บนเส้นทางสายพระนิพพาน 115

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 115

115/01

มองเห็นทุกข์..ปัจจุบัน..ของการเกิด

ตรองดูเถิด..สาธุชน..คนทั้งหลาย

เมื่อเราทาน..อาหาร..เลี้ยงร่างกาย

ทุกข์มากมาย..ก็ตามมา..ให้เห็นกัน

115/02

ให้เห็นกัน..มันปวดถ่าย..ทั้งหนักเบา

กากไม่เอา..ไม่ใช้..ถ่ายออกสิ้น

พอถ่ายออก..หายหน้านิ่ว..หิวก็กิน

เป็นอาจิณ..ชั่วชีวา..จนกว่าตาย

115/03

พระพุทธองค์..ทรงตรัส..จำให้มั่น

อาหารนั่น..ไม่ใช่..ปัจจัยสุข

อาหารนี่..มีปัจจัย..ให้เกิดทุกข์

คนเป็นสุข..เขาไม่เกิด..เตลิดเลย

115/04

จงคิดไว้..เสมอ..เธอทั้งหลาย

มีร่างกาย..เลือดเนื้อ..เพื่อจะทุกข์

ต้องเมื่อยล้า..หากิน..จนสิ้นสุข

ไปจนลุก..ไม่ขึ้น..ยืนไม่เป็น

115/05

ยืนไม่เป็น..ก็จบ..รอวันจาก

ต้องลำบาก..ลูกหลาน..นั้นคอยเฝ้า

ป้อนอาหาร..เช็ดเยี่ยวขี้..นี่หรือเรา

ยังจะเอา..อีกไหม..เจ้ากายนี้

115/06

เจ้ากายนี้..ที่เสื่อมลง..ไม่ทรงตัว

อย่าหน้ามืด..ตามัว..ว่าคงนี้

เกิดสู่แก่..ตายที่สุด..หยุดไม่มี

ทำจิตดี..จิตใส..เอาไว้รอ

115/07

เอาไว้รอ..วันตาย..ทิ้งกายแก่

ให้เหลือแต่..จิตใส..เพื่อไปสูง

มีบุญทาน..กรรมฐาน..ไว้ลากจูง

ช่วยพยุง..จิตตน..ข้ามพ้นภัย

115/08

ข้ามพ้นภัย..ด้วยใจ..สงบนิ่ง

ปล่อยทุกสิ่ง..ทิ้งทุกอย่าง..วางให้หมด

ไม่ติดกาย..เกียรติกาม..ทรัพย์สินยศ

ก็ทั้งหมด..ของโลกเขา..เราไม่มี

115/09 

เราไม่มี..อะไร..เป็นของเรา

แล้วจะเอา..อะไร..ไปด้วยเล่า

มาแต่ตัว..มีแต่ใจ..ไปแต่เรา

ไม่อาจเอา..อะไร..ไปได้เลย

115/10 

ไปได้เลย..จิตใส..ใจดวงเดียว

อย่าได้เทียว..เกิดตาย..ให้มันทุกข์

มัวเกิดตาย..อยู่ได้..ไม่สนุก

กรรมทุบจุก..ทุกที..ดียังไง

115/11

ดียังไง..ร่างกาย..รังของโรค

ถูกสับโขก..โรครุมเร้า..เจ้ากายแก่

เมื่อร่างกาย..รับไม่ไหว..ก็ตายแล

ใช่แต่แก่..เด็กหนุ่มสาว..เขาก็ตาย

115/12

เขาก็ตาย..ได้หมด..กฏแห่งกรรม

กฎแห่งธรรม..รับไว้..ไม่ไหวหวั่น

ทำจิตดี..จิตใส..กายช่างมัน

รู้เท่าทัน..ทุกข์โถมทับ..ยอมรับได้

115/13

ยอมรับได้..ไม่ขุ่นข้อง..ร้องครวญคราง

ผู้จิตวาง..ไว้ดี..ย่อมมีผล

ทุกข์แค่กาย..ไม่เข้าไป..ถึงจิตตน

กายเป็นคน..ธรรมดา..เกิดมาตาย

115/14

เกิดมาตาย..คนสัตว์สู..ผู้รู้มอง

อีกสิ่งของ..เศร้าหมอง..เสื่อมสลาย

เมื่อความแก่..หมองเศร้า..เข้าทำลาย

สภาพกาย..สิ่งทั้งหลาย..ก็ไม่เหลือ

115/15

ก็ไม่เหลือ..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล

ไม่ช้านาน..เวียนวน..เป็นคนใหม่

เกิดก็ทุกข์..แล้วจะมา..หาห่าไร

ทางให้ไป..มีอยู่..ไม่รู้หา

115/16

ไม่รู้หา..ทางหยุด..หลุดพ้นไป

มัวห่วงใย..กิเลสตัณหา..มันจะเหงา

เห็นกิเลส..ว่าดีงาม..ตามเป็นเงา

ผู้มัวเมา..ร่างกาย..ไปไม่เป็น

115/17

ไปไม่เป็น..เห็นมนุษย์..ไม่หยุดเกิด

คุมกำเนิด..เสียจน..ยังล้นโลก

ต่างแย่งชิง..ยิงฆ่าเอา..มากเศร้าโศก

ไม่รู้โบก..มือลา..มาก่อกรรม

115/18

มาก่อกรรม..ทำเข็ญ..เหม็นไปสิ้น

ไม่อาจดิ้น..หนีกรรม..ตนทำไว้

ก็ทั้งบาป..ทั้งบุญ..คุณทำไป

หนักทางใด..ไปทางนั้น..จงมั่นใจ

115/19

จงมั่นใจ..ทางกุศล..ผลอันเย็น

ทำให้เป็น..ปกติเถิด..เกิดผลใหญ่

อันบาปชั่ว..หยุดนะ..อย่าทำไป

หลีกให้ไกล..ดีกว่า..มุ่งหาดี

115/20

มุ่งหาดี..ที่สงบ..พบทางเดิน

ไม่หลงเพลิน..สุขทางโลก..หาโมกธรรม

จงปรารถนา..หาดี..นี้ประจำ

คิดพูดทำ..แต่ดีไว้..ใจย่อมสุข

115/21

สมถะ..คือกาย..ใช้ปฏิบัติ

ที่ใช้ตัด..คือใจ..ไปรู้คิด

วิปัสสนา..อารมณ์ตรอง..ของใจจิต

เกิดนิพพิ..ทาญาณ..ด้านปัญญา

115/22

ด้านปัญญา..พิจารณา..หาทางพ้น

พระทศพล..ชี้ทางไหน..ไปทางนั้น

แก้จริต..จิตตน..จนรู้ทัน

ทางเคยตัน..ก็เปิดได้..ด้วยใจตน

115/23

ด้วยใจตน..สนใจ..ใคร่เรียนรู้

พุทธครู..สร้างแนวทาง..วางไว้ให้

ผู้รู้แจ้ง..แห่งธรรม..ย้ำจะไป

ยากเพียงใด..ก็จะทน..คนเบื่อทุกข์

115/24

คนเบื่อทุกข์..รุกอุทิศ..ชีวิตตน

เพื่อมรรคผล..นิพพาน..อันตั้งจิต

รู้อดทน..ไม่เสียดาย..กายชีวิต

ขัดเกลาจิต..กิเลสร้าย..ไม่อาจเกาะ

115/25

ไม่อาจเกาะ..จิตได้..ไล่กิเลส

ปฏิเสธ..ความอยาก..ไปจากจิต

ค่อยค่อยตัด..ค่อยค่อยหั่น..ทีละนิด

เมื่อรู้คิด..ก็ตัดได้..เข้าใจเอง

115/26

เข้าใจเอง..อันดับแรก..ตามรู้ลม

เป็นปฐม..กรรมฐาน..การฝึกจิต

ให้สงบ..ไม่ฟุ้งซ่าน..ในการคิด

โดยเอาจิต..ตามรู้..อยู่กับลม

115/27

อยู่กับลม..จมในธรรม..กรรมฐาน

มองเห็นการ..เกิดกาย..จนตายจาก

มีเกิดแก่..เจ็บตาย..ได้พลัดพราก

มีทุกข์ยาก..เบื่อหน่าย..ไม่สมหวัง

115/28

ไม่สมหวัง..ยังมีกรรม..ตามสนอง

จะเป็นของ..ใครเล่า..เราทั้งนั้น

เมื่อไม่รู้..พากเพียร..เบียดเบียนกัน

ทั้งฆ่าฟัน..ล่าไล่..ไร้เมตตา

115/29

ไร้เมตตา..บังตา..ด้วยกิเลส

ปฎิเสธ..เวรกรรมได้..ที่ไหนเล่า

เราผู้ก่อ..ไว้ครับ..น้อมรับเอา

เมื่อจิตเรา..รู้พร้อม..น้อมขมา

115/30

น้อมขมา..อโหสิ..มิจองกรรม

ผู้มีธรรม..รู้อดทน..จนสงบ

ใช้ปัญญา..ใคร่ครวญ..รู้ทวนทบ

ก็จะพบ..ว่าทั้งหมด..กฏแห่งกรรม

115/31

ใช้ความคิด..ปัญญา..พิจารณากาย

มีความตาย..เบื้องหน้า..หาคงที่

เมื่อเกิดแก่..เจ็บตาย..ง่ายเต็มที

คิดว่าดี..ชอบใจ..ไม่ว่ากัน

115/32

พิจารณา..ที่ผม..ชมดูกัน

ดำเป็นมัน..ยามหนุ่มสาว..ราวแพรไหม

ยามแก่เฒ่า..เจ้าเอย..แล้วเป็นไง

ดำหายไป..มีหงอกขาว..เข้ามาแทน

115/33

เข้ามาแทน..เส้นขน..อันอ่อนนุ่ม

เป็นหนุ่มเน้า..สาวชุ่ม..นุ่มสลวย

พอแก่เฒ่า..หลุดร่วง..พ่วงหยาบด้วย

นุ่มสลวย..หนีหาย..ไม่หวนคืน

115/34

ไม่หวนคืน..เล็บเรา..คราวไม่แก่

ช่างงามแท้..สีชมพู..ดูเป็นมัน

มาบัดดี้..ด้านกระด้าง..ช่างน่าขัน

ต้องตัดกัน..ทุกบ่อย..ข่อยล่ะเซ็ง

115/35

ข่อยล่ะเซ็ง..ดูฟัน..อันแข็งแรง

มันเสียดแทง..หัวใจ..ไปก่อนลิ้น

ยามหนุ่มสาว..ขาวงาม..น่ายลยิน

หักไปสิ้น..อยู่ก็ห่าง..ช่างมาเป็น

115/36

ช่างมาเป็น..เห็นหนัง..ของสาวหนุ่ม

มันทั้งนุ่ม..ตึงเนียน..น่าลูบไล้

ครั้นเมื่อแก่..หลายกาล..ยิ่งผ่านไป

แล้วทำไม..หยาบกระด้าง..ทั้งด่างดำ

115/37

แม้จะอยู่..อิริยาบถ..ใดก็ตาม

หาความงาม..ดูที..มีบ้างไหม

มันเหี่ยวย่น..ข้างนอก..สกปรกใน

อันสิ่งใด..ว่าดี..ลองชี้ดู

115/38

ลองชี้ดู..สองตา..ว่างดงาม

ไม่ได้ความ..ตื่นมา..ขี้ตาเกรอะ

หูจมูก..ก็ดี..ขี้เลอะเทอะ

ปากก็เถอะ..เหม็นตายห่า..ถ้าไม่แปรง

115/39

ลองชี้ดู..สองตา..ว่างดงาม

ไม่ได้ความ..ตื่นมา..ขี้ตาเกรอะ

หูจมูก..ก็ดี..ขี้เลอะเทอะ

ปากก็เถอะ..เหม็นตายห่า..ถ้าไม่แปรง

115/40

พระพุทธองค์..ทรงสอน..ค้นหาจริง

ว่าทุกสิ่ง..ที่เป็นเรา..เอาไม่ได้

ที่ทรงตัว..ให้เห็น..เหม็นจากใน

อยู่อยู่ไป..เจอแน่..แก่เจ็บตาย

115/41

แก่เจ็บตาย..ทุกคน..ไม่พ้นเลย

อย่าคุ้นเคย..ลืมคิด..ด้วยจิตเขลา

ขืนเกิดอยู่..สุดท้าย..ตายแน่เรา

ไม่มัวเมา..ตาสว่าง..ทางย่อมมี

115/42

ทางย่อมมี..คิดให้ดี..ผู้มีกาย

หนีความตาย..ได้ไหมเล่า..เราเกิดมา

ตั้งแต่เกิด..ไม่ทันลุก..ทุกข์ถามหา

จงศึกษา..ค้นคว้าธรรม..ตามพุทธองค์

115/43

ตามพุทธองค์..ทรงชี้..มีทางแน่

ก็แล้วแต่..ปัญญา..หาพบไหม

การถากถาง..บรรจบ..พบทางใหญ่

คนตั้งใจ..ไม่ท้อ..ก็ย่อมเจอ

115/44

ก็ย่อมเจอ..เมื่อเธอ..มีเป้าหมาย

แล้วก็ฉาย..เส้นทาง..ถางเดินหน้า

แล้วจะไป..ไหนพ้น..ตนปรารถนา

ผู้ค้นหา..ย่อมเจอ..อย่าเผลอตน

115/45

อย่าเผลอตน..หล่นข้างทาง..สว่างหาย

อาจจะสาย..เกินการ..นานเกินแก้

อย่ามัวหลง..ลืมตน..ไปจนแก่

จนนอนแผ่..มาคิดได้..อาจสายเกิน

115/46

อาจสายเกิน..การเดินทาง..ของชีวิต

อาจได้สิทธิ์..สิ้นสุด..หยุดก่อนวัย

เกิดจากกรรม..อกุศล..ตนทำไว้

