Dragon Head หัวมังกุ ท้ายมังกร Dragon Head หัวมังกุ ท้ายมังกร พล พะยาบ คอลัมน์อาทิตย์เธียเตอร์ มติชนรายวัน 19 มิถุนายน 2548 แม้ไม่ได้เป็นแฟนมังงะหรือการ์ตูนญี่ปุ่น ชนิดรู้จักและติดตามใกล้ชิด แต่ก็มีโอกาสได้อ่าน Dragon Head ซึ่งทูมอร์โรว์ คอมมิคส์ ได้ลิขสิทธิ์จัดพิมพ์ Dragon Head เป็นผลงานยอดฮิตของ โมชิซูกิ มิเนทาโร่ เปิดตัวครั้งแรกในนิตยสาร วีคลี่ ยัง เดือนกันยายน 1994 กระทั่งสิ้นสุดในเดือนธันวาคม 1999 พิมพ์รวมเล่มได้ 10 เล่ม โดยว่ากันว่ามียอดขายรวมกว่า 6 ล้านเล่ม แน่นอน...ความสำเร็จขนาดนี้ ไม่มีทางพ้นหูพ้นตานายทุนสร้างหนังชาวญี่ปุ่น ที่มักจะจับมังงะดังๆ มาขึ้นจอใหญ่กันเป็นว่าเล่น Dragon Head เล่าถึงเทรุ , โนบุโอะ และเซโตะ เด็กนักเรียนมัธยม 3 คน ที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์รถไฟชินคันเซนตกรางในอุโมงค์ ระหว่างทางกลับจากทัศนศึกษาต่างจังหวัด พวกเขาฟื้นขึ้นมาท่ามกลางศพเพื่อนๆ และครูก่ายกองระเกะระกะตลอดขบวนรถไฟ เหตุการณ์เลวร้าย ความมืด และความกลัว ทำให้โนบุโอะเสียสติ เอาแต่พร่ำเพ้อถึงจุดจบและแสงสีแดงลึกลับ ซ้ำยังมองเพื่อนเป็นศัตรู เทรุกับเซโตะจึงพยายามหนีให้พ้นโนบุโอะ และหาทางออกไปด้านนอกก่อนที่อุโมงค์จะถล่มลงมา ...เพื่อที่จะได้รู้ว่าเหตุร้ายที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงแผ่นดินไหวหรืออุบัติเหตุรถไฟตกรางธรรมดา แต่เป็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติที่ทำให้โลกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป สภาพบ้านเมืองเหลือเพียงซากปรักหักพัง ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆทะมึนหนาทึบ โปรยปรายฝุ่นเถ้าลงมาไม่ขาดสาย ปัจจัยการดำรงชีวิตแทบหมดสิ้น มนุษย์จำนวนน้อยนิดที่เหลืออยู่ต่างต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด ความมืดบอดปลุกสัญชาตญาณดิบและจิตใต้สำนึกของมนุษย์ที่เคยเก็บซ่อนไว้ให้แสดงตัวตน ระหว่างทางมุ่งหน้ากลับบ้านที่โตเกียว เทรุและเซโตะต้องพบเจอภัยอันตรายมากมายทั้งจากมนุษย์ด้วยกันและปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ความกดดันหวาดกลัวคอยกัดกินกลุ้มรุมจิตใจจนอ่อนล้าลงทุกที ในโลกที่ล่มสลายนี้ ทั้งสองจะอยู่รอดต่อไปได้อย่างไร จุดเด่นของ Dragon Head ต้นฉบับมังงะ อยู่ที่สไตล์ภาพดิบๆ ไร้ความงาม ของมิเนทาโร่ที่เหมาะเจาะอย่างยิ่งกับเรื่องราวขวัญผวาชวนกดดันต่อคนอ่าน เช่นการวาดเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้า ภาพเอ็กซ์ตรีมโคลสอัพใบหน้าและดวงตาแสดงอาการหวาดกลัว ประกอบกับลายเส้นหนักๆ ลงหมึกทึบเข้ม ยิ่งช่วยเพิ่มความรู้สึกกดดันขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม จุดเด่นเหล่านี้ก็เป็นของแสลงสำหรับใครหลายคน เมื่อต้องพบกับภาพและเรื่องราวที่ดูไม่สุนทรีย์เลยสักนิด โดยเฉพาะสำหรับแฟนการ์ตูนชาวไทย แต่หากมองจากฝั่งญี่ปุ่นเอง พิจารณาจากประวัติความเป็นมา และสภาพบ้านเมืองของญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ในอดีตที่ต้องทนทุกข์แสนสาหัสกับมหันตภัยนิวเคลียร์ ความเป็นเกาะภูเขาไฟซึ่งไม่รู้ว่าจะเกิดแผ่นดินไหวหรือคลื่นยักษ์ขึ้นเมื่อไหร่ อีกทั้งต้องเผชิญกับพายุไต้ฝุ่นหลายสิบลูกในแต่ละปี Dragon Head จึงเสมือนเป็นเรื่องราวที่ตอบสนองความรู้สึกส่วนลึกของคนญี่ปุ่นซึ่งต้องอยู่กับความระแวงระวังอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งกลายเป็นการ์ตูนสุดฮิตระดับปรากฏการณ์ในที่สุด การดัดแปลงเป็นภาพยนตร์โดยผู้กำกับฯ โจจิ ไอดะ คิดการใหญ่โดยวางสเกลไว้ให้เป็นหนังทุนหนาเน้นโปรดักชั่น งบประมาณกว่า 1.5 พันล้านเยน หรือประมาณ 500 ล้านบาท หมดไปกับเทคนิคพิเศษสร้างกองทัพลูกไฟถล่มเมือง และการเนรมิตโลเกชั่นกว้างใหญ่ในอุซเบกิสถานให้เป็นกรุงโตเกียวในสภาพพินาศย่อยยับเหลือแต่ซากปรักหักพังจมอยู่ใต้ฝุ่นขี้เถ้ามหาศาล กระนั้น โปรดักชั่นใหญ่โตน่าตื่นตาตื่นใจก็ไม่อาจยกระดับหนังทั้งเรื่องได้ เมื่อบทหนังซึ่งดัดแปลงจากหนังสือการ์ตูน 10 เล่ม ให้เหลือเรื่องราวแค่ 2 ชั่วโมง เป็นแค่เพียงการตัดต่อบางฉากบางตอนพร้อมใส่ปิดหัวปิดท้ายลงไปเท่านั้น จนผู้ชมไม่อาจสัมผัสบรรยากาศและแก่นสารความคิด ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญจากมังงะต้นฉบับได้เลย ฉากเปิดเรื่องในอุโมงค์แห่งความตาย ซึ่งต้นฉบับได้ปูทางสร้างอารมณ์ไว้ได้สุดกดดัน โดยใช้บรรยากาศมืดมิดไร้ทางออก กดทับด้วยเงื่อนเวลาแห่งการรอคอย จนรู้สึกได้ถึงความเนิบช้า หน่วงรั้งความรู้สึก ทั้งยังหวาดผวาตัวละครเสียสติซึ่งไม่รู้ว่าจะโผล่มาเมื่อไร...กลับหาไม่ได้-สัมผัสไม่เจอในผลลัพธ์บนแผ่นฟิล์ม สำหรับผู้ชมที่ไม่ได้อ่านการ์ตูนมาก่อนก็อาจไม่สนุกกับเรื่องราวไร้ที่มาที่ไป ไม่ผูกพันกับตัวละคร พอๆ กับไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะผลของการดัดแปลงบทแบบตัดต่อนั่นเอง ด้วยเหตุนี้ จากมังงะสุดฮิตจึงกลายเป็นหนังหัวมังกุ ท้ายมังกร ไร้ความกลมกลืน ไม่น่าแปลกใจที่หนังประสบความล้มเหลวเมื่อคราวออกฉายที่ญี่ปุ่นเมื่อปี 2003 ใครที่ติดตามอ่านเรื่องนี้อยู่ ระหว่างที่รอเล่มต่อไปจะลองหาหนังมาดูแก้ขัดก่อนก็ได้ จะได้เห็นว่าการ์ตูนที่วาดหาความงามไม่ได้นั้น เยี่ยมกว่าหนังโปรดักชั่น 500 ล้านตั้งเยอะ!   Create Date : 04 ธันวาคม 2549 8 comments Last Update : 4 ธันวาคม 2549 23:24:07 น. Counter : 4839 Pageviews. Share Tweet

