บนเส้นทางสายพระนิพพาน 69 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 69 69/01 ชีวิตเอย..เอาอะไร..ไปได้บ้าง จะเอ่ยอ้าง..ความดี..มีบ้างไหม หรือเจอหน้า..ท่านยม..ระทมใจ ที่ทำไป..ล้วนชั่ว..ที่ตัวทำ 69/02 ทำแต่ดี..แต่งาม..ล้วนความรัก ยึดแต่หลัก..เมตตา..ความสงสาร มีแต่บุญ..ส่งให้..ไม่เป็นพาล เอาสันดาน..ดีดี..ไว้ที่ตน 69/03 ไม่ล่อหลอก..กลอกกลิ้ง..สร้างสิ่งลวง มีผลพวง..เป็นพรืด..มืดสนิท ยืนอยู่บน..วุ่นวาย..กายชีวิต มีความคิด..ล้วนชั่ว..มั่วจนเพลิน 69/04 มีโรคา..มาประกบ..ก็จบสิ้น แม้ทั้งดิ้น..ทั้งรน..จนสุดฤทธิ์ แต่กรรมเก่า..เข้าขวาง..หนทางปิด ก็หมดสิทธิ์..อยู่ต่อ..ผู้ก่อเวร 69/05 บ้างเจ็บป่วย..ทรมาน..นานหลายปี เรื่องจะดี..เสียใจ..หนักไปหน้า เขามาเกาะ..หวังใจ..ให้ภาวนา เสือกแช่งด่า..โกรธหลง..ไม่ปลงใจ 69/06 ผู้ที่จบ..พบทาง..วางหน้าที่ นั่งอยู่นี่..เตรียมวาง..อย่านั่งเฉย ถูกเหยียบย่ำ..ทำใจ..ไว้ให้เคย พอลงเอ..จบหน้าที่..มีทางตน 69/07 จงเลือกเอา..ทางเรา..อย่าเมามัว เมื่อใจชัวร์..สิ่งกระทบ..พบไม่หวั่น มีทางเดิน..สู่ห้วง..สรวงสวรรค์ ที่คิดฝัน..ไกลกว่า..หาทางไป 69/08 จงอย่าพูด..เหมือนตูดขี้..ไม่ดีเน้อ พูดเพ้อเจ้อ..ทำผิด..จิตผู้อื่น โกรธโกรธา..พาลำบาก..ยากจะคืน นั่งเดินยืน..มีสติ..มิเป็นภัย 69/09 ยามสิ้นแสง..สุริยา..จันทราส่อง จันทร์ไม่ผ่อง..ยังมีดาว..พราวเต็มฟ้า รุ่งอรุณ..สูรย์สาดส่อง..ต้องอีกครา หมู่ดารา..พลันหลบลี้..หนีตะวัน 69/10 อันอำนาจ..วาสนา..มีขึ้นลง ไม่มั่นคง..แล้วแต่ทุน..บุญกรรมส่ง ดุจแสงสูรย์..สิ้นแสงจ้า..นั่นขาลง ที่มั่นคง..คือความตาย..ได้แน่นอน 69/12 จากมืดมิด..รอวันพรุ่ง..รุ่งอรุณ ผู้มีบุญ..ตื่นลืมตา..ขึ้นมาใหม่ ผู้หมดบุญ..คือหมดลม..ล้มทอดกาย เกิดเพื่อตาย..มรณา..ไม่ช้าเร็ว 69/13 เอ็กซเพรส..แปลว่า..ออกช้าหน่อย คงเป็นบ่อย..ปลอดภัย..พอไปถึง ไม่ต้องรีบ..กันเอง..เกรงด่าอึง กินเต้าทึง..อาบน้ำท่า..มานั่งคอย 69/14 นั่งเหงื่อไหล..ไคลย้อย..คอยรถออก บ่อยากบอก..เลยพ่อคุณ..บุญแท้แท้ อีกแดดส่อง..มาต้องกาย..สบายแฮ กรรมลืมแบ..หนอรถด่วน..ขบวนยาว 69/15 กายของเรา..ที่ไหนเล่า..ไอ้เฒ่าเอย แดดชมเชย..แค่ผิวกาย..พอคลายเหงา มีน้ำชุ่ม..เหงื่อโชก..ของโลกเรา อย่าได้เหมา..ว่าของกู..รู้ไว้เลย 69/16 มีผู้คน..รอบข้าง..นั่งยืนเดิน มากเหลือเกิน..