ความเจ็บปวดของการจากเป็นกับจากตาย

เราสามารถแยกแยะความเจ็บปวดระหว่างการจากเป็นและจากตายได้อย่างช่ำชอง เพราะผ่านประสบการณ์มาแล้วทั้งสอง

จากตาย คือ การสูญหายไปของใครคนหนึ่งที่ไม่มีวันกลับไม่มีวันได้เจอกันอีก ถ้าเป็นคนสำคัญของครอบครัว มันเป็นการจากไปที่ยิ่งใหญ่มาก คนที่เคยเห็นกันคุยกันมาตั้งแต่เกิดหายไปจากชีวิต ยิ่งไปกะทันหันยิ่งเหมือนฟ้าถล่มดินทลาย ใจจะขาด

เราเคยสูญเสียพ่อไปอย่างไม่มีวันกลับเมื่อสิบกว่าปีก่อน เป็นการจากที่ไม่มีการล่ำลาใดๆ ทิ้งไว้แค่ความคิดถึง และความเสียใจที่ไม่มีโอกาสตอบแทนหรือไม่มีโอกาสทำอะไรให้พ่อภูมิใจได้ทัน หลังเกิดเหตุการณ์ใหม่ๆ เราร้องไห้ทุกวัน นานวันไปก็ค่อยๆ ลดลง แต่ก็ร้องทุกครั้งที่นึกถึง และเมื่อมีใครพูดถึงพ่อ เป็นการจากตายเดียวที่เราจดจำมาจนถึงทุกวันนี้ และหวังว่าวันหนึ่งเราจะได้พบกันในที่ใดที่หนึ่งที่ไม่ใช่โลกใบนี้

จากเป็น คือ การแยกย้ายของคนเคยรักกันหรืออาจยังรักกันอยู่ แต่ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าในชีวิต ไม่ว่าจะจากกันไปอยู่คนละแห่งอย่างถาวร จากกันไปอยู่กับคนที่ใช่กว่า หรือจากกันไปใช้ชีวิตของใครของมัน จากกันแบบนี้มันโหดร้ายไม่น้อย แม้จะได้ล่ำลากันก็ตาม

หากคนใดคนหนึ่งยังรักอยู่ หรือยังไม่พร้อมที่รับการจากลา หรือคนหนึ่งเดินออกไปจากชีวิตแล้ว ไปในที่ที่ดี ไปอยู่กับคนที่เขารักและรักเขา ไปมีชีวิตที่ดีขึ้น ขณะที่อีกคนยังอยู่ที่เดิม ไม่ได้ไปไหน เหมือนถูกทิ้งไว้ให้จมกับความเศร้าในทะเลน้ำตา คิดถึงก็รู้สึกผิดในใจ ร้องไห้ก็ทรมาน คืออาการอกหักนั่นเอง เพราะไม่ใช่การจากด้วยความเต็มใจของทั้งคู่ และไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมได้อีก
Magnolia จึงบอกใครๆ ที่ชวนคุยประเด็นนี้ว่า “จากตายดีกว่าจากเป็น”

“จากตาย” เราเห็นแต่คุณงามความดีหรือความรักที่คนๆ หนึ่งมีให้เรามาตลอดชีวิตของเขากระทั่งวันที่เขาจากโลกนี้ไป เขาก็ยังรักเรา และเราก็ยังรักเขา ฉะนั้น ถ้าเราจะร้องไห้เพราะคิดถึงคนที่ตายจากกันไปไม่ผิด ไม่จำเป็นต้องหยุดร้อง อยากร้องไห้ก็ร้องไปเลย ร้องแบบมีสติ สามารถคิดถึงได้ตลอดเวลา คิดถึงได้ทุกวัน ไม่ต้องห้ามความคิดถึง มีความสุขที่ได้ฝันถึง หากมีใครพูดถึงสิ่งดีๆ ก็ยิ่งคิดถึงและยิ้มทั้งน้ำตา เพราะอยากเจออยากคุยอยากใกล้ชิดเหมือนดิม กลัวว่าวันหนึ่งจะลืมคิดถึง ไม่ว่ากี่ปีผ่านไปก็คิดถึงได้เสมอ ไม่เจ็บปวด ไม่ร้าวราน ไม่มโน

แต่ “จากเป็น” เราจะรู้สึกหงุดหงิดรำคาญตัวเองที่คิดถึงคนที่ไม่คิดถึงเรา ไม่ต้องการคิดถึงแต่ห้ามใจยาก และสุดแสนจะทรมาน อยากให้ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งการลาจากที่ไม่สมหวังไปเสียที พยายามบอกตัวเองว่า “มูฟออน” ให้ได้ ทั้งที่จริงๆ แล้วจะให้มูฟไปไหน ในเมื่อยังอยู่ที่เดิม คิดวนแต่เรื่องเดิมๆ ตั้งคำถามเดิมๆ และตอบตัวเองไม่ได้เหมือนเดิม แกล้งทำโน่นทำนี่ให้ลืมก็ลืมไม่ลง ฟูมฟายจนเสียอาการ นอนไม่หลับ กินข้าวไม่ลง รู้ว่าเป็นทุกข์ แต่หลุดออกมาไม่ได้ สุดท้ายมันจะกลายเป็นความเกลียด โกรธ แค้น จบแต่เจ็บมาก ฟังเพลงอะไรก็เข้ากับชีวิตไปหมด

ใครที่ไม่เคยสัมผัส การสูญเสียทั้งสองแบบก็ถือว่ายังโชคดี ถ้าให้เราเลือก “ต้องจากลากับคนรัก” ทั้งที่รู้ว่าต้องเสียน้ำตา เราจึงขอเลือกจากตายดีกว่าจากเป็น อย่างมากก็แค่ร้องไห้นานกว่าและเสียน้ำตาได้เสมอที่นึกถึง ซึ่งเป็นน้ำตาแห่งความรักไม่ใช่ความเศร้าอีกต่อไป

แต่สิ่งที่หนึ่งที่การจากลาทั้งคู่เหมือนกันก็คือ เวลาย้อนกลับมาไม่ได้ คนรักกันอะไรดีๆ ที่ทำให้กันได้ตอนยังไม่จากกันก็รีบทำเสียเถอะ จากแล้วจากเลย

Podcast ฟังเพลินสำหรับคนไม่ชอบอ่านแต่ชอบฟัง 
ติดตามเพจ https://facebook.com/magnoliadiary

Create Date : 22 มกราคม 2565		0 comments
Last Update : 20 สิงหาคม 2565 15:13:48 น.
Counter : 679 Pageviews.
Share Tweet