~ ~★ ~ ~★ ~ ~★ พิพิธภัณฑ์การเรียนรู้ ใครไปครั้งเดียวแล้วเก็บได้ครบบ้าง? ~ ~★ ~ ~★ ~ ~★ สวัสดีค่ะ ก่อนที่บล็อกล่าสุดจะร้อนไปกว่านี้ ขออัพบล็อกใหม่แล้วกัน แหะๆ ด้วยความที่เห็นรีวิวพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้กันอย่างมากมาย อีกทั้งจขบ.มีโครงการร่วมกับเพื่อนสมัยธรรมศาสตร์ว่า เราจะจัดทัวร์พิพิธภัณฑ์กันเดือนละครั้ง (ซึ่งตั้งแต่คิดมา เกือบปีแล้ว เพิ่งได้ไปคราวนี้ครั้งเดียวเองด้วย ) เราเองชอบไปพิพิธภัณฑ์อยู่แล้ว แถมที่นี่ทำดีขนาดนี้อีก ไปๆ ชอบๆ พอไปแล้วก็บอกได้เลยว่า ตัวเองต้องไปอีกครั้งแน่ๆ เพราะถึงแม้จะอยู่เพียง 2 ชั่วโมงแต่ก็ยังไม่เพียงพอเลยค่ะ เหอๆๆ (คือ..ถ้าคุณเพื่อนไม่มาสาย กะว่าจะไปเดิน 4 ชั่วโมงอ้ะ ไม่เป็นไร คราวหน้าไปเองก็ได้ แก้มือๆ) เตือนก่อนว่า รีวิวนี้ยาวเหยียดค่ะ ถ้าไม่มีเวลาพอ อาจอ่านไม่จบได้นะคะ หุๆ รวมทั้งรูปก็ปริมาณมหาศาลด้วย เน็ตเต่าทั้งหลาย อาจโหลดได้ไม่ครบนะคะ รูปแรกนะคะ ปากทางเข้าจากถนนอะไรหว่า? ที่ไม่ใช่ตรงด้านหลังใกล้ๆ ท่าเตียนอะค่ะ ถนนที่ผ่านหน้ากระทรวงกลาโหมน่ะ(หนูมันคนบ้านนอก ไม่รู้จักถนนในกรุงเทพฯ ) ตัวอาคารค่ะ เดิมเป็นกระทรวงพาณิชย์ เป็นแนวความคิดที่ดีมาก ที่เอาอาคารเหล่านี้มาทำพิพิธภัณฑ์ค่ะ ขอชื่นชมเลย เข้าไปในอาคารก็เจอประโยคนี้เข้าให้..เห็นด้วยกันมั้ยคะ? ตั้งอยู่ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องซึ่งจะมีเคาน์เตอร์รออยู่ค่ะ เค้าเรียกที่นี่ว่า นิทรรศการ "เรียงความประเทศไทย" (ในโบรชัวร์ก็เขียนวลีนี้ค่ะ) ตัววงกลมแดงๆ ที่มีลายเส้นกึ่งคนกึ่งกบข้างในนั่นคือจุดต่างๆ ที่เราจะต้องไปเรียนรู้ ป้ายบอกว่าเปิดปิดวันไหน ซึ่งคิดว่าคงมีการแก้ไขภายหลังให้เป็นอย่างนี้ เพราะในป้ายแต่เดิมแบ่งเป็น 3 วัน คือ อังคารถึงพฤหัส / ศุกร์ / เสาร์-อาทิตย์ ซึ่งแต่เดิมน่าจะเปิดด้วยเวลาไม่เหมือนกัน แต่ตอนนี้มีกระดาษมาแปะทับว่าเปิด 10.00-18.00 น.เหมือนกันหมดทุกวัน ที่สำคัญ ปิดวันจันทร์นะคะ จากนั้นก็เดินเข้าไปตรงห้องที่อยู่เบื้องหน้า เจอสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม 2 คน อัธยาศัยดี น่ารัก ยิ้มแย้ม (เชิญชวนให้เข้าพิพิธภัณฑ์เป็นอันมาก ที่จริง ไม่ต้องวัยรุ่น หน้าตาดีก็ได้ แต่ขอให้เต็มใจบริการ แค่นี้ก็ทำให้คนรู้สึกดีกับพิพิธภัณฑ์ได้มากขึ้นแล้ว) ซึ่งน้องเค้าก็ส่งสติกเกอร์ให้เราติดไว้ที่ตัว เราก็ติดไปแล้วเรียบร้อย ก่อนจะไปเหลือบเห็นว่ามันมีสองสี เราก็เลยถามว่า สองสีนี้ต่างกันอย่างไร เค้าก็บอกว่า อ๋อ..อีกสีสำหรับคนอายุ 25 ปีขึ้นไปค่ะ เราก็เลยงงหนักบอกว่า..เอ่อ..แล้วทำไมน้องให้อันนี้พี่หละคะ? (ในใจแอบดีใจเล็กน้อย ) น้องเค้าก็ทำหน้าเหวอเลย บอกว่าอ้าว..เห็นพี่ใส่เสื้อเชียร์ นึกว่า..ยังไม่เกิน 555+ เลยต้องเปลี่ยนเป็นอีกสีค่ะ ถามเค้าว่า ทำไมต้องแยกสี เค้าบอกว่า เพื่อทำสถิติเก็บไว้น่ะค่ะ ทายซิ สีไหนเป็นสีไหน (แอบคุยกับเพื่อนว่า มาคราวหน้าจะไม่ใส่เสื้อเชียร์ ดูซิเค้าจะให้สีไหน กร๊ากกกกกกกกกก) จากนั้นก็เข้าสู่ห้องแรกค่ะ เบิกโรง (Immersive Theater) ต่อไปนี้ตัวเอน จะเอามาจากโบรชัวร์ที่ขอเค้ามานะคะ เป็นการเบิกตัวละครทั้งเจ็ดที่จะพาผู้ชมย้อนกลับไปสู่เรื่องราวอันเป็นต้นกำเนิด จากสุวรรณภูมิสู่สยามประเทศ ถึงประเทศไทย เพื่อค้นหาคำตอบว่าเราคือใคร และอะไรคือไทย อธิบายเพิ่มเติมโดย saoguide - เป็นการฉายภาพยนตร์ขนาดสั้น ตัดมาจากภาพยนตร์ซึ่งจะมีให้ชมแบบละเอียดๆ ในห้องต่างๆ ต่อไปค่ะ คิดว่า..หลายๆ คนคงงงๆ อยู่ไม่น้อยหลังดูจบ เพราะมันเป็นแค่การเบิกโรง ให้เราอยากค้นหาต่อไปน่ะค่ะ ที่นั่งเป็นแบบยาวๆ ไม่มีพนัก นั่งได้ประมาณ 2 คนต่อที่นั่งค่ะ นี่คือหนึ่งในตัวละครที่คุณจะได้ค้นพบ ห้องต่อไป ไทยแท้ (Typically Thai) เป็นห้องที่ทำให้เกิดความอยากรู้ว่าไทยแท้คืออะไร และเป็นอย่างไรจึงเรียกว่าไทยแท้ อธิบายเพิ่มเติมโดย saoguide - ข้างในนี้เป็นห้องไม่ใหญ่มาก มีของต่างๆ นาๆ ชวนให้คิดว่า เอ..อันนี้ไทยมั้ยน้อ อ้อ..นี่หรือไทยแท้..ประมาณนี้น่ะค่ะ ไม่ว่าจะตุ๊กๆ รถเข็นส้มตำ ฯลฯ น้ำพริกกะปิ - ใครว่าไทยแท้คะ? ไทยแท้จริงเหรอ? (น่าสนใจเนาะ) พ้นจากห้องนี้มา ก็จะพบกับบันไดเตรียมขึ้นไปชั้นสามค่ะ (แล้วค่อยลงมาชั้นสองเมื่อชมชั้นสามครบแล้ว) โดยตรงตีนบันไดจะพบเจ้านี่ด้วย หุๆ น่ารักดี ตีนบันไดก็มีห้องน้ำหญิงให้เข้าค่ะ ขนาดป้ายห้องน้ำ ...แหม้ คงคอนเซปต์จริงๆ เสียดาย..ในห้องน้ำธรรมดาไปหน่อยค่ะ น่าจะหาอะไรเป็นกิมมิคเล็กๆ น้อยๆ นะ (แต่ไม่ได้ใช้บริการนะคะ เลยไม่ได้เข้าไปดูในตัวข้างในห้องน้ำว่าเป็นอย่างไรบ้าง) เช่น มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับห้องสุขาสมัยก่อน หรืออื่นๆ จะเก๋มาก การตกแต่งก็ให้มันมีคอนเซปต์กว่านี้อีกนิดอะค่ะ น่าจะดีมากๆ เลย นี่เป็นโมบายล์ห้อยตรงข้างๆ บันไดค่ะ สวยเกร๋ดี (แต่คนถ่ายมันห่วย เลยได้แค่นี้ กร๊ากกกกก) พื้นของชั้นนี้ ตรงบริเวณนี้ก็สวยนะคะ ถามเจ้าหน้าที่ เค้าบอกว่าเป็นพื้นดั้งเดิมเลยค่ะ จากนั้นเดินไปถึงชั้นสาม (แฮ่กๆๆๆ ) ห้องแรก (ของชั้นนี้) ค่ะ เปิดตำนานสุวรรณภูมิ (Introduction to Suvarnabhumi) เป็นห้องที่แสดงถึงวิวัฒนาการสังคมก่อนจะมาเป็นบรรพบุรุษชาวสุวรรณภูมิ ซึ่งมีใจความสำคัญว่า "สุวรรณภูมิ" คือชื่อที่ชาวโลกเมื่อประมาณ 3,000 ปีก่อนใช้เรียกดินแดนแห่งความอุดมสมบูรณ์ทางทิศตะวันออกของอินเดีย ส่วนหนึ่งของพื้นที่แห่งนี้มีกรุงเทพฯที่ยังนอนสงบนิ่งอยู่ใต้ทะเล ซึ่งการศึกษาโครงกระดูก หลุมฝังศพและอารยธรรมที่ฝังอยู่ใต้ดิน ทำให้รู้จักดินแดนแห่งนี้มากขึ้น อธิบายเพิ่มเติมโดย saoguide - ในห้องนี้มีจุดสำคัญที่น่าสนใจดังนี้ เรื่องเล่าจากหลุมศพ เป็นเรื่องราวตั้งแต่สมัยก่อนโน้นนนนนนนนนนนน โดยสาวคนที่นอนอยู่ที่ท่านเห็นน่ะแหละค่ะ ส่วนเล่าอะไรบ้าง อ๊ะๆ บอกก็ไม่ต้องไปสิคะ ไม่ได้ค่ะ อิอิ ซึ่งตอนแรกที่เราไปเจอจะเป็นแบบนี้ก่อน ซึ่งก็ทำให้เราก็เกิดพุทธิปัญญาขึ้นมาว่า พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ต้องมีอะไรแบบนี้ให้เราได้ "เล่น" และ "เรียนรู้" อีกแน่ๆ ส่วนอีกฝั่ง จะมีอะไรให้เล่นพร้อมกับให้ความรู้ด้วยค่ะ ตอนแรกก็เห็นอาจารย์ท่านนี้พูดๆๆ อยู่ ก็นึกว่าเป็น VTR ปล่อยเรื่อยๆ แต่..ไม่ใช่ค่ะ มันมีให้เราเลือกโดยการกดปุ่มว่าอยากรู้อะไร 1. การขุดค้นทางโบราณคดีคืออะไร 2.เราจะทราบได้อย่างไรว่าควรขุดค้นที่ไหน ฯลฯ กดเลือกแล้วอาจารย์หน้าตาใจดีท่านนี้ (ขออภัยจำชื่อไม่ได้ค่ะ) ก็จะอรรถาธิบายให้เราฟังค่ะ โอ้...สุดยอด (ต้องใส่หูฟังนะคะ) นอกจากนั้นที่สนุกมากคือ จะมีจอวางๆ อยู่ระดับเข่าค่ะ เราต้องใช้แปรงที่ผูกกับโซ่ข้างๆ จอ มาปัดๆๆๆ ก็จะค้นพบโครงกระดูกหรือข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ค่ะ (เกร๋มากกกกกกกกกก คิดได้ไง) แต่..ให้ตาย..ณ วันที่ข้าพเจ้าไปดู แปรงหายไปแล้ว 1 อันนนนนนนน โอ๊ยยยยยยย ไม่เข้าใจเลย ประเทศไทย มันจะเอากลับไปใช้ที่บ้านหรือไงฟระ ห้องต่อไป สุวรรณภูมิ (Suvarnnabhumi) เป็นห้องที่ทำให้รู้จัก "สุวรรณภูมิ" ดินแดนแห่งความมั่งคั่งผ่านผู้คน การเกษตร การค้า การสร้างเมือง เทคโนโลยีแห่งโลหะ และความเชื่อ (ผี-พราหมณ์-พุทธ) ซึ่งจะทำให้รู้ว่าสุวรรณภูมิคือ รากเหง้าของประเทศไทย ของเล่นอย่างแรก (เอ๊ะ..ยังไง ยายคนนี้) เราชอบ Interactive ของที่นี่ทุกอันเลยค่ะ หุๆ เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับพระยาคันคาก พระยาแถน และที่มาของงานบุญบั้งไฟ แต่..เขาเล่าๆ ไปสักพักก็จะหยุด เราต้องเอาไม้ตีคอยตีกลอง (หรือเปล่าหว่า?) ที่ตั้งอยู่ข้างล่าง เพื่อให้เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ โอ้..แม่เจ้า เก๋มากมายค่ะ อีกโซนหนึ่ง ของแถมของการค้า จะพบตัวละครตอนต่อไปค่ะ ต้องไปดู (เราเข้าไม่ถึงง่ะ คนมุงเยอะมาก ไม่รู้มีอะไรน่าสนใจหรือเปล่า) ส่วนอีกฝั่ง จะมี VTR เรื่องราวของท้าวทองกีบม้า ผู้ทำให้คนไทยรู้จักการทำขนมแบบใส่ไข่ (ขนมไทยแท้ แต่เดิมจะไม่มีการนำไข่มาทำขนมนะคะ) ซึ่งอาจจะทำให้หลายๆ คนอึ้งเมื่อรู้ว่า แท้ที่จริงแล้วท้าวทองกีบม้านั้นเป็นชนชาติอะไร (จะใช่โปรตุเกสอย่างที่พูดๆ กันหรือเปล่า หุๆ) โซนแกะรอยบรรพชนค่ะ โซนนี้คนน้อยหน่อย เลยเข้าไปได้ เราจะเห็นภาพผู้คนมากมาย ส่วนมุมขวาล่างนั้น เป็นเครื่องเล่นอีกชนิดค่ะ นั่นก็คือ เป็นภาษาทักทายของคนเผ่าต่างๆ นั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นม้ง ปกาเกอะญอ มอญ ซาไก และลาว ส่วนตรงกลางห้อง จะมีจออยู่ตรงกลาง รอบๆ จะมีตัวละครเซทละ 3 ตัว เวลาเรากดที่ปุ่มของตัวไหน เค้าจะไปแสดงอยู่ที่จอตรงกลาง ตรงบริเวณด้านหน้าของเซทนั้นค่ะ ห้องต่อไป (ห้องที่ 5 แล้วนะคะ) ห้องพุทธปัญญา (Buddism) สร้างความเข้าใจเกี่ยวกับหัวใจของพุทธศาสนา ซึ่งมีคาถา เย ธมมา (หาจุดข้างล่างมอม้าไม่เจอวุ้ย) (อ่านว่า เย-ทำ-มา) แปลว่า สิ่งทั้งหลายมีเหตุเป็นแดนเกิด คาถายอดนิยมแห่งสุวรรณภูมิ มูลเหตุแห่งความใจกว้างและสันติ จะมีเสียงพุทธธรรมบรรยาย ให้เราได้นั่งฟังนิ่งๆ ที่กลางห้องค่ะ เป็นการพักเบรคที่ดีจากเมื่อกี๊เลยทีเดียว ที่เสาแต่ละต้น ก็จะมีธรรมะสอนอยู่นะคะ (แต่คนส่วนใหญ่เดินผ่านห้องนี้ไปอย่างไม่ไยดี ) ห้องต่อไป กำเนิดสยามประเทศ (Founding of Ayutthaya) นำเสนอด้วยเทคนิคที่หลากหลาย เพื่อให้เห็นนานาแว่นแคว้นต่างๆ ที่เริ่มก่อตัวขึ้นเป็นนครรัฐ และสืบสานเรื่องราวของวีรบุรุษผู้สถาปนากรุงศรีอยุธยาจากตำนานท้าวอู่ทอง เรื่องเล่าที่แสดงให้เห็นถึงความผสมผสานทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม โซนกำเนิดกรุงศรีค่ะ ส่วนนี่ค่ะ ก็เป็นตำนานท้าวอู่ทอง มี 5 ตำนาน เรากดเลือกที่ด้านล่าง เช่น เลือกตำนานว่าเป็นโอรสพระเจ้ากรุงจีน มันก็จะฉายเรื่องตามตำนานนี้ขึ้นให้ดูที่จอเบื้องหน้า (เกร๋อีกแล้วววววววววว) ต่อไปเป็นโซนอลังการกรุงศรีค่ะ จะได้เห็นว่า 417 ปี (เกือบ 2 เท่าแห่งระยะเวลาของกรุงเทพ ณ ปัจจุบัน) ได้สั่งสมอะไรไว้บ้าง ที่ห้องนี้จะมีเรือเล็กๆ (จำลอง) ที่แขวนอยู่สวยงามมากมาย ดูแต่ตานะคะ วันที่เราไปมีคนหนึ่งพยายามไปจับเพื่อถ่ายรูป เจ้าหน้าที่เดินไปเตือน เค้าก็ครับๆ พอเจ้าหน้าที่เดินจากไป เค้าก็จับใหม่ เห็นแล้วอยากถีบสกายคิกที่ยอดหน้า นี่มันจะไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรเลยใช่มั้ย นึกจะทำอะไรก็ทำ หงุดหงิด ห้องต่อไปเห็นคนยืนกันอยู่ค่อนข้างเยอะยืนบ้าง นั่งบ้าง ตาจ้องไปที่ตู้ตู้หนึ่ง อ๋อ..