ผู้ต้อง..ขึ้นล่องอยู่ พอรถจอด..แย่งขึ้นลง..งงเลยกู ได้นั่งดู..ผู้มีกรรม..ดำเนินการ 69/17 ธรรมดา..คือที่สุด..มนุษย์สัตว์ ปฏิบัติ..เพื่อจะพ้น..หนทางทุกข์ เมื่อเราเกิด..มามีกาย..ไม่ใช่สุข ถึงสนุก..แค่ชั่วคราว..อ้าวทุกข์ใหม่ 69/18 มากมายตึก..เรียงเป็นตับ..กับเมืองกรุง มากมายยุง..ความยุ่งเหยิง..เหมือนเพลิงเผา แข่งดีเด่น..แข่งกันหา..พากันเมา ดีไม่เอา..มุ่งน้ำเงิน..เมินน้ำใจ 69/19 ที่เราทุกข์..เพราะใจ..ไม่พอเพียง คอยเรียบเรียง..ความฝัน..แล้วฟันฝ่า แม้ทุกข์ยาก..แต่อยากได้..ไล่หามา หมดเวลา..นอนทอดกาย..ไม่ได้เลย 69/20 ถ้าพอใจ..แค่ได้มา..ก็พาสุข อยู่สนุก..ได้สบาย..ไร้ยศถา ไม่ต้องดิ้น..ให้หนี้สน..ท่วมไร่นา นอนลืมตา..หลับไม่ลง..ปลงไม่เป็น 69/21 ผักผลไม้..ไร่นา..ยาทั้งนั้น ปุ๋ยต้องหมั่น..ใส่มา..ทั้งหน้าหลัง ตัวก็แก่..ผุกร่อน..อ่อนกำลัง รอกายพัง..ปล่อยหมุน..รุ่นต่อไป 69/22 เงินแท้แท้..แค่กระดาษ..วาดสูงค่า เงินนำหน้า..ก็กระทำ..ให้ธรรมถอย ไม่รู้ค่า..ก็เหมือนไก่..เขี่ยได้พลอย อดทนคอย..สวยล้ำค่า..ถ้าเจียระไน 69/23 เอาปัญญา..มาฝึกฝน..ให้ตนดี ดุจเรามี..เครื่องเจีย..ไม่เสียของ ค่อยค่อยเจีย..ค่อยค่อยเฮ็ด..อันเพชรทอง ทุกมุมมอง..อยู่ที่เรา..ทำเอาเอง 69/24 เพชรของเรา..เราคนเจีย..ไม่เสียของ อย่าไปมอง..เพชรคนอื่น..ตื่นเพชรเขา ไปหลงมอง..จิตอ่อนเพลีย..เสียเพชรเรา เป็นแค่เงา..ไม่สาดแสง..แทงประกาย 69/25 ชีวิตเอย..ล่วงเลย..จนใกล้จบ เคยประสบ..บ้างไหม..ใจแสนสุข หรือเคยแต่..ตอกย้ำ..คำว่าทุกข์ ที่แอบซุก..ทั่วไป..ที่ใจตน 69/26 ชีวิตนี้..แสนมีค่า..ถ้าก่อดี อยู่ร้อยปี..ก็ไร้ค่า..ถ้าจิตชั่ว เรียกเกิดมา..ไม่เข็ดราบ..ก่อบาปตัว ให้มันชัวร์..ตัดกาย..ตายสุดดี 69/27 เราเกิดมา..ทั้งที..เกาะดีไว้ ไม่ต้องใช้..เกาะนิ่ง..ยิ่งไม่อวด หมั่นสะสม..ความดี..ที่ยิ่งยวด จิตพุ่งพรวด..ทิ้งเลย..เฉยลูกเดียว 69/28 อันบุญทาน..ทำแล้วไป..อย่าไปเกาะ จะให้เหมาะ..ทำทุกวัน..ให้มันชิน ทำเป็นวัตร..ปฏิบัติ..อยู่ในศีล แม้การกิน..พิจารณา..ว่าเพียงใด 69/29 กินแค่พอ..กายยัง..ประทังตน ได้สวดมนต์..ฝึกจิต..รู้ผิดถูก มีเมตตา..บริวาร..ทั้งหลานลูก พาเขาปลูก..ต้นดี..มีในตน 69/30 สุริยัน..จันทรา..ดาราราย ยังสาดแสง..เปล่งประกาย..ไปทั่วหล้า ที่ห่างหาย..ไปบ้าง..บางเวลา เมฆเมฆา..บดบัง..