คนคิดเรื่องนี้ขึ้นมานี่ จินตนาการสุดยอดจริงๆ แวะมาเยี่ยมจ้ะ บาย......................................................   โดย: คายตรี (คายตรี ) 5 ธันวาคม 2549 0:53:24 น.

ฉบับการ์ตูนยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ ส่วนเวอร์ชั่นหนังนี่เคยคิดจะซื้อมาดูเพราะเห็นว่ามีผลงานการแสดงของซาโตชิ ซึมาบูกิ แต่พอเห็นความง่อนแง่นของการดำเนินเรื่องจากที่น้ากล่าวมา ก็ขอพักไว้ก่อนดีกว่า หะ หะ   โดย: renton_renton 5 ธันวาคม 2549 11:19:15 น.

ฉบับหนังไม่ได้ซื้อมาดู เพราะดันไม่ยอมทำดีวีดี แต่ตอนนี้คิดว่าไม่ต้องซื้อมาดู คงไม่เสียดายอะไร นอกจากตังค์   โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY 7 ธันวาคม 2549 2:56:46 น.

อืม เวลาเห็นหนังเรื่องไหนล้มเหลวนี่ บางทีก็อดนึกสงสารคนทำเหมือนกันนะคะ เค้าคงผิดหวังน่าดู แต่ก็เป็นบทเรียนสำหรับเรื่องต่อไป   โดย: unwell 7 ธันวาคม 2549 17:23:46 น.

หนังมันเปนยังไงก้อไม่รู้นะงงต้องจบนะ   โดย: ginn IP: 61.91.166.112 27 ตุลาคม 2550 18:36:15 น.

ได้อ่านการ์ตูนแล้วค่ะ อ่านแล้วเครียดตามตัวละครในเรื่องเลยจริงๆ หนูอ่านแล้วรู้สึกกลัว เกลียดคนอย่างโนบุโอะมากๆ และในขณะเดียวกันก็สงสารเหมือนกัน คนที่เติบโตมาท่ามกลางการโดนรังแกและเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ จะบอกพ่อแม่ก็ไม่ได้เพราะในสังคมญี่ปุ่น ความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวค่อนข้างที่จะห่างเหินกัน ตัวของโนบโอะเองก็เลยเก็บกดอยู่ในใจ เลือกไม่ได้ที่จะไม่ไปโรงเรียน หรือหลบหนีจากการรังแกและเสียงหัวเราะของเพื่อนๆได้เลย แก่นแท้ของจิตใจของเขาก็เป็นเพียงแค่เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีความหวาดกลัวในสิ่งที่เขาไม่อาจรับรู้ได้ว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่คืออะไร บวกกับความแค้นที่ถูกเพื่อนๆรังแก ถึงแม้จะดีใจว่าทุกคนที่ไม่ดีต่อตัวเขาจะตายไปหมด แต่ใจจริงๆก็รู้สึกว้าเหว่... ตัวละครทุกตัวชัดเจนในแก่นแท้ของแต่ละคน เพราะมันถึงเวลาที่ไม่มีใครนี่คะทุกคนเลยแสดงออกถึงความเข้มแข็งของแต่ละคนแตกต่างกัน เนื่องจากสังคมญี่ปุ่นที่วิวัฒนาการก้าวหน้ามากกว่าชาติใดๆในโลก แต่จิตใจคนไม่ได้พัฒนาให้เท่าเทียมกับเทคโนโลยี ทุกคนยังเห็นเรื่องของตัวเองเป็นใหญ่ สามัคคีกันเพื่อให้งานลุล่วง และได้ชื่อว่าตัวเองเป็นหนึ่งในความสำเร็จนั้น แต่ไม่ได้สามัคคีกันเพื่อที่จะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับทีม เมื่อเจอสถานการณ์เช่นนี้จึงคิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง โดยไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นว่าจะเป็นหรือตาย แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนมีเหมือนกันคือความกลัวในสิ่งที่ไม่สามารถบอกได้ว่าคืออะไร การ์ตูนแปลยังไม่จบค่ะ ถึงเล่มหกอยู่ ความรู้สึกขาดตอนสุดๆเลย 555 แต่ก็เป็นการ์ตูนอีกเรื่องที่เข้าไปนั่งในใจหนูแล้วค่อตอนนี้ ส่วนภาพยนตร์ยังไม่ได้ดู แต่ก็ทำใจไว้แล้วว่าคงไม่ดีเท่าในการ์ตูนหรอกค่ะ ปล่อยวางเหอะ เนอะ!   โดย: Kisseylicious IP: 118.172.2.8 17 ธันวาคม 2550 0:38:45 น.

555555555555555555555555555555555555555555555555555555555   โดย: ล้เล่น IP: 222.123.149.158 10 กุมภาพันธ์ 2551 15:00:04 น.

ตอนนี้เป็น DVD ขายแถวสะพานเหล็ก แผ่นแท้ ราคาแค่ 60 บาทเท่านั้นค่ะ กล่องก็สวย แต่แผ่นกระตุกตอนท้ายนิดนึง ก็คิดว่าไม่แพง แต่หนังดูแล้วเหมือนขาดๆ ตามที่วิจารย์จริงๆ อ่ะค่ะ   โดย: kate IP: 125.24.208.151 16 กุมภาพันธ์ 2551 7:16:30 น.