บนเส้นทางสายพระนิพพาน 30

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 30

30/01

นึกถึงเทวตา..นุสสติ..กรรมฐาน

เพื่อสืบสาน..พระนิพพาน..กาลเบื้องหน้า

หรือนึกถึง..จตุคาม..ตามศรัทธา

บุญทำมา..ย่อมเกิดผล..ที่ตนทำ

30/02

เมื่อผู้คน..ยึดมั่นดี..มีศรัทธา

ไม่ควรมา..เทียวกวนน้ำ..ทำให้ขุ่น

ไม่นับถือ..อย่าคิดชั่ว..ส่วนตัวคุณ

จะเป็นบุญ..หรือบาป..ทราบกันเอง

30/03

เพื่อฉลอง..จิตศรัทธา..ผู้มาวัด

ก็ผูกมัด..ด้วยจตุคาม..ตามประสงค์

เมื่อเขาดี..จิตเลื่อมใส..ใจมั่นคง

เขาก็ตรง..เข้าวัด..ปฏิบัติธรรม

30/04

ความศรัทธา..ความเชื่อ..เหนือเหตุผล

บุญกุศล..ที่ทำไป..ไม่ใช่ชั่ว

ยิ่งศรัทธา..ยิ่งทำไป..ได้กับตัว

หลงเมามัว..คนละอย่าง..ต่างออกไป

30/05

หกจริต..เพ่งพิศดู..อยู่ข้อไหน

จะได้ไข..แก้ปัญหา..พาจิตหลุด

ตัดกิเลส..เร่งขัดเกลา..เข้าวิมุติ

เป็นชาวพุทธ..สมควรเพ่ง..เร่งความเพียร

30/06

ราคะจริต..จิตสำรวย..รักสวยงาม

จมในกาม..รูปรสกลิ่น..เสียงสัมผัส

แม้ละกาม..แต่ชื่นชอบ..ตอบได้ชัด

รักสะอาด..รักสวยงาม..ตามใจตัว

30/07

โทสะจริต..จิตมักโกรธ..โปรดระวัง

กระทบปัง..ไม่น่ารัก..เหมือนยักษา

ใครทำให้..อาจเจ็บตาย..ทุกเวลา

เจาจา..ก็หยาบคาย..ใจขุ่นมัว

30/08

วิตกจริต..คิดไปทั่ว..มั่วไปหมด

มัวจับจด..ไม่แน่ใจ..ให้ฟุ้งซ่าน

ทำอะไร..ก็ไม่กล้า..คิดช้านาน

แม้เลยกาล..ก็ยังคิด..ทุกข์ติดใจ

30/09

โมหะจริต..หลงผิด..คิดว่าถูก

หลงไปปลูก..ข้าวกล้า..ในนาล่ม

คิดว่าตัว..ไม่ตาย..สุดท้ายตรม

ต้องมาจม..พลัดพราก..ยากถอนใจ

30/10

ศรัทธาจริต..มีจิตเชื่อ..เป็นกำลัง

ขอจงฟัง..ใช้ปัญญา..มาช่วยร่อน

พิจารณา..ถูกต้องไหม..ให้แน่นอน

ไม่สั่นคลอน..ความศรัทธา..นับว่าดี

30/11

พุทธจริต..จิตฉลาด..สมองไว

วิชชาใด..เพ่งพิศดู..ก็รู้สิ้น

ปฏิบัติ..ไม่นานช้า..คว้ามากิน

พระมุนิน..สอนอย่างไร..ก็ใฝ่ตาม

30/12

มุ่งทำลาย..ราคะจริต..หมดสิทธิ์เกิด

จงใช้เถิด..กายคตาอสุภะ..กรรมฐาน

ดูให้เห็น..ทั้งนอกใน..ให้เชี่ยวชาญ

รู้อาการ..ย่อยสลาย..เมื่อตายลง

30/13

กายคตา..นุสสติ..กรรมฐาน

รู้อาการ..สามสิบสอง..ของกายเจ้า

ทั้งภายนอก..ภายใน..ร่างกายเรา

ไม่ทุเลา..ก้าวย่าง..ไปทางตาย

30/14

อสุภะ..กรรมฐาน..กาลสิ้นลม

ตัวเริ่มกลม..ขึ้นอืดพอง..มองใจหาย

พองจนพอ..เปื่อยยุ่ยย่อย..ค่อยสลาย

เนื้อหนังหาย..เหลือกระดูก..ผูกเป็นโครง

30/15

มองเห็นแล้ว..ยังรักหลง..คงไม่ขัด

ราคะจัด..เรื่องของเจ้า..เราขอห่าง

เบื่อการเกิด..มีกายหนอ..ขอแยกทาง

