รักนะ ผ้าผืนนี้เนี่ย
ไม่แปลกที่เราจะมีสิ่งของที่เราใช้บ่อยๆ จนเกิดทั้งความเคยคุ้น และความผูกพัน ยิ่งกับเด็กนี่ยิ่งเห็นได้ชัด เกือบทุกคนจะมี น้องเน่า ของตัวเอง อืม...หมายถึงตุ๊กตาตัวก๊าวววว...เก่า ที่ต้องนอนด้วยกันทุกคืน จนเปื่อยนิ่มเพราะน้ำลายหกซ้ำแล้วซ้ำอีกนั่นแหละ บางทีอาจจะเป็นหมอนเล็กๆ หรือผ้าห่มผืนน้อย ที่ทั้งรัก ทั้งติด และยังไงๆ ก็ไม่ยอมทิ้งแม้ตัวจะโตเลยผ้าห่มไปแล้ว จนแม่แอบเอาไปบริจาคนั่นแหละ ถึงลืมมันไปได้ในที่สุด
ใครจะไปคิดว่าจนป่านนี้แล้ว นิสัยนี้ก็ยังแก้ไม่หาย แถมเพิ่งจะรู้ตัวเอาเร็วๆ นี้เองอีกตะหาก มันคือผ้าคลุมสีม่วงที่ใช้บ่อยจนมันเปื่อยนิ่มโดยที่น้ำลายไม่ต้องหกใส่ เป็นของฝากจากทะเลเมื่อสัก ...อืม... เกือบๆ 6 ปีที่แล้วได้มั้ง ด้วยความที่มันเป็นผ้าน้ำหนักเบา เนื้อบางๆ ขยำเป็นก้อนเล็กๆ โยนใส่กระเป๋าได้สบายๆ เลยพกพาไปไหนมาไหนด้วยตลอด แล้วก็ใช้มันกันหนาว กันลม กันฝุ่น กันโป๊ เป็นผ้าเช็ดหน้าตอนร้องไห้ได้อีก เคยใช้รีดอากาศตอนแปะแผ่นสติกเกอร์ด้วย (คนให้นั่นแหละเอาไปใช้) แถมยังเคยเอาไปเช็ดตัวให้หมายักษ์เปียกฝนที่นอนหนาวด้วยอีกตะหาก เคราะห์ดีที่มีคนใจดีช่วยซักคืนให้จนหอม... กว่าเดิมหลายเท่าตัว (ขอขอบคุณอีกครั้งมา ณ ทีนี้ด้วย)
แน่นอนว่าซักบ้างเป็นบางโอกาส แต่ก็ไม่บ่อยนัก เพราะทุกครั้งที่ซัก ก็ต้องเอาผ้าผืนอื่นมาใช้ แต่มันไม่ถนัดเท่าไหร่ เนื้อผ้ามันไม่นิ่มเท่า ขนาดมันไม่พอดี สีมันไม่ถูกใจ และอื่นๆ อีกมากมายเหตุผล ก็เข้าใจว่า มันเป็นเพราะเราชอบผ้าผืนนี้ ก็เท่านั้นเอง
แต่เพิ่งมารู้สึกเอาชัดๆ เมื่อคืนนี้เอง ...เผอิญเกิดเรื่อง... ตกตะลึงใหญ่หลวง ช็อคไปไม่น้อย กับข่าวร้ายที่ได้รับกลางดึก ถึงได้พบว่า ตัวเองกำลังควานหาผ้าสีม่วงผืนนี้อยู่จากในกระเป๋า อากาศไม่ได้หนาวเลย แต่เราซุกตัวเองอยู่ในผ้าที่ตวัดห่มคลุม และก็คงจะผล็อยหลับไปตอนเกือบเช้า ก่อนจะตื่นขึ้นมาพบว่าเราหลับไปกับผ้าสีม่วงเต็มอ้อมกอด มันคือช่วงเวลาที่ถ้าอยากให้ใครสักคนมากอดเราแน่นๆ และก็ผ้าผืนนี้แหละ ที่ราวกับกอดหัวใจเราไว้จนอบอุ่น
ใช้จนติดแล้วล่ะ รักมากนะ ผ้าเนี่ย
ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้ว
Create Date : 24 กรกฎาคม 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 24 กรกฎาคม 2552 0:43:18 น. |
Counter : 1145 Pageviews. |
|
|
|