Bloggang.com : กระติ๊บริมทาง : ก็อยากจะเป็นอยู่หรอกนะคนดีๆ

ก็อยากจะเป็นอยู่หรอกนะคนดีๆ

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เพิ่งได้ขนของมาจากบ้านเดิมจนหมด แต่พอเข้ามาอยู่จริงๆ ได้แค่ไม่กี่วัน น้ำก็ทำท่าจะไม่ไหล จนต้องไปหาซื้อปั๊มกับถังสำรองน้ำมาติด เพราะอีกนานกว่าปะปาจะมาถึงบ้าน (โครงการว่าประมาณ 2 เดือน ตอนนี้ผ่านมา 1 เดือนละ) แต่ในเมื่อเราย้ายเข้ามาไว เราก็ต้องใช้น้ำโครงการไปก่อนเหมือนคนอื่นๆ แต่คนอื่นๆ เค้าติดปั๊มเราก็เลย....นะ.....ติดเสียหน่อยไม่งั้นไม่มีน้ำใช้อีก.....

วันนี้เดินทางไปตอนเช้ารถอย่างติด นอนหลับบนรถตื่นแล้วตื่นอีกก็ยังไม่ถึง ออกจากบ้าน 7 โมง ไปถึงเกือบ 10 โมงเช้า....โอ้ววววว....จ้าวจอร์จ!!!!!...... ทีแรกก็ว่าจะไม่ไปหรอก เพราะยังไม่หายป่วยดี ทั้งเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าไปทั้งตัว อันเนื่องมาจากยกๆ ย้ายๆ ของเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา และวันจันทร์ยังต้องไปเดินตะลอนๆ หาซื้อปั้มกับแทงค์น้ำอีก แบบว่าเหนื่อยสุดๆ

แต่ก็ตัดสินใจลุกไปอาบน้ำออกเดินทาง นั่งทำงานอยู่ทั้งวันก็ไอกระด๊อกกระแด๊ก คุยๆ กับเจ้านายก็สงสัยกลัวจะติดเราเหมือนกัน อิอิ .... ไปให้เห็นกันไปเลยว่า ไม่ได้เปื่อยการเมืองนะ

สุดท้ายเจ้านายเลยบอกอาทิตย์นี้ไม่เป็นไร ทำงานที่บ้านต่อไปก็ได้.....(อย่ามาโทรตามทีหลังแล้วกัน

)

เรื่องของเรื่องที่ต้องหอบสังขารออกไปก็เพราะไม่อยากอยู่บ้าน เหอะๆๆ พอดีช่วงนี้พ่อกับแม่มา ดูเค้าจะไม่ค่อยแฮปปี้เท่าไหร่กับเรา เลยต้องหลบไปไกลๆ สายตา เพราะเราทำอะไรก็ดูจะไม่ถูกไปซะโม้ดดดดด

เมื่อวานตอนเย็นหลังจากซื้อปั้มซื้ออะไรจนขนมาถึงบ้าน ตอนเย็นคุณแฟนเลิกงานมา ก็ปั่นจักรยานไปรับปกติ แล้วก็ซื้อของสำหรับต่อท่อมาให้พ่อด้วย เพราะที่นี่ต่อกันเอง จ้างช่างแพงง่ะ พ่อเลยต่อให้เองเลย

หลังจากต่อๆ ไปแล้วมันไม่พอ แล้วร้านก็ปิดละ เลยว่าจะไปซื้อตอนเช้า ก็เมื่อเช้านี้แหละ คุณแฟนตื่นมาก็อาบน้ำอาบท่าแล้วมาชวนเราปั่นจักรยานออกไปซื้อเพิ่ม แต่ทีนี้เราก็ล้าๆ อ่ะนะ เลยบอกคุณแฟนนั่งวินมอไซค์ไปเหอะตะเอง ขาเค้าจะขยับไม่ได้แว้วววววว

เราก็ว่าจะนอนต่ออีกสักหน่อยเพราะยังเช้าๆ อยู่เลย

แต่ไม่ทันได้หลับต่อ ท่านแม่ก็รีบพูดขึ้นมาอย่างทันควันเลยว่า "จะให้มันนั่งรถเข้าๆ ออกๆ ทำไม เดี๋ยวก็ไม่ทันงาน ปั่นไปแป๊บเดียวจะเป็นไรไป นั่งวินก็สิ้นเปลืองอีก"

เราก็เลยเงิยหัวไปพูดกับแม่...."จ่ายซักวันไม่เป็นไรหรอก มัวแต่จะปั่นจักรยานกว่าจะไปถึง กว่าจะกลับมา ไม่มีใครจะทันงานหรอกทีนี้"......แค่นั้นแหละ.......

