เสียงเพลงบนสะพานลอย ทั้งๆ ที่ไม่เคยเรียนเรื่องกามนิตวาสิฏฐี แต่ฉันรู้จักกลอนบทนี้ เพราะพ่อใส่ทำนองร้องให้ฟังเมื่อราวๆ สิบกว่าปีที่แล้ว (พยายามจะหาไฟล์เสียงมาประกอบ search ไปกลับเจอแต่เวอร์ชั่นสาวงามกวนหยี) เห่ เฮ เฮ ฮ้า... มาฟังผมว่าเรื่องหลังยังมี จะกล่าวสุนทรเป็นกลอนลิขิต เรื่องกามนิต กับวาสิฏฐี กามนิตยอดชาย จะไปค้าขายที่โกสัมพี โชคและบุญหนุนนำมาเจอสาวงามชื่อวาสิฏฐี นางกับมิตรสหายเดาะคลีถวายองค์พระลักษมี งามในรูประหงเสมือนดังองค์เทพไท้เทวี....... เนตรมาพบสบกันนวลนางไหวหวั่นในดวงฤดี ทำให้ใจสะทกลูกคลีพัดตกไปจากเวที กามนิตว่องไวกระโดดเข้ารับลูกไว้ทันที โยนไปให้นวลน้องประสานตามองสุดแสนเปรมปรีดิ์ ................. ทำไมอยู่ๆ ถึงนึกถึงเพลงนี้น่ะเหรอ ก็คงเพราะลุงคนนี้นั่นแหละ ที่เป็นคนเล่นมันขึ้นมา ทุกครั้งที่ลุงมานั่งตรงนี้ เสียงเพลงจากซอที่ฉันเรียกชื่อไม่ถูกก็จะดังไปทั่วสะพานลอย ฉันจะหยุดฟังทุกครั้ง แต่ลุงอาจจะไม่เคยรู้ เพราะลุงมองไม่เห็น ตาลุงบอด จะว่าไป การที่ลุงมองไม่เห็น มันก็อาจจะช่วยทำให้ลุงไม่ทุกข์จนเกินไปก็ได้ เพราะมันทำให้ลุงไม่ได้เห็นภาพความเพิกเฉยของผู้คนบนสะพานลอย ตอนเช้า ลุงนั่งตากแดดเล่นดนตรี แต่ก็ไม่เคยมีใครสนใจ เพราะต่างก็ต้องรีบไปทำงานให้ทันเวลา ตอนเย็นๆ ลุงนั่งตากยุงอยู่ที่เดิม แต่ก็ไม่มีใครอยากจะเพลงของลุงอีก เพราะต่างก็อยากรีบกลับบ้าน แต่สิ่งเหล่านี้ลุงไม่เคยสนใจ คงเพราะตาลุงมองไม่เห็น เสียงเพลงของลุงจึงร่าเริงอยู่เสมอ ลุงเล่น ร้อง ยิ้ม และส่ายหัวตามจังหวะ มันสนุกดีที่ได้ฟังเพลงของลุง และปวารณาตัวเป็นผู้ชมของลุงทุกครั้งที่มีโอกาส ถึงแม้ว่าจะต้องยืนทำตัวเล็กๆ แอบๆ เพื่อไม่ให้กีดขวางการสัญจรของผู้คน และในหลายๆ ครั้ง ต้องเผชิญกับสายตา ที่ส่งมาเป็นทำนองต่อว่า ว่า “อยู่ๆ หยุดเดินทำไมเนี่ย เกะกะ ขวางทาง” มันน่ากลัว ที่สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว แม้แต่เวลาจะควักเศษสตางค์ให้ลุงก็ยังไม่มี สังคมนั่นเอง ที่หล่อหลอมให้คนในสังคมกลายเป็นอย่างนี้ไปหมด คนส่วนน้อยอย่างฉัน ก็คงไม่มีสิทธิทักท้วงอะไรได้เลย แต่ในที่สุด ฉันก็เมินเฉยต่อสายตาเหล่านั้น เพราะในขณะที่บรรยากาศรอบข้างถูกผลักไปด้วยความเร่งรีบและเงินตรานั้น ในวงล้อมของเสียงจากสายซอของลุงนั้น ทุกอย่างดูผ่อนคลาย และหยุดนิ่ง แล้วฉันก็เผลอฮัมเพลงนี้ตามไปด้วยโดยไม่รู้ตัว .................. ต่างได้รักร่วมจิตจนกามนิตกลับอุชเชนี สุดที่จะวิโยคใต้ลานอโศกที่เคยสุขขี ต่างได้น้อมสาบานจะร่วมสมานชั่วฟ้าธาตรี จึงได้จากกันไปแต่สองดวงใจสุดแสนโศกี กามนิตโชคร้ายมาเจอโจรไพรชื่อองคุลี ฝ่ายเจ้าสาตาเคียรก็มาพากเพียรลวงวาสิฎฐี ว่าเจ้ากามนิตได้สิ้นชีวิตในพนาลี นางจึงเศร้าหนักหนาต้องวิวาห์เพื่อชนกชนนี กามนิตกลับมาได้เห็นแล้วพาให้ช้ำฤดี ต่างก็เสียผู้คนระทมทุกข์ทนด้วยทั้งสองศรี จนวาระสุดท้ายสิ้นชีพสลายจึงรู้เรื่องดี จึงได้อธิษฐานจะขอพบกันที่สุขาวดี   Create Date : 17 ธันวาคม 2551 10 comments Last Update : 17 ธันวาคม 2551 12:40:53 น. Counter : 1177 Pageviews. Share Tweet

