บนเส้นทางสายพระนิพพาน 99 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 99 99/01 ทุกข์เพราะเกิด..เป็นคน..มากผลกรรม ไม่พบธรรม..หลงทิศ..ผิดสะสม ก็อย่าหวัง..พบสุข..มากทุกข์ตรม หนทางจม..อเวจี..มีมากมาย 99/02 มีมากมาย..ผลกรรม..ก็นำพ้น หากว่าตน..พบธรรม..นำออกห่าง ทำกุศล..ผลสู่ตัว..ความชั่ววาง ปิดหนทาง..อบาย..แค่ใช้กรรม 99/03 แค่ใช้กรรม..ที่ทำ..ก่อความผิด ด้วยดวงจิต..รู้ตน..คนเคยก่อ รู้ชดใช้..เขาไป..ไม่แตกกอ ฝึกจิตรอ..ก้าวข้าม..ความเป็นคน 99/04 ทุกข์เพราะแก่..กายคน..อันตนอยู่ เมื่อเรารู้..อยู่ชั่วคราว..ใช่ยาวนาน ไม่ถึงร้อย..ส่วนใหญ่จบ..พบอวสาน มีหลักฐาน..ให้เราเห็น..เป็นสักขี 99/05 เป็นสักขี..กายนี้..มีเวลา แก่ชรา..ร่วงโรย..โดยลำดับ ไม่อาจขน..สิ่งทั้งปวง..เมื่อล่วงลับ ติดไปครับ..บาปบุญ..คุณเคยทำ 99/06 คุณเคยทำ..นำสู่ผล..บนบัญชี ทั้งทำดี..ทำชั่ว..นั้นตัวการ ทำไปติด..เป็นผัง..ยังวิญญาณ จิตเป็นมาร..เทพพรหม..เลือกชมเอา 99/07 เลือกชมเอา..ตัวแก..ผู้แก่เฒ่า เห็นไหมเล่า..มากทุกข์..สุขที่ไหน เวลาเหลือ..น้อยนัก..หักดิบไป ตัดฉับใจ..กลับหลังหัน..มั่นในดี 99/08 ทุกข์เพราะเจ็บ..ป่วยไข้..มีกายตน ป่วยเวียนวน..จนตาย..กายแตกดับ การป่วยไข้..ไม่ใช่สุข..ทุกข์นะครับ ถ้ายอมรับ..ได้บางที..ดีเหมือนกัน 99/09 ดีเหมือนกัน..มันบ่งชี้..นี้ใกล้ตาย ผู้มีกาย..อันเจ็บป่วย..ด้วยโรคร้าย คิดตามธรรม..นำสู่ช่อง..ต้องตัดกาย ดีทุกราย..ได้พบทาง..สว่างเดิน 99/10 สว่างเดิน..เพลินไป..กายป่วยช่าง ไม่อาจนั่ง..ก็นอนทน..ฝึกฝนจิต เห็นกายตน..ป่วยมากล้น..ทุกข์ทนพิษ กายชีวิต..ชาติสุดท้าย..ชดใช้กรรม 99/11 ทุกข์เพราะตาย..กายนี้..มีเวทนา ก่อนจะลา..จิตเกาะกาย..เอาไว้แน่น ได้นรก..หมกไหม้..เอาไว้แทน ดีสุดแดน..คือเกิดกาย..ได้เป็นคน 99/12 ก่อนจะลา..ฝึกหัด..ตัดโดยแท้ อันเกิดแก่..เจ็บตาย..ทุกข์ตายโหง ผู้มีกาย..สุดท้าย..จับใส่โลง ไฟลุกโพรง..ไปร่วมเผา..เราเหมือนกัน 99/13 เราเหมือนกัน..รอวัน..จะโดนเผา ใช่แต่เขา..เราก็ด้วย..มอดม้วยแน่ จะหลบลี้..หนีไปไหน..ได้ไอ้แก่ ป่วยนอนแผ่..ทิ้งกาย..ไปตามกาล 99/14 ทุกข์ทั้งหลาย..ที่เคารพ..พบที่เรา ตามเป็นเงา..เพราะเหตุใด..ใจลองคิด ก็ชาตินี้..ทำดีล้ำ..ไม่ทำผิด แล้วมันติด..มาอย่างไร..ไฟไม่ก่อ 99/15 ผู้ดีล้ำ..มากน้ำใจ..ใครเขาเกิด เขาก็เปิด..พระนิพพาน..กันหมดสิ้น ที่ต้องเกิด..เพราะมีกาก..มากราคิน มีชีวิน..ก่อบุญกรรม..