ยุคปลายของแคว้นสือเจ้า บ้านเมืองยุ่งเหยิง ผูหงจึงเปลี่ยนมาใช้แซ่ฝู(苻)เมื่อฝูหงสิ้นชีพไป ฝูเจียน (苻坚) ที่เป็นบุตรชายนำทัพบุกยึดนครฉางอันคืนจากจิ้นตะวันออก* และสถาปนาแคว้นเฉียนฉินในปี 351

*เดิมฉางอันเป็นเมืองหลวงของแคว้นเฉิงฮั่น ตั้งแต่ปี 304 จนถึงปี 347 แม่ทัพหวนเวินจากจิ้นตะวันออกยกทัพขึ้นเหนือ ล้มล้างเฉิงฮั่น ยึดเอาดินแดนเสฉวนไป

ในบรรดาแคว้นเอี้ยน (燕) ทั้งห้านั้น ในสี่แคว้นมีเชื้อสายจากชนเผ่าเซียนเปยตระกูลมู่หรง (慕容) ส่วนแคว้นเป่ยเอี้ยนนั้น เป็นแคว้นเอี้ยนเพียงหนึ่งเดียวที่ก่อตั้งขึ้นโดยชาวเกาหลีและชาวฮั่น แต่ก็มีที่มาจากแคว้นเอี้ยนของตระกูลมู่หรงเช่นเดียวกัน

หลังจากตระกูลมู่หรงล้มล้างแคว้นหรั่นวุ่ย (冉魏) เมื่อปี ค.ศ. 352 แล้วก็สถาปนาแคว้นเอี้ยนหรือที่นักประวัติศาสตร์จีนเรียกว่า เฉียนเอี้ยน (前燕) ครอบครองดินแดนทางภาคอีสานของจีนไว้ได้เกือบทั้งหมด

ต่อมาถูกโค่นล้มโดยแคว้นเฉียนฉิน ในปี ค.ศ. 370 จากนั้น แคว้นเฉียนฉินก็กวาดล้างแคว้นเฉียนเหลียง (前凉) รวมดินแดนทางตอนเหนือของจีนเป็นหนึ่งเดียว

* ชนเผ่าเซียนเปย (鲜卑) เดิมมีถิ่นฐานอยู่ในแถบลุ่มแม่น้ำเหลียว (มณฑลเหลียวหนิงทางภาคอีสานของจีน) ดำรงชีพด้วยการทำปศุสัตว์เร่ร่อน อาศัยอยู่ (มีเชื้อสายของชาวมองโกลและแมนจู) ภายหลังถูกชนเผ่าซงหนูรุกราน ทำให้ต้องอพยพเข้ามายังภาคกลาง

โดยแบ่งออกเป็น 2 สายใหญ่ๆ สายหนึ่งมาจากเขตต้าซิ่งอันหลิ่ง (ทางตอนเหนือของมองโกเลียในปัจจุบัน ติดกับมณฑลเฮยหลงเจียง) เรียกว่าถั้วป๋าเซียนเปย (拓拔) หรือเซียนเปยเหนือ อีกสายหนึ่งเรียกว่าเซียนเปยตะวันออก มาจากเขตตงหู

เมื่อตงหูพ่ายแพ้แก่ชนเผ่าซงหนู ก็อพยพเข้ามายังดินแดนภาคกลาง ต่อมาหันมาใช้แซ่ตามอย่างชาวฮั่น อาทิ ตระกูลมู่หรง (慕容) ตระกูลต้วน(段) และตระกูลอี่ว์เหวิน (宇文) ล้วนมาจากเซียนเปยตะวันออก

แคว้นเฉียนฉินนั้น หลังจากรวมภาคเหนือได้แล้ว ยังยกกำลังบุกลงใต้ เข้าต่อกรกับราชวงศ์จิ้นตะวันออก หวังรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งเดียวด้วยความฮึกเหิม แต่แล้วในปี 383 ต้องพ่ายแพ้แก่จิ้นตะวันออกในการศึกที่เฝยสุ่ย (肥水之战)

เป็นเหตุให้กลุ่มชนเผ่าอื่นๆ พากันลุกฮือขึ้นก่อความไม่สงบ แผ่นดินภาคเหนือแตกแยกเป็นเสี่ยงอีกครั้ง






ยุคหลัง - แดนมิคสัญญี

ปี 384 เหยาฉาง (姚苌) หัวหน้าชนเผ่าเชียง (羌) สังหารฝูเจียน ล้มล้างเฉียนฉิน สถาปนาแคว้นโฮ่วฉิน (后秦) ต่อมาปี 417 ถูกจิ้นตะวันออกกวาดล้างไป

แคว้นซีฉิน (西秦) สถาปนาในปี 385 โดยชนเผ่าเซียนเปย (鲜卑)บริเวณเมืองหลันโจวมณฑลกันซู่ในปัจจุบัน ถึงปี 431 ถูกแคว้นเซี่ย (夏)ทำลายล้างไป

แคว้นโฮ่วเหลียง (后凉) สถาปนาในปี 386 โดยหลี่ว์กวง(吕光 )ชนเผ่าตี (氐) นายทัพใหญ่แห่งแคว้นเฉียนฉิน ซึ่งถูกส่งมาอารักขาดินแดนตะวันตก (แถบมนฑลกันซู่) ถูกกวาดล้างโดยโฮ่วฉินในปี 403

ฟากฝั่งตะวันตกของโฮ่วเหลียง คือแคว้นซีเหลียง (西凉)สถาปนาในปี 400 โดยหลี่ซง (李嵩) ต่อมาถูกเป่ยเหลียง (北凉) ล้มล้างในปี 420 ปีกตะวันออกที่เป็นแคว้นหนันเหลียง (南凉) ก่อตั้งโดยชนเผ่าเซียนเปยในปี 397 (แถบชิงไห่ในปัจจุบัน) ล้มล้างโดยแคว้นซีฉินในปี 414

ส่วนเป่ยเหลียงนั้น สถาปนาในปี 397 โดยชนเผ่าซงหนู ปี 439 ถุกกวาดล้างโดยวุ่ยเหนือ (北魏) (ภายหลังเป็นราชวงศ์วุ่ยเหนือตั้งประจันกับราชวงศ์ใต้ต่อมาอีกร่วม 200 ปี)



ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์


สิริสวัสดิ์ศุกรวารค่ะ