ชั่วครั้งคราว 69/31 เราไม่รู้..ว่าจะตาย..เมื่อไรกัน อาจโดยพลัน..ล้มตึง..ลงทอดร่าง ผ่านเดือนปี..ตายเด่น..ชัดเจนจัง กายจะพัง..อยู่ได้ไง..ไปแน่นอน 69/32 กายเรานี้..มีไหม..ที่ไม่แก่ เห็นมีแต่..ด่วนตาย..แต่วัยหนุ่ม อุบัติเหตุ..เจ็บไข้..โรคร้ายรุม ต้องประชุม..เพลิงเผา..แต่เยาว์วัย 69/33 ช่วงชีวิต..ที่เหลือ..ก็เพื่อหนี ก่อนเป็นผี..รอเผา..เข้าให้ถึง ปฏิบัติ..ฝึกหัดเอง..ก่อนเท่งทึง อย่านี้จึง..รอดพ้น..หล่นอบาย 69/34 ปฏิบัติ..บูชา..พระจอมไตร ฝึกทำใจ..ให้สงบ..พบปัญหา จิตแน่วแน่..แก้ไข..ใช้ปัญญา ทุกข์อุรา..ผ่านมา..แล้วผ่านไป 69/35 จิตของเรา..ส่งออก..บอกเลยยุ่ง จิตหมายมุ่ง..ปรุงแต่ง..เพื่อแข่งขัน หวังชนะ..ไม่ละลด..เพิ่มกดดัน จะสุขกัน..อย่างไรเล่า..น่าเศร้าใจ 69/36 อยู่คนเดียว..ยังทะเลาะ..เสาะหาเหตุ อยู่ในเขต..กฏแห่งกรรม..นำส่งผล ไม่ฝึกตัว..ร้อนรุ่ม..กลุ้มกมล ผู้ฝึกตย..อดทนได้..สบายเลย 69/37 สงบกาย..สงบใจ..จะได้ดี นำชีวี..เข้าสู่ทาง..เป็นกุศล ปฏิบัติได้..คลายทุกข์..สุขใจตน ทางหลุดพ้น..อยู่ที่นี่..ที่ฝึกใจ 69/38 บุญปฏิบัติ..ขัดเกลาใจ..ไม่ใช้เงิน อย่าเคร่งเกิน..แค่พอให้..สบายจิต หรือให้ธรรม..เป็นทาน..แก่มวลมิตร ก็มีสิทธิ์..ได้บุญ..คุณทั้งหลาย 69/39 อยู่ที่บ้าน..ก็บวชใจ..ไม่ไปวัด เดี๋ยวโดนซัด..เอาสติ..สิเตรียมไว้ มีสิ่งใด..มากระทบ..จบยังไง คอยวัดใจ..ขาดหรือเกิน..ที่เดินมา 69/40 ยังขาดขาด..เกินเกิน..ทางเดินเรา ก็จงเอา..ปัญญา..มาแก้ไข มาพินิจ..พิเคราะห์..เพราะเหตุใด ก็แก้ไข..ให้มันดี..อยู่ที่ตน 69/41 ค่อยค่อยแต่ง..ค่อยค่อยปั้น..เป็นขั้นตอน มีกระชอน..คือปัญญา..มากลั่นกรอง ดุจปั้นหม้อ..ขึ้นรูปนิด..ก็พิศมอง คอยประคอง..แต่งตบ..ลบตำหนิ 69/42 เอาสติ..มาคอยดับ..ระงับโกรธ ที่ชอบโดด..ออกมา..เวลาเผลอ มันเป็นภาพ..ติดลบ..ใครพบเจอ ยิ้มเถิดเธอ..มีเสน่ห์..เก๋ชวนมอง 69/43 ขาดสติ..มิน่าดู..ผู้มีธรรม อาจก่อกรรม..เกินแก้..แพ้อารมณ์ เมื่อสติ..กลับมา..พาขื่นขม ที่เหมาะสม..สติตั้ง..คอยชั่งใจ 69/44 ร่มหูกวาง..นั่งสบาย..พระพายเย็น ถือว่าเป็น..สัปปายะ..นะขอรับ ถ้านั่งเอน..เย็นอุรา..ก็น่าหลับ คิดเสร็จสรรพ..นั่งหลับตา..พาสบาย 69/45 เอาจิตดี..ที่มีอยู่..สู้วิบาก ความทุกข์ยาก..ที่กระหน่ำ..นั่นกรรมเก่า กรรมทั้งสิ้น..ต่างก็ชี้..มาที่เรา น้อมรับเอา..เถิดสู..ผู้ก่อเวร 69/46 ตถาคต..