ข้อความที่ไม่ต่อกัน...และ "นิยาย" (แอม เสาวลักษณ์) ก็เพิ่งจะสำนึกว่า ชีวิตยังมีอะไรให้ทำอีกมากมาย เพิ่งจะเข้าใจว่านอกจากเรื่องของหัวใจแล้ว มันยังมีอะไรๆให้คิดอีกเยอะ แล้วก็เพิ่งจะรู้สึกว่าอ้วนไปแล้วนะ ถ้าเราจะปล่อยมันไปล่ะ ปล่อยมันไปกับสายลม อะไรจะเกิดก็เกิดไป ช่างมัน แล้วก็รู้ตัวมานานแล้วว่าสูญเสียความมั่นใจไปมากมาย แต่ก็ไม่เคยคิดจะทำอะไรให้ได้มันคืนมา ก็เรามันเด็กแนว ที่กำลังโตเป็นผู้ใหญ่แนว ต่อหน้าคนอื่นเราก็แสดงว่า เราให้ความเคารพตัวเองอยู่หรอก แต่จริงๆล่ะ เราเบื่อการโฆษณาตัวเอง และต้องทำตัวเองให้ดูดีตลอดเวลา การเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ มันน่าจะง่ายต่อการเรียนรู้และปฏิบัติตัวมากกว่านี้ คำถามโง่ๆหนึ่งคำถาม...คุณเคยขี้เกียจไหม แบบว่าไม่อยากจะลุกขึ้นมาทำอะไรที่ต้องทำเลย เข้าข่ายไม่มีอารมณ์ ไม่อยากจะทำ ปล่อย (แม่ง) ไปก่อน พักนี้ อาการเกิดขึ้นบ่อยๆ เสียจนเริ่มจะเสียงานเสียการ เกิดมีแรงบันดาลใจอยากจะทำโน่น ทำนี่ มากมายไปหมด แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงเลย เราไม่เข้าใจ ว่าทำไม “พวกเขา” ไม่เข้าใจ เราไม่เข้าใจการปิดกั้นจินตนาการ เราไม่เข้าใจการปิดกั้นทางความคิด เราไม่เข้าใจ “พวกเขา” ที่คิดไม่ตรงกับเรา หรือเป็นเราเองที่คิดผิดเพี้ยนไปเอง ใช่ “พวกเขา” พูดว่า Without creativity, we’re death. ใช่ เราเห็นด้วย และนั่นทำให้เราวนเวียนอยู่กับจินตนาการของตัวเอง เมื่อคืนไปกินข้าวกับเพื่อนมา ที่ I-Taste แล้วก็ไปกินเค้กต่อที่ Something Sweet ก็แค่อยากจะบอกว่ามีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆน่ะ ช่วงเวลานั้นมันไม่ต้องคิดอะไรเลย มันเหมือนเมากัญชา ประโยคที่แสดงว่า...เพื่อนเรายังรักเราเหมือนเดิม ก็น่าจะเป็น (เสียงในฟิล์ม)........เฮ้ย ทำไมมึงเพี้ยนได้ขนาดนี้วะ....... เฮ้อ...เราน่ะ เพื่อนน้อย แต่ก็รักมันหมดทุกคนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อนเรานะ But it’s so hard to live a good life. It’s harder to make myself qualified. So many things I have to do. And so many inspirations I’ve lost too. So what’s gonna drive me to do so. What would I want my life to be. I’m confused. And to live is more that just to love. The problem is that I can’t find the way either to live or to love. เคยไหม อยากจะช่างมันทุกอย่างเลย ไม่อยากจะสนอะไรอีกแล้ว ชีวิต จะตายวันนี้ หรือตายพรุ่งนี้ ยังไม่รู้เลย จะไปเอาเป็นจริงเป็นจังอะไร อยากจะทำตัวหลุดโลก หลุดความจริง เพี้ยนให้สุด ....บางอารมณ์ก็อยากเป็นบ้านะ บ้าไปเลย..... แต่ก็...สงสารแม่น่ะ คนเราน้อ เรื่องอะไรที่มันไม่ลงตัว มันก็คือไม่ลงตัว ในเมื่อธรรมชาติของมันคือความไม่ลงตัว บางสิ่งบางอย่างมันเกิดขึ้นในหัวใจ อะไรที่มันแย่ๆ .... It’s so disgusting of me. ไม่ เราไม่อยากจะยอมรับ ไม่อยากรับว่ามันคือ.... ความอิจฉา มันไม่ดีเลย มันแย่ที่สุด หลายครั้งรู้สึกกลับมาที่เดิม อุดอู้ไม่จบสิ้น แล้วก็กลับมาสู่คำถามเดิม ใครเลือก? แล้วอะไรคือชีวิตจริง.....ถามจริงเหอะ จะคิดมากไปไหมถ้าจะถามว่า แท้จริงแล้ว เราควรให้ความสำคัญกับส่วนไหนของชีวิตกันแน่ ความใฝ่ฝัน หรือสิ่งที่เป็นไปในชีวิต อะไรสำคัญกว่า แต่ถึงที่สุดแล้ว ก็เป็นการ “ถามไปงั้นๆ” นั่นแหละ คำตอบ มีให้กับตัวเองอยู่แล้ว ฉันเคยมีเพลงอยู่ในนี้นะ แต่วันนี้...เฮอะ วันนี้ วันนี้ ...ฉันเกลียดชีวิต... ฉันเกลียดทุนนิยม ฉันเกลียดธุรกิจ พวกมันไม่รู้จักคำว่าแบ่งปัน เชิญ "กก" งานศิลปะของพวกคุณ ไว้ในกะลาน้ำ "เงิน" ต่อไปเถอะ   Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2550 3 comments Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 21:28:48 น. Counter : 1178 Pageviews. Share Tweet

