YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
ใส่ใจ...ดีจริงเหรอ

เหนื่อย...
ว่างๆจะลองนับดู ว่าใน Blog เบ๋อๆนี้
มีคำว่าเหนื่อยอยู่กี่ครั้ง มีคำว่าเบื่ออยู่กี่หน
มันแสดงถึงวุฒิภาวะทางอารมณ์ของคนเขียนได้เป็นอย่างดี

ยิ่งพอคิดถึงพรุ่งนี้แล้วยิ่งเหนื่อย
แม่หนูๆทั้งหลายจะเอาสติ๊กเกอร์บาร์บี้กะเจ้าหญิง
ครูไม่มีเวลาไปหาให้เลยลูก คือครู (กู) เหนื่อยจนจะบ้าแล้ว




วันนี้รู้สึกแย่ๆพิกล ...(ประโยคแบบนี้ หลังๆไม่ค่อยได้เขียน)
แต่ก็นั่นแหละ ก็มันจริงนี่ ปฏิเสธไม่ได้
เชื่อว่าทุกคนคงเคยสัมผัสความรู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหน
ถ้านานๆครั้งก็แล้วไป แต่ถ้าถี่ๆเข้า ก็คงจะไม่ดีนัก
บางครั้งที่เราไม่สามารถสื่อสิ่งที่เราคิดออกไปได้
หรือบางทีความคิดที่เรามั่นใจว่ามันดีแล้วนั้น
พอพูดออกไปแล้ว ทุกคนกลับส่ายหน้า
เวลาเหล่านี้ มันช่างบั่นทอนเสียจริงๆ

ความเครียดจากการทำงานหลายๆคน
มันเหมือนกับการเอาแรงกดดันของแต่ละคนมาสุมกันไว้
แล้วก็ระเบิดเข้าใส่หน้าคนทุกคนที่ไปใส่ใจกับมัน
ถ้าถอยออกมาอยู่ห่างๆก็เหมือนกับว่าเราไม่ใส่ใจ
ก็ต้องยอมรับกันไปว่าต่างจิตใจต่างใจ
ต่างความเชื่อต่างที่มา ต่างศรัทธาต่างความคิด

หนึบๆหนับๆ อยู่ในหัว อืดๆ เนือยๆ บอกไม่ถูก
ขี้เกียจเสียจนยอมเสียตังค์นั่งแท็กซี่กลับบ้าน
แต่ว่ามันก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรเลวร้ายนักหรอก
ก็ดีไปอย่าง ในบางสถานการณ์ที่น่าอึดอัด
มันกลับเป็นโอกาสดีที่เราจะได้เรียนรู้ตัวเอง
ก็พยายามบอกตัวเองอย่างนี้ทุกวัน

การเปิดอกพูดคุยกันนั้น เอาเข้าจริงก็ใช่ว่าจะได้ผลอะไรมากมาย
เพราะแต่ละคนเองนั่นแหละที่รับตัวเองไม่ได้
ถ้าจะพูดสิ่งที่อยู่ข้างในลึกๆออกมาจริงๆ
ก็เป็นปกติธรรมดา และนี่คือเหตุผลอธิบายว่า
ทำไมสังคมนี้ถึงเต็มไปด้วยหน้ากาก
คนเราขี้กลัวกันจนเกินไป และต่างไม่กล้าเปล่าเปลือยต่อหน้าผู้คน




มีภาพบางภาพของใครคนหนึ่งที่เราประทับใจ
ภาพดีๆที่มันสะท้อนจิตใจดีๆออกมา
ในสังคมเดี๋ยวนี้มันหาไม่ค่อยมี เจอทีก็อดจะรู้สึกดีไม่ได้

แต่ก็นะ ความเอาใจใส่ที่มีให้แก่กัน บางทีมันก็ไม่ดี
เพราะว่ามันจะทำให้เราอ่อนแอลง และเรียกร้องมากขึ้น
ที่แย่ที่สุดคือ สุดท้ายแล้ว มันกลายเป็นเรื่องเข้าใจผิดทุกที
ก็อย่างนี้แหละ แพ้ความเอาใจใส่เสียอยู่เรื่อย
ขอร้องนะ อย่าเข้ามาใกล้นักเลย
ยังไม่อยากคาดหวังอะไรลมๆ
ที่เป็นอยู่ตอนนี้ ก็สบายดีอยู่แล้ว




สุดท้าย...
โลกสวยน่ะ สวยที่เรามอง
ถ้าเรามีความสุข โลกก็มักจะสวยงาม
แต่วันไหนโลกดูโหดร้าย
เราก็มักจะพบว่า
หัวใจเรากำลังถูกกัดกร่อนด้วยอะไรบางอย่าง

...ก็สังเกตกันไป



Create Date : 02 พฤษภาคม 2551
Last Update : 2 พฤษภาคม 2551 23:01:07 น. 7 comments
Counter : 1171 Pageviews.

 
โลกก็เป็นอย่างที่เคยเป็นแหละครับ
ไม่ได้สวยงาม หรือโหดร้ายกว่าที่เคยเป็น
ที่เปลี่ยนน่ะ ตัวเรา ใจเรา เท่านั้นเอง
....
ขอให้มีความสุขกับโลกใบเดิม
โลกที่เราคุ้นเคย แต่มีใจที่สวยงามและแข็งแรงครับ





โดย: หนึ่งในชาวโลก วันที่: 2 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:27:20 น.  

