บนเส้นทางสายพระนิพพาน 95

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 95

95/01

อาสาฬห..บูชา..มาเริ่มต้น

บำเพ็ญตน..เป็นผู้..สู่ทางธรรม

มุ่งสงบ..ใจกาย..ไม่ก่อกรรม

ไม่ลูบคลำ..ศีลมั่น..ทั้งพรรษา

95/02

ยิ้มส่งไป..ถึงจะได้..ยิ้มกลับมา

ไร้ตำรา..ส่งมา..จากดวงจิต

ยิ้มออกไป..รู้ไหม..มากมายมิตร

ใจที่ปิด..ก็เปิด..เกิดไมตรี

95/03

อยากได้ยิ้ม..ส่งยิ้ม..จากดวงใจ

เรายิ้มไป..เขายิ้มมา..ฟ้าสดใส

หน้าเป็นตูด..บูดบึ้ง..อยู่ทำไม

ส่งยิ้มไป..ฟ้าสว่าง..ต่างจากเดิม

95/04

อยากให้เขา..ไหว้เรา..ก็แสนง่าย

เราก็ยก..มือไหว้..เขาเสียก่อน

เขาจะรีบ..ยกมือไหว้..เราแน่นอน

จึงต่อกลอน..มาบอกกล่าว..ให้เข้าใจ

95/05

อยากจะได้..รู้จักให้..บ้างไหมเล่า

ใช่จะเอา..แต่ฝ่ายเดียว..เหนียวการให้

หมูไม่ไป..ไก่จะมา..ได้อย่างไร

เป็นผู้ให้..ย่อมได้รับ..ไม่อับจน

95/06

วันพระใหญ่..ยิ้มเข้าไว้..อยู่ในบุญ

ยิ้มไว้คุณ..อย่าเผลอโกรธ..ไปโทษเขา

จิตเริ่มโกรธ..โปรดรีบเคลียร์..จะเสียเรา

ขอจงเอา..ยิ้มนำหน้า..รักษาธรรม

95/07

มรณา..มาเมื่อไร..ก็ช่างมัน

บอกแล้วกัน..กรุณา..อย่าเร่งด่วน

ขอสวดมนต์..ไหว้พระ..ห้ามรบกวน

เรื่องจะชวน..ชมอบาย..ไม่โอเค

95/08

เข้าพรรษา..สามเดือน..รู้เตือนตน

จงอดทน..รักษาศีล..ไม่ให้ขาด

อธิษฐาน..ตั้งใจ..ไม่ประมาท

ขอเป็นทาส..พระธรรม..องค์สัมมา

95/09

ใช้ปัญญา..พิจารณา..เหตุปัจจัย

ด้วยหัวใจ..เที่ยงธรรม..ความสำนึก

ค้นหาชั่ว..ในตัวเรา..เอามาตรึก

เป็นการฝึก..ส่งจิตเรา..เข้าข้างใน

95/10

จงตัดใจ..แต่วันนี้..ให้ดีนำ

เคยคิดทำ..แต่ชั่ว..จิตมัวหมอง

สลัดแอก..แบกหาม..ห้ามไปมอง

เวลาทอง..พรรษานี้..ดีให้ได้

95/11

ดีให้ได้..ขึ้นป้าย..ที่ดวงจิต

พูดทำคิด..ล้วนกุศล..ผลเบื้องหน้า

เริ่มฝึกหัด..อึดอัดล้น..ทนระอา

พอชินชา..ก็สบาย..ไร้กดดัน

95/12

ไร้กดดัน..มันสงบ..คล้ายจบกิจ

ใครสะกิด..จิตสะกด..หมดปัญหา

มีสติ..ติดกาย..ใช้ปัญญา

ก็ไม่พา..เดินออก..นอกทางธรรม

95/13

นอกทางธรรม..นำทุกข์..สุขที่ไหน

จิตรื่นไหล..หลงระเริง..เพลิงกิเลส

สามารถทำ..ชั่วช้า..น่าสังเวช

ยิ่งไกลเขต..ความดี..มากมีกรรม

95/14

มากมีกรรม..นำสู่ช่วง..ห้วงนรก

ตีให้ตก..จิตตัด..จัดการฆ่า

ก่อนกิเลส..สุมไฟ..ไล่ปัญญา

อย่ารอช้า..เผากิเลส..เฉดหัวไป

95/15

เฉดหัวไป..ไกลเลย..เจ้ากิเลส

เลิกหาเหตุ..เข้าตัว..ชั่วฝังจิต

ก่อเกิดทุกข์..มากมาย..ในชีวิต

น้อมอุทิศ..เฉพาะดี..แต่นี้ไป

95/16

แต่นี้ไป..ไร้เงาชั่ว..มาพัวพัน

ขอกีดกัน..สุดสุด..หยุดให้ได้

เอาจิตดี..สติปัญญา..เข้าทำลาย

ให้ชั่วตาย..ไปจากข้า..อย่างถาวร

95/17

ช่วยฉุดดึง..กันไว้..ไปผิดทาง

ช่วยกันถาง..ทางไป..อย่าไหวหวั่น

ไม่มีทาง..ต้องเป็นทาง..เข้าสักวัน

ขอเพียงหมั่น..ขยันเดิน..ไม่เกินจริง

95/18

บนเส้นทาง..พาดผ่าน..มากด่านตรวจ

จงสำรวจ..ตรวจตรา..หาสิ่งผิด

หลงทางชั่ว..มั่วบาป..อาบดวงจิต

ก็ได้สิทธิ์..เมาตน..หล่นข้างทาง

95/19

หล่นข้างทาง..ไม่ย่อยยับ..กลับดวงจิต

พาชีวิต..สู่ถนน..เริ่มต้นใหม่

คอยสำรวจ..ตรวจทาน..อย่าหวั่นไหว

ตั้งจิตไว้..ไปนิพพาน..ให้มั่นคง

95/20

ให้มั่นคง..ตรงสู่..พระนิพพาน

จะเนิ่นนาน..เท่าใด..ใจแน่วแน่

ถ้าเหนือ่ยนัก..พักพรหมบุรี..แล้วแต่แก

ถ้าย่ำแย่..นครสวรรค์..นั่นก็ได้

95/21

นั่นก็ได้..ข้างบน..ตนตั้งจิต

ก็ได้สิทธิ์..เดินต่อ..ขอจิตมั่น

ไม่มีขันธ์..ดันติดสุข..บนสวรรค์

ก็จบกัน..สิ้นกุศล..ก็หล่นร่วง

95/22

ก็หล่นร่วง..ถ้าหลัก..ปักไม่มั่น

จงขวางกั้น..ด้วยธรรม..คำสอนสั่ง

เข้าสู่จุด..หลุดพ้น..วิ่งชนปัง

กรรมเหนี่ยวรั้ง..อย่างไร..ก็ไม่อยู่

95/23

ก็ไม่อยู่..เพราะรู้ดี..มีกรรมมาก

คอยกระชาก..ลากถู..ผู้อ่อนไหว

ยิ่งเนิ่นนาน..ยิ่งเบิกบาน..เจ้ากรรมใหม่

มีเท่าไหร่..ใส่เต็มที่..หนีให้พ้น

95/24

เอามโน..มยิทธิ..ซิช่วยตัด

จะเห็นชัด..ได้เกิดตาย..หลายชาติภพ

ใหญ่แค่ไหน..สุดท้าย..ก็เป็นศพ

ต้องการจบ..เข้าสู่ธรรม..องค์สัมมา

95/25

ได้มโนฯ..มากมาย..สุดท้ายหลง

เจอเผ่าพงษ์..ผูกพัน..พากันติด

ต่างพากัน..กอดรัด..ตัดไม่คิด

ก็ได้สิทธิ์..เวียนว่าย..ไปอีกยาว

95/26

ทำนิพพาน..ให้มันแจ้ง..ปัจจุบัน

รู้ให้ทัน..จิตตน..เพื่อพ้นทุกข์

การเกิดเกิด..ตายตาย..ไม่สนุก

ขอพบสุข..แดนนิพพาน..นิรันดร

95/27

เมื่อตั้งจิต..อธิษฐาน..นิพพานเทอญ

ก้าวที่เดิน..เหยียบย่าง..ระวังจิต

ยังมากมาย..นายกรรม..ตามประชิด

ปัญญาคิด..สงบนิ่ง..สิ่งกระทบ

95/28

สิ่งกระทบ..พบแน่..แพ้จิตมั่น

จิตบ่ยั่น..หวั่นไหว..ก็ไร้ผล

อาจกระทบ..ถูกได้..แค่กายตน

ไม่มีผล..ต่อใจ..แผ่ไปบุญ

95/29

แผ่ไปบุญ..คุณได้มา..ขมากรรม

จงจดจำ..แม้อภัย..ก็ไร้ผล

กฏแห่งกรรม..ต้องได้รับ..กลับทุกคน

จงอดทน..เพราะกรรมเรา..ขั้นเบาบาง

95/30

ขั้นเบาบาง..ร้องครวญคราง..ก็หมดกัน

รู้เท่าทัน..กำหนดพระ..ในนิมิต

ลงมาคุม..แม้ตาย..สบายจิต

ก็ได้สิทธิ์..จิตผ่องใส..ไปนิพพาน

95/31

ไปนิพพาน..ง่ายง่าย..เราใช้จิต

ไปทำผิด..ขัดถู..ให้วาวใส

อดีตช่าง..ปัจจุบัน..ขัดถูใจ

จงทำไป..ถูกช่อง..รับรองดี

95/32

นิพพานธรรม..วิมุติธรรม..สารธรรม

วัฒนธรรม..จงจดจำ..อยู่ในคน

เมื่อมีผู้..รู้เร่งรัด..ปฏิบัติตน

ก็เกิดผล..ตามลำดับ..อยู่กับใจ

95/33

เมื่อไร้คน..ทำดี..เป็นตัวนำ

ก็ไร้ธรรม..โผล่มา..ให้เราเห็น

เมื่อมีคน..ทำชั่วดี..มีร้อนเย็น

จึงได้เห็น..ธรรมเฟื่องฟู..ให้ดูกัน

95/34

มีเหตุสอง..ผลสอง..ตรองดูที

เมื่อเหตุดี..ผลก็ดี..มาที่ตัว

สุดปฏิเสธ..เหตุชั่ว..ผลย่อมชั่ว

เป็นไปทั่ว..ตัดเหตุไป..ก็ไร้ผล

95/35

เมื่อละดี..ทิ้งชั่วได้..วางกายหยาบ

ขึ้นไปกราบ..จอมมุนี..ที่นิพพาน

ตัดกิเลส..เป็นสมุทเฉท..ประหาร

พระนิพพาน..ก็ไป..อยู่ได้เลย

95/36

ตามตำรา..เขาก็ว่า..ไว้จั่งซั่น

ส่วนตัวฉัน..จิตชั่ว..ยังมัวหมอง

พอหลับตา..ก็สบาย..ไม่ต้องมอง

เรื่องเงินทอง..ของเมียเขา..เราไม่เกี่ยว

95/37

ยังเป็นผู้..หาลู่ทาง..ระหว่างเดิน

ไม่เพลิดเพลิน..โลกา..หาทางหยุด

ไม่ขอเกิด..มาได้..กายมนุษย์

หาที่สุด..แห่งธรรม..ตามพุทธองค์

95/38

ยังเป็นคน..ธรรมดา..หาวิเศษ

จะเป็นเปรต..อสุรกาย..ก็ไม่รู้

แต่ตั้งใจ..ปฏิบัติดี..บูชาครู

หวังจะอยู่..ในอู่บุญ..ให้คุ้นเคย

95/39

เมื่อเกิดมา..รู้ทุกข์..ปลุกสำนึก

ให้รู้ลึก..รู้แจ้ง..แสวงหา

หาให้เจอ..แสงธรรม..นำปัญญา

ปรารถนา..หาฝั่ง..ข้ามวังวน

95/40

ข้ามวังวน..อันตน..วนเวียนทำ

หนักทางกรรม..อกุศล..มากล้นทุกข์

สร้างบุญตัว..ชั่วหยุดทำ..ให้กรรมบุก

ให้มันทุกข์..จนซึ้งธรรม..องค์สัมมา

95/41

องค์สัมมา..ทรงชี้..มีทางไป

อยู่ที่ใจ..ใครปฏิบัติ..ขัดเกลาได้

พระพุทธองค์..ทรงบอก..ทางนี้ไว้

ผู้จะใช้..จงถากถาง..ตามทางนี้

95/42

ตามทางนี้..มีใจ..เป็นหัวหน้า

รู้เข่นฆ่า..กิเลส..เฉดจากจิต

มีสติ..ไม่ก่อกรรม..พูดทำคิด

ก็ได้สิทธิ์..เดินทางไป..สายนิพพาน

95/43

สายนิพพาน..มีเพียงใจ..บริสุทธิ์

จึงจะหลุด..จากด่าน..ผ่านเข้าได้

ไม่ฝึกจิต..ติดโลกา..น่าเสียดาย

ก็เกิดตาย..ไม่รู้จบ..พบแต่ทุกข์

95/44

พบแต่ทุกข์..พอฉุกคิด..การกระทำ

อ้าวก่อกรรม..ทำชั่ว..มั่วโลกีย์

ตั้งแต่หยุด..ก่อกรรม..ทำแต่ดี

ใจก็มี..สุขสงบ..พบสบาย

95/45

พบสบาย..กายทุกข์ทน..ผลกรรมเก่า

ตามเขย่า..เข็ดขยาด..แล้วชาติภพ

การมีกาย..ทุกข์เข็ญ..จนเป็นศพ

หาทางจบ..ขัดเกลาใจ..ให้ใสวาว

95/46

ให้ใสวาว..ราวเพชร..เช็ดให้เกลี้ยง

ถึงกายเดี้ยง..ไม่เป็นไร..ใจจงนิ่ง

ทรงสมาธิ..มิหวั่นไหว..ใจทิ้งดิ่ง

ยอมทุกสิ่ง..เพื่อชดใช้..ตายก็ยอม

95/47

ตายก็ยอม..ยืนยันใจ..ตัดกายแน่

กายพ่ายแพ้..ใจชนะ..ชำระบาป

จิตละเอียด..ไม่เสียดาย..เจ้ากายหยาบ 

 เอาไว้หาบ..บาปเคราะห์..เฉพาะกรรม

95/48

เฉพาะกรรม..ล่วงเกิน..เดินหลงทาง

เมื่อจิตวาง..ยอมสยบ..ได้พบสุข

จิตสบาย..มีแค่กาย..ทนรับทุกข์

ไปจนลุก..ขึ้นไม่ได้..ก็ตายแล

95/49

สมาธิ..ช่วยสร้าง..พลังจิต

ถ้าไม่คิด..จะทำ..นำเลอะเทอะ

จงควบคุม..สมาธิ..ให้ดีเถอะ

จะได้เจอะ..เจอดี..ที่ในตน

95/50

ที่ในตน..ขุดค้น..ดูเอาเอง

ไม่ต้องเกรง..ความชั่ว..จะมัวหมอง

สมาธิ..มีมา..ค่าดั่งทอง

ตีตั๋วจอง..ทางด่วน..ม้วนเดียวจบ

95/51

ม้วนเดียวจบ..ภพชาติ..ตัดขาดสิ้น

จบการดิ้น..สิ้นสุด..หยุดปัญหา

สมาธิ..นี่ไง..ได้ปัญญา

วิปัสสนา..รู้แจ้ง..ความเป็นจริง

95/52

ความเป็นจริง..เราเกิดมา..หาทางพ้น

ต้องขุดค้น..หาธรรม..ตามจริต

เพื่อจะพัง..กำแพง..แห่งชีวิต

ไปด้วยฤทธิ์..แห่งปัญญา..มาจากใน

95/53

มาจากใน..จิตตน..ค้นหาเถิด

อย่าเตลิด..วิ่งหา..จากข้างนอก

ครูอาจารย์..ผ่านมา..พาชี้บอก

หนทางออก..นี่ยังไง..ในจิตตน

95/54

อันทุกข์อยู่..ที่ใด..ตรงไหนเล่า

ค้นหาเอา..ทำไมทุกข์..รู้ฉุกคิด

ใจใครทุกข์..หาที่ใจ..ไม่มีผิด

ปัญญาคิด..พ้นทุกข์ได้..ในที่สุด

95/55

ในที่สุด..เอาสติ..คอยประคอง

เป็นเพชรทอง..อยู่ที่เรา..เอาใจใส่

จิตตามดู..ระลึกรู้..ลมหายใจ

เป็นยังไง..สั้นหรือยาว..หรือเบาลง

95/56

หรือเบาลง..ลมหายใจ..แล้วกายเล่า

เอาจิตเรา..ตามดู..ทุกขณะ

จิตสงบ..มีสมาธิ..แล้วสินะ

แล้วก็จะ..เกิดปัญญา..ขึ้นมาตาม

95/57

ขึ้นมาตาม..สมาธิ..ซิปัญญา

หลั่งออกมา..เป็นตัวรู้..ให้ผู้ฝึก

เฉพาะตน..ภายใน..ให้รู้ลึก

ไม่ใช่นึก..ตามใจฉัน..นั่นเมายา

95/58

รู้เข้าใจ..ภายนอก..เรียกว่ายัง

จากการฟัง..การอ่าน..มันไม่ใช่

มันต้องรู้..ต้องเห็น..จากข้างใน

รู้ด้วยใจ..หรอกสู..เรียกรู้จริง

95/59

ธรรมดับทุกข์..ของใคร..ก็ของมัน

ที่ใจกลั่น..มาตรง..พุทธพจน์

จึงจะดับ..ทุกข์ได้..อย่างหมดจด

อันมีกฏ..แห่งกรรม..ตามฉุดดึง

95/60

สมาธิ..สำคัญยิ่ง..เพราะสิ่งใด

เพราะว่าใจ..เรานี่..ที่ประเสริฐ

ทำให้ใจ..ใสนิ่ง..ยิ่งดีเลิศ

จงฝึกเถิด..เพื่อตน..หลุดพ้นกรรม

 

Create Date : 29 กันยายน 2555 Last Update : 1 ตุลาคม 2555 11:36:22 น. Counter : 1084 Pageviews.		0 comments
Share Tweet