่คงนั่งนิ่งสูบบุหรีใบจาก นั่งมองเฉยไม่พูดอะไรอีก

ผม ๆ เพิ่งย้ายมา

แล้วไง

คือ ๆ บริษัทให้ผมมา เก็บเงินจากลูกสาวผู้ใหญ่

นั่นซิ คนเดิมไปไหน ไม่ยอมส่งข่าว หายเงียบไปหลายเดือนแล้ว
นี่จะมายึดจักรคืนหรือ

เปล่าครับ มาเยี่ยมเยียน นี่ครับนามบัตร

วางไว้ตรงนั้นแหละ

อึ้งเลย.....ไม่รับ ไม่ดูด้วย

ชื่อไรนะเรา

ผมตูน เอ้ย เสรีครับผู้ใหญ่ บริษัทเป็นห่วงนะครับเลยส่งผมมาเยี่ยม

ห่วงกลัวไม่ได้เงินซิ

แหะ ๆ พูดอีกก็ถูกอีก ครับผู้ใหญ่

555 คุณตูนพูดตรง ไม่เหมือนพวกประกันชีวิตนะ น้าชอบ
เอ้า ไปตักน้ำที่ในตุ่มมาดื่มก่อน

วันนั้น นั่งคุยกับน้าผู้ใหญ่นาน แกพาไปดูสวนเงาะ

มังคุด ระกำ แกเล่าว่า อยู่กับลูกสาวสองคน แม่เด็กตายนานแล้ว
ส่งลูกสาวไปเรียนที่กรุงเทพ จบแล้วก็ไม่ให้ทำงาน อยู่ช่วยงานในสวน

อยู่ว่าง ๆ ก็ให้หัดเย็บเสื้อผ้าเล่น เลยซื้อจักรเงินผ่อนให้

ผู้ใหญ่พาลุยลำห้วย ไปอีกฝั่ง เป็นที่โล่งเกือบ 2 งานมีแปลงผัก

ปลูกเยอะเหมือนกันนะครับ

ใช่ ปลูกไว้กิน กับแจก ๆ เพื่อนบ้าน ไม่ค่อยได้ผลนะ ตูน

ทำไมละครับ