รู้แจ้ง..แทงตลอดว่า เมื่อเกิดมา..แก่เจ็บตาย..ได้เศร้าโศก มีเสียใจ..ร่ำรำพัน..กันบนโลก น้ำตาโชก..คับแค้นจริง..สิ่งทุกข์ใจ 69/47 จงทำบุญ..ให้ทาน..เป็นงานหลัก เพื่อจะปัก..แนวทาง..วางรากฐาน หวังข้ามฝั่ง..วังวนใหญ่..ไปนิพพาน เบื่อรำคาญ..การเป็นคน..อยากพ้นไป 69/48 มีแต่จิต..มุ่งมั่น..ไม่หวั่นไหว ด้วยจิตใส..ใจสงบ..มุ่งจบกิจ เบื่อการเกิด..มามีกาย..ใช้ชีวิต มากมายพิษ..นายกรรม..ไล่ถามทวง 69/49 ฉันเกิดมา..เพื่อตาย..ใช้กรรมเก่า ตามเขย่า..เข็ดขยาด..แล้วชาติภพ ขอการตาย..ชาติสุดท้าย..ฉันขอจบ ไม่อยากรบ..กับกายหยาบ..ขอสาปเลย 69/50 มีแต่ข่าว..หดหู่..ผู้ก่อกรรม เข้าหาธรรม..ดีกว่า..หาทางออก อยู่กับความ..มืดดำ..กรรมยิ่งพอก อยากหลุดลอก..จากกรรม..หาธรรมเลย 69/51 เอาเมตตา..มาใส่ใจ..ให้เต็มรัก เรื่องยากนัก..จักง่ายดาย..เกินใครคิด ไร้เมตตา..อบายเปิด..สวรรค์ปิด เลือกใช้สิทธิ์..เอาสู..ผู้เป็นคน 69/52 คำว่าทาน..การให้..มากมายนัก คนทึกทัก..ว่าเงิน..โง่เกินเหตุ ทำฟูมฟาย..น้ำตา..พาสังเวช น่าสมเพท..จริงจริง..ท่านหญิงชาย 69/53 มหาทาน..ที่ยิ่งใหญ่..อภัยทาน ไม่ต้องการ..จองเวร..เป็นภาระ เอาเมตตา..แผ่ไป..ใจอิสระ ใครพบปะ..ก็ยิ้มย่อง..ผ่องหน้าตา 69/54 จงกล่าวโทษ..โจษตัว..หาชั่วตน หาไปจน..ความชั่ว..ในตัวหาย ก็เหลือแต่..ความดี..ประดับกาย จึงไม่อาย..ไม่เสียที..ที่เป็นคน 69/55 จงหาชั่ว..ในตัวเรา..เอาไปทิ้ง อย่าให้สิง..ในใจเรา..ความเน่าเหม็น จงเช็ดถู..ข้างใน..ให้ใสเย็น ถึงจะเห็น..ความดี..ที่ในตน 69/56 จะคืนนี้..คืนนั้น..หรือคืนไหน จะเดือนหงาย..เดือนคว่ำ..ฟ้าดำมืด คงจะไร้..ความหมาย..ถ้าใจจืด ยังหอบหืด..โกรธา..อิจฉากัน 69/57 เอาหัวใจ..อันงดงาม..นำออกมา มีเมตตา..เพื่อนมนุษย์..ฉุดออกเหว พาตัวเรา..ถอยห่าง..จากความเลว ไกลหุบเหว..ความชั่ว..พาตัวต่ำ 69/58 เคยชั่วช้า..มาอย่างไร..ตัดให้หมด เมื่อปรากฏ..ปัญญา..ตาสว่าง อวิชชา..บังตา..ไม่เห็นทาง พอบาปจาง..บุญส่ง..ทางโล่งเตียน 69/59 ต่อแต่นี้..คงไม่มี..ใจมืดมน มีแต่ทน..ผจญกรรม..เคยทำก่อน มีปัญญา..คิดได้..ใช่แน่นอน จะตัดตอน..จิตตน..พ้นอบาย 69/60 พ้นอบาย..ปฏิบัติ..ตัดทางตรง ปิดทางลง..มาเกิดใหม่..ขอไกลผ่าน ขอปฏิบัติ..ขัดข้างบน..จนนิพพาน จะช้านาน..อย่างไร..ไม่ว่ากัน
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |