Bloggang.com : gluhp : . . . สู ญ . . .

. . . สู ญ . . .

แสงจันทร์หม่นร้าว
แสงดาวพลอยห่างหาย
ส่องแสงริบหรี่พร่าพราย
มึนหมองเมามายใต้เงาจันทร์

เลือนพร่าหรือลาห่าง
หรือเลือนลางเพราะพิษฝัน
เคยอุ้มโอบใต้ดวงตะวัน
กลับลาจากพลันลับไกล

จันทร์เอยเลือนพร่า
หรือเพราะน้ำตาบ่าไหล
ยื้อแสงดาวริบหรี่ไว้
เก็บกอดแนบใจให้นิรันดร์

เลือนพร่าราวจะลาลับ
ก็ใครเล่าคอยนับความฝัน
แว่วเสียงอาวรณ์สะท้อนหวั่น
แล้วเพียงเท่านั้นก็อำลา

อยู่ก่อน โปรดอยู่ก่อน
เพ้อหนักจึงร่ำกลอนกับฟ้า
ยินเพียงลมแผ่วกระซิบมา
แว่ววอนอ่อนล้าเหมือนขาดใจ

ลมเย็นบาดผิวเจ็บ
จันทร์เอยหนาวเหน็บกว่าคราวไหน
ดูเมฆสิ รังแกหรือกระไร
ห่มคลุมฟ้าไว้ให้มัวเมา

น้ำตาจันทร์หยดใครรู้
แสงดาวหดหู่อยู่เหงาๆ
ความมืดมีมนตร์มอมเมา
ความรักยังหม่นเศร้าเหมือนเงาจันทร์

The Moment Lost - Enya

..T T..

Create Date : 23 มีนาคม 2554

Last Update : 23 มีนาคม 2554 1:28:07 น.

5 comments

Counter : 2156 Pageviews.

ไพเราะมากค่ะ

โดย: easyfreedom1978

วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:0:46:48 น.

แวะมาอ่านบทกวีเพราะๆ ค่ะ

โดย: หมื่นทิวาพันราตรี

วันที่: 23 มีนาคม 2554 เวลา:2:42:43 น.

แวะเข้ามาทักทายค่ะ

รูปในบล็อกพี่สวยมากค่ะ...กลอนก็เพราะด้วย ^^

ชอบรูปท่าโยคะในช่องให้เขียนคอมเม้นด้วยค่ะ...รูปสวยๆ *-*

โดย: นู๋น้อยริมน้ำ

วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:18:21:26 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเสี้ยว

เป็นกลอนที่เศร้าจังเลยครับ
แต่ไม่ว่าจะสูญหรือศูนย์
บางครั้งกลับเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต้นนะครับ

ศูนย์แล้วก็นับหนึ่งใหม่ได้เสมอครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:5:26:55 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเสี้ยว

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 1 เมษายน 2554 เวลา:6:05:58 น.