Bloggang.com : ดา ดา : ภาพเล่าเรื่องจากป่าดงใหญ่ ตอน2(เก็บตก)

ภาพเล่าเรื่องจากป่าดงใหญ่ ตอน2(เก็บตก)

เพื่อนเรียกตัวให้เข้าวัง...อุ๊ยฟังดูดี้ดี 555 เปล่าหรอกจ้าไม่ได้เข้าเฝ้าอะไรหรอก

ให้ไปถ่ายภาพหุ่นสายเสมาให้หน่ะ ในวังพญาไท โปรดติดตามตอนต่อไป ในหัวข้อ

"วันที่ ๙เดือน ๙ คริสต์ศักราช ๒๐๐๙ เข้าวัง ทววยราษฎร์แซ่ซ้องสรรเสริญ "

แต่อาจจะช้าหน่อยนะ อิอิ

หากใครยังไม่ได้ชมตอนแรกคลิ๊กที่ลิงค์ด้านล่างนี้ก่อนนะคะ

ภาพเล่าเรื่องจากป่าดงใหญ่ ตอนที่ 1

เนื่องจากถ่ายภาพเซทนี้อยู่ในเมมกะติ๊กอีกอันหนึ่ง จะเรียกว่าตอนสองก็ไม่ถนัดนัก

เพราะตอนแรกมีไปถึงตอนจบทริปไปเรียบร้อยแล้วโดยย่ากะว่าจะเอาดอกไม้,ใบไม้

,แมลง และวิว แยกไว้ต่างหากอีกตอนหนึ่ง จึงขอเรียกว่าตอนเก็บตก หรือตอนภาค

ขยายแล้วกันนะคะ

ทริปนี้เราได้แวะ ที่ทำการอุทยานแห่งชาติตาพระยา เป็นที่แรก

หลังจากดูคลิปกลุ่มกระทิงที่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวที่ทำการแล้ว พวกเราก็ห้อรถไปยังที่

สำนักงานหน่วยพิทักษ์ป่าละเลงร้อยรู ตรงนี้จะเป็นที่พักของพวกเรา และจุดที่เราจะ

ไปสำรวจนกและสำรวจป่ายูคาเจ้าปัญหา

แม้แต่ต้นไม้ก็ยังมีการรุกคืบด้วยการแผ่รากมาห่อหุ้มเพื่อชิงพื้นที่..

ผืนนาอันเขียวขจีระหว่างทางผ่านทำให้การเดินทางของพวกเราครั้งนี้น่ารื่นรมย์ยิ่งนัก

นั่นคือข้อดีของการเดินทางหน้าฝน แต่ก็ต้องแลกด้วยกับการลุ้นระทึกว่า

ฝนจะกระหน่ำตอนไหน ดูซิเมฆฝนทะมึนมาอีกแล้ว

เมื่อถึงที่พักเก็บข้าวของเข้าที่ กลุ่มสำรวจนกก็ไม่รอช้า เพราะ

ได้ยินเสียงนกหลายชนิดส่งเสียงอยู่รอบที่พัก หนูแป๋มชี้ชวนให้

ดูเป้า(นก)ตัวแรกที่มองเห็น

ถ้าไม่ใช่มากับกลุ่มดูนก ย่าจะเห็นไหมนี่ มันเกาะกันอยู่ที่ยอดไม้แห้ง

อยู่ลิบๆอยู่กันเป็นครอบครัวถึง5 ตัว ย่าใช้เลนซ์ซูม 70-300มม.