เค้ามีเรื่องราวเป็นตัวคนเหมือนเรเซอร์ยิงภาพขึ้นบนฉากที่เซ็ตไว้อยู่แล้วอะค่ะ คล้ายๆ ที่กองบินน้อยที่ 52 ที่อ่าวมะนาวอะค่ะ ห้องที่ 8 สยามยุทธ์ (War Room) เหตุแห่งสงครามในสมัยกรุงศรีอยุธยา มีมูลเหตุใหญ่ๆ คือ ความต้องการแสดงพระองค์ของกษัตริย์ ในฐานะ "พระจักรพรรดิ" เหนือพระเจ้าแผ่นดิน และเพื่อกวาดต้อน "คน" อันเป็นแรงงานและกำลังรบ รวมถึงการครอบครองสินค้าสำคัญของรัฐอื่น สงครามจึงไม่ใช่เรื่องของรัฐต่อรัฐ หากเป็นเรื่องของพระมหากษัตริย์รัฐหนึ่งกับพระมหากษัตริย์อีกรัฐหนึ่ง และนอกจากการสู้รบแล้ว ยังมีการแสดงถึงภูมิปัญญา การวางกลยุทธ์ กลุ่มชาติพันธ์ และศิลปกรรมอีกด้วย โซนนี้ที่น่าสนใจก็มีการจัดกระบวนทัพค่ะ ตอนแรกเค้าจะมีสอนก่อนว่า ถ้าจัดกระบวนทัพเป็นรูปนี้ เช่น จอมปราสาท ตะโพน ลำน้ำ น้ำไหล ปีกครุฑ งูเลื้อย เราต้องตั้งรูปแบบทัพอย่างไรจึงจะชนะ หลังจากเรียนแล้ว เค้าก็จะตั้งโจทย์ว่า ทัพมาแบบนี้ เราต้องกดเลือกว่าเอารูปแบบทัพไหนไปสู้ เค้าจะบอกว่าถูกหรือผิด ชนะหรือเปล่าค่ะ แล้วก็มีการยิงปืนใหญ่ฆ่าข้าศึก ซึ่งต้องยิงให้โดน อันนี้ว่างยากมั่กๆ เด็กๆ จองกันเยอะอ้ะ หลังจากนั้นเราก็เดินลงมาที่ชั้นสองค่ะ ห้องที่ 9 แผนที่ ความยอกย้อนบนแผ่นกระดาษ (Map Room) ผืนดินตามธรรมชาติ คงไม่มีเส้นใดๆ มาขวางกั้นผู้คน แต่เส้นพรมแดนก็ถูกสร้างขึ้นโดยผู้ล่าอาณานิคม เพื่อแบ่ง "เขา" สร้าง "เรา" และรวมไปถึงการสร้าง "ชาติ" ให้มีตัวตนขึ้นมาจริงๆ มูลเหตุที่ทำให้เกิดการตัดแบ่งชุมชนเชื้อชาติญาติพี่น้องออกจากกัน สำหรับห้องแผนที่ฯ นี้จะเล็กๆ ค่ะ ซึ่งทำให้หลายคนรีบผ่านเลยไป แต่..ยังก่อน มากับสาวไกด์ทั้งที ที่จริงห้องนี้มีการเล่น+เรียนรู้ที่น่าสนใจนั่นคือ ตรงกลางจะมีแท่น ซึ่งจะมีจออยู่หัวท้าย (เสียดาย..ลืมถ่ายรูปน่ะ) เล่นฝั่งไหนก็ได้ค่ะ เค้าจะมีรูปภูมิประเทศ ให้เราเลือกสร้างประเทศ โดยปักธง (จิ้มไปตามจุดต่างๆ) ครอบคลุมสิ่งที่ต้องการ (โดยต้องเลือกธงตามเครื่องหมาย + ที่มีอยู่) ตอนแรกเราก็ว่าไม่น่าสนใจ เพราะไม่ว่าจะเลือกแผ่นดินโซนไหน มันก็ congratulation ด้วยข้อความเหมือนๆ กันหมด ประมาณว่า คุณมีทรัพยากรต่างๆ ครบถ้วนสมบูรณ์ บลา บลา บลา แต่พี่อีกคนสังเกตว่าต้องมีกดตรงกรอบเล็กๆ ต่อ ถ้ากดต่อ เค้าจะบอกต่อว่า เกิดอะไรขึ้น เกิดเรื่องราวอะไรต่อกับดินแดนนั้น เช่น มีการต้องปรับตัวตามวัฒนธรรมใหม่ๆ มีการแบ่งแยกดินแดนเกิดขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ของไทยค่ะ ห้องที่ 10 กรุงเทพฯ ภายใต้ฉากอยุธยา (Bangkok, New Ayutthaya) เรื่องราวเมื่อครั้งสิ้นกรุงศรีอยุธยา ชากรุงศรีก็สร้างเมืององพวกเขาขึ้นมาใหม่ บนผืนดิน "บางกอก" ซึ่งพวกเขาได้จำลองแนวคิดและสืบสานวัฒนธรรมมาจากเมืองเก่ามากมาย อีกทั้งเมื่อเริ่มสร้างกรุงใหม่ จึงได้เกณฑ์ผู้คนหลากหลายเชื้อชาติมาช่วยกัน จนเมื่อสร้างเสร็จจึงลงหลักปักฐาน กลายเป็นชาวกรุงเทพฯ ในที่สุด ในห้องนี้จะมีประตูชนชาติต่างๆ เช่น มอญ จีน ลาว ฯลฯ คือเป็นชนชาติที่มาช่วยสร้างเมืองน่ะค่ะ มีประตูทั้งสองฝั่งค่ะ จำไม่ได้ว่ามีกี่บาน ก็ตามชนชาติที่เค้าเอามานำเสนอแหละค่ะ พอเปิดปุ๊บ ด้านในก็จะมีจอซึ่งจะมีคนชนชาติต่างๆ มาเล่าว่า มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร มีอะไรที่เป็นของชนชาติเค้าบ้าง เกร๋ดีอ้ะ ทำให้เห็นเลยว่า ชนชาติคนกรุงฯ นี้มีเชื้อสายอะไร อย่างไรบ้าง ห้องที่ 11 ชีวิตนอกกรุงเทพฯ (Village Life) สื่อให้เห็นถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นและความฉลาดหลักแหลม ไม่ว่าจะเป็นของเล่น อุปกรณ์การดักสัตว์ เครื่องมือทำกิน ความเชื่อและพิธีกรรม ที่แสดงให้เห็นถึงอัจแรยะแห่งการสร้างสรรค์และวิถีเกษตรที่ผูกพันธ์กับชาวสยามมาจนถึงทุกวันนี้ ตู้แรก เป็นตู้ที่จำลองการทำนามาว่าต้องมีตั้งแต่หว่าน ปักต้นกล้า เกี่ยว ฯลฯ โดยจะมีที่หมุนข้างๆ ตู้ให้หุ่นที่อยู่ในตู้เคลื่อนไหวค่ะ นอกจากนั้นก็มีโซนที่แสดงอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งก็มี VTR อธิบายบ้าง เช่น กรงตาแมว และบางอันก็ไม่มีอธิบาย แล้วก็มีของเล่นพื้นบ้าน เป็นของเล่นที่ทำด้วยไม้ต่างๆ นานาน่ะค่ะ แต่..อีกแล้ว..หายไปเพียบเลย ได้โปรดเถิด ทำไมถึงไม่รักษากันเนี่ย นอกจากจะต้องจัดเจ้าหน้าที่ดูแลอย่างเคร่งครัดแล้ว เราว่าสำนึกบางอย่างนี่ควรปลูกฝังมากๆ เลยค่ะ ไม่ต้องรอให้ชนชาติอื่นมาทำลายหรอก คนไทยด้วยกันนี่แหละ ทำลายสิ่งที่คนไทยด้วยกันสร้างได้ง่ายมากๆ เซ็งจิต ห้องที่ 12 แปลงโฉมสยามประเทศ (Change) การติดต่อกับโลกตะวันตก ทำให้เกิดปรากฏการณ์ใหม่ๆ ในสังคมสยามหลายด้าน การเริ่มสร้างถนน ไม่เพียงแต่เปลี่ยนวิธีการคมนาคมเท่านั้น หากยังเปลี่ยนวิถีชีวิตของผู้คนที่คุ้นชินกับสายน้ำและความแช่มช้า นับจากนี้ ถนนจะเร่งกงล้อแห่งความเปลี่ยนแปลงให้สยามเปลี่ยนโฉมไปตลอดกาล ในห้องนี้มีตู้สองตู้ค่ะ ถ้าเราเอาหน้าไปจดจ่ออยู่ใกล้ๆ พร้อมกับหมุนตรงคันหมุนข้างๆ จะเห็นการเปลี่ยนแปลงของสยามประเทศค่ะ ที่ห้องนี้มีตู้ไปรษณีย์แรกของสยาม (ปี 2426 เป็นโลหะหล่อทั้งหมดด้วยค่ะ) ห้องที่ 13 กำเนิดประเทศไทย จากสยาม ทำไมกลายเป็นไทย ห้องนี้จะกระตุ้นให้เกิดการค้นหาคำตอบว่า "วันเกิดประเทศไทยคือวันที่เท่าไหร่" และ "กรมโฆษณาการมาเกี่ยวอย่างไร" ซึ่งตรงปากทางเข้าห้องนี้ ทางขวามือจะมีจอภาพค่ะ เป็นภาพแผ่นประกาศพร้อมกับมีข้อความว่า น.