จึงนำเกิด 99/16 เหตุแห่งทุกข์..ทั้งหลาย..รู้ไหมเจ้า กรรมไงเล่า..ที่เจ้าก่อ..รอส่งผล ทั้งบาปบุญ..ต่างมีฤทธิ์..อิทธิพล รู้ตื่นตน..เป็นคนธรรม..กรรมก็คลาย 99/17 กรรมก็คลาย..รู้ละอาย..ชดใช้เขา ทุกข์ที่เรา..มาบัดนี้..ดีนำหน้า แม้กรรมหนัก..จิตยังน้อม..ค้อมขมา กรรมุนา..ตามบัญชี..ชี้ที่เรา 99/18 ชี้ที่เรา..ย้อนเข้าตน..บ่นทำไม เคยทำใคร..นั่งหัวร่อ..ก็ย้อนกลับ เมื่อเจ้ากรรม..ตามพบ..สงบระงับ เมื่อยอมรับ..จิตสบาย..แม้กายทุกข์ 99/19 แม้กายทุกข์..ปลุกจิตตื่น..รับขื่นขม ทุกข์ถาโถม..อภัยทาน..ไม่สานต่อ เมื่อตั้งจิต..ไว้ชัด..ตัดต้นตอ อย่ารีรอ..มุ่งชดใช้..เพื่อไปเลย 99/20 เพื่อไปเลย..หลังทิ้งกาย..ตายชาตินี้ พุทธองค์ชี้..ทางนิพพาน..มุ่งสานฝัน จงก้าวเดิน..ไปหน้า..จิตฝ่าฟัน รู้เท่าทัน..กิเลสร้าย..ไม่หลงทาง 99/21 ไม่หลงทาง..หลงทิศ..ผิดเป็นถูก ขอจงปลูก..แต่กุศล..รอผลสุข เกิดเป็นคน..มากผลกรรม..นำสู่ทุกข์ ตื่นแล้วลุก..หาธรรม..มานำตน 99/22 มานำตน..สู่หนทาง..สายนิพพาน เหมือนต้องการ..เป็นหมอ..ก็สายวิทย์ เรียนสายศีลป์..ทั่วไป..ไม่ได้สิทธิ์ สงบจิต..รู้วางตน..ค้นหาทาง 99/23 ค้นหาทาง..เฉพาะเรา..เมื่อเป้าตั้ง คอยฉุดรั้ง..ปฏิเสธ..กิเลสสั่ง จงก้าวเดิน..ไปหน้า..อย่าหยุดยั้ง จนก้าวย่าง..สู่กระแส..ไม่แพ้พ่าย 99/24 ไม่แพ้พ่าย..ไปได้..ทุกวัยเพศ เมื่อเข้าเขต..ดีทรงตัว..ไม่มัวหมอง จะเร็วช้า..อยู่ที่จิต..มุ่งคิดปอง มากมุมมอง..ให้แหวกว่าย..เข้าไปหา 99/25 เข้าไปหา..ตายละหวา..มีสี่กรรม ต่างกระทำ..ครบถ้วน..ล้วนหมุนเวียน ชนกกรรม..อุปถัมภ์..กรรมเบียดเบียน กรรมตัดเสี้ยน..อุปฆาตกรรม..นำขาดกัน 99/26 กรรมชั่วดี..ที่นำเรา..ให้มาเกิด ถือกำเนิด..เรียกชนกกรรม..ท่านเจ้าขา เป็นสัตว์คน..รวยจน..คนธรรมดา เป็นเทวา..เป็นพรหม..สมแก่เหตุ 99/27 เมื่อเกิดแล้ว..กรรมอุปถัมภ์..ดำเนินการ เป็นบุญทาน..หรือชั่ว..เป็นตัวส่ง มีทั้งหลับ..ทั้งตื่น..ทั้งขึ้นลง ไม่ต้องงง..บัญชีกรรม..ดำเนินการ 99/28 ระหว่างนี้..ก็มีกรรม..ตามเบียดเบียน ต่างหมุนเวียน..เข้าส่งผล..อันตนก่อ บ้างก็สุข..บ้างก็ทุกข์..กันแม้หนอ ไม่ร้องขอ..ส่งถึงที่..ทั้งดีชั่ว 99/29 อุปฆาตกรรม..ตัวทำลาย..ตัวท้ายสุด เป็นตัวฉุด..แทรกเมื่อไร..ตายเมื่อนั้น ทั้งกรรมดี..กรรมชั่ว..รับทั่วกัน สิ้นชีวัน..ไม่กลับฟื้น..ขอยืนยัน 99/30 อุปฆาตกรรม..ท่านพี่น้อง..มีสองนัย ชีพสิ้นไป..เพราะบาปหนัก..ดักชิงช่วง ทางตรงข้าม..