คนไม่ดี...ที่ยังมีหัวใจ
ความเป็นคนร้ายๆ ในใจที่เราได้สร้างมันขึ้นมาทีละนิดวันละหน่อย กับปัญหาที่เจอจนนับวันจะยากแก้ไข เหนื่อยและเบื่อกับการที่ในใจและสมองมันคิดอะไรร้ายๆ ในแง่ลบก็บ่อยๆ มองใครๆ ในมุมมองที่แตกต่างออกไปจากที่เคยเป็น เกลียดคนนั้น เกลียดคนนี้ นั่นแหละที่ฉันเป็น...
ฉัน...มีสิทธิ์เกลียด โกรธ ไม่พอใจ หรือเปล่า ?? เธอคงไม่เข้าใจ ... เพราะบางครั้งฉันเองยังไม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องไปเกลียดโกรธใครได้อย่างนั้น ... หลายต่อหลายครั้งที่พยายามจะให้อภัย จึงยอมไม่พูดอะไรๆ ออกมาซึ่งมันมากมายอยู่ในใจ
ทุกวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันไม่อยากทำ แน่นอนฉันจะไม่ทำ... เธอบอกว่าเพราะว่าฉันขี้เกียจทำไง เธอถึงต้องทำเองไป ... มันก็คงจะจริง ??
เธอคงคิดว่าฉันใจร้าย ที่ไม่เคยให้ในสิ่งที่ พ่อแม่พี่น้องของเธอร้องขอ แต่กับคนของฉันเอง ฉันให้ไปอย่างไม่ต้องใช้เวลาคิดนาน ... ก็เป็นอย่างนั้นเพราะฉันมันเป็นคนใจร้ายไง ...
ฉันมันไม่มีสัมมาคาราวะอีกล่ะสิ ที่ใครๆ ของเธอมาแล้วฉันไม่ออกไปต้อนรับ ถึงได้ถามมาอย่างนั้น ... แล้วฉันต้องมีด้วยเหรอ...
ใช่อีกที่ฉันมันเป็นคนไม่มีเหตุผลสำหรับมุมมองของเธอ อยู่ๆ ก็หงุดหงิดเธอขึ้นมาซะอย่างนั้น ... ใช่..ฉันเอง....
แต่...
ฉันเคยบอกไปแล้วหรือเปล่า..จำได้ไหม...ว่าฉันจะเป็นอย่างนี้ ไปอีกนานแสนนานจนฉันเองก็บอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ ตั้งแต่วันนั้น กับเรื่องของเรา จำได้ไหม ใครกันที่ถามฉันว่าอยู่กับเธอแล้วฉันจะทำงานหรือเปล่า ใครกันที่ถามฉันทุกครั้งที่เจอหน้า ว่าฉันทำงานหรือเปล่า ทำงานอะไร ใครกันที่เอะอะโวยวายด่าทอเธอในวันที่เราตัดสินใจอยู่ด้วยกัน ใครกันที่ไม่มาพูดคุยในวันที่พ่อแม่ฉันมาเพื่อรับฟังโดยไม่ได้ร้องขออะไร แล้ว....ฉันผิดอะไร....
และในวันนั้นฉันได้บอกเธอไปแล้ว ว่าฉัน...จะไม่รับผิดชอบคำร้องขอใดๆ จากทุกคนจากบ้านของเธอ ทำกับฉันเถอะพ่อแม่พี่น้องของเธอ แต่อย่าทำให้รู้สึกว่าไม่ให้เกีรยติพ่อแม่ฉัน มันยอมกันได้ง่ายๆ ที่ไหน ดังนั้นฉันจึงได้บอกเธอไปแล้วไง ว่าฉัน...จะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่นั้นมา ถ้ารับไม่ได้เมื่อไหร่ เธอจงบอกและเราจะไปจากกัน....
ห่างหายไปสักพัก ก็มีอะไรกลับมาอีก มีเรื่องให้ฉันอึดอัดในใจ เพราะเธอคงลืมไป อยากบอกว่าฉันเองก็พยายามจะให้เรื่องมันผ่านๆ ไป แต่...เมื่อไหร่จะเลิก ... ทุกครั้งที่มีปัญหาเรื่องเงินๆ ทองๆ ทำไมพ่อแม่ฉันต้องยื่นมือเข้ามาช่วยตลอดโดยที่เค้าเองไม่ได้ร้องขออะไรกลับ และฉันเองต้องการแค่นี้ ... การได้อยู่อย่างสงบ การได้เชื่อใจใครสักคนว่าจะซื่อสัตย์กับฉันเสมอ....
