Bloggang.com : กระติ๊บริมทาง : ไม่ใครก็ใครที่บ้า...ไม่มากก็น้อย...

ไม่ใครก็ใครที่บ้า...ไม่มากก็น้อย...

วันเกิดเมื่อวาน ผ่านมาเมื่อคืน อายุมากขึ้นอีกขวบนึงแล้ว เหมือนเดิมทุกๆ ปี คุณแฟนก็หาเค้กมาให้เป่า ทั้งๆ ที่ปีนี้คุยกันไว้ว่าไม่เอานะ ไม่เป่า ไม่เค้ก ไม่ของขวัญ ไม่อะไรๆ สำหรับวันเกิดทั้งน๊านนนนนน....

กลางคืน 19 ตุลา ก็นั่งทำงานปกติ (มั้ยเนี่ย) นั่งทำงานจนดึก เพราะอยากให้มันเสร็จๆ ไป อยากปิดๆ งานให้หมดๆ อยากพักผ่อนยาวๆ แต่ที่ไหนได้ งานนี้หมดงานอื่นก็ยังมี มันคือธรรมชาติของงาน

สุดท้ายเลยได้นอนตอนเช้า เริ่มเข้าสู่สภาวะไม่ปกติเหมือนคนอื่นเค้าอีกแล้ว

แล้วก็นอนยาวสำหรับวันที่ 20 หมอก็นัด (ไม่ได้ไป

) กะว่าจะไป 21 ตื่นมาก็บ่ายๆ อาบน้ำกินข้าว ทำงาน...

ประมาณ ห้าโมงเย็นก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณแฟน ว่าอยู่หน้าห้องละ

งง เล็กๆ ว่าทำไมถึงบ้านเร็วจังวันนี้ ก็ไปเปิดประตูให้ คุณแฟนเดินเข้ามาพร้อมกล่องแดงๆ และถุงกระดาษ 1 ใบ ยื่นให้แล้วบอกว่า สุขสันต์วันเกิด

อึ้งเล็กน้อยตอนแรก เพราะคุณแฟนไม่ใช่คนโรแมนติกและไม่เป็นคนที่ชอบทำเซอร์ไพรส์ใครเท่าไหร่

แต่ก็ขอบคุณจ้าไป แล้วก็อดถามไม่ได้ว่าทำไมกลับเร็วจัง ก็ได้ความว่า ลางานมา 2 ชั่วโมง มาหาซื้อเค้กกับของขวัญให้น้อง

คุณแฟนกินอะไรเข้าไป ทำตัวแปลก แต่ก็ดีใจอยู่เหมือนกัน

ดึกๆ ก็ได้เป่าเค้ก พร้อมกับมีคำอวยพรจากคุณแฟนว่าให้หายเปื่อยไวๆ แล้วก็ตัดแบ่งให้เด็กๆ 5 ตัวได้กินก่อน (นานๆ นางทาสจะให้เด็กๆ กินเค้กที กลัวสุขภาพท่านๆ จะไม่ดี) แล้วคนค่อยกินทีหลัง

ผ่านไปวันเกิดอีกปี แล้วก็นั่งทำงานต่อ

ทำงาน และทำงาน ไปยันเช้า อีกเช่นเคย จบไปอีกหนึ่งงาน งานเสร็จประมาณตี 4 พยายามไปนอนแล้วก็นอนไม่ได้ หายใจไม่ค่อยออกอีกและอึดอัดๆ จนคุณแฟนลุกมาลูบหัว ลูบหลัง ตอน 6 โมงเช้า แล้วก็พ่นยาพ่นจมูกไปทีนึง จนในที่สุดนอนได้ละ หลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นมาอีกทีไปล๊อคประตูเพราะคุณแฟนจะไปทำงานแล้ว แล้วก็กลับมานอนต่อ หลับไปยันเที่ยง ตื่นมาเหนื่อยๆ คงเพราะนอนผิดธรรมชาติไปนิดนึง ตื่นมาวันนี้ยังไม่ทำงานเลย

แต่ไม่ได้ไปหาหมออีกละวันนี้ ใจก็ไม่อยากไปแล้ว มันก็ดีขึ้น ไปทีก็หมอก็เดิมๆ เหมือนเดิม ยาก็เดิมๆ สรุปก็คิดว่าจะไม่ไปแล้ว

