Lonely !!

โลนลี่ !~ เพลงนี้ชอบมากมาย ขอบคุณภาพจาก learner.in.th ค่ะ

Photobucket


Lonely ของ Akon นี่เพลงนี้ชอบมากเลย ได้ยินครังแรกเมื่อสมัยเรียนอยู่ ตอนนั้นอยู่หอคนเดียว ฟังแล้ว...โอววว...ช่ายเลย อารมณ์โลนลี่ของเด็กหอ ไกลบ้าน เหงามากมาย มีเพื่อนเยอะแยะแต่ก็ยังมีอารามณ์นี่อยู่ดีนะ เพราะเป็นคนที่ต้องคิดและตัดสินใจอะไรๆ เองมาตั้งแต่เด็ก บ่อยๆ ที่อารมณ์อยู่ในสภาวะ "โลนลี่"
แล้วก็ชอบเอค่อนไปด้วยเลย หุๆ เซ็กซี่ดีเหมือนกัน

จากบทความล่าสุดที่ลงไปเกี่ยวกับ LIE TO ME วันนี้มา Lonely เพราะนึกอยากฟังเพลงนี้ขึ้นมาซะอย่างนั้นแหละ เป็นเพลงที่ต้องมีไว้ประจำเครื่องยิ่งกว่าโปรแกรมสามัญประจำเครื่องซะอีก

หลายๆ คนก็คงมีมุมนั้นอยู่ในใจกันทุกคนแหละน๊อ วันนี้ตอนเย็นขณะนั่งรับลมเย็นอยู่ริมหน้าต่าง เพราะตกค่ำมาละหายใจหายคอไม่ค่อยสะดวก ก็พยายามนั่งสูดดมออกซิเจนจากนอกบ้าน รู้สึกว่ามันสดชื่นกว่าในบ้าน คงเป็นเพราะมันอับๆ ด้วยแหละ จริงๆ คือมะวานลืมกินยาน๊อะ รู้สึกว่าวันนี้มันทรมาณกว่าทุกวัน เลยคิดว่าคงเป็นเพราะลืมกินยาด้วย

ขณะนั่งรับลม คุณแฟน คนเดียวกับ ไล ทู มี แหละ ก็กำลังนั่งขมักเขม้นซักผ้า ก็เป็นข้อดีของคนขี้โกหกอย่างเค้า อย่างที่คุณนู๋แอนว่า ต้องมีดีบ้างถึงได้อยู่กันมาได้ 4 ปีอย่างนี้ ข้อดีของ Mr.ไล ก็ประมาณ เป็นคนขยันทำงาน (งานประจำ) ไม่เคยเกเรเรื่องงาน เลิกงานก็กลับบ้านเลย มีเพื่อนเคยถามว่า "มั่นใจได้ยังไง ว่าเค้าจะไม่ไปจ๊อะแจ๊ะกับผู้หญิงอื่น" คำตอบจากปากเราก็คือ เพราะว่า เช้ามา 7 โมงครึ่งก็ออกจากบ้านไปทำงาน เข้างาน 8 โมงครึ่ง เที่ยงก็คุยโทรศัพท์กันทุกวัน (ทุกวันที่เค้าต้องไปทำงาน) เย็นเลิกงาน 17.30 น. เค้าก็ถึงบ้าน 18.30 ประมาณนี้ วันเสาร์ ทำงานค่อนวัน เลิกงานบ่าย 2 ถึงบ้านก็บ่าย 3 หน่อยๆ วันอาทิตย์หยุดก็อยู่บ้านกันทั้งวี่ทั้งวัน

ตั้งแต่อยู่กันมา 4 ปี เป็นอย่างนี้ตลอด เค้าไม่เคยไปไหนกับใคร ไม่เคยไปสังสรรค์กับเพื่อน กับพี่ กับน้อง วันหยุดก็อยู่บ้านด้วยกันอย่างนี้ตลอด ดูหนัง เล่นเกมส์ ไม่ดื่มแอลกอฮอล์ เหล้าเบียร์ไวน์ต่างๆ บุหรี่ไม่สูบ กาแฟไม่กิน