แล้วยังเห็นเป็นตัวจิ๋วๆ มองยังไงก็เห็นได้แค่ว่านก5 ตัว

แต่ไอเดนไม่ได้เพราะไกลเกิน เกือบจะไม่ถ่ายแล้ว หนูแป๋มบอกย่าว่า

ถ่ายๆไปเถอะเก็บภาพเอาไว้เป็นที่ระลึก

ฉะนั้นภาพนี้สำหรับเป็นที่ระลึกนะ หุหุ อย่ามาเอาอะไรกับย่ามากนัก

หลังจากถ่ายภาพนี้แล้ว ก็ได้มองผ่านกล้องส่องนกของโปรได้เห็นรายละเอียด

ของนกได้ชัดเจนสวยน่ารักมาก ถึงจะไม่มีสีสันจิ๊ดจ๊าดก็เถอะ

โปรระบุชื่อนกให้ฟังแล้ว แต่..ย่าอยู่ในวัยความจำสั้น แต่รักฉันยาวค่ะ

จึงจำบ่ได้

นี่ต้องคนนี้เลยโปรตัวจริงเสียงจริง ไว้รอดูภาพคุณเธอได้

แหมแอบเห็นหัวบอลของขาตั้งกล้องกรำศึกซะถลอกปอกเปิก

ใช้ทรัพยากรได้คุ้มค่าเจงๆๆ

เคียงคู่ดู๋ดี๋ก็ต้องนี่เลยสองสาว คนแรกคอมแพคก็จริงนะถ่ายผ่านสโคปของโปรแล้ว

เศกภาพนกให้ใหญ่ได้ทันใด

ส่วนอีกสาวยิ้มหวานล้อเลียนกล้องย่านี่ มีอรชุน(อย่างงหมายถึงกล้องโปรถ่ายนก

ของคุณเธอ)คู่กายสอยภาพนกมาได้นักต่อนักแล้ว

ส่วนท่านหัวหน้ามาเป็นครอบครัว รีบรุดมาก่อนใคร กลับจากสำรวจนก

พอเป็นกระสายยาไปแล้วก่อนหน้านี้

โดยมีกุนซือฝีตาเอก(เอาหน่ะเหมือนๆกับฝีมือเอกแหละ อิอิ)ติดตามมาด้วย

แบกเลนซ์ดูนกตัวเก่งกำลังขยายเหลือหลาย

ย่าได้ดูนกผ่านกล้องตัวนี้หลายครั้งแล้ว บอกได้เลยว่ายอดเยี่ยมไกลขนาดไหน

ก็เห็นรายละเอียดนกได้ชัดแหน๋วยังกะเสกภาพนกให้มาอยู่ใกล้ๆ

หนูโอ๋นี่ก็นักดูนกตัวกลั่นกำลังไอเดนนกผ่านเลนซ์ น่าตาจิ้มลิ้มทีเดียว ย่าแอบส่องเธอมาหลายรูป

สองสาวนี่ขึ้นรถเริงร่าเตรียมตามเจ้าหน้าที่ไปจุดหอดูนก,ส่องสัตว์

ที่นี่คือหอที่จัดทำขึ้นมาใหม่ หลังจากหอเก่าพังไป และกำลังจะได้งบ

จัดสร้างหอใหม่ให้ใหญ่และแข็งแรงกว่าเดิม เร็วๆนี้

อ่างเก็บน้ำลำนางรอง

ได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นแหล่งน้ำสำหรับสัตว์ป่าตามโครงการฟื้นฟูอาหารช้าง

ป่าดงใหญ่ อันเนื่องมาจากพระราชดำริสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ

ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ อ.โนนดินแดง จ.บุรีรัมย์ ที่ยังขาดแคลน

น้ำโดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้ง เพื่อเป็นแหล่งน้ำให้สัตว์ป่าต่างๆ โดยเฉพาะช้างป่า

ซึ่งเป็นสัตว์ใหญ่ตามโครงการฟื้นฟูอาหารช้างป่าดงใหญ่อันเนื่องมาจากพระราช

ดำริสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ และเพื่อประโยชน์ในการคุ้มครอง

ดูแล รักษาสัตว์ป่าภายในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่ เพื่อเป็นแหล่งเก็บกัก

น้ำให้สัตว์ป่าภายในโครงการ โดยมีลักษณะเป็นเขื่อนดิน สูง ๙ เมตร สันเขื่อน

ยาว ๗๐๐ เมตรสามารถเก็บกักน้ำได้กว่า ๘๓๐,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร เริ่มก่อสร้าง

