ภาพวาดซุนเซ็ก สมัยราชวงศ์ชิง
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ง่อ




พระเจ้าซุนเซ็ก (จีนตัวเต็ม: 孫策 จีนตัวย่อ: 孙策 พินอิน: Sūn Cè สำเนียงจีนกลาง ซุนฉี) ค.ศ. 175-ค.ศ. 200 เป็นแม่ทัพและขุนศึกในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และยุคสามก๊กของประเทศจีน

ซุนเซ็กเป็นบุตรชายคนโตจากทั้งหมดสี่คนของซุนเกี๋ยน ติดตามซุนเกี๋ยนออกรบตั้งแต่อายุ 15 ปี หลังซุนเกี๋ยนตาย จึงไปขออยู่ด้วยกับอ้วนสุด และ สามารถรวบรวมหัวเมืองต่าง ๆ มากมาย ซุนเซ็กกับจิวยี่เพื่อนสนิท ที่เป็นกุนซือ ยังสามารถแยกตัวออกมากลายเป็นก๊กที่สามได้ครองหัวเมืองกังตั๋ง

ซุนเซ็กเป็นนักรบที่มีจิตใจห้าวหาญ ไม่กลัวใคร นับถือและชอบคบหากับผู้มีความสามารถ มีอุปนิสัยใช้คนอย่างไม่สงสัย ถ้าสงสัยไม่ใช้ สามารถเอาชนะใจไทสูจู้ด้วยการสู้รบกันตัวต่อตัวเป็นเวลานาน

ซุนเซ็กมักไปไหนมาไหนด้วยตัวคนเดียว ไม่มีทหารติดตาม จึงถูกปองร้ายด้วยเกาทันฑ์อาบยาพิษ โดยหมอบอกว่าห้ามโกรธเป็นเวลาร้อยวัน แต่สุดท้ายซุนเซ็กก็ไม่สามารถระงับความโกรธได้ และเสียชีวิตในที่สุด ด้วยอายุเพียง 26 ปี

ภายหลังซุนกวนน้องชายคนรอง ได้ขึ้นปกครองแทนกลายเป็นผู้นำของง่อก๊ก ซึ่งก่อนเสียซุนเซ็กได้สั่งเสียซุนกวนว่า "การภายในให้ปรึกษาเตียวเจียว การภายนอกให้ปรึกษาจิวยี่"

ภรรยาของซุนเซ็กคือ นางไต้เกี้ยวธิดาของเกี้ยวกงผู้เฒ่าแห่งเมืองกังตั๋ง พี่สาวของนางเสียวเกี้ยว ซึ่งเป็นภรรยาของจิวยี่ หลังสิ้นพระชนม์พระเจ้าซุนกวนทรงสถาปนาตำแหน่งให้ซุนเซ็ก ผู้เป็นพระเชษฐาของพระองค์ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊กด้วย


ซุนเกี๋ยน

ซุนเซ็กมีความผูกพันกับซุนเกี๋ยนผู้พ่อมาก ได้ออกไปช่วยพ่อรบกับเล่าเปียวที่เกงจิ๋ว เมื่อซุนเกี๋ยนเสียชีวิตในการรบ ศพของซุนเกี๋ยนถูกเล่าเปียวยึดเอาไว้ ซุนเซ็กเมื่อทราบข่าวพ่อเสียชีวิต ก็ร้องไห้อย่างไม่อายใคร และประกาศว่าจะชิงศพพ่อกับคืนมา

เหล่าขุนพลจึงเสนอให้นำตัวหองจอ ทหารของเล่าเปียวที่จับตัวได้มาแลกกับศพของซุนเกี๋ยน การเจรจาแลกเปลี่ยนเป็นผลสำเร็จ เพราะเล่าเปียวก็ต้องการสงบศึกอยู่แล้ว ซุนเซ็กได้จัดพิธีศพของซุนเกี๋ยนอย่างสมเกียรติ และต่อมาจึงได้สืบสานเจตนารมณ์ของบิดา รวบรวมกังตั๋งเป็นผลสำเร็จ


