บนเส้นทางสายพระนิพพาน 48

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 48

48/01

มีแต่ใจ..เต็มกำลัง..หวังนิพพาน

ทำบุญทาน..ตัดกิเลส..เฉดสิ่งชั่ว

กรรมตามใกล้..เข้าสะกิด..จิตหวาดกลัว

มองดูตัว..ทุกข์แทบตาย..ใจเคยเลว

48/02

บาปบุญเรา..มีไว้หมด..จดตามจิต

ถูกหรือผิด..หนักหรือเบา..จิตเราบอก

ทุกบัญชี..บันทึกไว้..ไม่เคยหลอก

อ่านให้ออก..รหัสกรรม..ทำแต่บุญ

48/03

บาปอกุศล..แต่หนไหน..ไม่เคยจำ

คงเคยทำ..เขาเอาไว้..ถึงให้ผล

หลายภพชาติ..อาจลำบาก..ยากจะค้น

ขอเริ่มต้น..และลงท้าย..ใช้ชาตินี้

48/04

อันความสุข..อยู่ที่ตัว..อย่ามัวหา

ปรารถนา..แต่ไม่ทำ..น่าขำนัก

อยู่กับตัว..มองเลยไป..ไม่รู้จัก

โดนทุกข์ผลัก..จนล้มคว่ำ..คะมำหงาย

48/05

ความเจ็บช้ำ..คอยย้ำเตือน..เหมือนตัวช่วย

บอกเราด้วย..ยามเราเผลอ..เดี๋ยวเจอทุกข์

นี่ก็นาน..แล้วนะเธอ..ไม่เจอสุข

ขออย่าทุกข์..มากกว่านี้..พี่นายเวร

48/06

ในระหว่าง..ทางที่เดิน..เจริญธรรม

สตินำ..ควบคุมใจ..ไม่พลั้งเผลอ

มีสติ..ไม่ตกใจ..ทุกข์ตามเจอ

เพื่อให้เธอ..มุ่งทางตรง..ไม่หลงทาง

48/07

ประกาศก้อง..เจตนาตัว..ไม่กลัวกรรม

สิ่งที่ทำ..ถ้ามันผิด..ไม่คิดหนี

ขอยอมรับ..ผิดทั้งสิ้น..ด้วยยินดี

ชีพขอพลี..ชาติสุดท้าย..ชดใช้กรรม

48/08

เมื่อไปพบ..เจ้าตัณหา..พาร้อนเร่า

จิตของเจ้า..อยากเชยชม..อยากสมหวัง

อยากเวียนว่าย..ร่วมตายเกิด..บรรเจิดจัง

มีน้องนาง..ทรัพย์สมบัติ..ไม่ขัดสน

48/09

ตัณหามาก..ก็อยากได้..ไว้ครอบครอง

ให้เนืองนอง..อยู่เป็นนิจ..ไม่คิดให้

ยังไม่มี..ก็นิยม..สะสมไว้

ที่อยากได้..ทุกข์ก็มาก..ลำบากหา

48/10

มีทุกอย่าง..ตั้งปรารถนา..อย่าสูญหาย

ทรัพย์ทั้งหลาย..ยากหามา..ขออย่าพร่อง

อีกเมียสาว..สะคราญตา..ใครอย่ามอง

ทุกข์มากอง..รวมเอาไว้..ไม่รู้ตัว

48/11

ละวางปล่อย..ถอยออกมา..อย่ายินดี

กิเลสมี..อีกตัณหา..อย่าเข้าใกล้

ต้องเด็ดขาด..ดับทุกข์นี้..หนีให้ไกล

เพื่อให้ใจ..สุขสงบ..พบร่มเย็น

48/12

ดวงปัญญา..พาพบธรรม..กำหนดรู้

อันพระผู้..มีพระภาคเจ้า..ของเราพบ

การเกิดแก่..เจ็บตาย..ไม่รู้จบ