ส.พ.ออกบ้างไม่ออกบ้างตามบุญตามกรรม แล้วก็มีภาพของบุคคลสำคัญพร้อมชื่อ (เราว่าเปลี่ยนเร็วเกินไปนิดหนึ่ง อ่านไม่ทันว่าใครเป็นใครเท่าไหร่) แล้วก็จะมีตัวอย่างของข่าวต่างๆ ในสมัยก่อน เช่น..อย่างนี้เป็นต้น ข้างบน อ่านแล้วหึๆ ดีค่ะ ชอบอันนี้ด้วยง่ะ เป็นวิทยุสมัยก่อน ตอนแรกเปิดเพลงซะคลาสสิคเชียว ยังบ่นเลยว่า ทำไมไม่เอาเพลงสมัยก่อนมาใช้ น่าจะเหมาะกว่า และแล้ว...ยูเรก้า พี่คนหนึ่งลองไปหมุนปุ่มดู ก็กลายเป็นเพลงสมัยก่อนในทันใด จากนั้นก็ไปสู่ไฮไลท์อีกอัน คุณสามารถที่จะบันทึกรายการของตัวเองได้ โดยกดปุ่มตรงเครื่องมือ (ใช่ป่าวหว่า ชักเลือนๆ แต่มีปุ่มให้กดแน่ๆ) จากนั้นเอาตัวไปไว้ที่แท่น แล้วก็อ่านหรือทำอะไรก็ได้ ภาพจะปรากฏบนจอ เสร็จแล้ว รอสักพัก กดปุ่ม มันจะปรากฏบนโทรทัศน์ด้านซ้าย (ที่ไม่ใช่ที่เห็นในรูป) อีกรอบ โฮ่ๆๆๆ ฝันที่จะได้มีหน้าออกจอทีวี จะทำกันได้ก็ที่นี่แหละค่ะ ห้องที่ 14 สีสันตะวันตก (Thailand and the World) เป็นห้องที่แสดงให้เห็นถึงประวัติศาสตร์โลกใหม่ที่เกิดขึ้นอย่างมีชีวิตชีวา ภายหลังความบอบช้ำจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ในทศวรรษ 1940 เศรษฐกิจที่กำลังรุ่งเรือง ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส เสียงเพลงแห่งความหวัง และสนุกสนาน กล่อมให้ผู้คนลืมความเจ็บปวดจากสงครามไปได้หมดสิ้น และประเทศไทยก็โกย "ดอลล่าร์" จากการเปิดอ้ารับวัฒนธรรมอเมริกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ห้องนี้คนจะนิยมมาถ่ายรูปมากๆ ค่ะ เพราะมุมสวยๆ เต็มไปหมดเลย และที่ชอบมากๆ คือ มีตู้เพลงที่กดได้จริงด้วยค่ะ เพลงเก่าๆ ทั้งไทยทั้งเทศ เก๋มากมาย เห็นคุณลุงแก่ๆ มีความสุข กดเพลงสมัยตัวเองฟังใหญ่เลย ห้องที่ 15 (ซึ่งเราว่าเป็นห้องที่เอ่อ..น่าสนใจน้อยสุดเลยค่ะ) เมืองไทยวันนี้ (Thailand Today) ผ่านกาลเวลามากว่า 3,000 ปี มีสิ่งใดบ้างที่สืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น จนฝังตรึงเป็น "ดีเอ็นเอ" ของความเป็นไทย มีสิ่งดีๆ ใดบ้างที่ยังอยู่กับเรา และมีสิ่งดีๆ ใดบ้างที่หล่นหายไปอย่างน่าเสียดาย ภาวะอันสับสนของคนรุ่นัจจุบันน่าจะแก้ไขได้ หากทุกคนได้เรียนรู้ "ความเป็นไทยที่แท้จริง" "ความเป็นไทยที่อยู่บนพื้นฐานของความหลากหลาย" "ความเป็นไทยที่รู้จักเลือกรับและปรับใช้" นั่นคือ การผสมผสานสิ่งดีงามจนกลายเป็นเอกลักษณ์ของเรา เท่าที่เห็น (ไม่รู้พลาดอะไรไปมั้ย แต่ถามเจ้าหน้าที่ห้องต่อไปแล้วเค้าก็ยืนยันว่ามีแค่นี้จริงๆ) คือเป็นการสัมภาษณ์คนไทยหลายๆ คน (เห็นจอเล็กๆ หลายๆ จอมั้ยคะ? นั่นแหละ 1 จอ ต่อ 1 คน) แล้วก็เปิดไปเรื่อยๆ ถ้าเราจะฟังก็เอาหูไปใกล้ๆ จอค่ะ จะได้ยิน ห้องที่ 16 มองไปข้างหน้า (Thailand Tomorrow) เป็นห้องที่ตอกย้ำว่า "วันพรุ่งนี้ของประเทศไทยจะเป็นเช่นไร คนรุ่นปัจจุบันเท่านั้นที่จะให้คำตอบได้" วิธีการคือ จะมีแป้นให้เขียนด้วยปากกาของเขาทั้งหมด 3 แป้น ข้อความที่เราเขียนหลังจากใช้ปากกากดส่งที่หน้าจอ ก็จะไปปรากฏบนจอค่ะ (เราว่าไอเดียดีค่ะ จบท้ายได้ดีทีเดียว) หลังจากเที่ยวกันครบแล้ว เราก็เดินจากชั้นสองลงมาชั้นหนึ่งพยักหน้าและบอกว่า "คงต้องมาอีกสักรอบ"เพราะยังเก็บเนื้อหารายละเอียดไม่ครบเลยค่ะ จากนั้นก็เดินไปที่ร้านขายของที่ระลึกของพิพิธภัณฑ์กัน เดินๆ ดูสักพัก ก็เห็นหนังสือเล่มนี้ "มิวเซียมสยาม" เป็นหนังสือรวบรวมพิพิธภัณฑ์ทั่วประเทศไทยค่ะ ที่ซื้อเพราะว่า มีโครงการจะชมพิพิธภัณฑ์กับเพื่อนๆ อยู่แล้วเดือนละครั้งน่ะค่ะ (อย่างที่บอกไปตอนต้น) เพราะงั้นเล่มนี้น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับโครงการเรา โดยรวม เป็นสถานที่ซึ่งไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง และโอกาสที่คุณจะไปครั้งเดียวแล้วเก็บได้ครบถ้วนทั้งหมดนั้น...ยากมากๆ ค่ะ (ยกเว้นจะไปแต่เช้า แล้วอยู่ทั้งวัน เหอๆ) เพราะงั้นก็เลยคิดว่า..เป็นอีกที่ที่ไปครั้งเดียวแล้วคงจะเพียงพอนั้น..ยากค่ะ เชียร์ให้เพื่อนๆ ได้ลองไปกันนะคะ แม้ขึ้นชื่อว่า "พิพิธภัณฑ์" แต่บอกได้เลยว่า ไม่น่าเบื่อเลยค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลูกหลานที่พอจะรู้เรื่องบ้างแล้ว (อย่างน้อยควรอยู่ในอายุที่บอกอะไรเชื่อ เตือนอะไรฟังค่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะไปยุ่งเกี่ยวกับข้าวของบางอย่างของเขาที่ไม่ควรแตะต้องเข้าน่ะนะคะ) ก็ควรอย่างยิ่งที่จะพาไปค่ะ เป็นที่ที่พาเด็กๆ ไปในวันหยุดแล้วเขาจะได้อะไรมากกว่าความสนุกสนานอย่างแน่นอนค่ะ ดีกว่าพาไปเดินห้างสรรพสินค้าแน่ๆ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาหานะคะ 261968/3668/291   Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551 57 comments Last Update : 6 พฤศจิกายน 2551 9:27:29 น. Counter : 3609 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายกัน และขอบคุณสำหรับน้ำใจไมตรีที่มีให้กันเสมอมานะคะครูเต้ย ถึงจะเป็นรีวิวที่ยาวหน่อย แต่ก็มีสิ่งที่น่าสนใจและน่าเรียนรู้มากมายเลยนะคะ   โดย: หอมกร 6 พฤศจิกายน 2551 9:27:17 น.

