สวัสดีคุณน้องเป็ดน้อยคอยรัก..

มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ..โตขึ้นเยอะเลย

สวัสดียามเช้าครับโต้ง


โหวต photo blog


ภาพสวยครับ
องค์ประกอบภาพแปลกตาเลย

พี่สังเกตว่าปีนี้บล็อกคึกคักขึ้น
คนเขียนเยอะขึ้น ทั้งบล็อกเกอร์เก่า
และบล็อกเกอร์ใหม่

ส่วนนึงรางวัล กับกิจกรรมต่างๆที่ทางบล็อกจัด
คงมีส่วนทำให้คนอยากเขียนบล็อก

แต่ถ้าเขียนเพราะชอบ รัก สนุก มีความสุข
อันนี้น่าจะทำให้เขียนบล็อกได้นานกว่า
และพอไปถึงจุดนัั้นจะได้สายสะพายหรือไม่
คงไม่มีผลต่อการเขียนเลย

ส่งกำลังใจให้โต้งด้วยสำหรับหน้าที่การงานใหม่ในชีวิต
พี่ไม่รู้เลยว่าเราทำอะไร
แต่เชื่อว่าเราต้องทำมันได้ดีแน่นอน
(เดาเอานะ จากการที่เราถ่ายรูป
แล้วศึกษาตั้งใจกับมันมากจริงๆ)

ไม่มีสายสะพานใดๆ
เคยคิดอยากได้ตามประสาเด็กๆ แต่ก็จนปัญญา
Blog ให้อะไรกับตูนมากมายอยู่แล้ว
เขียนกันต่อไป

ท่าทางจะรุ่งเรืองไปในทางทุรกันดาร
จั่วหัวไว้แบบนี้แล้วอยากอ่านเลยค่า

สวัสดียามเช้าครับ เป็ดหวัน
ร่วมด้วยช่วยเขียนไปจนกว่าบล็อกแก๊งจะเลิกกิจการครับ แหๆ
เทคโนใหม่ๆ ก็ต้องมาแทนที่ระบบเก่าๆ ไลน์ เฟซ อินสตาแกรม อนาคตก็จะมีของใหม่มาเรื่อยๆ
เรื่องสายสะพายก็ให้ตกหล่นอันดับไปเรื่อยๆจนหายไปกับสายลมสายน้ำท่วมครับ โลกธรรม8
โหวตให้กับภาพย้อนตะวันสวยๆครับ

ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองครับ

ฮ่าๆๆๆๆ

ลุยๆๆๆ
เฮงๆๆๆๆๆ
รวยๆๆๆๆ

เหนื่อยหน่อยในตอนเริ่มต้นน่ะนะครับ
เดี๋ยวก็ดีๆ




ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับโต้ง

โหวตให้กับภาพสวย ๆ ของจังหวัดบ้านพี่ก่อนเลย อิอิ...
ปีนี้ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองนะคะ ทำอะไรย่อมมีอุปสรรคเป็นธรรมดาค่ะ ขอเพียงอย่าย่อท้อ
จะให้ดีอย่าลืมชวนพี่ไปชิมนะคะ รีวิวฟรีไม่คิดตัง 555

ทำไป รู้ไปเนาะโต้ง
พี่จำได้เลยสองปีแรกที่ทำร้านกับพ่อ
ไม่เคยได้หยุดงานเลยแม้แต่วันเดียว
จากไม่รู้
ทำจนรู้

สองปีได้หยุดวันเดียว
เพราะท้องเสียอึแตก
จนลุกไม่ไหวครับ 555

เห็นด้วยนะ สายสะพายเอาไปก้ทำไรไม่ได้ สู้เอาบัตรของขวัญดีกว่าซื้อของได้555
พี่เองก้ไม่สนใจใครจะโหวตหรือไม่โหวต เพราะขี้เกียจเยอะ ขี้เกียจอัพบ่อยๆ ถ้าอยากได้สายสะพายก้ต้องอัพบ่อยๆ บางทีไม่มีอารมณ์เขียนจริงๆนะ
บางทีเปิดบล๊อกจะเขียน อืม..นั่งๆ..ไม่เขียนดีก่า
ว่าจะเขียนตะพาบ ยังขี้เกียจอยู่เลยเนี่ย..

สวัสดีค่ะ

โจทย์รอบนี้หมดไฟ

ต่างกับคุณเป็ดเลยที่กำลังไฟลุกโชน

ขอให้ประสบความสำเร็จกับกิจการของตัวเองนะคะ

ทุกคนต้องมีจุดเริ่มต้น ต้องมีอุปสรรคบ้าง ก็แค่ทุรกันดารเล็กน้อย(มั้ง)

อวยพรให้ ผ่านความยากลำบากไปได้โดยไวค่ะ

เอาใจช่วยนะคะ

ทำงานสองปีโดยไม่หยุดแม้แต่วันเดียว
พ่อพี่ก็ด้วย ไม่ได้หยุดเลย
ถ้าไม่เป็นหนี้เยอะ
ไม่ทำแบบนี้แน่นอนครับ 5555

นี่เป็นสิ่งที่ผมมักจะเน้นกับหลายๆ คนที่อยากได้สายสะพาย ได้ไปแล้วมีประโยชน์อะไร ถ้าเราไม่รู้สึกสนุกไปกับมัน

เราต้องไม่ลืมความรู้สึกแรกเริ่มที่เรามาเขียนบล็อก ครั้งแรกเลยที่เราสร้างบล็อกจากที่ไม่รู้อะไรเลยจนมาเป็นบล็อก แล้วมีคนมาเม้นต์ ว่ามันรู้สึกดีแค่ไหน เราต้องไม่ลืม

ผมเห็นดราม่าเยอะนะครับเรื่องสายสะพาย เห็นมาทุกปี ประชดประชันกันก็มี เยอะด้วย เท่าที่ได้พูดคุยบางคนได้สายสะพายมาเหมือนเป็นทุกขลาภเลยก็มี บางคนโดนแซะจนเลิกเขียนบล็อกเพราะรำคาญก็มี

ปีนี้บางคนมาเม้นต์เหมือนต้องการแลกโหวต ประมาณว่า วันนี้หมดแล้วเดี๋ยวมาโหวตให้สุดท้ายก็ลืม มีเยอะนะครับ ผมเดาว่าปีก่อนๆ ก็น่าจะมีลืมแต่หมวดการ์ตูนมันไม่มีคนแข่งเท่าไหร่ แข่งกับตัวเอง เขียนที่อยากเขียนและเขียนให้ดีที่สุดก็พอ

แต่ที่เด็ดกว่าหมวดการศึกษาไม่คิดว่าจะมีคนมาแซะผมซะได้

ผมชอบที่คุณโต้งตอบ อัพน้อยก็ไม่ได้เป็นเรื่องธรรมดา แม้จะมีคนตามโหวตแต่ถ้าอัพน้อยมากๆ คะแนนมันก็ไม่พอครับ

ส่งตะพาบครับเป็ด

อรุณสวัสดิ์ครับโต้ง