ในปีงบประมาณ ๒๕๕๐

ใช้งบประมาณกว่า ๒๐ ล้าน ๙ แสนบาทเศษ ซึ่งอ่างเก็บน้ำแห่งนี้นอกจากจะเป็น

แหล่งน้ำในการดื่มกินสำหรับสัตว์ป่าหายากชนิดต่างๆ โดยเฉพาะช้างป่าในเขต

รักษาพันธุ์สัตว์ป่าดงใหญ่แล้ว ยังเป็นแหล่งเพาะพันธุ์และขยายพันธุ์ของสัตว์น้ำ

หลายชนิด นอกจากนี้ยังสามารถบรรเทาปัญหาอุทกภัยและภัยแล้ง ซึ่งในช่วง

หน้าแล้งผืนป่าแห่งนี้จะแห้งแล้งมาก สร้างความลำบากแก่สัตว์ป่าที่อาศัยในป่า

แห่งนี้รวมทั้งอาจเกิดไฟป่า

ดังนั้นอ่างเก็บน้ำลำนางรองจึงเปรียบเสมือนกำแพงน้ำที่สร้างแนวกันไฟป่าได้

ระดับหนึ่ง รวมทั้งเพิ่มความชุ่มชื้นให้ผืนดินทำให้พืชพันธุ์ต่าง ๆ เจริญเติบโต

ได้ดีต่อไป นับเป็นการพัฒนาแหล่งน้ำที่มีส่วนในการสนับสนุนโครงการฟื้นฟู

อาหารช้างป่าดงใหญ่อันเนื่องมาจากพระราชดำริ เกิดประโยชน์ตามแนว

พระราชดำริของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถในการรักษาสัตว์ป่า

ให้คงอยู่รวมทั้งสร้างระบบนิเวศในผืนป่าดงใหญ่ได้อย่างยั่งยืนต่อไป

ขอบคุณข้อมูลบางส่วนจากกรมทรัพยากรน้ำ

ทางเดิน เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟังว่า เสาแนวรั้วสองต้นที่ล้มอยู่เกิดจากช้างเสียดสี

คงเนื่องจากคัน แต่ด้วยความที่ตัวใหญ่น.น.เยอะเสาก็เลยโค่นล้มลงมา

ที่เห็นลิบๆคือกลุ่มดูนกค่ะ ขยันเดินกันจัง มุ่งมั่นมาก

สามหนุ่มสามมุมกลุ่มนี้ส่องจากใต้หอค่ะ

ทั้งส่องทั้งเล็งกันอย่างมีความสุข ตามประสาคนมีน้องนกอยู่ในหัวจาย

เจ้าเต่าวิ่งโผล่มาทักย่า อ้าว...มาเมื่อไหร่นี่

อุนจิช้าง พบอยู่หลายกองทีเดียว เวลาเดินอย่ามัวแต่มองสูง

มองพื้นบ้าง เดี๋ยวเหยียบกับระเบิด(อุนจิ)

บางกองก็แห้งๆ บางกองก็ยังเปียกๆ บ่งบอกสถานะภาพของนิวบี้

พวกเราเพลิดเพลินในการสำรวจ จนกระทั่งพระจันทร์(รำพึง)

โผล่ออกมาทักทาย ยิ้มพรายในแนวต้นสัก

ฝนเริ่มตั้งเค้าทะมึน มาลิบๆ

ถ่ายนกจากกล้องวีดิโอจ่อกับสโคป ไอเดียเลิศค่า

แป๊ปเดี๋ยวที่เพื่อนแจ้งว่าฝนใกล้ตกเต็มทีแล้วนะ หาที่หลบฝนเร็ว

เดชะบุญเราเดินอยู่ใกล้ศาลาพักร้อน รีบหลบเข้าไปได้ทันแบบเฉียดฉิว

ตกหนักด้วยค่ะ

ระหว่างรอฝนหยุด ย่าก็แอบถ่ายสาวน้อยที่ย่าเล็งๆไว้อีกปีสองปีจะขอ

ไปเป็นนางแบบถ่ายPortrait อิอิ คุณพ่อว่าไงคะ...

ฉายแววตั้งแต่เล็กๆเชียว ว่าม๊ะ

มีรุ้งงามจากแนวป่ามาฝาก 1 ภาพ

หลังจากที่ฝนซาแล้ว ก็ทะยอยกันกลับที่พัก

ถ่ายไว้เป็นหลักฐานซะหน่อยพวกเรามากันหลายคนค่ะ

ดูได้จากจำนวนเต้นท์

ลูกมือของเชฟใหญ่ เตรียมเครื่องเคราสำหรับแกงเขียวหวาน

หนูวันศุกร์เตรียมถั่วลันเตา สำหรับเมนูผัดผัก

ภาพนี้ย่าถ่ายแนวนำเสนอแนวคิดจากเสื้อยืดนางแบบ

Our loss is gain ยิ่งให้ไป... ยิ่งได้มา

ผัดผักน่าทานเชียว

กุนเชียงเลิศรส

หรูม๊ะ มีทั้งข้าวกล้องและข้าวขาว

ความมืดโรยตัวไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการปรุงอาหารของเชฟใหญ่แต่อย่างใด

อาหารพร้อมแล้วคร้าบ ลงมือกันได้เลย อร่อยทุกอย่าง

หลังจากอิ่มหมีพีมันกันเรียบร้อยแล้ว ก็ตั้งวงสนทนากัน

ย่าชิงรีบอาบน้ำก่อน เพื่อขับไล่ความเมื่อยล้าและความมอมแมม

เสียงด้านนอกตั้งวงสนทนากันอยู่แว่วๆ..