เคยนั่งรถผ่าน Museum of Siam ค่ะ ทำได้สวยมาก ยังคิดอยู่เลยว่าต้องหาเวลาว่างไปเดินชมสักครั้งให้ได้ ที่แน่ๆ ต้องไม่ใส่เสื้อเชียร์ เพราะอยากรู้ว่าน้องเค้าจะให้สติ๊กเกอร์สีอะไร ฮิ๊~ว~ว~ )   โดย: ThE BooK@HoLiC 6 พฤศจิกายน 2551 9:51:59 น.

โฮ้ บล็อกนี้ยาวจริงๆ อ่านได้แค่ครึ่งเดียวเอง ที่เหลือใช้ดูรูปเอา ไม่น่าเชื่อนะเนี่ยว่าในพิพิธภัณฑ์ จะมีอะไรเยอะขนาดนี้ มีของดีอยู่ใกล้ตัวไม่เคยรู้เลย ไว้จะพาหลานๆไป แต่ก็คงอีกนานแหละ เหมือนเจ้าของบล็อกอ่ะ ฮิ ฮิ   โดย: Kra_tai (stardift ) 6 พฤศจิกายน 2551 9:53:37 น.

โดย: a_music 6 พฤศจิกายน 2551 9:58:09 น.

ท่าทางจะต้องหาโอกาสไปเที่ยวบ้างแล้วค่ะ ไม่ได้ไปเที่ยวพวกพิพิธภัณฑ์แบบนี้มานานมากละ ตั้งกะเรียนจบ - -"   โดย: หัวใจสีชมพู 6 พฤศจิกายน 2551 10:37:38 น.