จิวยี่

ขณะที่ซุนเกี๋ยนผู้เป็นบิดาไปช่วยจูฮีรบกับโจรโพกผ้าเหลือง ซุนเซ็กซึ่งขณะนั้นอายุประมาณ 10 ปี อาศัยอยู่กับครอบครัวอยู่ที่ฉิวฉุน ที่เมืองฉิวฉุน จิวยี่ซึ่งมีอายุไล่เลี่ยกันได้อาศัยอยู่บริเวณนั้น ได้ไปมาหาสู่กับซุนเซ็กเสมอ ทั้งสองจึงกลายเป็นเพื่อนรักกัน

ซุนเซ็กและจิวยี่เกิดปีเดียวกัน แต่อายุต่างกัน 2 เดือน โดยจิวยี่อ่อนอาวุโสกว่า จิวยี่จึงนับถือซุนเซ็กเป็นพี่ ส่วนซุนเซ็กก็เรียกจิวยี่ว่าน้อง

ต่อมา ซุนเซ็กต้องไปช่วยซุนเกี๋ยนรบเล่าเปียว จึงแยกห่างจากจิวยี่ไป เมื่อซุนเกี๋ยนเสียชีวิต ซุนเซ็กจึงไปอาศัยอยู่กับอ้วนสุด หลังจากนั้นจึงได้นำทัพแยกตัวออกมาไปสร้างดินแดนของตนเอง ในระหว่างยกทัพจึงได้พบกับจิวยี่อีกครั้ง จิวยี่ได้นำไพร่พลของตนรวมกับของซุนเซ็ก และร่วมมือกับซุนเซ็ก รวบรวมแคว้นกังตั๋งจนเป็นผลสำเร็จ

ทั้งซุนเซ็กและจิวยี่มีสถานะคู่เขยกันด้วย ภรรยาของซุนเซ็ก คือ ไต้เกี้ยวพี่สาวของเสียวเกี้ยว ซึ่งเป็นภรรยาของจิวยี่ พี่น้องเกี้ยวสองโฉมสคราญแห่งกังตั๋งคู่นี้ เป็นบุตรสาวของเกียวก๊กโล

ซุนเซ็กไว้ใจในฝีมือและความจงรักภักดีของจิวยี่ ก่อนที่ซุนเซ็กจะตายยังได้สั่งเสียกับซุนกวนว่า การภายในให้ปรึกษาเตียวเจียว การภายนอกให้ปรึกษาจิวยี่


ไทสูจู้

แต่เดิม ไทสูจู้รับราชการอยู่โตเกี๋ยม ณ เมืองชีจิ๋ว เป็นผู้ฝ่าวงล้อมของโจโฉไปขอความช่วยเหลือจากเล่าปี่ หลังจากโตเกี๋ยมแก่ตายก็ได้ไปอยู่กํบเล่าอิ้ว เมื่อซุนเซ็กเข้าตีเมืองของเล่าอิ้ว ไทสูจู้จึงอาสาไปรบต้านซุนเซ็ก ซุนเซ็กและไทสูจู้รบกันไม่รู้แพ้รู้ชนะกัน ซุนเซ็กรู้สึกชื่นชมในฝีมือของไทสูจู้คิดอยากได้ตัวมาใช้

ต่อมาซุนเซ็กตีเล่าอิ้วแตกพ่าย ไทสูจู้รวบรวมกำลังขึ้นมาใหม่แล้วนำทัพรบกับซุนเซ็ก แต่ถูกอุบายของจิวยี่ทำให้ถูกจับตัวได้ ซุนเซ็กได้พูดจาหว่านล้อมจนไทสูจู้ยอมสวามิภักดิ์ด้วยใจจริง

จากนั้น ไทสูจู้จึงขอไปรวบรวมกำลังพลอีกส่วนมาให้ซุนเซ็ก แล้วจะนำกลับมาตอนเที่ยงวันของวันถัดไป ซุนเซ็กไว้ใจไทสูจู้จึงอนุญาต แม้คนอื่นคัดค้านเพราะไทสูจู้อาจหนีไปตั้งกองกำลังต่อต้านซุนเซ็กใหม่ แต่ไทสูจู้ก็กลับมาตามสัญญาในเวลาเที่ยงวันตรง

ไทสูจู้ได้รับความไว้วางใจจากเจ้านาย จึงรับใช้ตระกูลซุนด้วยความซื่อสัตย์ จนกระทั่งเสียชีวิตในการรบกับเตียวเลี้ยว ในสมัยที่ซุนกวนครองกังตั๋ง


ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


โสรวารสิริสวัสดิ์ โสมนัสสวัสดิ์สิริค่ะ