เหมือนทุกอย่างเกือบจะดีไปหมด เป็นผู้ชายที่เกือบจะเพอร์เฟค ยกเว้นเรื่องผู้หญิงที่เคยผ่านมาในอดีต และเรื่องผู้หญิงที่ยังมีเข้ามาเกี่ยวข้องบ้างในปัจจุบันแต่ไม่หนักเท่าครั้งอดีต ก่อนจะตกลงใจมาอยู่ด้วยกัน และเรื่องของความเป็นคนที่ไม่ค่อยดิ้นรน ให้คำปรึกษาอะไรไม่ได้ และไม่ชอบรับฟัง

แต่ข้อดีอีกส่วนก็คือ เราพาทำอะไรก็ทำ พาขายของก็ขาย ชวนไปไหนก็ไปหมด เราตัดสินใจอะไรก็อย่างนั้น ไม่เคยมีข้อโต้แย้ง คาดว่าคงเพราะเป็นคนไม่ชอบคิด เลยไม่อยากเสนอความคิดเห็นอะไรเลย เท่าที่ผ่านมาปรึกษาอะไรทีก็เหมือนพูดลมๆ แล้่งๆ แต่ก็ไม่เคยเข็ดหรอกเรา ก็ถามมันอยู่ดีแหละ ถึงคำตอบมันไร้ซึ่งความเกี่ยวข้องกับคำถามก็ยังจะถามเมื่ออยากถามอยู่ดี

เคยถามว่า "ทำไมตัวเองมาชอบเค้าล่ะ" คำตอบที่ได้คือ "เพราะน้องคุยสนุกดี ชอบฟังเวลาน้องพูด" นั่นคือคำตอบ แต่ทุกวันนี้มีแต่เรานั่งฟังเค้าพูดเรื่องที่ทำงาน ส่วนเรื่องของเราเค้าไม่ค่อยอยากฟัง แม้กระทั่งเปิดหัวเรื่องมาเกี่ยวกับครอบครัวของสองเรา พอเริ่มพูดก็พยายามเอาเรื่องอื่นมากลบเรื่องที่เรากำลังพูดทั้งๆ ที่ยังฟังไม่จบ "คนเรามันเปลี่ยนแปลงกันไปได้เรื่อยๆ"

พอเราพูดคุยปรึกษากับเพื่อนบ้าง กลายเป็นว่า "น้องเห็นคนอื่นดีกว่าพี่เหรอ" ก็บางคนเขารับฟังเรานี่นา บางอย่างมันเครียดมันกลุ้ม วันๆ ก็ไม่ได้เจอใครๆ คำบางคำจะพูดยังนึกแล้วนึกอีกว่ามันพูดว่าไงหว่า (ไม่ได้เสวนาสำเนียงมนุษย์นานจัด) เพื่อนส่วนมากทำงานสายเดียวกันเวลาพูดคุยก็เข้าใจกันได้ดี

จะไปดราม่ากับชีวิตในอดีตอีกละเรา เรื่องของเรื่องวันนี้ขณะนั่งอยู่ริมหน้าต่าง ก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน เป็นเสียงผู้หญิงคนนึง พูดประมาณ ตัวเองไม่มีใคร อยู่ที่นี้ก็ไม่รู้จัก ใคร ไม่มีเพื่อน มีญาติ ก็ใจความประมาณนี้ แล้วก็ตะโกนๆ คุยกัน คิดว่าคงทะเลาะกับแฟนเขา สักพักก็ได้ยินเสียงผู้ชายบ้าง ใจความประมาณว่า ว่าผู้หญิงว่าบ้าไปแล้วหรือเปล่า เอะอะก็กรีดแขนตัวเอง มีประโยคที่ว่า ทำไปแล้วพ่อแม่จะสบายใจไม๊คิดหรือเปล่า

