จูฮองบู๊ เป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์หมิง เกิดเมื่อปี พ.ศ.๑๘๗๑ ในสกุลสามัญชน ในเมืองเหาโจว (ปัจจุบันอยู่ในมณฑลอันฮุย) เดิมแซ่จู ชื่อหยวนจัง เมื่ออายุ ๑๗ ปี ได้ไปขอบรรพชาเป็นสามเณร ในวัดหวังเจี้ยง ใกล้บ้านเกิดของตน

ในนั้น ราชวงศ์ชาวมองโกล ที่ปกครองประเทศจีนในนามราชวงศ์หงวน (หยวน) กำลังตกต่ำ มีชาวจีนตั้งตัวเป็นขบถมากมาย เมื่ออายุได้ ๑๔ ปี หยวนจัว ได้ลาสิกขาแล้วไปสมัครเป็นทหารในกองทัพของขุนศึกชื่อ กวอจื่อซิง ซึ่งตั้งฐานทัพอยู่ที่เมืองเหาโจวนั้นเอง

เมื่อเขาคุมทหารไปรบครั้งใด ก็ไม่เคยแพ้กลับมาเลย จึงเป็นที่รักใคร่โปรดปรานของกวอจื่อซิงมาก ถึงกับยกบุตรีบุญธรรมให้เป็นภรรยา

เมื่อกวอจื่อซิง สิ้นชีพแล้ว หยวนจังก็ได้ตั้งตนเเป็นขุนศึกบ้าง ที่เมืองฉูโจว (ปัจจุบันเป็นอำเภอฉวนเจียว และไหลอัน ในมณฑลอันฮุย) แล้วเริ่มแผ่อำนาจออกไปตีได้จังหวัดต่าง ๆ เช่น ไท่ผิง (ปัจจุบันเป็นอำเภอในมณฑลอันฮุย) หนิงกว่อ (ปัจจุบันเป็นอำเภอในมณฑลอันฮุย) และจี้ชิ่ง (ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเจียงซ)

หยวนจึงสถาปนาตนเองเป็น หวู่กว๋อกุง และหวูหวางตามลำดับ

ต่อมา หยวนจึง มีบัญชาให้แม่ทัพยกพลสองแสนห้าหมื่นคน ขึ้นไปตีกรุงยันจิง (ปักกิ่ง) สามารถไล่พวกมองโกลออกจากประเทศจีนเป็นผลสำเร็จ

เมื่อปี พ.ศ.๑๙๑๑ หยวนจังได้สถาปนาราชวงศ์ใหม่ขึ้นคือ ราชวงศ์หมิง ตั้งราชธานีที่เมืองยิ่งเทียน (นานกิง) มีนามรัชกาลว่า หุงหวู่ (ฮองบู๊) พระองค์สวรรคตเมื่อปี พ.ศ.๑๙๔๑

เมื่อสวรรคตแล้วได้รับการถวายพระนามว่า ไท่จู่


ขอขอบคุณ

สารานุกรม สำหรับเยาวชน เล่มที่ ๙


สิริสวัสดิ์อาทิตยวาร สิริมานปรีดิ์ปราโมทย์นะคะ