เริ่มเป็นผู้ใหญ่เสียที

มีกระทู้พันทิปน่าสนใจอีกแล้ว Magnolia คิดว่ามันทำให้หลายคนนึกทบทวนความรู้สึกแรกที่ว่า “เริ่มรู้สึกว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวตั้งแต่เมื่อไร”

หลากหลายความเห็นที่เราอาจจะคล้อยตาม อย่างเช่น คิดถึงเรื่องเงินมากกว่าทุกเรื่องในชีวิต ก็น่าจะใช่ เมื่อต้องหาเงินด้วยตนเองแล้วหลังเรียนจบก็เริ่มวางแผนการใช้เงินตั้งแต่วันที่ได้เงินเดือนเดือนแรกว่าอยู่อย่างไรให้พอถึงวันที่รับเงินเดือนเดือนถัดไปได้

บางคนรู้สึกจากกายภาพของร่างกายที่เปลี่ยนไป เช่น ผมหงอก ริ้วรอย น้ำหนัก สุขภาพ หรือความเสื่อมของร่างกาย อันนี้ก็น่าจะจริง แต่เรื่องผมหงอกขอเถียงเพราะเราหงอกมาตั้งแต่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว

บ้างก็ว่าอารมณ์ที่เปลี่ยนไป จากคนใจร้อนเป็นคนใจเย็นลง คิดรอบคอบมากขึ้น นี่ก็ใช่ อย่างเราจากที่คนที่ชอบเหวี่ยง อารมณ์ขึ้นเร็วมาก อะดรีนาลีนหลั่งหากใครทำให้โกรธ พอวันหนึ่งกลับคิดแค่ว่า “ช่างหัวมัน” ไม่เอาเรื่องไร้สาระมาเป็นสาระของชีวิตมากนัก ไม่ใช่จะไร้อารมณ์เอาเสียเลย แต่มันมีเรื่องที่มากกว่านั้นให้คิด แค่ระบายออกด้วยวิธีอื่นๆ ก็ช่วยให้อารมณ์ขุ่นมัวเบาลง

คิดถึงอนาคตมากขึ้น ก็มีส่วน เรากังวลถึงอนาคตว่าอีกห้าปีจะเป็นอย่างไร จะยังมีงานทำที่มั่นคงหรือไม่ มีเงินเพิ่มขึ้นหรือเปล่า อีกสิบปีจะต้องอยู่ที่ไหน ตอนนั้นทำอะไรอยู่ คิดภาพตัวเองตอนแก่จะอยู่อย่างไร ถ้าเจ็บป่วยใครจะดูแล

บางคนบอกว่าดูการ์ตูนไม่สนุกแล้ว อย่าว่าแต่ดูการ์ตูนเลยขนาดละครหลังข่าวเรายังไม่อยากดู หนักกว่านั้นคือ Netflix หรือซีรีย์เกาหลีที่เขาฮิตกันเราก็ไม่ดู อันนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับความรู้สึกความเป็นผู้ใหญ่ แต่ไม่ชอบดูเรื่องสมมติแล้ว หันไปดูข่าวสารบ้านเมืองความเป็นจริงแทน
เที่ยวผับฟังเพลงไม่สนุก จริงๆ เราเลิกสนุกมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วล่ะ ไม่ต้องรอเป็นผู้ใหญ่ ถ้ากินข้าวตามร้านอาหารที่มีเพลงฟังก็ว่าไปอย่าง แต่เน้นกินข้าวมากกว่าฟังเพลง จะไม่นิยมนั่งฟ้งเพลงไปเรื่อยๆ แบบไร้จุดหมาย กินเสร็จก็กลับ ไม่จำเป็นไม่นั่งแช่ ไม่ชอบกินข้าวกลางคืน เอาเวลาที่เหลือไปพักผ่อนที่บ้านดีกว่า แสงสีเสียงหรือแม้แต่เพื่อนฝูงไม่สามารถดึงดูดให้เราทนนั่งได้นาน
แต่เราก็ไม่ได้คล้อยตามไปทุกความเห็น อย่างเช่นเริ่มเป็นผู้ใหญ่เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน ซึ่งเราไม่คิดอย่างนั้น บางคนเข้าสู่วัยทำงานก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวนะ ยังบกพร่องเรื่องวินัยและความรับผิดชอบในชีวิตประจำวันและการทำงานอยู่ เช่น ไปทำงานสาย ส่งงานไม่ตรงตามกำหนด หลายคนอายุเยอะแล้วก็ยังไม่เปลี่ยนจนกลายเป็นบุคลิกภาพไปในที่สุด ความเป็นผู้ใหญ่ก็มีแต่วัยเท่านั้นแหละ ส่วนความน่านับถือก็ยังไม่พอ หรือบางคนแม้จะเรียนจบทำงานแล้วก็ยังติดอยู่กับชีวิตมหาวิทยาลัยยังอยากสนุก อยากไปค่ายกับรุ่นน้อง ยังวนเวียนกับรั้วมหาวิทยาลัย หรือทำมาหากินอยู่แถวๆ มหาวิทยาลัยตลอดเหมือนเป็นเซฟโซนของตัวเอง

บางคนคิดว่าการแต่งงานมีลูกทำให้ผู้ใหญ่แล้ว เราก็เห็นมาเยอะที่ไม่เป็นเช่นนั้น ต้องพึ่งพาอาศัยรายได้จากพ่อแม่เป็นหลัก หรือรับผิดชอบครอบครัวตนเองได้ไม่มากพอ หรือโยนภาระให้บุพการี หรือยังคงติดเพื่อนชอบเที่ยวชอบใช้เงินเพื่อตัวเองมากกว่าเพื่อครอบครัว ประเภทนี้ก็ยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่มากพอ

ส่วนเราน่ะหรือ --- เริ่มรู้สึกเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวซะทีตั้งแต่เริ่มเป็นหนี้ก้อนแรก และต้องใช้หนี้ด้วยตนเองนั่นแหละ คือความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่แล้ว ทำอย่างไรให้ปลดหนี้เร็วที่สุด

Podcast ฟังเพลินสำหรับคนไม่ชอบอ่านแต่ชอบฟัง 
ติดตามเพจ https://facebook.com/magnoliadiary

Create Date : 25 มกราคม 2565		0 comments
Last Update : 20 สิงหาคม 2565 15:01:09 น.
Counter : 702 Pageviews.
Share Tweet