|
ในที่สุดการเริ่มต้นชีวิตบทใหม่อีกบทหนึ่งก็ได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง รู้สึกใจหายอยู่ลึกๆ เมื่อวันนี้เหมือนว่าได้ก้าวออกมาจากจุดเริ่มต้นของลมหายใจครั้งแรกบนโลกอย่างเป็นทางการ
ถึงมันจะดูเป็นเพียงแค่กระดาษไม่กี่แผ่น ตัวอักษรไม่กี่ประโยค หมึกพิมพ์ไม่กี่หยด แต่ความรู้สึกมันคือสิ่งที่หาค่าวัดเป็นแผ่น ประโยค หรือหยดไม่ได้ เลยไม่รู้จะอธิบายออกมาได้อย่างไรว่า...ความรู้สึกที่ใจหายนั้น...มันสักแค่ไหน....
หลายคนคงจินตนาการไปต่างๆ นาๆ หรือแอบบ่นๆ ผู้เขียนในใจว่ายัยคนนี้มันจะแพล่มเรื่องอะไรของมัน.... .....
พอดีเมื่อวานได้ไปทำเรื่องให้เป็นหนี้อย่างถาวรกับบ้านหลังใหม่ หลังแรกที่เป็นหนี้มาด้วยลำแข้งของตัวเอง กับใครสักคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิตเรามาได้สักพัก เพราะไหนๆ ก็ไปทำเรื่องโอนบ้านแล้ว ก็เลยไปทำเรื่องย้ายเข้าทะเบียนบ้านด้วยเสียเลย......
ตอนนี้....กลายเป็น คนนนทบุรีอย่างเป็นทางการแล้ว หลังจากที่อยู่อาศัยในเมืองนี้มานานถึง 6 ปี
ใจหายเมื่อโทรไปบอกพ่อกับแม่ที่บ้านว่า ย้ายออกมาจากทะเบียนบ้านแล้ว ไม่รู้พ่อแม่จะใจหายเหมือนเราหรือเปล่า เพราะบ้านหลังนั้นเราอยู่อาศัยมาถึง 18 ปีเต็มๆ และเราเองก็อยู่ในทะเบียนบ้านนั้นมาถึง 28 ปี
บ้านเลขที่เดิมๆ อยู่ในความทรงจำเราตลอดมา ไม่ว่าเราจะหลงๆ ลืมๆ อะไรก็ตาม แต่เราไม่เคยที่จะจำบ้านเลขที่แห่งนี้ไม่ได้ 10 หมู่ 10 บ้านที่แสนสุขของเราเสมอและตลอดไป
บ้านปัจจุบันที่อยู่มา 6 ปี 123/26 หมู่ 4 ทั้งสองหลังล้วนมีเรื่องราวต่างๆ มากมาย ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ให้จดจำ....หลังนี้เราก็กำลังจะจากมันไปเช่นกัน ...
และบ้านเลขที่ 72/425 หมู่ 5 ที่ที่เรากำลังจะย้ายไปอยู่ในอีกไม่นาน หวังว่าที่แห่งใหม่นี้ ก็จะเป็นทั้งสถานที่ที่มีทั้งความสุข หรือทุกข์ ความหวัง ความเข้าใจ ความอบอุ่น เหมือนเช่นที่ผ่านมา......
|
|