BlogGang.com : : Insignia_Museum : ภาพวาดกาลิเลโอ

ภาพวาดกาลิเลโอ

ภาพวาด กาลิเลโอ จากอินเตอร์เน็ต

นักเรียนชั้น ป. 6 ของเราให้ความสนในในวิชาวิทยาศาสตร์อย่างจริงจัง ถึงขนาดวาดภาพจากในหนังสือเรียน ระบายสีสวยงาม แล้วเอามาติดตามผนังห้อง ก็แค่ขยายภาพในหนังสือเรียนให้ใหญ่ขึ้น ดูเป็นผลงานที่ออกจะภาคภูมิใจของคนทำ หรืออวดฝีมือมากกว่าจะให้ความรู้ ครูประจำชั้นก็ดูจะชอบอกชอบใจเด็กกลุ่มนี้ไม่น้อย อดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ได้

แล้ววันหนึ่งก็เป็นวันของผม วันที่ผมเอาภาพวาด "กาลิเลโอ" มาโรงเรียน ผมวาดด้วยดินสอดำจนดึกดื่น แลเงาอย่างสวยงามบนกระดาษวาดเขียนแผ่นใหญ่เท่าโปสเตอร์หนัง เพื่อนๆเข้ามามุงดูกันอย่างโกลาหล พวกเขากุลีกุจอแห่ภาพของผมไปติดที่หน้าห้อง ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยังไม่มีใครกล้าเอาภาพของตัวเองไปโชว์ เด็กคนไหนเดินเข้ามาในห้อง จะเห็นภาพวาดนี้เด่นเป็นสง่า พากันสอบถามว่าฝีมือใคร ผมยิ้มไม่หุบไปหลายวัน ใครจะรู้ว่าเด็กนักเรียนชั้นประถมก็วาดภาพคนได้แล้ว

อริสโตเติล จากอินเตอร์เน็ต

เรื่องแบบนี้ เห็นจะยอมแพ้กันไม่ได้ ต่อมาไม่นานนัก นักเรียนอีกห้องหนึ่งก็เอาภาพวาดของนักปรัชญาชื่อดังมาโรงเรียนบ้าง เขาคืออริสโตเติล วาดด้วยถ่านสีดำจากภาพถ่ายที่ถ่ายรูปปั้นมาอีกที แลเงาเข้มกว่าภาพกาลิเลโอของผม เหมือนจริงมาก พวกเด็กๆสอบถามกันให้แซดว่าฝีมือใคร ได้คำตอบว่าเป็นฝีมือของพี่ชายของเด็กนักเรียนคนหนึ่ง ที่ไปเรียนศิลปะในกรุงเทพ น่าจะเรียนอยู่ในระดับ ปวช.แล้ว

ฝีมือคนวาดอริสโตเติลไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับผม จึงรู้สึกโล่งอก ที่ไม่มีผู้ต่อกรในวัยเดียวกัน ต่อมา อริสโตเดิลผู้เคร่งขรึมคนนั้นเริ่มโดดเดี่ยว เด็กๆสนใจน้อยลงรื่อยๆ เพราะเขาเหมือนเป็นคนนอก ที่อยู่ๆก็โผล่ขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ ไม่มีขลุ่ย ไม่เหมือนกาลิเลโอฝีมือของเด็กร่วมรุ่นที่น่าสนิทสนมกว่า

ในภาพนั้น ริมฝีปากของท่านกาลิเลโอเหมือนกำลังเผยอเล็กน้อย ราวกับจะเล่าเรื่องราวการทดลองที่หอเอนเมืองปิซ่าในครั้งกระโน้น แล้วหักห้ามใจไว้ คิดขึ้นมาได้ว่า โอ้...นักเรียนในห้องนี้มีแต่ลูกชาวสวนถนัดแต่การจับจอบ จับเสียม เรื่องการหย่อนของลงจากที่สูงเห็นจะไม่เข้ากัน น่าจะคุยกันด้วยเรื่องการทดแรง หรือจุดหมุนมากกว่า...ท่านจึงเปลี่ยนใจและเงียบงันไป จนเด็กทุกคนเรียนจบกันไปหมดแล้ว ท่านก็หายไป จนบัดนี้ยังไม่รู้ว่าไปอยู่แห่งหนตำบลใด

ผมขอเป็นตัวแทนของเด็นรุ่นนั้น ขอบคุณท่านกาลิเลโอ ที่ทำให้พวกเรามีความฝันว่าเมื่อโตขึ้นจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ หลายคนพยายามตามความฝันนั้น ได้บ้าง...ไม่ได้บ้าง แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดี ครั้งหนึ่งในชีวิตครับ

Create Date : 02 มีนาคม 2555

Last Update : 21 กรกฎาคม 2555 10:27:21 น.

7 comments

Counter : 4146 Pageviews.

Insignia_Museum Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
---------------------------
แวะมาโหวตให้คุณimก่อนค่ะ ช่วงบ่ายชีพจรลงเท้าอีกแล้ว มีงานแต่งหน้าที่คลอง๑๐ค่ะ คุณimสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:13:02:34 น.

หวัดดียามบ่ายครับคุณอิม...

ตอนอยู่ชั้นประถมเห็นพี่ชายวาดรูปกาลิเลโอส่งครู
นึกแปลกใจว่าอีตาหนวดเครารุงรังนี่...
ชื่อแปลกจัง...กาลิเลโอ กาลิเลอี
รูปนี้ยังใส่กรอบเก็บอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดน่ะครับ

ผมว่าแม้ในปัจจุบันนี้คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์กับศาสนจักร
ก็ยังดูปีนๆกัน..ไปคนละทิศละทางอยู่เนาะ

โดย: Dingtech

วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:16:44:28 น.

คิดถึงดาวค่ะ

มาโหวตให้กับความหลังประทับใจมิรู้ลืมค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:17:56:14 น.

เป็นความทรงจำที่ดีทีเดียวครับ สมัยก่อนผมวาดภาพการ์ตูน ซึ่งจัดได้ว่าสวย (ตามความรู้สึก) และเพื่อนก็ชมกันไม่หยุดปาก พอส่งครูครูริบไปเลย ไม่คืนด้วย น่าเสียดายจริงๆ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:8:25:43 น.

ขอบคุณกาลิเลโอ ที่ทำให้ไม่ลืมกดโหวตค่ะ

โดย: kimmy (kimmybangkok

) วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:9:44:24 น.

555++ ถ้าไปงั้นแหละ วันนี้ยังต้องทำงานอยู่เล้ยยย!!!

โดย: Lika ka

วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:11:24:05 น.

ลุงบูลย์ในภาพเป็นคุณพ่อของครูอ้อน บ้านรักศิลปะชุมพรเองคะ บ้านรักศิลปะอยู่ในเมืองชุมพร ลุงบูลย์อยู่ อ.ปะทิว คุณพ่อตอนนี้ทำงานภาพประกอบอยู่ จัดเต็ม...เลย

โดย: ครูอ้อน (บ้านรักศิลปะ

) วันที่: 3 มีนาคม 2555 เวลา:21:07:12 น.