YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
ความโกรธที่ delay

บางครั้ง ความโกรธเกิดขึ้นช้ากว่าที่ควรไปเป็นปี
ความรู้สึกช้า .. ว่างั้นเถอะ
วันที่ 3 พฤษภาคม 2551 ประมาณ 2 ทุ่ม
ฉันกระโดด Grande Jete (ท่าบัลเล่ต์) อยู่ในห้องซ้อม
พื้นห้องนั้นห่วยมาก มันพังเป็นหลุมเป็นคลื่น
ความชะล่าใจทำให้ฉันไม่กลัว ฉันกระโดด
เท้าขวาลงมาในรอยบุ๋มของไม้พอดี
หลังจากนั้นมันฉันจึงลงไปกองอยู่กับพื้น
สายตาราว 20 คู่หันมามอง ฉันยิ้ม เขิน เจ็บ
และแล้วก็ได้พบว่ากระดูกก็หัก
ฉันเสียเวลาไปเป็นปี กว่าจะกลับมาเต้นได้เป็นปกติ

ฉันโกรธ โกรธมาก เมื่อคืนนี้
ความรู้สึกช้าใช่ไหม ..ใช่
เมื่อคืนไปซ้อมที่โรงละคร เปิดแอร์เย็นเจี๊ยบ
เย็นจนปวดกระดูก ตรงที่ผ่าตัด ตรงที่หักนั่นแหละ
มันเป็นแผลเป็นของชีวิตฉันไปแล้ว
ฉันโทษ “พวกเขา”
แม้ว่า “พวกเขา” จะบอกว่าเป็นความผิดของฉันเองก็ตาม
“พวกเขา” ก็ยังนิ่งดูดาย
และพื้นนั้นก็ยังไม่ได้ซ่อม จนถึงวันนี้
ถึงจะรู้และเข้าใจว่าทำไมไม่ซ่อม แต่ก็โกรธอยู่ดี

มีบุญคุณอีกมากไหมที่ฉันต้องทดแทน
เพื่อนหลายคนบอกว่าเมื่อไหร่แกจะโต
เมื่อไหร่แกจะกล้าออกมา เมื่อไหร่แกจะไปหาที่ทางของแก
พ่อแม่ก็บอกให้ฉันเลิกดักดานอยู่ในที่ตรงนั้นได้แล้ว
ฉันไปสอน เงินเดือนก็ออกไม่เคยตรง
อีกทั้งยังถูกรุ่นพี่เกทับ ด่าว่าตลอดเวลา
ไม่ใช่ด้วยความเกลียดชัง แต่มองว่าฉันเป็นคนง่ายๆ ยังไงก็ได้
"พวกเขา" มีบุญคุณกับฉัน แต่ "พวกเขา" ก็รังแกฉันหลายเรื่อง
รังแกด้วยความไม่เอาใจใส่ รังแกอย่างไม่รู้ตัว
ใช่ ฉันเป็นคนคิดมาก แต่ "พวกเขา" ก็คิดน้อยไปเหมือนกัน
ฉันควรจะทำอย่างไรกับชีวิตฉันดี
ฉันอยากจะเดินต่อบนเส้นทางสายนี้
แต่กลับโดนปิดกั้นด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย
ฉันอยากจะรัก "พวกเขา" อย่างที่เคยรัก
ฉันจะทำอย่างไรดี



Create Date : 29 กันยายน 2552
Last Update : 29 กันยายน 2552 13:12:21 น. 4 comments
Counter : 1207 Pageviews.

 
'เพราะอะไร' เสี้ยวถึงยังอยู่ที่นั่นล่ะ
และ 'เมื่อไร' จะออกมาจากที่นั่น


โดย: gvujp IP: 203.146.136.113 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:14:37:07 น.  

 
โกรธช้า...

ถ้าลืมไปไม่ทันโกรธ ก็คงไม่รู้สึกแบบนี้ใช่ไหมคะ

คิดอีกทีโกรธตอนนี้ดีกว่า เพราะไม่ต้องโกรธไปเจ็บไปถ้าโกรธเสียตอนนั้นก็คงเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ จริงไหมคะ


โดย: อ้อ (sandseasun ) วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:21:42:52 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว

มีหลายคนที่เราไม่ชอบบางสิ่งในตัวพวกเขา
แต่เราก็รักเขา
เพระาบางคนก็มีในสิ่งที่เราไม่มี
และบางคนก็เหมือนเรามกาเกินไป

เราเลยจากเขามาไม่ได้สักที








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:6:39:19 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับครูเสี้ยว







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:6:58:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
29 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.