ที่ประสบ..มีทุกข์แท้..แต่ฝ่ายเดียว

48/13

ควรระลึก..ไว้เสมอ..อย่าเผลอใจ

เราต้องตาย..นั้นจริงแท้..ตั้งแต่เกิด

ถูกกำหนด..กฏแห่งกรรม..ให้กำเนิด

อย่ารักเกิด..แก่เจ็บตาย..ให้หน่ายมัน

48/14

ข้อปฏิบัติ..ตัดกิเลส..ใช้แปดมรรค

มาเป็นหลัก..ให้เจ้าเดิน..ไม่ประมาท

เดินตามทาง..มรรคแปดนี้..ไม่มีพลาด

มีอำนาจ..พร้อมสรรพ..ใช้ดับทุกข์

48/15

มรรคแรกหรือ..คือปัญญา..อันเห็นชอบ

ที่รู้ชอบ..เห็นชัด..อริยสัจสี่

พอเจอทุกข์..รู้ต้นเหตุ..รู้ดับดี

ทางที่มี..หนึ่งในนั้น..คือปัญญา

48/16

มรรคสองนี้..ดำริชอบ..ประกอบจิต

คือการคิด..ออกจากกาม..ความอาฆาต

ละเบียดเบียน..ละโกรธา..ละพยาบาท

ตัดให้ขาด..จากจิตใจ..ไปเสียที

48/17

มรรคสามนี้..วาจาชอบ..ประกอบโอษฐ์

หยุดกล่าวโทษ..หยุดมุสา..หยุดหาเหตุ

หยุดเพ้อเจ้อ..พร่ำรำพัน..มันทุเรศ

สุดวิเศษ..ปิดวาจา..เข้าหาธรรม

48/18

มรรคสี่นั้น..การงานชอบ..ประกอบกิจ

ไม่ทุจริต..งานปิดบัง..รับจ้างฆ่า

ไม่เที่ยงลัก..ขโมยเขา..คว้าเอามา

เลี้ยงชีวา..ด้วยบริสุทธิ์..หยุดที่ใจ

48/19

มรรคห้านั้น..คือการเลี้ยง..ชีวิตชอบ

อยู่ในกรอบ..สุจริต..ไม่ผิดกฏ

โดยมีศีล..มีธรรม..คอยกำหนด

ต้องการปลด..โซ่กรรม..พ้นจากกาย

48/20

มรรคที่หก..ตกลงใจ..ใช้ความเพียร

ไม่แวะเวียน..เข้าหาชั่ว..กลัวลงต่ำ

ทำแต่ดี..ปรารถนา..เข้าหาธรรม

ขอหลุดกรรม..เลิกทุกข์กาย..ได้เสียที

48/21

มรรคที่แปด..หมั่นตรึก..ระลึกชอบ

อยู่ในกรอบ..อนุสติสิบ..หยิบมาพิศ

ทั้งสิบข้อ..น้อมเข้าใจ..ไม่มีผิด

ให้เอาจิต..วางอารมณ์..ชมนิพพาน

48/22

มรรคที่แปด..การตั้งใจ..เอาไว้มั่น

ต้องปิดกั้น..กิเลสร้าย..ให้เด็ดขาด

ทรงอารมณ์..พระนิพพาน..จะไม่พลาด

ต้องตัดญาติ..กับความชั่ว..เพื่อตัวเอง

48/23

อันสมบัติ..ทั้งหลาย..มันไม่เที่ยง

ถ้ารู้เลี่ยง..รู้จักละ..จะพบสุข

ตามฉุดลั้ง..ยังละโมบ..ก็พบทุกข์

มันไล่รุก..จนสลด..หมดเวลา

48/24

คนเกิดแก่..เจ็บตาย..ควายก็ด้วย

ลิงกินกล้วย..ควายกินหญ้า..คนพล่าผลาญ

ควายแทะเล็ม..ลิงกินบน..คนยกจาน

เป็นยักษ์มาร..ไล่ฆ่าสัตว์..ยัดใส่พุง

48/25

มองเห็นทุกข์..ตรงหน้า..ว่าไม่มี

คนดีดี..เขาเห็นกัน..ดันไม่เห็น

เดินนำหน้า..ฝ่าเข้าไป..ตายทั้งเป็น

ก็นายเวร..เขาปิดตา..พาเดินไป

48/26

รูปคือตน..ต้องพัง..หลังทิ้งกาย

ด้วยธาตุไฟ..ลมน้ำดิน..ไม่กินเส้น

ต่างหนีเปิด..เตลิดไป..จากกายเป็น

อุ่นก็เย็น..แล้วเปื่อยเน่า..เผาทิ้งไป

48/27

เวทนาคือ..ความรู้สึก..สุขทุกข์เฉย

บอกได้เลย..คนส่วนใหญ่..มากมายทุกข์

มีเวลา..เพียงนิดนิด..คิดว่าสุข

อยากจะลุก..มาดูจัง..นั่งเฉยเฉย

48/28

สัญญาคือ..ความจำได้..หมายรู้หมด

จำได้รส..ด้วยปลายลิ้น..กินสัมผัส

จำกลิ่นได้..ใช้จมูก..สูดกลิ่นชัด

จำสัมผัส..อย่างนี้แน่..แม่ของเรา

48/29

สังขารคือ..อารมณ์นึก..รู้สึกตัว

ทั้งดีชั่ว..สอดผสม..อารมณ์โกรธ

อารมณ์ชั่ว..ต้องทำลาย..มันให้โทษ

อยากรุ่งโรจน์..ปรารถนา..อารมณ์ดี

48/30

วิญญาณคือ..จิตของเรา..เขารับรู้

เมื่อได้ดู..ได้ยิน..ได้กลิ่นนั้น

ได้รับรส..ได้สัมผัส..รู้ปัจจุบัน

รู้สารพัน..แต่ว่าสู..ไม่รู้กรรม

48/31

ไตรสรณคมน์..ผมยึดแน่น..ดุจแผ่นผา

ปรารถนา..พระนิพพาน..กันชาตินี้

หนี้เวรกรรม..ทุกชนิด..ปิดบัญชี

ทุนที่มี..ทุ่มทุกอย่าง..กระทั่งกาย

48/32

ความไม่รู้..อริยสัจ..จึงพอใจ

สุขสบาย..การเป็นคน..อยู่บนโลก

เป็นเทวา..พรหมก็ดี..ไม่มีโศก

อยู่ชมโลก..สุดสวยงาม..ตามสบาย

48/33

พอใจคน..จิตวิญญาณ..คลานเข้าท้อง

เกิดเป็นน้อง..รูปกายนาม..ตามประสงค์

คืออายตนะ..ทั้งหกได้..ก็ใส่ลง

ให้โดยตรง..ตาหูจมูก..ลิ้นกายใจ

48/34

มีตาหู..จมูกลิ้น..กายและใจ

ก็ได้ไป..สัมผัสปัง..ได้ทั้งหน้า

รูปเสียงกลิ่น..รสสัมผัส..ชัดเวทนา

ไม่รู้ว่า..ทุกข์หรือสุข..ลูกกลับเฉย

48/35

เวทนา..ความรู้สึก..นึกเตลิด

มันจึงเกิด..เป็นตัณหา..ว่าความอยาก

เข้าไปปรุง..อุปาทาน..งานยุ่งยาก

ยิ่งมีมาก..ยิ่งปรุงแต่ง..แข่งประจาน

48/36

อุปาทาน..ที่ปรุงแต่ง..แบ่งดีชั่ว

พอไปมั่ว..เป็นปัจจัย..ให้ชาติภพ

จึงเกิดเกิด..ตายตาย..ไม่รู้จบ

ที่ต้องพบ..มากมายทุกข์..สุขนิดเดียว

48/37

ปัญญาเปิด..เห็นอริยสัจ..จงตัดใจ