กุศลล้น..จนลับล่วง เพราะหมดห่วง..กายหยาบนี้..ที่สุดเหม็น 99/31 จะหนีทุกข์..นี้ได้..อย่างไรหนอ จะร้องขอ..มีกำหนด..กฏแห่งกรรม การจะหนี..ต่อแต่นี้..บาปไม่ทำ จงจดจำ..ทำกุศล..จนทิ้งกาย 99/32 จนทิ้งกาย..ฝึกฝนใจ..ใฝ่กุศล มุ่งสู่ผล..ความสุขได้..ใจรู้สึก เกิดเป็นคน..ทนชดใช้..ให้สำนึก อย่าเปิดศึก..ฝึกสิ้นสุด..หยุดชั่วกาล 99/33 หยุดชั่วกาล..งานทางบาป..ขอสาปส่ง ขอดำรง..กายชีวิต..ไม่ผิดศีล เริ่มศีลห้า..ก็สุขใส..ไร้มลทิน ค่อยเก็บกิน..ทีละจุด..จนสุดท้าย 99/34 จนสุดท้าย..กายนี้..ไม่อาจทรง จิตอันปลง..ได้นั้น..ไม่หวั่นไหว เป็นผู้ตื่น..ยืนหยัด..ตัดได้ไว นี่แหละใจ..ผู้ฝึกตน..ผลสุดท้าย 99/35 ผลสุดท้าย..ตัดทุกห่วง..บ่วงร้อยรัด มองเห็นชัด..โลกโลกีย์..มีแต่ลวง ใช้กรรมเก่า..ของเรา..จนลุล่วง เดินสู่ช่วง..สุดท้าย..สายนิพพาน 99/36 สายนิพพาน..ก็เปรียบเช่น..เราเอ็นทรานซ์ เราผ่านด่าน..ประถม..มัธยมต้น มัธยมปลาย..ทรงกาย..สอบผ่านพ้น รอฟังผล..มหาวิทยาลัย..ทางสายเอก 99/37 ทางสายเอก..เอกา..ผู้มาเรียน ผู้พากเพียร..ด้วยอดทน..จึงพ้นผ่าน มากข้อสอบ..ตอบด้วยใจ..ได้พบพาน แต่ละด่าน..ตอบได้ครบ..ก็จบเร็ว 99/39 ก็จบเร็ว..ทางของผู้..รู้ค้นหา รู้ศึกษา..ฝึกฝน..จนเจนจิต ก่อกุศล..จนชินตัว..ชั่วไม่คิด มีชีวิต..เพื่อชดใช้..สุดท้ายชาติ 99/40 สุดท้ายชาติ..กำเนิด..เกิดเป็นคน บำเพ็ญตน..เพื่อจบกิจ..ไม่ผิดเป้า บนเส้นทาง..สายนี้..อยู่ที่เรา เมื่อหายเมา..ชีวิต..ติดปีกบิน 99/41 ผู้พบทาง..มุ่งละวาง..เพื่อจะไป ละห่วงใย..สู่มรรคา..หาทางพ้น อันกิเลส..ก็ไร้ฤทธิ์..อิทธิพล หนทางตน..กำหนด..ปลดวางเอง 99/42 ปลดวางเอง..จากจิต..ที่ติดผัง ผู้มุ่งหวัง..ฝึกฝน..จึงพ้นทุกข์ ผู้ไม่หวัง..เวียนวน..เสียจนจุก จนต้องปลุก..ให้ตื่น..ลุกขึ้นดู 99/43 ลุกขึ้นดู..จึงรู้เห็น..ความเป็นไป สะกดใจ..ค้นหาธรรม..รับกรรมเก่า ยอมทุกข์ทน..สู่หนทาง..เมื่อสร่างเมา เพื่อให้เรา..เป็นผู้ก้าว..สู่จุดหมาย 99/44 สู่จุดหมาย..ปลายทาง..ละวางดะ ไม่ปะทะ..หยุดปะทุ..เพื่อลุล่วง มุ่งปลดปล่อย..ถอยห่าง..ทุกข์ทั้งปวง หวังถอนยวง..กิเลสหลุด..หยุดเกิดกาย 99/45 หยุดเกิดกาย..จบกัน..แดนกำเนิด เมื่อจิตเปิด..นรกปิด..ติดกุศล เป็นผู้ตื่น..ผู้รู้เห็น..บำเพ็ญตน สิ้นกังวล..วางทุกอย่าง..ย่างสบาย 99/46 ย่างสบาย..รู้เข้าใจ..กายชีวิต ไม่ยึดติด..คิดตัด..ปฏิบัติกิจ ตัดห่วงโซ่..เส้นใหญ่..จากใจจิต การจบกิจ..ยิ่งก้าวใกล้..