 
จะว่าไป

คนเราก็ไม่อาจพูดเปิดอกทุกเรื่องได้จริงหรอก เเม้ว่าจะเปลือยกายล่อนจ้อนก็เถอะ
เเต่หากมีสิ่งใดอยากสื่อสาร คงดูเป็นการอึดอัดเกินไปหากเลือกที่จะเก็บไว้คนเดียว

เรื่องบางเรื่องไม่ต้องครุ่นคิด ไม่ต้องซับซ้อนมากก็ได้

อยากพูดก็พูด อยากเขียนก็เขียน ทำสิ่งที่อยากทำเถิด

การพูดกับการเขียนต่างกันอย่างหนึ่งตรงคนรับสาร
เขียนให้คนเดียวอ่านได้ เเต่ถ้าพูดต้องมีคนรับฟัง

ดูท่าคุณเสี้ยวจะชอบคิด ชอบเขียน เเต่ไม่ชอบพูด


ดูมันเหงาๆ ยังไงพิกลนะ..


โดย: เอี่ยว IP: 124.120.200.227 วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:1:01:00 น.  

 
อ่า เริ่มน่าเบื่อจริงด้วยนะ

อ่าเรื่องใส่ใจ ฟังดูไม่ใช่เรื่องของเรา

แต่เรากลับสงสัยว่าดีน่ะดีจริงเหรอ

หลายๆที่คนเราบอกว่ามันต้องอย่างนี้เพราะมันดี

แล้วพอถามว่าดียังไงเพราะมันทำให้เราอย่างนี้ๆ

ตกลงมันดีเพราะมันดีหรือมันดีเพราะเค้าว่ามันจะให้เราอย่างนี้ๆ

ถ้างั้นแล้วดีดีกับใคร ดีดียังไง แล้วดีมันดีจริงเหรอ

เพื่อนเคยบอกว่า ฝันอันดับสองของคนเราคือ การแก้ผ้าในที่สาธารณะ

แบบไปมหาลัยแล้วเอ๊ะ!ทำไมไม่ใส่กางเกงล่ะ แล้วก็ต้องดึงเสื้อลงมาปิดๆ

ขอให้ไม่เจอใครๆๆๆๆๆ

555เคยขำตัวเองมั้ยเราเป็นบ่อยล่ะ


โดย: ปุ๊กกู่ IP: 58.8.192.208 วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:53:08 น.  

 
สวัสดีครับครูเสี้ยว


ชื่อครูชื่อเสี้ยวก็จริง
แต่จริงๆพระจันทร์ก็เต็มดวงอยู่เสมอ

ที่เห็นว่าเป็นเสี้ยวก็แค่การหักเหของแสง
และเงาดำที่ทาบทับ

และถ้าถามผม
ผมไม่ชอบพระจันทร์เต็มดวงหรอกครับ
เพราะแสงจ้า
ถ่ายรูปยากมากครับ หุหุหุ




โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:44:18 น.  

 
บล๊อคเท่ห์จังค่ะ


โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:34:47 น.  

 



มาหวัดดีตอนบ่ายค่า

สบายดีน๊า



โดย: ก ร ะ ต่ า ย ต า ก ล ม วันที่: 3 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:58:05 น.  

 
ชอบประโยคนี้ค่ะ
“การเปิดอกพูดคุยกันนั้น เอาเข้าจริงก็ใช่ว่าจะได้ผลอะไรมากมาย
เพราะแต่ละคนเองนั่นแหละที่รับตัวเองไม่ได้
ถ้าจะพูดสิ่งที่อยู่ข้างในลึกๆออกมาจริงๆ
ก็เป็นปกติธรรมดา และนี่คือเหตุผลอธิบายว่า
ทำไมสังคมนี้ถึงเต็มไปด้วยหน้ากาก
คนเราขี้กลัวกันจนเกินไป และต่างไม่กล้าเปล่าเปลือยต่อหน้าผู้คน”
มันสะท้อนอะไรบางอย่างออกมาได้มากมาย
เราทุกคนต่างพยายามทำทุกอย่างเพื่อตัวเราเอง และก็คิดไปว่ามันดีที่สุด
ไม่แม้แต่จะยอมรับว่าความจริงว่ามันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิด
และก็มักรอคนอื่นใส่หน้ากากมาบอกแต่สิ่งที่ดีๆ

อืม...เราเองก็พยายามแล้วที่จะบอกความจริง
แต่ก็นะ เก็บไว้ดีกว่า

ปล. เรื่องหัวใจ ถ้าคิดอะไรดีก็ทำเถอะค่ะ อย่าไปคิดมาก
ไม่อยากได้อะไรก็บอกไป อยากให้มันเป็นยังไงก็บอกไป ผู้ชายไม่เก่งด้านการเดาความรู้สึกหรอกค่ะ

อากาศ


โดย: yonongi IP: 203.144.211.242 วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:41:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2551
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
2 พฤษภาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.