YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
นอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นมาเขียนๆอะไรขยุกขยุย

หลับตาลงนอนไปแล้ว แต่ภาพในหัวมันทำให้นอนไม่หลับ
รถติดอยู่บนถนนสุขุมวิทถึง 3 ชั่วโมง
2 วันนี้ เจอรถติดจนอ่วม ปกติไม่เคยเห็น
ก็ขึ้น bts มาตลอด พอเจออย่างนี้ หลอกหลอนประสาทใช่เล่น
ชีวิตที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ มันน่ารำคาญจริงๆเลย

นั่งคุยเรื่องนี้กับพี่สาวมาในรถ
คุยเลยเถิดไปถึงเรื่องไหนต่อไหน
พี่สาวเอาแค็ตตาล็อกชุดเจ้าสาวมาให้ช่วยเลือก
เอาชุดที่เหมาะกับเขา ชุดที่จะทำให้เขาสวยที่สุด
ก็เข้าใจแหละว่า...
ผู้หญิงทุกคน ก็คงอยากจะเป็นเจ้าหญิงสักครั้งหนึ่งในชีวิต
อย่างในเทพนิยาย ที่มีฉากเต้นรำกับเจ้าชายรูปงาม
ความฝันจะได้เป็นความจริงสักครั้ง
พี่สาวถามเราว่า เราเป็นอย่างนั้นเหรอ
แอบตอบในใจว่า ไม่ต้องถึงกับเป็นเจ้าหญิงหรอก
แค่มีใครที่เราจะสามารถอ่อนแอต่อหน้าเขาได้ทุกเวลา
และสามารถพูดกับเขาได้ทุกเรื่องเหมือนกับที่เขียนในนี้
โดยที่ตัวเองไม่รู้สึกกระดากหรืออับอาย เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
ก็ความรู้สึกนี้มันต้องเกิดขึ้นเอง ทำให้มันมีไม่ได้เสียด้วย

ก็เห็นพี่สาว หรือใครๆเขาคุยโทรศัพท์กับแฟนงุ้งงิ้งๆ
อ้อนอะไรกันน่าอิจฉา แต่เราสิ ทำไม่เป็น ทำไม่ได้
ได้แต่ห่ามๆ สุกๆ ดิบๆ อย่างนี้ไปเรื่อยๆ
เห็นแล้วก็อิจฉาขึ้นมาตะหงิดๆ

ก็ใช่แหละ .. เราอ่อนแอให้ใครเห็นไม่เป็นเลยจริงๆ ทำไม่ได้
ทั้งๆที่ในความเป็นจริง เราอยากจะซุกใครสักคนหลับไปจะตาย
อยู่บ้านก็ไม่เคยซุกพ่อซุกแม่หลับ
จริงๆแล้วตั้งแต่โตมาก็แทบจะไม่ให้ที่บ้านรู้ด้วยซ้ำตอนไม่สบาย
ก็อย่างที่บอกน่ะ มันอาย มันกระดาก
ขนาดตอนเป็นนักเรียนก็แทบจะไม่กอดกับเพื่อน
ทั้งๆที่มันก็เป็นเรื่องปกติของนักเรียนโรงเรียนหญิงล้วน
ตอนเดินกับเพื่อนผู้ชายครั้งแรก ก็เดินห่างกันเป็นเมตร
เคยมีคนบอกว่าเราดูเป็นคนถือตัว แล้วก็หยิ่งๆ

แต่ใครจะรู้ ทุกๆครั้งที่มีใครหยิบยื่นอะไรเล็กๆน้อยๆมาให้
อย่างแขนของเพื่อนที่โอบไหล่ให้กำลังใจตอนลงบันไดมาส่ง
แถมยังเป็นไอ้เพื่อนที่โคตรปากหมา และถูกมันแกล้งอยู่บ่อยๆ
หรือความหวังดีตั้งแต่เล็กๆไปจนถึงใหญ่ๆจากผู้คนรอบๆตัว
ตลอดไปจนถึงความช่วยเหลือจากใครบางคน
มันก็อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกว่า ช่องว่างบางอย่างได้ถูกเติมเต็ม
ก็คงจะเป็นอย่างที่เขาบอกว่า...มันเต็มตื้น...ขึ้นมา
แต่แล้วก็ต้องซุกความรู้สึกนั้นเอาไว้ แล้วก็กดเอาไว้ลึกๆ
เพราะกลัวว่าจะยึดติด แล้วจะโหยหาต้องการ
แล้ว "คำวิงวอน" บางอย่างที่ซุกๆเอาไว้มันก็จะไหลออกมาหมด
เหมือนอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วครั้งหนึ่ง
แล้วก็ยังคงกระดากอายจนถึงวันนี้