รู้ได้เอง 99/47 รู้ได้เอง..เฉพาะตน..คนผู้ฝึก จะรู้ลึก..ตื้นหนา..หาให้พบ เมื่อเจอ..ชีวิตเธอ..กิจใกล้จบ ไม่ต้องรบ..กับจิตตน..หลังพ้นไป 99/48 หลังพ้นไป..ทิ้งกาย..อันไม่เที่ยง กายหล่อเลี้ยง..ชีวิตวัย..ไปหาทุกข์ กายผู้ใช้..กรรมเก่า..เราเสียจุก จนไม่ลุก..ขึ้นมา..จึงลาจาก 99/49 จึงลาจาก..ซากชีวิต..ที่รอเน่า เพื่อจะเผา..หรือจะเอา..ใส่หลุมฝัง ส่วนจิตเรา..ธรรมดา..เข้าหาฝั่ง เมื่อขาหยั่ง..บนเส้นทาง..วางทุกสิ่ง 99/50 วางทุกสิ่ง..ดิ่งสู่ทาง..อย่างมั่นใจ ที่ทำไป..ส่งผล..จนมั่นจิต ภาพที่เห็น..เด่นชัด..ตัดชีวิต จึงได้สิทธิ์..เดินทางไป..สายนิพพาน 99/51 สายนิพพาน..งานของจิต..คิดหนีกาย มุ่งทำลาย..กิเลสตน..ที่วนเกาะ ขัดถูใจ..ให้ใสวาว..เราเฉพาะ ใครยิ้มเยาะ..ไม่เป็นไร..ไม่ใช่เรา 99/52 ไม่ใช่เรา..ก็ไม่รู้..ผู้ฝึกตน จะขึ้นบน..ลงล่าง..ยังไม่รู้ รู้แค่จิต..คิดตัด..มุ่งขัดถู ยังเป็นผู้..ยังถากถาง..หาทางไป 99/53 หาทางไป..ไม่เคยท้อ..ขอเพียงสู้ เมื่อเป็นผู้..หาลู่ทาง..อย่างสงบ เป็นทางที่..หมู่มาร..ไม่พานพบ จำต้องรบ..ต่อไป..กับกายโลก 99/54 กับกายโลก..อันเรา..ขออำลา ปรารถนา..ก้าวพ้น..ไม่วนกลับ ได้ปลดหนี้..ปิดบัญชี..หนีแล้วครับ กลัวหันกลับ..มาพลาดผิด..ปิดไม่ลง 99/55 ปิดไม่ลง..คงอยู่ยาว..เรื่องราวมาก ที่ยุ่งยาก..คือชดใช้..ไม่รู้จบ ต้องลงมา..มีกาย..ไม่อยากพบ เบื่อต้องรบ..รอบใหม่..กับใจตน 99/56 กับใจตน..ร่างใหม่..ใช้กรรมเก่า ตามเขย่า..ก่อกรรมใหม่..เข้าไปทบ ไม่เจอธรรม..ก่อกรรมหนัก..ไว้ดักพบ กว่าจะจบ..ชีวิตตน..หล่นอบาย 99/56 หล่นอบาย..สละสิทธิ์..ปิดทุกจุด ต้องการหลุด..เด็ดขาด..ในชาตินี้ อยู่ในศีล..ไม่ทำชั่ว..เตรียมตัวหนี ขอเป็นผี..บริสุทธิ์..ไม่ผุดเกิด 99/57 ไม่ผุดเกิด..จบกิจ..ด้วยจิตมุ่ง พร้อมจะพุ่ง..ไปหน้า..หาจุดหมาย รอทิ้งร่าง..สละสิทธิ์..จิตเป็นนาย มีความตาย..เบื้องหน้า..ข้ารู้ดี 99/58 ข้ารู้ดี..หนีไม่พ้น..ตนต้องตาย ชีวิตวาย..ธรรมดา..มาเป็นคน จิตตัวรู้..อยู่ในธรรม..กรรมกุศล ตามส่งผล..เราไป..ไหลมารวม 99/59 ไหลมารวม..เหลือล้น..ตนทิ้งร่าง ปิดช่องว่าง..หล่อหลอมใจ..ส่งไกลสุด สวรรค์พรหม..สมใจ..ไกลมนุษย์ บริสุทธิ์..ส่งเข้าบ้าน..นิพพานเลย 99/60 นิพพานเลย..ดีกว่า..อย่าผุดเกิด วิ่งเตลิด..ไร้เหตุผล..จะทนทุกข์ ยามสบาย..ฝึกฝนจิต..ไม่ติดสุข ตายขอลุก..สู่สุขอัน..นิรันดร
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |