สวัสดีค่ะคุณเสี้ยว
(เรียกอย่างนี้แล้วกันนะคะ
เห็นบอกว่าไม่อยากให้เรียกว่า "ครู" ^^)

ช่วงนี้คุณเสี้ยวคงเหนื่อยๆ
อารมณ์แบบนี้พอจะเข้าใจค่ะ
คงแสดงความคิดเห็นอะไรมากไม่ได้ ...

สู้ๆนะคะ หวังว่าอารมณ์จะดีขึ้น
และมีพลังใจกลับคืนมาในไม่ช้า

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ผมเชื่อว่าความทรงจำดีๆ ไม่เคยทำร้ายใคร

แต่การอยากให้สิ่งต่างๆในปัจจุบัน มันดำเนินไปเหมือนกับความทรงจำดีๆเหล่านั้นต่างหากที่ทิ่มแทงทำร้ายเรา

ความทรงจำดีๆที่หลงเหลืออยู่
มิใช่เป็นเพียงซากเดนของความรัก
แต่เป็นหลักฐานที่ยืนยันถึงความรักต่างหาก

......

ผมเข้าใจว่าความฝันและความหวังของเรา มันไม่เคยหายไปไหน
เพียงแต่หลายต่อหลายครั้ง มันอาจจะถูก 'ความกลัว' บดบังเอาไว้

......

เชื่อใน 'รัก'
เชื่อใน 'ฝัน'
เชื่อมั่นใน 'ตัวเธอ'
: )

อาจบางที แสงที่เธอ เหม่อมองหา
มิเคยลา จากเธอ ไปที่ไหน .....

: )

ความทรงจำที่ดี จริง ๆ
ตอนเป็นเด็ก เล็กทั้งกายและใจ
เติมอะไรลงไปนิดหน่อยก็เต็มแล้ว
มีความสุขง่าย
ยิ่งโตยิ่งเติมให้เต็มยากเลยรู้สึกว่างเปล่าบ่อย เราก็รู้สึกประจำ
เดินทางไปในหลาย ๆ ที่เพื่อเติมเต็มกลับรู้สึกว่างเปล่าขึ้นไปอีก
ที่ดีที่สุดคือ หยุด

แรงบันดาลใจมันหายไปไหนหมด
ความศรัทธาในชีวิตมันหายไปไหนหมด

.
.
.

ไมไ่ด้หายมั้งครับ
อาจแค่มองไม่เห็นชั่วคราว

ก็สองอย่างนั้น
มันอยู่ในใจเราตอลดเวลาเลยครับ

สู้สู้ค่ะ