YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~

เกิดเรื่องจึงเรียนรู้

ฉันรู้แล้วว่าบางสิ่งบางอย่างเบื้องบนต้องการจะสอนอะไรฉัน

ความงี่เง่าที่ไม่ควรจะเกิดมันมาเกิดกับฉัน มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ
กับแค่การเช็คเวลาสอบ มันไม่น่าจะผิดพลาดได้
ทั้งเช็คใน internet เช็คในบอร์ด เช็คแล้วเช็คอีก
ฉันก็ไม่น่าจะมองเลข 8 พลาดเป็น 10 ได้
แต่มันก็เกิดขึ้นได้เหมือนกัน
ที่บางทีเราเซ็ทบางสิ่งบางอย่างไว้แล้ว การรับรู้มันจึงผิดเพี้ยนไป

เพราะฉันเข้าใจมาตลอดว่าวิชาสอบ 10 โมง
จะไปยืนดูกี่ที ฉันก็ไม่ได้รับรู้ถึงเลข 8 เลย
ก็เลยผ่าไปสอบเอาตอน 9.45 น. เลยต้องขาดสอบไปตามระเบียบ

อะไรก็ไม่รู้อีกแล้ว ที่ดลใจให้ฉันพูดความจริง ว่าฉันจำเวลาสอบคลาดเคลื่อน
ถ้าพูดว่าท้องเสีย รถชน หรืออะไรก็แล้วแต่ เรื่องมันคงจะไม่ยุ่งอย่างนี้
งานนี้ ฉันทั้งขำตัวเอง ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ สารพัดอารมณ์ปนกันไม่รู้เรื่องเลย

ตอนนี้เลยต้องยุ่งกับงานทะเบียบหัวฟู
ขึ้นลงตึก 3-4 ชั้นวันละหลายๆรอบ

ทำไมมันถึงมาเกิดกับฉันนะ ฉันไม่ใช่คนไร้ความรับผิดชอบแน่นอน
บางสิ่งนั่นแหละ บางสิ่งแน่ๆ
บทเรียนที่ฉันได้คราวนี้ มันไม่เกี่ยวกับการตรวจเช็คเวลาให้ดีหรอก
เพราะฉันเช็คแล้ว แต่เช็คเพี้ยนไป

มันทำให้ฉันแน่ใจมากขึ้นมาอีก 25.7 กระเบียดว่า
ชีวิตฉันแยกไม่ออกจากการแสดงหรอก
ก็แม้แต่เกิดเรื่องขึ้นมากหยกๆเมื่อวานตอนเช้า
แต่การแสดงตอนเย็นฉันก็ไม่ได้ผิดพลาดเลย
ฉันกลับรู้สึกเป็นอิสระเสียอีก อิสระที่จะได้เต้น
ได้โลดแล่นอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ได้เริงร่าอยู่ท่ามกลางเสียงเพลง
ชีวิตการแสดงของฉันที่เหมือนต้นไม้เหี่ยวๆ มันเหมือนได้ใส่ปุ๋ย
ฉันมีความสุขดี

แล้วไงอีก....
ฉันคงไม่ได้เรียนรู้น้ำใจของพี่ๆห้องทะเบียน และของอาจารย์ถ้าไม่เกิดเรื่อง
ฉันเรียนรู้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก ฉันมีเพื่อน ฉันมีอาจารย์ที่เป็นห่วงฉัน
มีพี่ๆห้องทะเบียนที่ใจดี และเข้าอกเข้าใจเสียเหลือเกิน
ฉันมีความสุขเหลือเกิน

แน่นอนการผิดพลาดเรื่องเวลานั่นมันสามารถเกิดได้กับทุกเรื่อง
แต่ทำไมมันถึงเลือกมาเกิดกับเรื่องการสอบภาษาอังกฤษ
ทำไมถึงไม่เลือกไปเกิดกับการนัดหมาย audition เพื่อการแสดงอะไรสักอย่าง

เพราะบางสิ่งเบื้องบนรู้ว่าฉันฝากชีวิตฉันไว้ตรงไหน
เป็นการสั่งสอนบทเรียนชีวิตฉันเพียงเบาะๆเท่านั้น
เหมือนการเจ็บป่วยที่ไม่ถึงชีวิต และสามารถรักษาหายได้
เพียงแต่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทุกข์ทรมานเท่านั้นเอง

ขอบคุณบางสิ่งนั้นที่สอนให้ฉันรู้จักความรัก
และสำนึกว่ามันมีอยู่รอบตัวเราจริงๆ
ขอบคุณที่ทำให้ฉันค้นพบตัวเอง และแน่ใจในสิ่งที่ฉันพบนั้น
มากขึ้นอีกนิด

ขอบคุณพระเจ้า.....




 

Create Date : 01 มีนาคม 2549
5 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2549 13:08:06 น.
Counter : 971 Pageviews.

 

 

โดย: Admin IP: 61.90.121.207 1 มีนาคม 2549 13:11:49 น.  

 

พี่ก็คดแบบน้องเหมือนกันจ้ะ บางทีเราอาจจะเขวไปบ้าง เมื่อเราหลงทางเหมือนจะมีมือคอยฉุดดึงให้เรากลับมา
ถ้าเรารู้จักขอบคุณพระเจ้า เราก็จะไม่หลงลืมตนนะพี่ว่า

 

โดย: อินทรีทองคำ 1 มีนาคม 2549 14:07:21 น.  

 

good for u na.....and good luck

 

โดย: KS IP: 203.218.216.149 6 มีนาคม 2549 23:03:56 น.  

 

อ่านแล้วนึกถึงเพื่อนสมัยเรียนปีสอง มันจำว้นสอบผิด จริงๆสอบวันที่ ๑ มีนา แต่มันลืมนึกไปว่าเดือนกุมภามี ๒๘ วัน มันนึกว่ามี ๓๐ วัน ทีนี้ วันที่ ๑ มีนา มันก็เลยไม่ได้มาสอบ จะขำมันก็ขำได้ไม่สุด วันนั้นเลยไปเป็นเพื่อนมันไปหาหมอ อ้อนวอนให้หมอออกใบรับรองแพทย์ว่า ป่วยให้ เลยโดนหมอเทศน์ไปชั่วโมงกว่า สุดท้ายมันก็ได้สอบใหม่นอกรอบ ไม่คิดว่า จะมีคนเบลอๆ เหมือนเพื่อนผมในโลกด้วย ป่านนี้ คุณเสียวคงได้สอบใหม่แล้วมั้งครับ

 

โดย: เพราะผมไม่มี Time Machine 26 มีนาคม 2549 3:55:12 น.  

 

เป็นบทเรียนจริงๆค่ะ
แต่ในที่สุดเราก็ผ่านมันมาได้นะ

 

โดย: quin toki 5 เมษายน 2549 16:53:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
1 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.