อืมมม...เรื่องชาวบ้านแต่เราบังเอิญได้ยิน ก็ให้คิดถึงตัวเองแรกๆ ที่มาอยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จักใคร(ทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยรู้จักใคร ที่จำได้คือ ลุงส้มตำ กับร้านกาแฟ) เหงาๆ อย่างว่า เพื่อนฝูงก็ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่ใคร ก็มีกันสองคน เช้า-เย็น ก็เจอหน้าอีกฝ่ายอยู่แค่นั้น ดีที่แฟนเราเค้าไม่ได้ไปเสร่อที่ไหน เลิกงานก็ตรงกลับบ้าน ต้ิองกินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน ดึกดื่นแค่ไหนก็รอกินพร้อมกัน อาจมีบางวันที่เรารอนานโมโหหิว วีนบ้าง เหวี่ยงบ้าง งอนบ้าง แต่เค้าก็อดทนกับเรามาได้จนวันนี้ ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นข้อดีของเขาที่ทำให้เรา มองข้ามข้อไม่ดีไปได้บ้าง

คือมาคิดตอนนี้เราก็เข้าใจนะ แต่อารมณ์ตอนโมโหที่รอนาน มันก็เป็นอีกอารมณ์ บางครั้งคิดว่าแอบไปหาใครหรือเปล่า อันนี้ก็ลองเทสหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นไปนั่งรอกลับบ้านพร้อมกัน หรือโทรไป ทุกครั้งก็อยู่ที่ทำงานหมด ก็ยังดีที่เรื่องนี้ยังไม่รู้ว่าโกหกบ้างหรือเปล่า แต่ความรู้สึกจากการเทสมาหลายๆ ครั้งก็คือพูดจริงแหละว่าอยู่ที่ทำงาน

แล้วก็เรื่องทำร้ายตัวเอง เออ..เราก็เคยนะ เข้าใจว่าทำไมคนเราถึงทำร้ายตัวเองได้ ความรู้สึกตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่หมดแล้วทุกอย่าง รู้สึกว่าในโลกนี้ตัวเองไม่เหลืออะไร เพราะฉะนั้น มันทำให้คนปกติๆ ดีๆ นี่ทำร้ายตัวของตัวเองได้ บางทีก็ไม่ใช่เพราะว่าต้องการประชดใครหรอกนะ แค่อยากทำให้ตัวเองเจ็บ (ออกแนวโรคจิตหน่อยๆ) แต่เดี๋ยวนี้ไม่ทำแล้วล่ะ ทำตัวเองมันเจ็บ ไปทำคนอื่นดีกว่า

วันก่อนได้คุยกับเพื่อนคนนึง ก็ไม่ได้สนิทกันมาก แต่ก็พอคุยกันเป็นเพื่อนได้ระยะหนึ่ง จริงๆ รู้จักกันมาเป็นปี แล้วล่ะ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันในฐานะเพื่อน คุยกันในฐานะคนทำงานด้วยกันมากกว่า แต่หลังๆ มาคุยกันมากขึ้น จำได้ว่าครั้งแรกตอนที่ทำงานด้วยกัน มีผู้หญิงคนนึงแอดเมล์เรามาแล้ว มาบอกว่าเป็นแฟนคนนี้แล้วถามว่าเราเป็นอะไรกับเพื่อนคนนั้น

เราก็ตอบไปตามความจริง ไม่ได้โกรธนะ เพราะผู้หญิงก็อย่างนี้แหละ ก็บอกไปว่าทำงานร่วมกันเท่านั้น แล้วเค้าก็ไม่ได้มาคุึยกับเราอีก จนกระ่ทั่งช่วงนี้ที่ได้คุยกับเพื่อน ก็ได้ทราบมาว่าเค้าได้ห่างกันกับแฟนที่คบกันมานานมาก นานกว่าเรากับแฟนอีก เพียงเพราะสิ่งเดียว คือความเข้าใจกัน

อาจเป็นประโยคที่มีความหมายกว้าง แต่มันเป็นเรื่องสำคัญที่คนสองคนจะต้องทำความคุ้นเคย และปฏิบัติให้ได้ตามนโยบายของความเข้าใจกัน ต้องศึกษาและเข้าใจอีกฝ่าย ปรับให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันได้ก็ปรับ อันไหนปรับไม่ได้ก็ต้องคุยกันให้รับทราบเพื่อหาจุดที่ยอมรับได้ร่วมกัน

พูดไปพูดมา วันนี้ก็เรื่องหนักๆ อีกละ ชีวิตของกระติ๊บมันอยู่กับอดีตซะครึ่งนึงของอนาคตเลย ก็หวังว่าเวลามันจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น เรื่องร้ายๆ ที่ติดใจอยู่ก็หวังว่ามันจะจางไป


Create Date : 17 กันยายน 2553
Last Update : 17 กันยายน 2553 1:55:59 น. 7 comments
Counter : 699 Pageviews.

 
สวัสดียามสายจ๊ะกระติ๊บ

อดีตย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ มันมีประโยชน์แค่เป็นประสบการณ์

แต่อนาคตเราสร้างได้ อยากให้มุ่งที่อนาคตเป็นหลักนะจ๊ะ

อยากเห็นเพื่อนมีความสุขจ๊ะ

ทานข้าวกลางวันให้อร่อยน๊า


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 17 กันยายน 2553 เวลา:11:07:35 น.  

 
สวัสดีค่ะกระติ๊บ

ขอให้มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:0:55:03 น.  

 
สวัสดีค่ะกระติ๊บ

อื้มตอนนี้นู๋แอนว่านู๋แอนก็น้ำหนักกำลังดีแล้วล่ะ แต่คุณแฟนชอบบ่นอยู่เรื่องว่าเราอ้วน เชอะๆๆ

พรุ่งนี้วันหยุดพักผ่อนเยอะๆนะคะ วันจันทร์จะได้สดใสน๊า


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 18 กันยายน 2553 เวลา:23:33:46 น.  

 
สวัสดีค่ะกระติ๊บ

เงียบหายไปไหนจ๊ะ ไม่สบายรึเปล่าหรือมีปัญหาอะไรปรึกษานู๋แอนได้นะ เป็นห่วงจ๊ะ


คืนนี้ฝันดีนะคะ


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:0:28:27 น.  

 
ขอบคุณจ้ากระติ๊บ ไม่ใช่อะไรหรอกก็อย่างที่บอกจ๊ะเป็นห่วงกลัวว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า

อื้มไปวัดสายตาก็ดีนะจ๊ะเพราะเราทำงานอยู่กับหน้าจอตลอดเป็นเซฟสายตาบ้างน๊าาา

ทานข้าวอ๊ะยังจ๊ะ


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:10:27:53 น.  

 
ดีแล้วจ้ากระติ๊บพักผ่อนเยอะๆน๊า นู๋แอนอยากนอนกลางวันเหมือนกันแต่กลัวกลางคืนตาค้างอ่ะ อิอิ


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 21 กันยายน 2553 เวลา:15:26:05 น.  

 
สวัสดียามสายค่ะกระติ๊บ


เมื่อคืนดึกแล้วเลยไม่ได้แวะมาทักทาย มาหาตอนเช้าแทนไม่สายไปใช่มั๊ยคะ อิอิ

วันนี้ขอให้เจอแต่สิ่งดีดีนะคะ


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 22 กันยายน 2553 เวลา:9:45:32 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กระติ๊บริมทาง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนดีคนนึง ก็แค่นั้น อ่ะฮิ้วววว
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
17 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add กระติ๊บริมทาง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.