ขอบคุณที่นำภาพงามๆ มาฝากค่ะ   โดย: อุ้มสี 6 พฤศจิกายน 2551 10:52:16 น.

ครั้งล่าสุดไป แปรงหัวหาย เหลือแต่ด้ามผูกเชือก   โดย: แพนด้ามหาภัย 6 พฤศจิกายน 2551 11:26:44 น.

ปิดเทอมนี้ไปมาสองรอบ ดีมาก ๆ เลยค่ะ ^_^   โดย: แม่ซากานะ 6 พฤศจิกายน 2551 11:58:57 น.

น่าไปจังเลยค่ะ เห็นช่วงนี้คนไปกันเยอะเชียว แต่เรายังไม่มีโอกาสซะทีเลยค่ะ   โดย: เบบูญ่า 6 พฤศจิกายน 2551 12:04:14 น.

อยากไปอีกอ่ะท่าน ครั้งก่อนมัวแต่ถ่ายรูป แต่... เอ่อ... คนเยอะเชียว ไอ้ที่เด็กมุงเยอะๆ นั่น สงสัยว่าจะเป็นเกมค้าขายนะ แมวกับหมีไปเล่นอย่างเมามันอยู่นานมาก ทั้งๆ ที่ความสูงของจอมันเหมาะกับเด็กชัดๆ ฮา   โดย: the grinning cheshire cat 6 พฤศจิกายน 2551 12:05:11 น.

เก็บรายละเอียดมาได้เยอะมากๆเลยค่ะ ดูรูปเพลินไปเลย เหมือนได้ไปเดินด้วยตัวเอง   โดย: หมูย้อมสี 6 พฤศจิกายน 2551 12:06:24 น.

ดูเสร็จต้องต่อด้วยก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย ตรงท่าเตียนนะ ใกล้ๆ กับวังจักรพงษ์น่ะ เกิดอะไรขึ้นกับยล็อกที่แล้วหนอ   โดย: grappa 6 พฤศจิกายน 2551 13:19:16 น.

ต้องอ่านบล็อกนี้ก่อนไปจึงจะจำได้หมด   โดย: tuk-tuk@korat 6 พฤศจิกายน 2551 13:32:11 น.

ผมเคยไปครั้งเดียวช่วงกลางปี ตอนนี้คงมีอะไรใหม่ ๆ แล้ว ผมเห็นด้วยในเนื้อหาบางอย่างและไม่เห็นด้วยในเนื้อหาบางอย่างเช่นกัน บางอย่างที่ว่าเป็นสิ่งที่เหมือนถูกทำเป็นลืม แล้วก็เลยปล่อยหายไปไม่พูดถึง   โดย: I will see U in the next life. 6 พฤศจิกายน 2551 14:18:55 น.

แวะเข้ามาทักค่า ที่นี่เปิดปิดกี่โมงอ่ะคะ จะได้ไปถูก เดี๋ยวหน้าแตก ปล.แหม หลอกให้ดีใจนะคะว่าสนใจหนังสือ แต่ก็ขอบคุณนะคะ ที่เข้าไปเม้นท์ไว้   โดย: sim.mm 6 พฤศจิกายน 2551 16:06:38 น.

โดย: sawkitty 6 พฤศจิกายน 2551 18:06:43 น.

+ แหะๆ เนื่องจากวันนี้เวลาน้อย เด๋วพี่ต้องรีบไปธุระด้วย ดังนั้นขอญาตอ่านหน้านี้วันพรุ่งนี้แทนนะครับผม แต่จะรีบมาตอบคำถามก่อน เพราะพี่ก็เพิ่งอัพหน้าใหม่ไปเช่นกัน เด๋วจะลืมอ่า + การอธิบายทางในเชียงใหม่ด้วยวาจานี่ เป็นอะไรที่ยากจริงๆ แฮะ ทุกทีพี่ไปเองหรือไปกับชาวบ้าน ก็จะใช้เซนส์แห่งความคุ้นเคยเอาโดยตลอด ... นี่กว่าจะแงะข้อมูลจากพี่สาวกับพี่เขยมาได้ ก็เหงื่อตกกีบเหมือนกันนะเนี่ย + ร้านบุฟเฟ่ต์เวียดนาม 2 ร้านที่ว่านั่น (จำได้ว่าเฉียดๆ ร้อย หรือไม่ก็ร้อยนิดๆ ทั้งคู่) ... * ร้านแรก (น่าจะชื่อ ฮาลองเบย์) อยู่ตรงเส้นหลัง มช. (ถ้าวิ่งเข้าหา ม. จะอยู่ด้านซ้ายมือ) แถวๆ สามแยกที่ตัดกับถ.นิมมานเหมินทร์ ร้านนี้ของเยอะกว่า แต่รู้สึกจะอร่อยน้อยกว่าอีกร้านนึง * ร้านที่ 2 (อธิบายยากมากกก) เห็นบอกว่าจาก มช. ให้เลาะคูเมืองเชียงใหม่ ไปทางที่ตรงข้ามกับทางไปสวนบวกหาด & แอร์พอร์ต พอสุดคูเมืองแล้ว (ยังไงต่อหวา) ยังเป็นทางขยึกขยือ (กร๊ากกก ไม่รู้อธิบายยังไงเจงๆ ฮับ) นำไปสู่เจดีย์ขาวที่อยู่ใกล้ๆ กับแม่น้ำปิง อ่ะครับ มันอยู่ตรงทางโค้งๆ ตำแหน่งหนึ่ง ... ส่วนชื่อร้าน 2 คนนั้นก็ไม่มีใครจำได้เลย หุๆ (แล้วครูเต้ยจะไปถูกมั้ยเนี่ย?) ... คงต้องอาศัยกำลังภายในจาก คุณ ก. ผู้เป็นเดะเชียงใหม่ ช่วยโซลฟ์ลายแทงนี้ซะแล้วอ่ะครับ แหะๆ   โดย: บลูยอชท์ 6 พฤศจิกายน 2551 18:17:15 น.

ไปครั้งเดียวเองค่ะ แถมไปเพราะต้องไปเก็บภาพมาทำงาน เลยไม่ได้เก็บรายละเอียดอะไรเท่าไหร่ คิดว่าอยากไปอีกเหมือนกัน แต่มองเวลาที่มียังหาไม่เจอเลยอ่ะค่ะ ^^   โดย: I am just fine^^ 6 พฤศจิกายน 2551 18:19:21 น.