มาเป็นขบวนเลยคราวนี้ หาว่าเราเกี่ยงนู่นนี่ เดี๋ยวคุณลูกเขยจะไปทำงานไม่ทัน เปลืองค่าวินมั่งไรมั่ง........!@@#$$%#!......เออน๊อะ......แม่ชั้น....กลัวคนอื่นลำบากแต่ไม่กลัวลูกสาวลำบาก........ไม่อยากอยู่ไฟ๊ท์ติ้งกับท่านแม่ เราเลยต้องลุกเดินไปอาบน้ำ ท่านพ่อเดินมาเห็นถกกันใหญ่โต เลยเดินมาพูดกับเราว่า "เดี๋ยวสายๆ เราปั่นจักรยานไปซื้อกันก็ได้ลูก ให้คุณลูกเขยมันไปทำงานเหอะ"....เลยบอกพ่อไปว่า...ไม่อยู่น่ะพ่อ วันนี้วันทำงานหนูอ่ะ

ว่าแล้วก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวออกไปทำงาน......เห้อ.......กลับมาแม่ยังมาบึ้งตึงใส่เรา ไม่รู้เคืองอะไรหนักหนาสิน่า......

....พูดจาทุกคำต้องประชดเหน็บแนมตลอด เราทำอะไรผิดหนักหนา วันก่อนท่านพี่ชายมันมาเอาของมาฝากไว้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว แล้วมาเ้อาวันที่แม่มาพอดี เห็นทีกับลูกชายไม่เห็นเหมือนคุยกับเราเลย....น้อยใจเป็นเหมือนกันนะเนี่ย........

สงสัยต้องให้เราล้มหมอนนอนเสื่อถึงจะพอใจ.......บางครั้งเราก็มานั่งคิดๆ ว่าเราผิดอะไรบ้างกับที่แม่ ถึงขนาดที่จะลืมกันไม่ลง เจอหน้าเป็นต้องประชดประชันกันตลอด โทรมาก็ยังไม่วายเหน็บแนมเล่นเอาซะเราไม่อยากจะโทรไปรบกวนเวลาเลย โทรไปทีไร รมณ์ไม่ดีใส่เราตลอด พอไม่โทรไปก็โทรมาว่า ว่าไม่โทรไปเลยอีก......จะต้องทำไงหนอ........ชีวิต.......

เราเลี้ยงหมา เราป่วย เราจน เราไม่มีรถให้ไป-กลับ บ้านได้สะดวกเหมือนคนอื่นเขา ไปไหนมาไหนพาแม่นั่งแท๊กซี่มั่ง รถเมล์มั่ง (ก็เราทำดีที่สุดแล้ว) ทุกวันนี้ก็พยายามอยู่ ที่จะอยู่ให้รอดได้ด้วยลำแข้ง พยายามสร้างเนื้อสร้างตัว แต่ก็ยังไม่ดีพอ....พอดี.....อีกหรือ......เหนื่อยกายไม่เท่าไหร่.....แต่เหนื่อยใจแบบนี้.....มันเหมือนสิ้นทุกอย่าง.....บางครั้งเราเองก็อยากจะเข้าใจคนอื่นๆ ให้มาก แต่มันก็ยากจริงๆ ที่จะทำให้ถูกใจที่สุด.....

Create Date : 12 กรกฎาคม 2554

Last Update : 12 กรกฎาคม 2554 19:54:18 น.

1 comments

Counter : 533 Pageviews.

Thanks: ฟังวิทยุออนไลน์|Dictionary|หาเพื่อน|เกมส์|ตรวจสลากกินแบ่งรัฐบาล

โดย: auyza

วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:37:43 น.