ตื่นมาวันนี้ก็มานั่งเช็คเมล์อ่านนู่นอ่านนี่ จริงๆ อยากออกไปข้างนอกบ้าง แต่ก็นะแถวนี้ก็ไปซะหมดแล้ว อีกอย่างไปคนเดียวบางทีก็เซงๆ อยู่เหมือนกัน เลยนั่งๆ แหง่ววอยู่หน้าคอมฯ เช่นเคย กะว่ารอให้รู้สึกดีขึ้นละไปอาบน้ำมาทำงานต่อ แต่นั่งๆ ไปก็ยิ่งอารมณ์สีเทา ด้วยว่าอยู่เป็นห้องชุด แล้วก็มีหลายอาคาร เราเองอยู่ชั้น 4 ของอาคารนี้ แล้วอาคารด้านหลังก็ไม่รู้เป็นอะไร ชอบได้ยินเสียงเจาะสว่านมาเรื่อยๆ แบบว่าเสียงดังมาก แล้วก็เป็นอย่างนี้ประจำ บางวันก็ช่วงเช้า บางวันก็ทั้งวัน ไม่รู้เค้าเจาะอะไรหนักหนา บางครั้งก็คิดว่าเป็นข้างๆ หมู่บ้านเป็นร้านอะไรสักอย่างที่มันต้องทำงานกับอุปกรณ์เสียงดังๆ อย่างนี้ แต่เท่าที่ฟังหลายๆ ครั้งก็รู้สึกว่ามาจากอาคารด้านหลังอาคารเรามากกว่า

ตอนนี้ก็หกโมงแล้ว ยังได้ยินเสียงเคาะโป๊กๆ อยู่เลย คือแบบว่านานๆ ทีก็คงไม่เท่าไหร่ อันนี้มันบ่อยๆ ไม่รู้เค้าต่อเติมอะไรกันเยอะแยะสิน่า เพราะเป็นงี้มาหลายเดือนแล้ว พอถึงเวลา ทุ่มนึงก็จะมีเสียงตามสายจากสหกรณ์หมู่ล้าน ประกาศออกมาด้วยเสียงที่นั่งอยู่ในห้องมันฟังไม่รู้เรื่อง แต่มันดังแบบน่ารำคาญ แล้วก็ประกาศเรื่องเดิมๆ ทุกวันๆ บางทีก็แอบคิดว่า ติดประกาศตามอาคารต่างๆ มันจะดีกว่าหรือเปล่า สำหรับเราเวลาหกโมงเป็นต้นไปในหมู่บ้านมันน่าจะเงียบสงบ ขนาดเมื่อปีก่อนๆ โดนร้องเรียนจากหมู่บ้านข้างเคียงไปหลายต่อหลายครั้ง ก็ไม่รู้ว่าทำไมปัจจุบันยังจะจัดประกาศกันอยู่ได้อีก

บางวันบอกว่าลองอุปกรณ์เสียงตามสาย ก็เปิดมันทั้งวัน เพลงขลุ่ยโหยหวล เราว่า ส่วนมากในสมัยนี้เพลงอย่างนี้ได้ยินแต่ในงานศพ แต่สหกรณ์หมู่บ้านมาเปิดให้มันโหยหวลเล่นในตอนกลางวันได้ ไม่แคร์สื่อ !! ไม่แคร์สังคม คิดเล่นๆ ว่าน่าจะมีให้ลงคะแนนว่า ควรให้มีระบบหอกระจายข่าวนี้มีอยู่หรือเปล่า เพราะนี่มันสังคมเมือง คนบางคนทำงานตอนกลางวัน นอนตอนกลางคืน คนบางคนทำงานตอนกลางคืน นอนตอนกลางวัน เสียงเด็ก เสียงรถมันก็ยังคงเป็นธรรมดาอยู่แต่นั่นก็ทำให้บางครั้งหัวเสียได้เหมือนกัน แต่ก็เล็กน้อยเมื่อเทียบกับอย่างอื่น ที่มันไม่ควรเป็น

เพราะในความรู้สึกว่า ที่นี่มันก็ไม่ได้ขนาดว่าควรมีหอกระจายข่าวนะ มันเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่อยู่ในตัวเมืองพอสมควร ก็จังหวัด นนทบุรี ยังถือว่าเป็นเมืองอยู่นะเนี่ย คนส่วนมาก ก็มีชีวิตเหมือนคนใน กทม คือเช้าไปทำงานแต่เช้า เด็กนักเรียนออกไปเรียน ตี 5 หกโมง เย็นกลับมา บางคนกลับ 4-5 ทุ่ม ก็มี อยู่ข้างนอกไปเจอมลภาวะเยอะแยะ กลับมาบ้านยังไม่วาย

