บนเส้นทางสายพระนิพพาน 15

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 15

15/01

ความเหนื่อยล้า..อ่อนแรง..แซงความหนุ่ม

มาเป็นกลุ่ม..ผมหงอก..บอกกับฉัน

ทั้งตาหู..หน้าผาก..ปากและฟัน

ทั้งหมดนั้น..ยืมเขามา..ไม่ช้าคืน

15/02

คุณเกิดมา..จากบาปบุญ..ที่คุณทำ

คุณจงนำ..มาเป็นทุน..สร้างบุญต่อ

เคยเวียนว่าย..ตายเกิดซ้ำ..ช้ำมาพอ

ตัดต้นตอ..เลิกเกิดตาย..ใช้แรงบุญ

15/03

ก็เคยบ้าง..นั่งทุกข์ทน..บ่นกับตัว

จะไปกลัว..กันทำไม..กายยืมเขา

ก็ในเมื่อ..มันชำรุด..เสื่อมทรุดเอา

ทิ้งเลยเรา..ตัดร่างกาย..ไปนิพพาน

15/04

ไม่ต้องใช้..เงินทอง..มองภาพพระ

เป็นพุทธะ..นุสสติ..กรรมฐาน

ก็เป็นบุญ..หลายหลาก..มากกว่าทาน

พระนิพพาน..อยู่ไม่ไกล..ใจอย่างเดียว

15/05

นึกภาพพระ..ทราบไว้นั่น..ท่านเข้าถึง

บาทสลึง..ทานคุณ..บุญทั้งนั้น

ค่าเงินน้อย..ใจเต็มร้อย..บุญอนันต์

แตกต่างกัน..อย่างเด่นชัด..วัดด้วยใจ

15/06

มองพระพุทธ..สบายจัง..ท่านนั่งนิ่ง

ไม่ไหวติง..ทุกข์ทน..บ่นปวดหัว

ไม่บ่นหิว..อาบน้ำท่า..ชำระตัว

ผมเลยกลัว..ท่านยิ่ง..นิ่งลูกเดียว

15/07

มองพระพุทธ..ทุกครั้ง..ท่านนั่งยิ้ม

พระโอษฐ์อิ่ม..มองมา..เมตตาฉัน

เหมือนบอกว่า..จงระลึก..นึกทุกวัน

คุณอนันต์..ภาพพระพุทธ..ผุดที่ใจ

15/08

ฉันทำบุญ..เป็นทุนตั้ง..สร้างบันได

เพื่อต่อไป..สรวงสวรรค์..ไม่หันกลับ

โลกมนุษย์..วุ่นวายหนอ..ขอลาลับ

จะบังคับ..จิตใส..ไปนิพพาน

15/09

รู้พอเพียง..ก็เพียงพอ..จะก่อสุข

นั่งจมทุกข์..ไม่ยอมพอ..จะก่อหนี้

จะก่อเวร..ต่อกรรม..ทำแล้วหนี

ตามวิถี..กฏแห่งกรรม..กระหน่ำคืน

15/10

มีแต่ทุกข์..คลุกไปทั่ว..มั่วไปหมด

หิวอิ่มอด..รักพลัดพราก..แล้วจากหนี

เจ็บป่วยไข้..หนาวร้อนกาย..ชั่วชีวี

ค้นหาดี..ของกาย..ไม่ได้เลย

15/11

เกิดเพื่อตาย..มันเที่ยงตรง..คงไม่พ้น

จะสุขล้น..ถ้าไม่เกิด..ประเสริฐเอ๋ย

ฝึกให้ชิน..ฝึกตัดกาย..ฝึกให้เคย

ตายแล้วเลย..ไปนิพพาน..นั้นจึงควร

15/12

เมื่อเกิดแล้ว..ดันเสือกแก่..นอนแผ่หรา

อีกแข้งขา..มือไม้สั่น..มันไม่ไหว