+ กร๊ากกก! พี่สาวพี่เกิดระลึกชาติได้ขึ้นมากะทันหัน เธอเลยเพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี๊อ่ะครับ กับร้านที่ 2 ที่ติดค้างชื่อไว้ ... "มาดามเอี่ยน" (ออกเสียงเช่นนี้ แต่ไม่แน่ใจว่าจะสะกดถูกหรือเปล่า) และที่ตั้งจะอยู่ตรงข้ามกับโรงแรมอะไรสักแห่งหนึ่ง ตรงทางโค้งๆ ที่ว่านั่นแล   โดย: บลูยอชท์ 6 พฤศจิกายน 2551 18:44:51 น.

เข้ากรุงสิ้นเดือนนี้ รับรองไม่พลาดแน่ๆคร้าบบบ ยังไงต้องไปให้ได้เลยงานนี้   โดย: chalawanman 6 พฤศจิกายน 2551 18:45:38 น.

โดย: แอมเวย์ (mlmboy ) 6 พฤศจิกายน 2551 19:27:52 น.

ใครๆ ก็ไปมิวเซียมสยามมาแล้ว เรายังไม่เคยไปเลยอ่ะ แหะๆ   โดย: rebel IP: 125.24.167.85 6 พฤศจิกายน 2551 19:27:55 น.

^ ^ เค้าชวนคุณแมวแล้วง่ะ เมี้ยว   โดย: แพนด้ามหาภัย 6 พฤศจิกายน 2551 20:37:14 น.

ตามมาเที่ยวพร้อมกับแปะสติกเกอร์คนอายุเกินด้วยค่ะพี่ อ่านแล้วก็น่าโมโห สถานที่ดีๆไฮเทคอย่างนี้ไม่ช่วยกันรักษาแถมยังมีคนขโมยของอีก ไม่สงสารคนที่ยังไม่เคยไปบ้างเลย กว่าเราจะมีโอกาสได้ไปคงโดนงัดแงะไม่เหลือแล้วมั้งเนี่ย ฮือ ได้อยู่กทม.ไม่กี่วันเอง เดี๋ยววันจันทร์ก็กลับเชียงใหม่แล้วค่ะ   โดย: อปอช in bangkok (apple_cinnamon ) 6 พฤศจิกายน 2551 20:55:21 น.

โอ๊ย... ยาวทำลายประวัติศาสตร์ โชคดีที่ดูที่บ้าน เลยเห็นรูปครบถ้วน เป็นอีกหนึ่งบล็อคเกอร์ที่อัพเรื่องของพิพิธภัณฑ์นี้ (เฮ้อ... ไม่รู้ว่าเมื่อไหรจะมีโอกาสได้ไป)   โดย: แฟนผมฯ IP: 222.123.105.154 6 พฤศจิกายน 2551 21:59:37 น.

ผมไปมา2รอบแล้ว ชอบมาก   โดย: OFFBASS 6 พฤศจิกายน 2551 22:11:59 น.

อ๊ากกกกก ยังไม่ได้ไปซะที   โดย: merveillesxx 7 พฤศจิกายน 2551 4:33:01 น.

เหมือน 22 =)   โดย: hunjang 7 พฤศจิกายน 2551 7:48:21 น.

ไปไป (แต่ขอ เสาร์-อาทิตย์นะ) ปล. วันนี้อ่านดวงราศีพี่เต้ย เขียนว่าดาวอังคารกำลังจะเคลื่อนออกจากราศี อ่านแล้วขำก๊ากอย่างแรง 555   โดย: rebel IP: 203.155.129.130 7 พฤศจิกายน 2551 8:50:04 น.

ตอนนั้นที่พาเพื่อน Singapore ไปเที่ยว เขาแยกสีของต่างชาติด้วยนะครับ ตอนแรกเขาก็ให้มาเป็นของผู้ใหญ่และ แต่พอเห็นผมคุยภาษาอังกฤษกัน เขาเลยขอเปลี่ยน 555   โดย: AkE IP: 203.185.134.4 7 พฤศจิกายน 2551 9:54:33 น.

ไปอีกเมื่อใดมาตามล่วยนะ ไปมาสามรอบแล้วก็ยังอยากไปอีก เราชอบพิพิธภัณฑ์นี้อะ   โดย: แพนด้ามหาภัย 7 พฤศจิกายน 2551 10:48:42 น.

... ไปแล้วก็อยากไปอีกเนอะพี่? ว่าจะไปตามรอย ร้านวาวี ของ แพนด้า นึกว่าจะถ่ายภาพใน ห้องพุทธิปัญญา มาเยอะกว่านี้ซ้าอีกนะครับ...แต่ห้องนั้นมันมืดหนิ   โดย: The Legendary Midfielder 7 พฤศจิกายน 2551 11:27:48 น.

การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก เล่มนี้เราชอบมาก ยังจำอารมณ์ตอนอ่านครั้งแรกได้อยู่เลย ไปยืมมาจากร้านเช่าหลังเลิกงาน นั่งอ่านบนรถเมล์กลับบ้านตอนเย็น แบบว่าโอ้โห อื้อหือ...ไปตลอดทาง มาแบบแปลกแหวกแนว คาดไม่ถึงจริงๆ   โดย: January Friend 7 พฤศจิกายน 2551 12:39:50 น.

... ลองไปอ่านบล้อก วัดบรมราชาฯ ของ พี่เต้ย อีกรอบ มาจาก ถ.รัตนาธิเบศร์ นี่เอง ถ้าให้ผมไปเองคงหลงกระจายอ่ะครับ ตอนไป มิวเซียมสยาม ผมลืมเปิด ไนท์โหมด ถ่ายภาพอ่าครับ ไว้ไปรีแมทช์อีกที   โดย: The Legendary Midfielder 7 พฤศจิกายน 2551 14:35:17 น.

... อ้อ...ลืมตอบพี่ไป ราคานั้นรวมสองห้องครับ บวกค่าเตียงเสริมไปแล้ว จริงๆจะไม่เสริมก็ได้ แต่ไหนๆก็ไหนๆ นอนกันสบายๆดีกว่า ถ้าไม่เสริมก็ประมาณเก้าร้อย (มั้ง?) ครับ   โดย: The Legendary Midfielder 7 พฤศจิกายน 2551 14:42:51 น.

โดย: หอมกร 7 พฤศจิกายน 2551 16:21:59 น.

น่าสนใจจังค่ะ ว่างงานพอดี ต้องหาโอกาสไปเดินชมซะแล้วฮับ ส่วนเรื่อง ' ดาวเหนือ ' เนื้อเรื่องน่าสนใจค่ะ แต่ติดตรงนิสัยนางเอกนี่ล่ะค่ะ หวานเย็นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เหมือนไม่ค่อยมีเหตุผล รับปากว่าจะฟังพระเอกอธิบายก่อนจะตัดสินใจ แต่เอาเข้าจริงกลับไม่ยอมฟัง ต้องให้ตามง้ออยู่ได้ หวานเย็นขัดใจอะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 7 พฤศจิกายน 2551 16:52:42 น.

ยังไม่ว่างไปซักที นั่งรถเมล์ไปทำงานผ่านทุกวัน เฮ้อ เห็นมีกิจกรรมน่าสนใจเรื่อยๆ นะครับที่นี่   โดย: yuttipung 7 พฤศจิกายน 2551 17:01:39 น.

อยากไปมั่งจังจริงๆ นะ   โดย: Boyne Byron 7 พฤศจิกายน 2551 17:05:30 น.