จึงต้องใช้..ทุกนาที..อย่างมีค่า

115/47

อย่างมีค่า..ถ้าเรารู้..เป็นผู้ตื่น

สิ่งอื่นอื่น..ธรรมดา..การมาเกิด

มีความตาย..เบื้องหน้า..มาดูเถิด

ถ้าเราเปิด..จิตเป็น..เห็นธรรมดา

115/48

เห็นธรรมดา..มรณะ..ต้องมาแน่

ก็แล้วแต่..บุญทำ..กรรมเคยแต่ง

จับปัจจุบัน..ไว้ดีกว่า..ค่าแสนแพง

ด้วยเรี่ยวแรง..ของผู้..ที่รู้ตื่น

115/49

 ที่รู้ตื่น..รู้เบิกบาน..การเป็นคน

รู้ฝึกตน..รู้ฝึกใจ..มั่นในจิต

มีปัญญา..หาความจริง..ทิ้งชีวิต

เพื่อนำจิต..สู่มรรคผล..ตนอธิษฐาน

115/50

ปรารถนา..แห่งกาย..มากมายทุกข์

อันความสุข..นั้นไซร้..ไม่ปรากฏ

ปรารถนา..อาหาร..ทรัพย์ลาภยศ

ยังไม่หมด..มีอีกกาม..ความพึงใจ

115/51

เธอจงวาง..ขันธ์ห้า..กายาเสีย

น่าอ่อนเพลีย..ทำไร่นา..มุ่งหาทรัพย์

เมื่อมีแล้ว..กลัวเสียไป..ไม่ยอมหลับ

นี่หรือครับ..ความสุข..ทุกข์แท้แท้

115/52

ทุกข์กายนี้..ไม่สิ้นสุด..หยุดเมื่อตาย

ยังมีกาย..คลายทุกข์นี้..ไม่มีแน่

เมื่อกินขี้..เยี่ยวกัน..ไปยันแก่

ก็ทุกข์แล..เป็นที่ตั้ง..หวังได้เลย

115/53

ยิ่งก้าวพลาด..โดดโผง..ลงนรก

กว่าจะวก..เป็นเปรต..อสุรกาย

แล้วเป็นสัตว์..เดรัจฉาน..มันน่าอาย

เรียกว่าตาย..ขาดทุนยับ..ครับทุกท่าน

115/54

ตายจากคน..เป็นคน..ถือว่าพลาด

มันเสียชาติ..เสียที..ที่ยาวนาน

มาเป็นทาส..กิเลสตัณหา..อุปาทาน

มาหัวบาน..ก่อกรรมใหม่..ใช้กรรมเก่า

115/55

จงยึดเอา..คำสอน..พระทศพล

จงอดทน..ทำดี..ที่งามสม

เลวที่สุด..ได้หลุดเป็น..เทวาพรหม

ได้ชื่นชม..พระนิพพาน..นั้นสุดดี

115/56

นิมิตหมาย..ไปสู่มรรค..รักนิพพาน

ก็คือการ..มีมิตรดี..ที่คบหา

ยังเป็นผู้..มีศีล..สัมปทา

มีฉันทา..พอใจ..ใฝ่ทางธรรม

115/57

ใฝ่ทางธรรม..นำไปสู่..เป็นผู้ฝึก

การคิดนึก..แต่ล้วน..ส่วนกุศล

คือเป็นผู้..ปรารถนา..พัฒนาตน

รู้ฝึกฝน..รู้ฟันฝ่า..รู้หาทาง

115/58

รู้หาทาง..วางหลัก..ปักไว้มั่น

และหลักนั่น..ถูกทาง..วางถูกต้อง

พิจารณา..ซ้ำแล้วซ้ำเล่า..ไม่เศร้าหมอง

แต่สนอง..พัฒนา..ก้าวหน้าไป

115/59

ก้าวหน้าไป..ในเส้นทาง..สายนิพพาน

จะยาวนาน..เร็วไว..ใจตัวรู้

ว่ายืนอยู่..จุดใด..ใจยังสู้

ขอเป็นผู้..ก้าวไป..ไม่ถอยหลัง

115/60

ไม่ถอยหลัง..หวังข้ามฝั่ง..ยังจุดหมาย

กลัวจะสาย..เกินแกง..หมดแรงเข้า

จึงอดทน..ฟันฝ่า..มุ่งหาเป้า

เพื่อก้าวเข้า..พระนิพพาน..วันชีพวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 22 มกราคม 2556 Last Update : 26 มกราคม 2556 0:07:12 น. Counter : 739 Pageviews.		0 comments
Share Tweet