เคยเรี่ยวแรง..สุดแข็งขัน..งานว่องไง

เหลือเพียงใจ..นี้เท่านั้น..ที่มันสู้

15/13

เมื่อมันแก่..ก็แน่แล้ว..ไม่แคล้วเจ็บ

เหมือนเป็นเหน็บ..กินใจ..ร่างกายแย่

มันอ่อนเพลีย..ละเหี่ยใจ..กายอ่อนแอ

เอาจิตแล..ฝึกตัดกาย..ให้ชำนาญ

15/14

ยุ่งทางโลก..โขกเสียช้ำ..ทำเสียอาน

ปวดกบาล..ใจหงุดหงิด..จิตขัดข้อง

ทำสับสน..จนวุ่นวาย..ได้แต่มอง

ให้คุณลอง..กลับหลังหัน..ช่างมันโว้ย

15/15

เลิกทางโลก..หันหน้า..เข้าหาธรรม

มาช่วยนำ..ทำแนวทาง..ก่อนย่างก้าว

ให้ซื่อสัตย์..สุจริต..ผิดไม่เอา

พาใจเรา..สุขสงบ..พบทางเดิน

15/16

เมื่อทำบุญ..หน้าบาน..ใจมันสุข

นอนสนุก..นั่งสบาย..ใจมันอิ่ม

โลกภายนอก..วุ่นวาย..ใจมันยิ้ม

เชิญมาลิ้ม..ลองกัน..ใจมันฟู

15/17

พอตื่นเช้า..มาก่อน..หย่อนทำบุญ

เรียกกักตุน..ล่วงหน้า..ก่อนจะสาย

คอยผัดผ่อน..ตายก่อน..จะเสียดาย

ตอนจะตาย..นึกถึงบุญ..คุณไม่ทำ

15/18

เมื่อเกิดมา..ก็เมามาย..ในชีวิต

ไม่เคยคิด..มีชาติภพ..ก็จบเห่

คิดกอบโกย..กามเกียรติ..เบียดเกเร

พากันเฮ..ลงอบาย..ตายขาดทุน

15/19

เมื่อเกิดมา..ระลึกได้..เคยตายเกิด

เคยกำเนิด..เป็นราชา..ยันยาจก

เคยไปตก..มาทุกขุม..หลุมนรก

ไม่ขอวก..กลับมาใหม่..ขอไปเลย

15/20

เบื่อร่างกาย..เป็นปัจจัย..ไปนิพพาน

เพราะรำคาญ..ร่างกาย..อันไม่เที่ยง

ต้องฝึกใจ..ใช้เวลา..หาเสบียง

ให้พอเพียง..ข้ามเขต..หนีเศษกรรม

15/21

เมื่อการเกิด..เป็นปัจจัย..เภทภัยทุกข์

นั่งนอนลุก..หิวอิ่ม..ชิมขมหวาน

ป่วยเบื่อหน่าย..ทุกข์ท้อ..ทรมาน

จะต้องการ..ร่างกาย..ทำไมกัน

15/22

เอ่ยเรื่องธรรม..ปัญญาตรอง..สมองคิด

ถูกหรือผิด..ใช้เหตุผล..เข้าค้นหา

เคยเป็นครู..เคยชวนชี้..ตีกันมา

พอเจรจา..ก็ได้คิด..ตามติดมา

15/23

ไม่เคยเป็น..ครูอาจารย์..ดันถอยห่าง

ความเห็นต่าง..ไร้เหตุผล..ทนไม่ไหว

ให้อยู่ต่อ..เดี๋ยวก็บ้า..ขอลาไกล

เพราะว่าใจ..ไม่ยอมรับ..ต้องกลับไป

15/24

คนก็ดี..สัตว์ก็ดี..ยามมีสุข

ก็สนุก..เริงร่า..หาเฉลียว

เมื่อประมาท..แค่ขยิบ..พริบตาเดียว