เรื่องเพื่อนบ้านแปลกๆ ยังไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ หรือเราแปลกก็ไม่รู้นะ แต่ที่แน่ๆ เจออยู่ครั้งนึง ห้องข้างบนที่ตรงกับห้องเรา มีอยู่ช่วงนึง จะได้ยินเสียงขูดท่อน้ำทิ้งตอนกลางคืน ประมาณ ห้าทุ่มถึงตี 1 ทุกวัน บางวันเสียงขูดดังไปถึง ตี 3 บางวันเริ่มขูดตั้งแต่ 4-5 ทุ่ม จนคิดว่าข้างบนมีคนที่สติไม่สมประกอบอยู่หรือเปล่า เพราะขูดทุกวัน วันละหลายชั่วโมง จนสุดท้ายทนไม่ได้ เพราะมันเป็นท่อเสียงก็ดังชัดเข้ามาในห้องเรา คุณแฟนเลยขึ้นไปเคาะห้องข้างบน บอกว่าที่ท่านขูดน่ะ ห้องเราได้ยินชัดเลย ช่วงนั้นเรานี่นอนไม่ค่อยหลับ หูมันดีเกิน แบบว่าได้ยินเสียงก็ตื่นเลย แต่จากนั้นมาก็ดีขึ้นนะ นานๆ ทีจะได้ยินเสียงขูด แต่ว่าก็ว่าเสียงอย่างนั้น หากเราอยู่คนเดียวมันก็ทำให้หลอนได้ไม่น้อยเชียว

ความรู้สึกทุกวันนี้อยากย้ายไปอยู่ที่อื่น รู้สึกว่าอยู่ที่นี่ไม่มีความสุขในชีวิตเอาซะเลย ยิ่งเราต้องนั่งทำงาน และอยู่อาศัย 24 ชม ต่อวัน อยากไปให้พ้นๆ ที่ซู้ดดดดดดด แต่ทำไงได้ บ้านนี้ยังผ่อนไม่โม้ดดดดด ยังไม่มีปังญาไปหาบ้านใหม่ ทำงานหามรุ่งหามค่ำ ก็แค่หวังว่า มันจะหมดๆ ไปซะทีนะหนี้สินรุงรัง

สงสัยจะได้อยู่ไปเรื่อยๆ จนรถไฟฟ้าสายสีม่วงเสร็จก็ไม่รู้จะได้ไปไหนหรือยัง

เห้อ...อยากจะบ้า รำคานเสียงสว่าน อยากจะไปยืมไมค์หอกระจายข่าวของหมู่บ้านแล้วก็ ร้องกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เล่น

Create Date : 21 ตุลาคม 2553

Last Update : 21 ตุลาคม 2553 18:29:19 น.

3 comments

Counter : 614 Pageviews.

อือ ... น่ารำคาญจริงนะครับ ฟ้องใครดีหละ นิติบุคคลได้ไหม

โดย: preutipong

วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:18:44:38 น.

สวัสดียามเช้าค่ะกระติ๊บ

โดย: หัวใจแก้ว

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:9:26:26 น.

@preutipong ยากค่ะเรื่องอย่างนี้ นิติฯ ตอนนี้ก็รู้สึกจะเป็นหน้าที่สหกรณ์ดูแลอยู่ มีแต่จดหมายแจ้งว่ายังไม่ได้ชำระเงินมากกว่าที่มาประจำ (ทั้งที่จ่ายไปแล้วแหละ แต่สหกรณ์ได้รายการมาก่อนตัดยอด แล้วก็มาโมเมว่ายังไม่ได้จ่าย ส่งเอกสารมาให้เราตกใจเล่น)

แต่ละวันก็มีแต่ประกาศห้ามขายของภายในหมู่บ้าน ให้คนที่จะขายรีบๆเตรียมของแล้วรีบๆ ออกไปขายข้างนอก ห้ามจอดมอไซค์ที่ทางเดินเข้าอาคาร ห้ามตากผ้าบนพื้นที่ภายในหมู่บ้านที่นอกเหนือจากพื้นที่บ้านตัวเอง (ส่วนมากคนที่อยู่ชั้นล่างสุด จะตากผ้า หรือปลูกพืชผักสวนครัว บริเวณพื้นที่ติดหลังห้องตัวเอง บางบ้านจัดเป็นสวนหลังห้องตัวเองแต่เป็นพื้นที่ส่วนรวม) ห้ามวางรองเท้าหน้าห้อง ที่ห้ามๆ มา ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่อย่างนั้น

มีทางเดียวตอนนี้เก็บตังค์หาบ้านใหม่อยู่

โดย: กระติ๊บริมทาง

วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:9:50:54 น.