Bloggang.com : กระติ๊บริมทาง : จันทร์ เบื่อๆ

จันทร์ เบื่อๆ

จริงๆ วันอาทิตย์ที่ผ่านมามีนัดเข้าไปตรวจบ้านรอบที่ 2 แต่เราแว่บเข้าไปดูมาเมื่อวันศุกร์ ปรากฎว่ามันไม่ได้สำเร็จเสร็จสิ้นพอที่จะให้เราเข้าไปตรวจรับ เพราะก็จะต้องมีการแก้ไขเพิ่มเติมอีก และนัดให้ไปตรวจรับใหม่อีกอยู่ดี

พอดีวันศุกร์คุณแฟนไม่สบายด้วย ลางานกลับบ้าน เลยไปหาหมอกัน บ้านที่เราทำสัญญาไว้มันอยู่แถวนั้นพอดี เลยได้แวะเข้าไปดู

ก็ไม่ได้อาการหนักเท่าตอนแรก แต่แย่ในบางเรื่องที่มากกว่า ครั้งก่อนกับโฟร์แมนเราไม่ได้จะอะไรมาก อันไหนเราถามแล้วเค้าตอบก็ดี หรือเลี่ยงตอบก็ดี หรืออันไหนที่ขอไปแล้วไม่ได้มาก็ดี กลับออกมาก็ไม่ได้มีอะไรที่ไม่ดีต่อกัน

เพราะวันที่เราเข้าไป ไม่มีช่างทำงานอยู่เลย เราเข้าไปก็ตอนบ่ายแล้ว นอกจากไม่มีช่างไม่เท่าไหร่ แต่บ้านเปิดโล่งไว้ ไม่ได้ปิดแม้หน้าต่างสักบาน

และเนื่องจากหมู่บ้านนี้แล้วเสร็จไปบางส่วน ทำให้มีคนเข้าอยู่บ้างแล้ว และที่กำลังต่อเติมอยู่ก็มีเยอะ ทั้งของโครงการเองที่กำลังก่อสร้างอยู่ก็มี

และไอ้ที่เห็นว่าเปิดบ้านเอาไว้ และไม่มีคนรับผิดชอบอยู่เลยไม่เท่าไหร่ เพราะคิดว่ามันเสร็จแ้ล้วอาจต้องเปิดให้มันไม่มีกลิ่นอับ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่คงเป็นการพิจารณาของผู้ที่แก้ไขแล้วว่า ควรเปิดไว้

แต่ทว่า....จากที่เรากล่าวมาแล้วข้างต้น มันทำให้เราไปเจอห้องน้ำที่มีแต่ ฉี่ เรี่ยราด เลอะเทอะเต็มพื้นห้องน้ำไปหมด ..........................................

เราไม่เข้าใจคนที่รับผิดชอบเอาเสียเลย เพราะบ้านที่ยังไม่โอน น้ำไฟมันยังใช้ไม่ได้ เปิดบ้านแก้ไข แต่ไม่มีคนดูแลรับผิดชอบที่หน้างาน ปล่อยให้ใครก็ไม่รู้มาฉี่เลอะเทอะ กลายเป็นบ้านสกปรกกว่าเดิม

จะบอกว่าเพราะเพิ่งแก้ไขไปก็ไม่ได้ วันนั้นถามประชาสัมพันธ์ เค้าบอกว่าไม่มีช่างเลยตั้งแต่เช้าแล้ว ในโครงการ อีกทั้งฝ้ายตรวจรับบ้านได้แจ้งให้เราเข้ามาตรวจรับบ้านตั้งแต่วันพฤหัสตอนเช้าๆ แสดงว่าบ้านก็น่าจะเรียบร้อยไปแล้ว ก่อนหน้าที่จะโทรมาแจ้งสิ พอไปเห็นอย่างนั้นเซ็งมากเลย

กลับมาพร้อมภาพถ่าย ..... โทรไปที่สำนักงานใหญ่ฝ่ายตรวจรับบ้าน แจ้งความประสงค์ขอเปลี่ยนช่าง ได้เบอร์ช่างมา โทรบอกช่างว่าบ้านยังไม่เรียบร้อย และได้เข้าไปดูด้วยตามาแล้ว ช่างแจ้งกลับมาว่าเดี๋ยวเค้าจะเข้าไปแก้และนัดเราใหม่

ด้วยความหวังดีช่างจะได้ทำงานได้ไวขึ้น เราส่งภาพถ่ายพร้อมคำบรรยายสิ่งที่เราไปเจอมาที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข ส่งไปในอีเมล์ให้ช่างดู ....ตอนนี้ก็รอ และหวังว่า ช่างคนนี้จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีกว่าคนเดิม หรือผู้ที่รับผิดชอบอยู่เดิม

วันเสาร์คุณแฟนก็ชวนว่าเราแอบเข้าไปดูกันดีไม๊ ว่ามีช่างเข้ามาทำจริงหรือเปล่า แต่เราคิดว่า จะทำก็ดี หรือยังไม่ทำก็ดี เราจะลองให้เกียรติในอาชีพของเค้าดู เพราะช่างคนนี้ได้ยินชื่อเสียงมาว่า ค่อนข้างจะรับผิดชอบงานดีกว่าช่างคนอื่นในโครงการ เราจึงรีเควสขอช่างคนนี้ไป

แต่ก็ไม่ลืมที่จะโทรไปบอกทางฝ่ายตรวจรับบ้านที่ประจำอยู่ในโครงการ ให้ล๊อกประตูหน้าต่างทุกบานเมื่อช่างทำงานเสร็จให้ด้วย .............

ส่วนเรื่องคุณแฟนที่ไม่สบายวันนั้นก็พาไปโรงพยาบาลที่ประกันสังคมเอาไว้ ....เราเองก็เพิ่งเห็น โรงพยาบาลใหญ่ มีหลายสาขา ฝ่ายที่รักษาพยาบาลประกันสังคมอยู่ชั้นใต้ดิน แออัด

ทุกสิ่งทุกอย่างรวมอยู่ในอาณาบริเวณเดียว ไม่ว่าจะช่างน้ำหนัก สอบถามอาการ ห้องตรวจ และการรับยา คั่นกันไว้ด้วยผนังบางๆ เท่านั้นแหละ

แต่คุณหมอก็คงจะตรวจดีเหมือนกันล่ะมั้ง เห็นถามให้คุณแฟนฉีดยา แต่ต้องไปฉีดทุกวันนี่สิ คุณแฟนเลยขอเป็นยาแทน

หมออกใบรับรองแพทย์ให้ ให้พักวันที่ 3 กับ 4 มิถุนายน ....วันที่ 3 คือวันที่ไปหาคุณหมอ มันก็ 16 นาฬิกาเข้าไปแล้ว แต่ก็ดีรัดกุมเอาไว้ก่อนเนอะ เพราะบางบริษัทก็ออกจะเคร่งเครียดในเรื่องเวลาการทำงาน เวลาการลา

แต่ที่เห็นความแตกต่างระหว่าง ผู้ป่วยประกันสังคมกับผู้ป่วยที่ไม่ใช่ก็นั่นแหละ สถานที่ตรวจ ใบรับรองแพทย์ หากเป็นประกันสังคมจะไม่มีซองให้ ปรินท์ออกมาคุณหมอเซนต์ แล้วเราต้องวิ่งไปเอาเองอีกที่นึง

ปกติที่เราเคยมาโรงพยาบาลนี้แบบไม่ประกันสังคมนะ ตอนนั้นมาด้วยอุบัติเหตุ เอ๊กซเรย์ คุณหมอตรวจ และรับยา แต่ละขั้นตอนดูเหมือนห้องมันอยู่คนละที่ไป ห้องรับยา มีที่ให้นั่งรอด้วยโซฟาปานอยู่ในโรงแรม แอร์เย็นเฉียบ รับยาได้ใบรับรองที่ใส่ซองไว้เป็นอย่างดี ยาต่างๆ ถูกใส่ไว้ในซองกระดาษเล็กๆ เหมือนถุงชั้นใน เวลาเราืซื้อในห้างน่ะ

มาลองคิดเล่นๆ นี่อ่ะเนอะสิ่งที่เราได้ เมื่อเราจ่ายประกันสังคมเดือนละ 750 บาท คนเรามันไม่ได้ป่วยเสียทุกวัน บางครั้งเราว่าเงินมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมากนะ ค่าหมอค่ายา แต่มาตรฐานมันอยากแอบจะต่างกันอยู่ไม่น้อย

ครั้งก่อนที่เรามาด้วยอุบัติเหตุ แฟนเราก็ด้วย แต่เราไม่มีประกันสังคม แต่คุณแฟนมี และด้วยคุณแฟนมีประกันอุบัติเหตุเลยได้ไปตรวจด้วยกัน อย่างน้อยคนทำงานที่นี่ก็มีน้ำใจมากที่ไม่จับเราแยกกันไป เพราะต่างก็ขวัญเสียอยู่ และเราไม่ได้เรียกญาติที่ไหนมา มีกันแค่สองคน

แต่ครั้งต่อมาต้องมาทำแผลที่โรงพยาบาลและให้หมอตรวจอาการ เราไม่เจ็บมาก เลยไม่ตรวจ ล้างแผลเองอะไรเอง แต่ให้คุณแฟนตรวจ เพราะคุณแฟนเจ็บเยอะกว่าเรามากๆ แต่ครั้งที่สองคุณแฟนก็หายไปซักพัก เรานั่งรอที่ห้องรอรับยา ผู้ป่วยที่ไม่ใช่ประกันสังคม