เดินสายกลาง..ผ่านเทพพรหม..เข้านิพพาน

30/16

โทสะหนัก..มักโกรธ..โปรดเรียกขาน

พรหมวิหาร..สี่ประการ..มาช่วยก่อน

เล่นกสิณ..อีกสี่อย่าง..ทั้งตัดตอน

จึงวิงวอน..ดีนะครับ..ระงับใจ

30/17

พรหมวิหารสี่..มีความรัก..จิตเมตตา

มีกรุณา..สงสาร..ท่านร่วมเกิด

มีมุทิตา..ยินดีด้วย..ช่วยชูเชิด

อุเบกขาเกิด..เมื่อก้าวเดิน..เกินกำลัง

30/18

ใช้กำลัง..สี่กสิณ..กินโทสะ

เพื่อที่จะ..ระงับจิต..คิดสงบ

สีแดงเหลือง..เขียวขาว..เข้าล้อมรบ

ถูกถึงพบ..ความสุขใจ..ไม่โกรธเลย

30/19

วิตกจริต..คิดมากไป..คล้ายโมหะ

จึงควรจะ..ใช้อานา..มาบังคับ

ระลึกรู้..เข้าออกกาย..ใจกำกับ

คอยฝึกนับ..จนจิตนิ่ง..ดิ่งในฌาน

30/20

ลมเจ้ารู้..ลมออกรู้..ใจดูไป

ลมหายใจ..สั้นหรือยาว..เราตามรู้

เข้าหรือออก..พุทโธท่อง..ลองทำดู

บรมครู..ทรงสอนไว้..ให้ทำตาม

30/21

ผู้ใดมี..ศรัทธาจริต..ผิดถูกง่าย

ต้องขึ้นป้าย..กรรมฐาน..นั้นหกข้อ

พุทธาธัมมา..ศังฆาสีลา..เป็นต้นกอ

ยังไม่พอ..จาคาเทวตา..ตามมาพลัน

30/22

ท่องพุทโธ..เป็นพุทธา..หรือสัมมาอรหัง

วางเป็นผัง..ตั้งสติ..กรรมฐาน

คุณความดี..พุทธองค์..ทรงยาวนาน

ครั้งพุทธกาล..ส่วนครึ่งหลัง..ยังศรัทธา

30/23

เมื่อศรัทธา..ก็หาธรรม..นำมาคิด

พาชีวิต..ให้สุขล้ำ..ตามคำสอน

มีธรรมา..นุสสติ..สิแน่นอน

ทุกขั้นตอน..ใช้ปัญญา..มาตรวจทาน

30/24

อริยสงฆ์..ทรงความดี..มีศรัทธา

เรียกสังฆา..นุสสติ..กรรมฐาน

เมื่อศรัทธา..บ่อยเลยคุณ..ทำบุญทาน

จิตเบิกบาน..ว่านี้หนอ..หลวงพ่อเรา

30/25

เมื่อศรัทธา..เราก็มา..รักษาศีล

คอยถวิล..กลัวพลาด..จนขาดศีล

มีสีลา..นุสสติ..ซิอาจิณ

มั่นในศีล..จนธรรมดา..หาความดี

30/26

นึกถึงทาน..ด้วยศรัทธา..ว่าเคยให้

นี่ก็ใช่..จาคานุสสติ..กรรมฐาน

เคยาสร้างพระ..โบสถ์ศาลา..วิหารทาน

อธิษฐาน..ด้วยอิ่มใจ..ได้สร้างทำ

30/27

ตามนึกถึง..เทพเทวา..ก่อนชีพวาย

ด้วยละอาย..และเกรงกลัว..ตัวจะบาป

เทพเทวา..คุ้มรัษา..ท่านจงทราบ

มองเห็นภาพ..ด้วยศรัทธา..ว่าคุ้มครอง

30/28

พุทธจริต..คิดอะไร..ใช้ปัญญา

พิจารณา..ถึงความตาย..ไปธาตุสี่

อาหาเร..ที่กินไป..ไม่ยินดี

พร้อมกับมี..พระนิพพาน..ฌานอารมณ์

30/29

มรณานุสสติ..กรรมฐาน..คิดการตาย

ไม่เว้นวาย..ต้องดับดิ้น..สิ้นใจแน่

ตามนึกถึง..ว่าต้องตาย..เจ้ากายแก่

วันนอนแผ่..ใกล้เข้ามา..อย่าหลงทาง

30/30

จตุธาตุ..วัตตถานสี่..ไม่มีพลาด

คือสี่ธาตุ..ดินน้ำลมไฟ..ในกายเจ้า

เมื่อสามัคคี..ก็ช่วยให้..ทรงกายเรา

แยกวงเข้า..ก็ต้องตาย..สลายตัว

30/31

อาหาเร..ปฏิกูล..ละสัญญา