เขียนอะไรไปถึงไหนแล้วเนี่ย
แทนที่จะนอนหลับ กลับยิ่งเขียนยิ่งตื่น
พอแล้วๆ จะไร้สาระไปถึงไหน นอนเถอะ




Hush now baby, it's time to go to sleep



Create Date : 10 พฤษภาคม 2551
Last Update : 10 พฤษภาคม 2551 1:12:04 น. 16 comments
Counter : 1135 Pageviews.

 
ฝันดีครับ

ผมก็คล้ายๆคุณเหมือนกันนะ


โดย: นายแมมมอส วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:56:13 น.  

 
สวัสดีค่ะ
บางความรู้สึกก็คล้ายๆกับคุณนะค่ะ
บางทีแอบอ่อนแอ...
ยังไงก็สู้ๆนะค่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ....
และหลับฝันดีนะค่ะ


โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:3:21:06 น.  

 


โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:3:33:43 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

เราก็เคยเป็นค่ะแอบอ่อนแอ
ในบางครั้งยังสับสนว่าเป็นยังไงกันแน่
บางเวลาเราก็แค่ต้องการใครสักคน
ที่คอยรับฟังและทำให้เราไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

คงต้องทำให้ชิน
ความเหงากับเราเหมือนเป็นเพื่อนสนิทกัน
ห่างกันไปในบ้างครั้ง
ที่สุดก็กลับมาหาเราจนได้


โดย: พูษรี วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:05:22 น.  

 
นั่นน่ะสิ...บางทีฉันก็ตั้งคำถาม
ในเมื่อรักฉันทำไมไม่รักความอ่อนแอของฉันด้วย
ฉันมักบอกเสมอ "ฉันก็อ่อนแอเป็นนะ แม้จะหัวเราะระเริงร่าตลอดที่เจอก็เถอะ"


โดย: นกที่ไม่มีเสียง วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:26:10 น.  

 
สวัสดีค่า

คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเอ่ย


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:46:41 น.  

 
เฮ้ พี่สาวจะแต่งงานแล้วหรอ งั้นพวกเราก็ชัดจะแก่กันแล้วสิ อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะ

ตอนม.1 เราอยู่ห้องเดียวกัน ไม่รู้จำได้รึเปล่า ณ ตอนนั้น โลกของมีมี่ สดใสมากมาย วันแม่ ทุกคนต่างกล่าวขานถึงแม่ของมีมี่
แต่เมื่อโตขึ้น มีมี่สร้างเกราะ สร้างช่องว่าง เก็บความรู้สึก... อาจจะไปถึงเก็บกด สร้างโลกส่วนตัวที่มันหม่นหมองให้กับตัวเองขึ้นเรื่อยๆ

ลดกำแพงลงบ้างนะจ๊ะ เพื่อนคนนี้เป็นห่วง

โลกนี้ยังสดใสเสมอ หากเรามองไปรอบๆตัว และมองไปยังด้านที่มันสวยงามบ้าง ด้านที่มัวหมองก็เมินๆมันมั่งนะ

ยิ้มจ้ายิ้ม


โดย: Comet IP: 58.64.101.56 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:05:48 น.  

 
บางครั้งคนเราก็ต้องสร้างเกราะกำบังตัวจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็แล้วแต่
แต่พี่เชื่อว่าสิ่งที่มีมี่ทำอาจมาจากงานที่มีมี่ต้องทำหรือต้องรับผิดชอบในบทบาทของครูและนักบัลเล่ต์ของมีมี่มากกว่าใช่ไหมจ๊ะ
หลับฝันดีนะจ๊ะสาวน้อยขอให้ขาหายไวไว


โดย: karnya IP: 117.47.74.249 วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:07:34 น.  