ออกมาถึงรู้ว่า ต้องไปทำแผลที่โซนผู้ป่วยประกันสังคมมา เพราะครั้งก่อนวงเงินประกันอุบัติเหตุใช้หมดละ....อ่ะนะ อันนี้ไม่เท่าไหร่ มันมารำคานก็อิตอนที่คุณแฟนไปขอเงินทดแทนนี่ซิ ประกันสังคมให้ยากม๊ากๆ เพราะคุณแฟนเรากระดูกไหปลาร้าหัก ก็ต้องหยุดงานไป

หลังจากห่างหายโรงพยาบาลสักพัก ก็มีโทรมาจากโรงพยาบาลอีก ทวงเงินค่ารักษาหาว่าคุณแฟนค้างค่ารักษา......กำ.......ต้องมานั่งแจกแจงกันนอยู่นานว่า หมดประกันอุบัติเหตุก็ใช้ประกันสังคมต่อไง....!@#$%^.....

นี่แหละสิ่งที่น่าปวดหัวของประกันสังคม แต่ไม่ทำไว้ก็ไม่ดีอีกน๊อะ เพราะตอนเราทำเรื่องกู้แบงค์แรกๆ มีบางธนาคารโทรมาขอข้อมูลการส่งเงินสมทบประกันสังคม แต่จริงๆ คนอื่นๆ เค้าก็ขอไว้แต่เนิ่นๆ แหละ พอดีเราเองที่ไม่ดี ไม่ยอมเข้าประกันสังคมซะตั้งแต่ทีแรก

เพิ่งมาเข้าได้ไม่กี่เดือนเลยไม่ได้ขอมา เพราะมันดูไม่น่าจะมีประโยชน์อะไรกรณีเคสเรา แต่บางแบงค์เลยไม่ได้ส่งไป ทำให้เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเราโทรไปถามผลของแบงค์นึงที่เงียบหายไปนาน ตั้งแต่ครั้งเอาเอกสารมาให้เซนต์เพิ่มเติม

พอโทรถามถึงเพิ่งได้ทราบว่า ผลอนุมัติของเรากับแบงค์นี้ไม่ผ่าน เหตุผลคือ ไม่ทราบแหล่งที่มาของรายได้แน่นอน.....

แต่ไม่ทราบว่า ไม่ทราบแหล่งที่มาของรายได้ของใคร เราเดาว่าคงเป็นของเราล่ะมั้ง .....

เป็นงง เพราะไม่เห็นธนาคารโทรถามที่ออฟฟิตเราหรืออฟฟิตคุณแฟน หรือตัวคุณแฟนเลย มีแต่โทรมาถามเราและเอาเอกสารมาให้เราเซนต์เพิ่ม แล้วก็มาบอกว่าไม่ทราบแหล่งที่มาของรายได้ จะไม่ให้ งง ได้ยังไง

คุณแฟนเรารับเงินเดือนเป็นเงินสด แต่มีเอกสารการจ่ายเงินของแต่ละเดือน และคุณแฟนเอาเงินสดเข้าแบงค์เอง

ส่วนของเราคุณบอสโอนเงินจากบัญชีคุณบอสเข้าบัญชีเราโดยตรง ยอดเข้าตรงกันทุกเดือน และก็มีใบรับรองเงินเดือน และสลิปเงินเดือนแต่ละเดือนให้

ให้มันได้ยังงี้น๊อะ ตอนนี้รอตัวเก็งอยู่ 2 ธนาคาร หวังว่าจะได้ 95% ขึ้นไปทั้งสองแบงค์ และอีก 2 แบงค์ที่ยังไม่เคยคุยกับเจ้าหน้าที่ธนาคารเลย คิดว่าคงจะไม่รอแล้ว นานเกิน.....

วันทำงานอีกวันที่ยังไม่หายรู้สึกเหนื่อยๆ เพลียๆ เบื่อๆ เซ็งๆ แพล่มซะหน่อย

Create Date : 06 มิถุนายน 2554

Last Update : 6 มิถุนายน 2554 12:13:50 น.

9 comments

Counter : 578 Pageviews.

แวะมาอ่านบล๊อคเพื่อนๆครับ ว่างๆแวะมาทักทายกันบ้างนะครับ

โดย: bbandp

วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:12:29:53 น.

มาลุ้นและให้กำลังใจครับ

ผมว่าจุดที่สำคัญที่สุดคือตรงจุดที่คุณกระติ๊บยืนอยู่

ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ ^^

อ้อ ของคุณที่ชมนะครับสำหรับสาวชุดเหลืองที่ส่งมาให้ดูคราวที่แล้ว ^^

อันนี้สาวชุดชมพูครับ 555++