เช้าแล้ว...ตื่นมาก็เห็นหนุ่มใหญ่ไฟแรงซุ่มถ่ายนกอยู่ ...

เหลือบมองไปทางซ้าย เห็นคู่นี้กระจุ๋งกระจิ๋งกระหนุ๋งกระหนิ๋งชี้ชวนกันดูนก

น่าอิจฉาเสียเหลือเกิน เป็นคู่ที่มีอุดมการณ์ไปทางเดียวกัน มีแต่สุขใจ สบายกาย

ขอบคุณนะคะ ที่ให้ย่าเกาะล้อมาในทริปนี้ นั่งสบายตลอดการเดินทางไปและกลับ

ทริปหน้าเมื่อไหร่ดีคะ อิอิ

ยังเช้าอยู่ แสงแทบไม่มี แมลงปอก็ตัวเล็กเหลือเกิน

ถ่ายยังไงก็ไม่ชัดอ๊ะ เดี๋ยวดอกไม้ใบไม้ แมลง ย่าจะโพสภายหลังเป็นอีกบล๊อกหนึ่ง

แต่คงต้องขอให้event อื่นแซงคิวไปก่อน เพราะรับปากเขาไว้แล้ว..

นี่ก็เลทไปมากแล้วจ้า

ขากลับแวะสำรวจร้านค้าข้างทาง ของที่ขายออกแนวป่าๆ

ย่าซื้อมะขามป้อมลูกเขื่อง กลับมาค่ะ

เห็นมีขายหนูนาด้วยค่ะ มีถ่ายมา แต่ไม่กล้าเอามาโพสเพราะมัน

ออกแนวสยองๆ ค่าที่ภาพมันแจ่มชัดจนเกินไป เลยตัดสินใจไม่

ลงดีกว่า

สอบถามราคาแล้วถึงได้รู้ว่าไม่ถูกเลย โลละ ร้อยกว่าบาท

แวะทานส้มตำเจ้าอร่อย แต่ไม่มีรูปมาฝากค่ะ เพราะฝนตกกลัว

กล้องพัง

จบแต่เพียงเท่านี้นะคะ บ๋ายบายค่ะ

อ่านเรื่องราวเชิงข้อมูลของป่าดงใหญ่ได้จากลิงค์ข้างล่างค่ะ

ขอป่าฟื้น คืนสู่ป่ามรดกโลก โดยนิดนรี

เรื่องร้อนๆจากละเลิงร้อยรู โดยหมาปากเปราะ

คนรักป่า...หรือคนลักป่า กับ "ดงใหญ่ โมเดล" โดย คุณชาลี BlueHill

Create Date : 10 กันยายน 2552

Last Update : 10 กันยายน 2552 12:59:04 น.

4 comments

Counter : 3375 Pageviews.

ภาพสวยงามโดนใจค่ะย่าดา
หลับฝันดีค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:22:41:38 น.

เชิญที่บ้านนะคะ เอาบุญมาฝากค่ะ คุณดาสบายดีนะคะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:23:15:52 น.

หวัดดีค่าคุณดาดา ยินดีนะคะที่แวะมา ขอบคุณที่ชมหลานสาวด้วย ชื่อน้องนิชาค่า ยังขาดอีกสองคนมิได้โชว์อิๆ ทยอยๆ

น้องใหม่หัดทำบลอกค่ะ เห่อเล็กนอ้ย ภาพถ่ายมีเยอะเน้นถ่ายเล่นๆค่ะ มิโปรเรยอิๆ แต่ภาพของคุณดาดาที่โชว์สวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ

ไว้แวะมานะคะ

แอน

โดย: alissala_m

วันที่: 12 กันยายน 2552 เวลา:3:32:14 น.

ได้บรรยากาศมากๆครับย่าดา

โดย: อนันต์ครับ

วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:23:27:48 น.