 


ผมเคยเป็นแบบครูเสี้ยวนะ
ไม่กล้ากอดใคร
รู้สึกหวงตัว
ทั้งๆที่อยากได้สักกอดมาปลอบใจ

ตอนนี้เจอมาดาม
มีคนให้กอดแล้ว อิอิอิ

ที่บอกว่าเป็นคนแข็งๆ ไม่หวาน
ไม่จริงหรอกครับ

วันนึงครูเสี้ยวเจอใครสักคนที่ดีสำหรับครูเสี้ยว
ความรักของเค้าจะละลายความเข้มแข็งของครูเสี้ยวแน่นอน


อิอิอิ


......................


ปล. อยากเห็นรูปวาดสีน้ำของครูเสี้ยวนะ
ความจริงช่วงนี้เดินไม่ได้ ก็นั่งวาดรูปได้นะครับ





โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:23:48 น.  

 
เพราะคนเราถูกฝึกให้เข้าใจอะไรด้วยความเป็นเหตุเป็นผลรึเปล่าเราถึงได้มองชีวิตเป็นภารกิจกัน

เหมือนกับว่าเราจะเต็มไม่ได้มีความสุขไม่ได้ถ้าเราบอกไม่ได้ว่ามันมีอะไรที่ทำให้เราเต็มหรือมีความสุข

อาจจะมีหลายๆคนที่ไม่ได้เกิดมาเพื่อตอบโจทย์นี้เหมือนคนอื่นๆนะ



โดย: ปุ๊กกู่ IP: 58.8.181.172 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:36:49 น.  

 
เฮ้อ,เข้ามาอ่านแล้วก็เข้าในสถานการณ์พอสมควร
แม้ว่าคนอย่างเราๆจะมีความเหงาเป็นเพื่อนเสียส่วนใหญ่ แต่เชื่อว่าสักวันคุงเสี้ยวต้องเจอสิ่งดีๆเหมือนคนอื่นเขานะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะ


โดย: ผู้กำกับขยับพุง IP: 58.9.143.205 วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:26:00 น.  

 
แวะมาทักทายค่า อ่านแล้วเข้าใจเลย

ยิ่งอยู่ไกลบ้านเหมือนเรา ยิ่งรู้สึกอ่อนแอและเหงาบ่อย .....


โดย: pinkypiggie วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:01:53 น.  

 

.....เชื่อว่าซักวัน...

.....จะถึงวันที่คุณเอง... จะได้เป็น "เจ้าหญิง" อย่างเค้าบ้าง...

.....รอเจ้าชายก่อนนะ... ป่านนี้อาจกะลังเลี้ยงม้าขาวอยู่ก็ได้... มันยังโตไม่เต็มที่อ่ะ... เลยยังไม่กล้าขี่มา...

...^-^...


โดย: saraburitrebor วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:12:59 น.  

 
มี่เอ้ยยยย.....

วันตัดเฝือกมาให้เราตัดให้ก็ได้นะ อิอิ มีอุปกรณ์ ^_^

อย่าเหงาไปไยน่า เหงามะไหร่ก็มาดูรูปสวยๆของเนตรไปพลางๆ
ก๊ากๆๆๆ จุ๊ฟฟฟ

หากเรากดความอ่อนแอไว้ตลอด หรือนานไป ไม่มีที่ระบาย มันจะยิ่งทำให้ความรู้สึกเราหนักอึ้งนะ

การแสดงความอ่อนแอไม่ได้หมายความว่าเราคือคนอ่อนแอนะจ๊ะ


โดย: เนตรสุดสวย IP: 58.136.93.133 วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:54:01 น.  

 
นอนไม่หลับจับกระดาษขึ้นมาเขียนรูปซักนิดเดี๋ยวง่วงเองแหละครับ(รูปยังเสร็จเลย)หรือรูปเสร็จแต่สว่างพอดี


โดย: ค่ำคืนหน้าหนาว วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:19:19 น.  

 
ชอบประโยคที่ว่า “เพราะกลัวว่าจะยึดติด แล้วจะโหยหาต้องการ”

นั่นซินะ มันคงเป็นสิ่งที่น่ากลัวมาก

มันก็คงเหมือนกับการที่เราไม่ยอมรักใคร เพราะกลัวตัวเองเจ็บ เจ็บแบบซ้ำๆ

อากาศ


โดย: yonongi IP: 203.144.211.242 วันที่: 14 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:39:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
10 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.