แต่ทำไม ฉันไม่เคยเชื่อใจเธอได้สนิทใจสักที แล้วฉันผิดเองใช่ไม๊ที่ไม่เชื่อใจเธอเอง เธอพูดมันมาอย่างนั้นได้ยังไง ว่าเป็นเพราะฉันเองที่ไม่เชื่อใจเธอเอง แล้วทำไมตลอดเวลาที่ผ่านมา ถึงได้มีเรื่องบุคคลที่สามเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เรื่อย อยากถามแค่ว่าเมื่อไหร่เธอจะหยุดจริงๆ สักที....อย่าเอาความดีที่ทำมาลบล้างสิ่งที่ไม่บริสุทธิใจจะได้ไหม....
เรื่องที่บ้านของเธอทำไมมันได้มีอะไรมาเรื่อยๆ อย่างนี้ ใครไม่มีเงินใช้ฉันต้องไปรับผิดชอบด้วยเหรอ ลูกหลานใครไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ฉันต้องรับผิดชอบด้วยเหรอ พี่น้องใครไม่มีเงินจ่ายค่านู่นค่านี่ ฉันต้องรับผิดชอบด้วยเหรอ?????....มันสุดจะทนแล้วนะ 5 ปี มานี้ไม่มีได้สงบจิตสงบใจจริงๆ สักที จริงอยู่ว่าฉันไม่เคยให้อะไรไป แต่ฉันก็อึดอัดใจที่ต้องได้ยินจากปากเธออยู่เรื่อย จำไม่ได้แล้วเหรอว่าฉันจะไม่รับผิดชอบคำร้องขอใดๆ จากบ้านของเธอไม่ว่าใคร ....
อย่ามาพูดให้ได้ยินได้ไม๊ว่าคนนั้นขอเงิน คนนี้ยืมตังค์ คนนั้นถามว่ามีไม๊อย่างนั้นอย่างนี้ ฉันไม่อยากฟัง และจะไม่มีวันให้กับคำร้องขอของใครๆ ถ้าจะให้นั่้นคือให้เองเพราะอยากให้ แต่จะไม่ให้เพราะร้องขอ เพราะฉันไม่จำเป็นต้องไปแบกภาระของคนที่เกลียดชิงชังฉันไม่ใช่เหรอ ... ฉันทำงานหนัก ดึกๆ ดื่นๆ ไม่ใช่เพื่อให้พี่ใ้ห้น้องให้พ่อให้แม่ให้หลานใครได้สุขสบาย บนหยาดเหงื่อที่ฉันเสียไป ขอร้องอย่าทำร้ายใจฉัน เพราะฉันจะกลายเป็นคนใจร้ายขึ้นไปทุกวันก็เพราะเธอ....
และสุดท้ายเองฉันคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า....
ขอโทษนะที่ฉันเองก็คงช่วยอะไรไม่ได้ ใครอยากได้เงินก็คงต้องไปหาทางอื่น ใครอยากได้ลูกหมาก็คงต้องไปหาที่อื่น ใครอยากได้คอมพิวเตอร์ก็คงต้องไปหาที่อื่น ... ฉันให้ไม่ได้...นี่แหละฉันเอง...
................................................................
เรื่องของเรื่องเพราะช่วงนี้เริ่มเครียดกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ ปัญหาเรื่องงานเราก็พร้อมจะเผชิญหน้า แต่ปัญหาชีวิตมันเบื่อจนอยากหนีไปไกลๆ เพราะคำพูดไม่กี่คำที่คุณแฟนพูดมา ว่าแม่ถามว่ามีเงินไหม ? เพราะหลานไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม ? เนื่องจากเงินที่เตรียมไว้หาย ? ซึ่งคนในบ้านสงสัยกันว่า หายไปเพราะแม่ของเด็กเอาไป ? เนื่องจากหล่อนไปเที่ยวอินเดียกับสามีใหม่ ? ... ครั้งนี้เราไม่มีคำตอบใดๆ จากปาก เพราะไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี เราเองก็มีปัญหาเรื่องเงินๆ ทองๆ อยู่เหมือนกัน เพราะป่วยมานาน ทั้งต้องทำงานตลอด ขนาดทำงานงกๆ ยังจะไม่พอจ่ายค่าหมอค่ายา ที่ไม่พูดไม่ใช่ไม่เป็นไร แต่เพราะเหนื่อยมากมายแล้ว....
| Create Date : 21 มีนาคม 2554 |
| Last Update : 21 มีนาคม 2554 14:55:48 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 458 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: หัวใจแก้ว  วันที่: 22 มีนาคม 2554 เวลา:10:39:29 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