ที่ทำมา..เป็นอาหาร..เราทานนี้

ล้วนแต่ธาตุ..ดินน้ำ..ตามดูที

บรรดามี..มาปรุงใส่..ให้โอชา

30/32

อุปสมา..นุสสติ..กรรมฐาน

คิดแตกฉาน..บุญบาป..ปราบกิเลส

ตามนึกถึง..แดนสุขี..ไม่มีเพศ

พระโลกเชษฐ์..บอกจำแม่น..แดนนิพพาน

30/33

ตามนึกถึง..พระนิพพาน..นั้นอย่างไร

จิตอยากไป..จะต้องตัด..ที่ขัดข้อง

มีศีลสัตย์..ตัดสังโยชน์..โลกไม่มอง

จิตจับจอง..พระนิพพาน..วันชีพวาย

30/34

หิวมากมาย..กายอ่อนล้า..ระอาจิต

ก็หมดสิทธิ์..ค้นหาธรรม..เพราะความหิว

กายแข็งแรง..จิตแจ่มใส..ใจสูงลิ่ว

ไปหอบหิ้ว..กิเลสหนา..ออกมาตี

30/35

อยู่เอกา..จึงถนัด..กัดตัวเอง

อย่าไปเกรง..เททุ่มไป..คุมใจจิต

ใช้ปัญญา..ค้นหาชั่ว..ตัวเป็นนิจ

การนึกคิด..เดินนอนนั่ง..ระวังใจ

30/36

มีมากมาย..คนระยำ..ทำแต่ชั่ว

มาทำมั่ว..เข้าคลุกคลี..ตีสองหน้า

ปานประดุจ..วีรบุรุษ..สุกบูชา

พสุธา..แทบจะแยก..ให้แทรกลง

30/37

การติดกาย..เหมือนติดกับ..ดับแล้วเกิด

มีกำเนิด..แล้วแต่จิต..ชีวิตดับ

จิตเศร้าหมอง..ใจข้องขุ่น..ขาดทุนยับ

กายล่วงลับ..จิตคับข้อง..ท่องอบาย

30/38

มีคติ..จิตแจ่มใส..ไม่อึดอัด

จิตสัมผัส..ก็น้อมใจ..ไปยอมรับ

เคยยึดมั่น..วางลงไป..ใจไม่จับ

นอนก็หลับ..ถึงตาย..ก็ไปดี

30/39

การนอนหลับ..กายผ่อนคลาย..สบายจิต

ใจไม่ปิด..ผ่านเข้ามา..แต่ว่าปล่อย

เรื่องชีวิต..ไม่คิดนาน..บุญทานคอย

บุญพาลอย..หนีหนี้กรรม..เกินตามทวง

30/40

มีลูกเต้า..ชายหญิง..ก็ทิ้งตัว

มีครอบครัว..แยกย้าย..คล้ายคนอื่น

พอปีกแข็ง..บินไป..ไม่หวนคืน

พ่อแม่ยืน..คอยชะแง้..กรรมแท้จริง

30/41

พ่อแม่อยู่..ไม่เห็นหัว..มัวลุ่มหลง

 พอตายลง..อยากให้หวน..มันควรไหม

ทั้งคาวหวาน..พ่อแม่จ๋า..มาไวไว

กินยังไง..กันเล่าหนอ..พ่อแม่คุณ

30/42

พ่อแม่อยู่..หนูไปไหน..ไม่เห็นหัว

ไปมีผัว..มีลูกเมีย..เสียที่ไหน

หรือมัวเพลิน..หลงลืมตัว..มั่วเรื่อยไป

มัวเผลอใจ..ลืมพ่อแม่..แย่แล้วคุณ

30/43

พ่อแม่ตาย..อาลัยรัก..มักไม่งาม

ควรติดตาม..ห่วงใย..ในแม่พ่อ

อย่าให้อด..ให้อิ่มไว้..อย่ารีรอ

เลี้ยงให้พอ..พระอรหันต์..ที่บ้านเรา

30/44

ประกอบเหตุ..เป็นกุศล..ก่อต้นสุข

ไม่ต้องปลุก..ให้ตน..เที่ยวค้นหา

มั่นในศีล..ในธรรม..จนธรรมดา

รอเวลา..ทดสอบใหญ่..วันตายลง

30/45

ฟันแท้คลอน..ถอนออกไป..ใช้ฟันปลอม

ยอมรอมชอม..กับอาหาร..เคี้ยวทานได้

เพราะอาหาร..ช่วยประทัง..ยังร่างกาย

จิตสบาย..คลายหิว..ลิ่วหาธรรม

30/46

ฟันอวดแข็ง..แกร่งกว่าใคร..ที่ในปาก

พรรคพวกมาก..นับทีไร..ได้สามสอง

กลับหลุดร่วง..ก่อนใคร..อายคนมอง

ลิ้นมันร้อง..เยาะเย้ย..เฮ้ยบ๋ายบาย

30/47

มีเกิดดับ..ยามหลับ..ดับสิ้นหมด

ตื่นปรากฏ..นี่ของกู..รู้หรือไม่

ตื่นลืมตา..มามากจริง..สิ่งเกาะใจ

ดับที่ใด..ไม่เท่ากับ..ดับที่ใจ

30/48

อันเวทนา..ความรู้สึก..นึกออกไหม

ทุกข์สุขไง..มีทุกคน..จนชุ่มโชก

ทั้งหนาวร้อน..ปวดระบม..อุดมโรค

ธัมวิโมกข์..อยู่ในตน..ค้นหาดู

30/49

อันรูปกาย..ที่เห็น..เป็นอนัตตา

ประกอบมา..จากธาตุสี่..นี้บนโลก

เมื่อเกิดมา..น้อยสุข..มากทุกข์โศก

ตามสับโขก..ด้วยผลกรรม..จำไว้ปลง

30/50

เมื่อความคิด..ความอ่าน..ผ่านปัญญา

สิ่งค้างคา..ก็คลี่คลาย..ไปหายวับ

สิ่งแปลกปลอม..ผ่านเข้ามา..ปัญญาจับ

เมื่อกำกับ..ด้วยปัญญา..ก็กล้าเดิน

30/51

โรคมะเร็ง..กินแค่กาย..ใช่กายดอก

อยากร้องบอก..สักนิด..จิตอย่าจับ

แม้เจ็บปวด..แทบตาย..ใจระงับ

จิตคอยนับ..ลมหายใจ..ขอไปดี

30/52

ยังมีแรง..กำลัง..ก็นั่งคิด

ว่าชีวิต..ที่เกิดกาย..ได้คุณค่า

ต้องละบาป..สร้างบุญ..อุ่นอุรา

ใช้ปัญญา..จับจิต..ไม่ติดกาย

30/53

มีตัวกรรม..ตามกัด..ปัดไม่พ้น

เป็นบุญล้น..ที่มาได้..กายมนุษย์

ได้ก่อบุญ..สร้างกุศล..จนสิ้นสุด

เพื่อจะหลุด..จากโลกา..หานิพพาน

30/54

หยุดความโกรธ..ความเกลียด..หยุดเบียดเบียน

กรรมวนเวียน..เข้าหาตัว..อย่ามัวหลง

จิตไม่หลุด..ก็เหมือนมุด..อยู่ในกรง

เราก็คง..ต้องเวียนว่าย..ไปไม่เป็น

30/55

เวลาว่าง..สร้างทำเอา..อย่างชาวโลก

ใช้ทั้งโชค..ทั้งวิชชา..หาเหตุผล

มองดูจิต..ชีวิตยัง..สร้างตัวตน

เป็นแค่คน..ผู้ค้นหา..ทางนิพพาน

30/56

อย่าเอาจิต..ไปคิดโทษ..โกรธเกลียดเขา

ไฟมันเผา..จะที่ไหน..ใจเรานี่

เขาไม่รู้..หลับเป็นตาย..สบายดี

ดูตัวที..หน้าเขียวคล้ำ..โกรธทำไม

30/57

เอาความเกลียด..ความโกรธ..ความโฉดเขลา

ใส่เตาเผา..พร้อมกิเลส..สิ้นเศษชั่ว

เหลือผ่องใส..ฉายหน้า..ใสตาตัว

สิ้นความกลัว..แม้ความตาย..จะกรายมา

30/58

ธรรมะเอ๋ย..ธรรมชาติ..สุดคาดเดา

แม้ตัวเรา..จะว่าไป..เอาใจยาก

เดี๋ยวร้ายดี..บางทีเบื่อ..บางครั้งอยาก

ยอมลำบาก..บังคับใจ..ให้จำนน

30/59

ธรรมชาติ..ของมนุษย์..สุดแต่จิต

มีเปิดปิด..แต่ละคน..ปนไปทั่ว

ปล่อยให้จิต..พาไหลไป..ตามใจตัว

หนึ่งครอบครัว..มากมายจิต..จงคิดปลง

30/60

ธรรมชาติ..แต่ละคน..ไม่เหมือนกัน

สิ่งพัวพัน..ตัวมาปรุง..พายุ่งใหญ่

อยากจบกิจ..คิดล่วงทุกข์..ปลุกจิตใจ

ความเป็นไป..แต่ละจิต..เลิกคิดแทน

 

 

 

 

Create Date : 27 สิงหาคม 2555 Last Update : 30 สิงหาคม 2555 18:17:58 น. Counter : 1090 Pageviews.		0 comments
Share Tweet