ตามมาจาก blog ค่ะ อยากจะบอกว่า ไม่อยากให้พลาดหนังสือ องศาที่ 361 ของคุณหมอเลยจริงๆ อ่านแล้วจะมีความสุขกับตัวเองสุดๆ เลยล่ะ ไม่ได้โม้นะค่ะ   โดย: SmileBug4U 7 พฤศจิกายน 2551 18:14:21 น.

+ แหะๆ ต้องขอสารภาพว่า หน้านี้ยาวจริงๆ ด้วยแฮะ กว่าจะอ่านจบ (เวลาเปิดบล็อก พี่จะเปิดทีละ 2 วินโดว์ เพราะเยอะกว่านี้ชอบแฮงค์ส โดยระหว่างรออีกหน้านึงโหลด ก็จะสลับไปอ่านหน้าที่โหลดไว้แล้ว จะได้ไม่เสียเวลา) ... ปรากฏว่าพี่โหลดหน้าของชาวบ้านมาอ่าน & ตอบได้ร่วม 10 บล็อกมังครับ ถึงจะอ่านเนื้อหา + เม้นต์ หน้านี้ของครูเต้ยได้จบ เป็นเครื่องยืนยันว่ายาวอย่างแท้จริง เหอๆ + เคยอ่านที่น้องหมีชุนเอามารีวิวแล้ว (จำรายละเอียดได้แค่เลือนๆ เอ๊! และนัท-คุงด้วยหรือเปล่านะ) แต่ของครูเต้ยรีวิวซะละเอียดยิบเป็นรายห้องทีเดียวเชียวจ้า + พี่ก็ยังไม่เคยไปเหมือนกันอ่ะครับที่นี่ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นเนาะ ไว้ต้องหาโอกาสไปเยี่ยมชมด้วยตาตัวเองบ้างแล้วอ่ะครับผม   โดย: บลูยอชท์ 7 พฤศจิกายน 2551 18:37:10 น.

เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ขุดค้นความเป็นไทยให้ได้รู้กันจริงๆ เลยนะคะ เสียดายที่ภาพมืดไปหน่อยหลายภาพเลยค่ะ ปอต้องกดดูภาพใหญ่เอาอ่ะ แต่บางภาพก็ไม่ค่อยเห็น งิงิ จะไปชมบ้างค่ะ ถ้าพอจัดเวลาได้ อิอิ ^ ^ ปอเอากาแฟมาเสริฟค่ะ คุณสาวไกด์ฯ สบายดีนะคะ   โดย: Butterflyblog 7 พฤศจิกายน 2551 20:25:50 น.

ดูอลังการมากเลยค่ะ เห็นตัววิ่งหัวบล็อกแล้ว ต้องย้อนกลับไปดูบล็อกเดิมซะแล้ว -------ตกข่าวค่ะ   โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.208.2 7 พฤศจิกายน 2551 22:42:03 น.

บางคนได้ไปแล้ว บางคนก็ไปแล้วไปอีก เป็นที่อิจฉาแก่คนยังไม่เคยไปเลยค่ะ เห็นภาพแล้วก็ทำให้อยากไปจริงๆ ครั้งที่แล้วก็ลงกรุงเทพแต่ว่าไม่มีเวลา จริงๆ น่ะคะ เลยอดเลย เอาว่าหนหน้าถ้ามี เวลาและโอกาสต้องไปเยือนสักครั้ง ล่ะคะ เพราะว่าจะได้เห็นอะไรแปลกตา เปิดโลกตัวเองบ้าง .. น่าเที่ยวจริงๆ ค่ะ   โดย: JewNid 8 พฤศจิกายน 2551 0:22:27 น.

สุขสันต์วันเสาร์ค่า   โดย: โสมรัศมี 8 พฤศจิกายน 2551 8:39:16 น.

ไปมาแล้ว ชอบเหมือนกันค่ะ   โดย: Too Optimistic 8 พฤศจิกายน 2551 12:47:42 น.

ดีจังค่ะพี่ไกด์ ทัวร์แบบนี้ต้องพาเด็กๆไปด้วย เีค้าจะได้ความรู้ไปด้วย   โดย: sailamon 8 พฤศจิกายน 2551 14:07:18 น.

.. น่าไปจังเลย .. .. คราวหน้า ลองแวะไป บ้านพิพิธภัณฑ์ดูสิคะ   โดย: แม่มดพันปี 8 พฤศจิกายน 2551 17:52:52 น.

ทัวร์ครั้งหน้าขอติดตามไปด้วยนะคร้า อยากไปๆ   โดย: อปอช อิน เชียงใหม่ (apple_cinnamon ) 9 พฤศจิกายน 2551 14:37:45 น.

มาทักทายวันหยุดคะ   โดย: sawkitty 9 พฤศจิกายน 2551 15:26:28 น.

ตอนไปรอบ 2 ตั้งใจจะเล่นปืนใหญ่ซะหน่อย ถูกส่งซ่อมซะแล้ว...อดเลย ไว้ไปใหม่อีกที จะฝึกถ่ายภาพในที่แสงน้อยอีกครั้ง ล่าสุดที่พาน้องๆ ที่ทำงานไป ก็สนุกสนานกับการถ่ายรูป ไม่เป็นอันได้อ่านอะไรเท่าไหร่ (คือ ไม่ต่างจากตอนไปครั้งแรก) เราก็มีแนวคิดคล้ายกับคุณ ตรงนี้ จะนัดทัวร์พิพิธภัณฑ์กับน้องๆ นั่นแหละ... เริ่มจากพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติกันเลย รอให้งานซาๆ ลงอีกหน่อยก่อนนะ   โดย: นัทธ์ 9 พฤศจิกายน 2551 21:57:23 น.

ลืมชมไป...คุณสาวไกด์ แนะนำแบบไกด์จริงๆ ไม่ิทิ้งหน้าทีเลยนะ ละเอียดทุกซอกทุกมุม..   โดย: นัทธ์ 9 พฤศจิกายน 2551 21:58:02 น.

ว่าจะไปก็ไม่ได้ไปเสียทีค่ะ อยู่ใกล้บ้านแท้ๆ อ่านว่ามีของหายไปก็เซ็ง ขนาดเปิดมายังไม่ถึงปีเลยนะ   โดย: ยาคูลท์ 10 พฤศจิกายน 2551 5:43:23 น.

อยากไปมานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสสักที แถมไม่ได้ไกลบ้านเลยด้วย...แต่เห็นคุณสาวไกด์ไปมาแล้วแบบนี้ ยอมไม่ได้ค่ะ ต้องตามไปบ้างแล้ว   โดย: koipotter 30 มีนาคม 2552 16:20:15 น.

น่ารักจังเลยค่ะ ไปเที่ยวมาแล้วหาเวลาเล่าให้คนอื่นได้ฟัง ขอบคุณจ้า   โดย: ผ่านมา IP: 124.121.153.199 5 พฤษภาคม 2553 10:02:59 น.

I??ve learn a few excellent stuff here. Definitely worth bookmarking for revisiting. I surprise how much attempt you place to make one of these wonderful informative website. Cheap louis vuitton //www.mjsalon.com/event.cfm   โดย: Cheap louis vuitton IP: 94.23.252.21 21 สิงหาคม 2557 0:36:13 น.

I came across Kservice when i researched the item when I discovered it was sucking upwards recollection. My spouse and i have no Skies. I am able to only imagine it is also as used by 4OD that i have as well as that quickly lots on statup yet again without having agreement. gucci outlet //coverglue.com   โดย: gucci outlet IP: 157.7.205.214 20 ตุลาคม 2557 5:02:37 น.