เสียงเพลง ที่บรรเลงจากใจ ไม่ว่าใครเล่น มันคือ ดนตรีแห่งความไพเราะ ครูเสี้ยวแทนตัวที่บล็อกผมว่าหนู รู้สึกแปลกดีครับ 5555 โป๊ยเซียนที่โดนดร็อปสี ดูทึมๆดีครับ ผมชอบสีโทนนี้จังครับ เศร้าแต่งาม   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 17 ธันวาคม 2551 15:04:59 น.

สวัสดีวันพุธจ้ะคุณเสี้ยว ไม่เคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน อยากลองฟังดูมั่งจังเลยค่ะ เรื่องกามนิต-วาสิฎฐีเป็นวรรณคดีที่เราชอบมาก ถ้าหากคุณเสี้ยวชอบเรื่องที่อิงพุทธศาสนาหน่อย เราก็ขอแนะนำหนังสือเล่มนี้ค่ะ เราเองเพิ่งซื้อกามนิตฉบับดั้งเดิมที่เป็นภาษาเยอรมันมาไม่นานนี้ ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ แต่แน่ใจว่าสำนวนแปลภาษาไทยย่อมไพเราะกว่าแน่นอน มีความสุขมากๆนะคะ ป.ล. คุณเสี้ยวเขียนเรื่องได้ดีมากเลยค่ะ ชอบอ่าน ^^   โดย: discipula 17 ธันวาคม 2551 17:53:02 น.

แหม น้องเสี้ยวช่างหาอไรมาโดนใจพี่เช่นนี้ เป็นเรื่องที่พี่ชอบมากๆเลยนะ สมัยเรียนที่โรงเรียนมีจัดแสดงละครเรื่องนี้นะ ชอบมากๆ เป็นละครเวทีโรงเล็กที่ดูแล้วถูกใจมากมาย ขอบคุณนะที่มาช่วยรื้อฟื้นความจำให้พี่   โดย: t_karnya 17 ธันวาคม 2551 17:57:24 น.

ภาพประกอบสวยได้อารมณ์ดีจัง ...เข้ามาแอบโหว....ต.....ให้ครับ   โดย: อนันต์ครับ 17 ธันวาคม 2551 19:37:10 น.

โดย: katoy 17 ธันวาคม 2551 20:27:15 น.

ภาพประกอบได้อารมณ์มากเลยค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 18 ธันวาคม 2551 15:33:20 น.

หวัดดีครับครูเสี้ยว   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 19 ธันวาคม 2551 7:52:27 น.

สวัสดีวันหยุดครับ   โดย: อนันต์ครับ 20 ธันวาคม 2551 9:30:31 น.

สวัสดีครับครูเสี้ยว อิจฉาจังครับ ช่วงนี้มีคนไปเที่ยวน่าน แล้วส่งรูปมาฝากยั่วให้อิจฉาเล่นครับ 5555 พ่อลูกอ่อนไม่ได้ไปไหนเลยครับ 5555 วัดทางเหนือสวยมากครับ แต่ละจังหวัดก็มีรายละเอียดที่แตกต่างกันไป ไว้ขึ้นมาเที่ยวสิครับครูเสี้ยว   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 21 ธันวาคม 2551 7:42:18 น.

โห...ขึ้นมาช่วงเทศกาลหยุดยาวซะด้วย คงต้องเครียมจองที่พักแล้วนะครับ ไม่งั้นเต็มๆแน่ๆ ผมยังไม่รู้จะได้ไปไหนรึเปล่า เพราะปกติช่วงเทศกาลไม่เคยหยุดงานครับ หุหุหุ ไปเที่ยวหลังเขาเที่ยวเสร็จแล้วตลอดเลย 5555 แม่ฮ่องสอนเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจนะครับ ผมว่าน่าไปกว่าปายอีกครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 21 ธันวาคม 2551 8:24:22 น.