รู้ตัวบ้างไหม ว่ากำลัง ปล่อยตัว ปล่อยให้ตัวเอง ตกลงไปใน ช่องว่างที่ คุณเคยหล่นไปในนั้นเมื่อครั้งหนึ่ง กับการเสียเวลาที่กำลังสูญเปล่า ? ความมั่นใจ ที่เคยมี เราเรียกมันกลับมาได้ ไม่ใช่หรือ อย่างที่ เรา เคยทำ แล้วมันก็กำลังไปได้ด้วยดี ... แต่อยู่ดีๆ เราก็ ไม่รู้ทำไม คุณไม่ทำมันต่อไป ... เรากำลังจมไปใน ความฝัน ที่เราสร้างขึ้น เหมือนถูกมันกลืนกิน แทนที่จะให้มันหล่อเลี้ยงเรา ปล่อยให้ตัวเองดำดิ่งลงไป แล้วกำลัง ทำให้สิ่งที่ทำมา สูญค่า... เรื่องที่สอง บางเวลา ร่างกาย และหัวใจเรา ก็มีวันเหนื่อย และ อยากหยุดพักเหมือนกัน หมดนั่นแหละ เหนื่อยเพราะ เราเอามันไปวิ่งตามคนอื่นมากเกินไป จนลืม มองตัวเอง ลืมมองเห็นความสุขและสวยงามที่อยู่รอบๆตัวเรา เอาแต่ไปมองสิ่งที่ เห็นเงาลิบๆ อยู่ข้างหน้า เราเองก็ไม่รู้หรอกว่า ข้างหลังเป็นอย่างไร คนที่อยู่ข้างหน้ากำลัง ทำให้เราทำร้ายตัวเองอยู่... ลอง เอาหัวใจและตัวเอง กลับมาพักบ้างไหม? พัก ... หลับไหล สักช่วงเวลาหนึ่ง .. ทุกคน ก็อยากมีชีวิต ที่ดี เหมือนกันหมดนั่นแหละ เนอะ เราอาจจะเป็นไม่ได้อย่างนั้น แต่เราทำให้มันเป็นอย่างนั้นได้ ... ต้องใช้เวลา และ ความพยายามอย่างสูง ขอให้ คุณ ได้เจอกับ สิ่งที่ คุณอยาก เจอ อยากจะให้มันเป็น ละกัน ความรัก .... มันมาคู่กับ การดำเนินไป ของชีวิต เสมอ .... เราปฏิเสธ มันไม่ได้ แต่เราเลือก ได้ ว่า จะให้มันทำร้ายเรา หรือ เราทำให้มัน กลายเป็นความสุข ที่ เปลี่ยนโลกใบเดิม ของตัวเอง ให้กลับมางดงาม ลองศรัทธา ในความรัก บ้างสิ แล้ว ลองปล่อยให้ หัวใจ หลุดลอยไป ตามความรัก ดีๆ สักครั้ง ชีวิตจริง คือ .... สิ่งที่เราทำมัน เรียน ทำงาน สังคม แต่งกลอน บางครั้ง มันอาจจะไปไม่ได้เลย กับสิ่งที่เราคิดฝัน แต่เราสามารถ ทำให้มัน เดินไปด้วยกันได้ โดยการ จัดสรรค์ และ วางแผนการใช้ชิวิตให้ กับตัวเองให้ ได้ ฉันรู้หรอก นะ ว่าคุณทำได้ ... เพราะคุณเองก็เคยทำมาแล้ว ฉัน ศรัทธา ในความุมุ่งมั่น ในตัวคุณ ศรัทธา ในตัวคุณ ฉันเชื่อ ว่า วันหนึ่ง คุณ จะทำมันได้ และ สมารถ ทำให้ช่วงเลา ที่เลวร้าย นี้ผ่านไปให้ได้ ตอนนี้ ฉันได้แต่ ขอให้คุณ ลองหยุดพัก ... พักกาย พักใจ จากเรื่อง หนักๆ ที่ทำให้ คุณ เหนื่อยและ อ่อนล้าให้ได้ก่อน ขอ พระแม่มารีย์ อยู่เคียงข้างคุณ ขอให้ คุณได้พักผ่อนอย่างเต็มอิ่ม ในวันหยุดนี้ ขอให้คุณมี แต่ ความสุข ในวันหยุด สุดสัปดาห์   โดย: ซ่อนกายใต้แสงจันทร์ หลับนิรันดรใน นิทรา IP: 124.121.0.225 11 กุมภาพันธ์ 2550 0:41:23 น.

เขียนได้มันดีครับ ผมเคยนึกสงสัยอยู่พักหนึ่งว่า "ทำไมเราถึงต้องรับผิดชอบกับความรู้สึกของคนอื่นด้วย" แค่ทำตามความรู้สึกของตัวเองเท่านั้นไม่ได้หรือ? แค่นึกสงสัยแต่ไม่เคยหาคำตอบและไม่อยากรู้คำตอบเสียด้วยสิครับ   โดย: อุปกรณ์ประกอบฉาก IP: 125.27.119.247 12 กุมภาพันธ์ 2550 18:51:29 น.

โดย: Omiya 14 กุมภาพันธ์ 2550 18:14:06 น.