จิตมุ่งไป..พระนิพพาน..วิญญาณดับ

กิเลสสูญ..เพราะดวงจิต..ปิดไม่รับ

ก็เท่ากับ..ไม่เหลือเชื้อ..เพื่อการเกิด

48/38

กิเลสดับ..ก็ไม่กลับ..มีรูปนาม

หมดสิ้นความ..มีกาย..ต่อไปแล้ว

ไม่ต้องเกิด..มาทนทุกข์..กันเป็นแถว

เพราะเผ่นแผลว..เข้านิพพาน..นิรันดร

48/39

ไม่มีกาย..ก็ไม่มี..อายตนะ

ลานะจ๊ะ..ตาหูจมูก..ลิ้นกายใจ

ใช่ลากัน..แค่ชาตินี้..ตลอดไป

อยู่กับใจ..ใสสว่าง..วางหมดเลย

48/40

ไร้สัมผัส..ก็ไม่มี..เวทนา

หูจมูกตา..ลิ้นกายใจ..ไร้สัมผัส

เจ้าตัณหา..ก็หายไป..ไม่มารัด

เห็นได้ชัด..เป็นสุขใจ..ได้จริงจริง

48/41

เมื่อตัณหา..พลันหลีกลี้..มาหนีหาย

อุปาทาน..จากที่ไหน..จะด้านอยู่

หมดสิ้นกัน..ชาติภพ..จบแล้วยู

ที่เหลืออยู่..ความว่าง..สว่างสบาย

48/42

สิ้นชาติภพ..ก็ไม่เกิด..กำเนิดกัน

ไม่มีวัน..เจอกันแน่..ความแก่จ๋า

เมื่อหลุดพ้น..แก่เจ็บตาย..กายชรา

ทุกข์นานา..จบสิ้นกัน..ในกาลนี้

48/43

พอเขาชม..ก็เชื่อเขา..ว่าเราดี

ตัวอัปรีย์..ต่างหัวร่อ..รอตีปีก

คุณความดี..ยังน้อยไป..ถอยไกลหลีก

จะขอฉีก..ให้ชอกช้ำ..เจ้ากรรมมัน

48/44

แม้ต้องตาย..ไม่ยอมไป..อบายภูมิ

เอาศีลคุม..สติตั้ง..นั่งสมาธิ

ขอจิตดี..จิตสดใส..ใจดำริ

ตั้งสติ..ขอขมา..พระรัตนตรัย

48/45

บ้างใกล้ตาย..ทุกขเวทนา..เข้ามารุม

ยึดเกาะกุม..ทุรนทุราย..โวยวายลั่น

กระซิบบอก..จับภาพพระ..ชนะพลัน

ได้จากกัน..อย่างสงบ..หลังพบพระ

48/46

พุทธานุภาพ..จริงจริง..นั้นยิ่งใหญ่

จิตไม่ใฝ่..วิ่งออกป่า..ไปหาเหว

ไปคลุกคลี..เช้าค่ำ..กับความเลว

จับใส่เอว..วิ่งมุ่งตรง..ลงอบาย

48/47

อันความตาย..ไร้เครื่องหมาย..ฉายให้เห็น

ให้ต้องเข็น..มารอกัน..ในวันนี้

ถึงเวลา..ก็มาตาย..ไปทันที

อายุมี..น้อยหรือมาก..ยากจะเดา

48/48

อาจารย์ใหญ่..อยู่ในกาย..ไม่ต้องหา

หลังพิงฝา..นั่งสงบ..น้อมพบท่าน

ผมขนเล็บ..ไม่จีรัง..ทั้งหนังฟัน

ทุกสิ่งอัน..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล

48/49

พระพุทธองค์..ทรงสอน..ถอนกิเลส

มุ่งเข้าเขต..ศักดิ์สิทธิ์..ปิดนรก

หลงทำชั่ว..จะชอกช้ำ..น้ำตาตก

จิตสกปรก..จะต้องมุด..สุดอบาย

48/50

แค่เดินนั่ง..ระวังใจ..หนีไปนอก

ใจเป็นวอก..จิตวุ่นวาย..อยู่ไม่นิ่ง

จงอุตส่าห์..หาอุบาย..ปราบให้จริง

ให้ใจลิง..นิ่งสงบ..พบหนทาง

48/51

สบายใจ..นั่งเรื่อยเรื่อย..เมื่อยก็เดิน

ให้เพลิดเพลิน..แนบสนิท..จิตกับท่าน

แล้วก็คิด..วิปัสสนา..หาจริงนั้น

ที่เกิดกัน..ทุกเมื่อ..เพื่อจะตาย

48/52

ทั้งนิมิต..เครื่องหมาย..ไม่มีบอก

ถูกลวงหลอก..ไปวันวัน..พัวพันทุกข์

ไม่ยึดติด..ร่างกาย..พอได้สุข

แต่ถูกปลุก..ด้วยผลกรรม..ทนทำใจ

48/53

ยิ่งขึ้นสูง..ยิ่งปฏิบัติ..ตัดมันดะ

เพื่อหวังจะ..บริสุทธิ์..หยุดทางชั่ว

ช่วยปรับปรุง..จิตใจ..สดใสชัวร์

ไม่เกรงกลัว..ผลกรรม..ตามย่ำยี

48/54

เมื่อจิตดี..ไม่ต้องระวัง..นั่งสบาย

ควบคุมกาย..ด้วยสติ..มิลืมหลง

มองเห็นทุกข์..จากผลกรรม..ทำให้ปลง

ศีลมั่นคง..สบายสบาย..ไม่ต้องเกร็ง

48/55

เห็นกองทุกข์..สูงท่วม..เพื่อนร่วมโลก

นับเป็นโชค..นะนี่เรา..เป็นชาวพุทธ

มีพระศาสน์..อันมั่นคง..ตรงที่สุด

มีพุทธบุตร..เข้าถึงธรรม..ตามกันมา

48/56

วางทุกเรื่อง..ปลดเปลื้องใจ..เอาให้แน่

ก็เพียงแค่..ตัวเราไง..ให้มันรู้

วันพรุ่งนี้..ไม่แน่ใจ..ไปหรืออยู่

จะหดหู่..ไปทำไม..ทำใจดี

48/57

อภัยทาน..เป็นงานหลัก..ปักเสียบคา

มีเมตตา..อันเนืองนอง..กองสุมไว้

มีสงสาร..คอยสนอง..อย่างว่องไว

มีดวงใจ..อันบริสุทธิ์..หยุดกิเลส

48/58

ปิดวาจา..เดี๋ยวพูดไป..คล้ายลากถู

ปิดอีกหู..เดี๋ยวฟังไป..ใจหดหู่

ปิดอีกตา..เดี๋ยวคิดมาก..ไม่อยากดู

ปิดอีกรู..คือจมูก..หมดทุกข์กัน

48/59

ทำจิตใจ..ให้เป็นแก้ว..แวววาวใส

มองทางไหน..ใสเต็มที่..ไม่มีขุ่น

ไม่มีอะไร..สุขเลิศล้ำ..เท่าทำคุณ

ทั้งทานบุญ..ปฏิบัติ..วิปัสสนา

48/60

ต้องเร่งรัด..ปฏิบัติ..ให้เต็มที่

ชำระหนี้..นายเวรกรรม..คอยตามติด

อุทิศให้..ทั้งเช้าเย็น..จนเป็นมิตร

ขอสถิต..ทิพยสถาน..นิพพานเทอญ

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 02 กันยายน 2555 Last Update : 4 กันยายน 2555 17:41:34 น. Counter : 849 Pageviews.		1 comments
Share Tweet