อาจต้องเลี้ยว..ลาลับ..ดับชีวี

15/25

ผู้ที่ให้..ไม่ได้หวัง..นั้นยังมี

เป็นความดี..ของผู้หวัง..ข้ามฝั่งพ้น

ไม่คาดหวัง..อยากจะได้..ใคร่ดีตน

กลัวจะวน..อยู่ในอ่าง..ห่างนิพพาน

15/26

เอาความดี..ที่ทำไป..เป็นใบผ่าน

เมื่อเจอด่าน..ผ่านสู่ห้วง..สรวงสวรรค์

เกรงกลัวบาป..สาปละอาย..ได้รางวัล

แต่ว่ามัน..แค่ชั่วคราว..คงเข้าใจ

15/27

ต้องรู้จัก..ตั้งปัญหา..ว่าการเกิด

มีกำเนิด..เพื่ออะไร..รู้ไหมหนอ

ได้คำตอบ..เพื่อให้คุณ..สร้างบุญพอ

บาปเขารอ..จะส่งผล..หนีพ้นไหม

15/28

อย่าแค่กลัว..ละอาย..ตัดกายด้วย

ใจก็ช่วย..คิดถึงธรรม..คำสั่งสอน

ว่าเกิดแก่..เจ็บกาย..ตายแน่นอน

รีบตัดตอน..ฝึกตัดใจ..ตอนกายเป็น

15/29

มีคนเกิด..เจ็บป่วยกาย..ตายทุกวัน

ต่างพากัน..อิ่มเอมใจ..สุดท้ายเศร้า

มองไม่ไกล..แค่ครอบครัว..รอบตัวเรา

จากวัยเยาว์..แก่เจ็บกาย..ตายจากกัน

15/30

อย่าทนง..หลงว่าตน..คนดีเลิศ

จะเตลิด..เข้ารกพง..หลงไปใหญ่

จงอ่อนน้อม..ค้อมหัว..คนทั่วไป

จิตแจ่มใส..เนืองนิจ..มิตรมากมาย

15/31

การจากลา..ไม่ใช่จบ..เรื่องภพชาติ

การอาฆาต..เคืองขุ่น..วุ่นไม่จบ

พอเกิดใหม่..ปิดหูตา..ตั้งท่ารบ

จึงได้พบ..แต่วิบาก..มากมายกรรม

15/32

ไม่รู้ว่า..อยู่ข้างหน้า..อีกกี่วัน

จงอยู่กัน..อย่างเอื้อเฟื้อ..เพื่อจะหนี

ได้ขึ้นฝั่ง..ข้ามวังวน..พ้นไปที

นิพพานมี..ไม่หนีไป..เสียดายแทน

15/33

ในหนึ่งวัน..เปลี่ยนได้..หลายอารมณ์

เดี๋ยวเป็นพรหม..เป็นพระ..เป็นอสูร

เผลอเป็นสัตว์..เป็นยักษ์..เป็นนักบุญ

ในตัวคุณ..เลือกไว้..ใช้หนึ่งพอ

15/34

เมื่อรู้ตน..หลายหลาก..มากอารมณ์

จงรู้ข่ม..จงรู้คิด..ปิดมันไว้

ตั้งสติ..มีกระทบ..ตบตกไป

อยู่ที่ใจ..ปิดทางต่ำ..ตอกย้ำดี

15/35

อารมณ์เดียว..อารมณ์พระ..ชนะหมด

หมั่นกำหนด..จดจำ..ย้ำให้แน่น

อารมณ์ดี..ยึดมั่น..นั่นเป็นแกน

ก้าวสู่แดน..พระนิพพาน..อย่างมั่นใจ

15/36

เมื่อมั่นใจ..ให้ลดละ..วันละนิด

วันหนึ่งคิด..ทีละหน่อย..บ่อยก็หลาย

ค่อยค่อยตัด..โลกีย์..หนีวุ่นวาย

ค่อยค่อยพาย..ข้ามฝั่ง..ระวังตน

15/37

มองให้เห็น..ความเป็นจริง..สิ่งที่เกิด

ใจกำเนิด..ตามความอยาก..ยากแก้ไข

มีความโลภ..โกรธหลง..ไม่ปลงใจ

เลื่อนไหลไป..ตามกรรม..ตัวทำเอง

15/38

เมื่อเกิดมา..แล้วเสือกพา..กันตายหมด

แสนสลด..เกิดทำไม..ให้อายหมา

เกิดมาแล้ว..จิตวุ่นวาย..อายเทวา

ให้เกิดมา..ทำบุญกัน..ดันก่อเวร

15/39

บุญไม่ทำ..กรรมก็ใกล้..ไล่ประชิด

ทำบุญนิด..แต่ประจำ..กรรมห่างหาย

บุญทางจิต..คิดประจำ..ก็ซำบาย

บาปก็คลาย..บุญก็ส่ง..เดินตรงทาง

15/40

ครั้งพ่อแม่..ยังอยู่..หนูหัวหาย

พ่อแม่ตาย..ทำนั่งโศก..น้าโขกหัว

ท่านไม่อยู่..รู้คุณแท้..พ่อแม่ตัว

ไม่ต้องกลัว..เดี๋ยวเวรกรรม..มันตามเอง

15/41

ฤดูกาล..ก็หมุนเวียน..เปลี่ยนกันไป

ขอเพียงใจ..นิ่งสงบ..พบธรรมได้

ร้อนก็ทน..ฝนก็ดี..หนาวสบาย

ความวุ่นวาย..เกิดเพราะใจ..เข้าไปปรุง

15/42

เมื่อมีสุข..จงศึกษา..ค้นหาธรรม

แล้วจดจำ..พุทธองค์..ได้ทรงสอน

เมื่อเจอทุกข์..จะพบธรรม..พระชินวร

จงตัดตอน..จุดประสงค์..ตรงนิพพาน

15/43

ถ้าคิดหวัง..พระนิพพาน..นั้นจงได้

มารจงพ่าย..แพ้ทาง..ดั่งประสงค์

ใจแน่วแน่..คือเหตุ..เจตจำนง

ผลก็จง..พบนิพพาน..ท่านตั้งใจ

15/44

ถ้าไม่ได้..คราวนี้หนอ..ต่อข้างบน

อย่ามาทน..มีร่างกาย..ที่ไม่เที่ยง

บุญเร่งทำ..ก่อนขึ้นบน..ขนเสบียง

ให้พอเพียง..เพื่อจะผ่าน..ด่านต่อไป

15/45

หลวงพ่อฉุด..จุดประกาย..ให้ใจฉัน

ให้มุ่งมั่น..จบกิจ..ปิดทางต่ำ

ที่ก่อเหตุ..มากมาย..ใจสั่งทำ

เอาศีลนำ..เอาใจจ่อ..ไม่ก่อเวร

15/46

หนึ่งห้ามฆ่า..สัตว์ใด..ให้ตายตก

ควรป้องปก..เมตตา..อภัยเขา

มีชีวิต..จิตใจ..คล้ายกับเรา

ทำจิตเบา..ผ่อนคลาย..สบายเอง

15/47

สองห้ามลัก..อยากได้..ของใครเขา

พอใจเรา..มีแค่ไหน..ใช้แค่นั้น

ใครร่ำรวย..เท่าไร..ไม่สำคัญ

ไปตัวสั่น..อยากได้..ทุกข์ตายเลย

15/48

สามผัวเมีย..ใครเขา..เราอย่ายุ่ง

ควรหมายมุ่ง..เฉพาะตัว..ผัวเมียเรา

จะเสียที..ชอกช้ำ..กามเกาะเอา

อย่างบางเบา..ก็อบาย..ไม่ควรเลย

15/49

สามการพูด..ดีวาจา..มาจากใจ

พูดออกไป..ใสสะอาด..ไม่บาดจิต

ไม่ชั่วช้า..หยาบคาย..ทำลายมิตร

ใจครุ่นคิด..แล้วเอ่ย..ใช่เลยควร

15/50

ห้าสุรา..ของมึนเมา..เราอย่าแตะ

อย่าข้องแวะ..จะกลับกลาย..ทำลายศีล

ไปลุ่มหลง..มัวเมา..โดนเหล้ากิน

จนทรัพย์สิน..หลอมละลาย..ไหลลงขวด

15/51

หมั่นสวดมนต์..ภาวนา..พาสงบ

ทั้งสยบ..วุ่นวาย..คลายความหลง

ได้นั่งคิด..ใช้ปัญญา..หาทางปลง

ได้วางลง..ที่แบกไว้..เบาไปเลย

15/52

ห้องแอร์ฉ่ำ..เย็นกาย..ใจกลับร้อน

เหมือนดั่งฆ้อน..ทุบเข่น..เป็นไฟได้

มันลุกโลด..โชติช่วง..เป็นบ่วงไฟ

แผดเผาใจ..จะใครเล่า..ก็เราเอง

15/53

อยู่หน้าเตา..เผาไหม้..ใจกลับเย็น

ทำใจเป็น..ก็สงบ..สยบไหว

ใจเริ่มร้อน..ย้อนนิด..คิดให้ไว

บังคับใจ..จนเชื่อง..หมดเรื่องกัน

15/54

ไปคิดโน่น..คิดนี่..มีแต่เรื่อง

ดึงให้เชื่อง..คิดให้ช้า..บ้าก็หาย

พยายามคิด..เร่งค้น..ไม่พ้นตาย

อยากสบาย..แค่อย่าบ่น..ทนทำใจ

15/55

เมื่อทำใจ..ให้สบาย..ไปได้แน่

มันก็แค่..ล้างมลทิน..ของศีลห้า

ทำกายใจ..รู้ทันพอ..รอเวลา

บุญจะพา..สู่ทางตรง..ส่งถึงเลย

15/56

ใช้บุญถาง..เปิดทางปู..รู้ทางไป

ตัดห่วงใย..ตัดกังวล..ตัดตนได้

ตัดที่ห่วง..คอยผูกมัด..ตัดที่ใจ

ค่อยตัดไป..จนชิน..สิ้นต้นตอ

15/57

ตัดไม่เหลือ..ชาติภพ..คือจบกิจ

หยุดที่จิต..มั่นไว้..ไม่ปรุงต่อ

เอาธรรมะ..สัมผัส..ตัดต้นตอ

สิ้นเหล่ากอ..เผ่าพันธุ์..กันไปเลย

15/58

มัวกล้ากล้า..กลัวกลัว..ตัวทำเกิด

ต้องกำเนิด..เกิดตาย..เป็นไปทั่ว

ตัดสินใจ..ปิดเครื่อง..เรื่องของตัว

เมื่อหยุดกลัว..หยุดตายเกิด..เปิดนิพพาน

15/59

จิตส่งออก..จะบอกให้..วุ่นไปหมด

ต้องการปลด..ออกไป..ให้เร่งนิด

ปัญญามอง..ข้างใน..ใช้ใจคิด

ค่อยพินิจ..พิจารณา..หาหนทาง

15/60

เจ้าร่างกาย..ไม่เคยดี..มีแต่แย่

ที่แน่นแน่..ค่อยค่อยตาย..ให้เราเห็น

เริ่มเสื่อมโทรม..สังเกตเอา..ทุกเช้าเย็น

ตัดให้เป็น..ก็สว่าง..ทางนิพพาน

?

?

?

?

?

?

?

?

?

?

?

?

?

Create Date : 22 สิงหาคม 2555 Last Update : 2 พฤศจิกายน 2556 4:43:22 น. Counter : 857 Pageviews.		0 comments
Share Tweet