บนเส้นทางสายพระนิพพาน 94 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 94 94/01 มีมงคล..ชีวิต..เก้าประการ วางเป็นฐาน..รองรับ..กับชีวิต ปฏิบัติ..ได้สุขใจ..สบายจิต คือได้สิทธิ์..ยืนขึ้นมา..สง่างาม 94/02 หนึ่งนั้นหรือ..ซื่อตรง..จิตคงมั่น ทั้งต่อท่าน..ต่อผู้อื่น..ไม่ขื่นขม ไม่ซื่อสัตย์..ต่อกัน..มันก็ตรม มากเหลี่ยมคม..กลมกลิ้ง..ยิ่งคดงอ 94/03 ไม่ซื่อตรง..คนขยาด..หวาดระแวง มันแสดง..ให้เห็นว่า..ไม่น่าคบ จะหันหน้า..ไปทางไหน..ใครก็หลบ ชีวิตจบ..เพราะใครกัน..ท่านทำเอง 94/04 ท่านทำเอง..เลือกเอา..ตรงหรือคด กินไม่หมด..ซื่อต่อกัน..มันน่าคบ ยิ่งค้าขาย..ไปยันตาย..ไม่รู้จบ ต่างเคารพ..นับถือ..คนซื่อตรง 94/05 บ้านเมืองใด..มากมายคด..ก็หมดกัน ต่างเมามัน..หากิน..อย่างสิ้นคิด เกิดฉ้อราษฎร์..บังหลวง..ลวงทุกทิศ ตายสนิท..ประชาชน..คนซื่อตรง 94/06 สองนั้นหรือ..คือสะอาด..ในบ้านเรือน ไม่แชเชือน..จัดเก็บ..ให้เป็นที่ สะอาดตา..สะอาดใจ..โรคไม่มี ใครมาที..ก็สบาย..ไร้ผักชี 94/07 เบื้องหน้าดี..บางที..มีฉาบไว้ มองข้างใน..ที่ถูกต้อง..คือห้องน้ำ และอีกที่..ห้องครัว..จงจดจำ ถ้าเขาทำ..สะอาดตา..น่าจะจริง 94/08 ถ้าวัดใด..ห้องน้ำ..สกปรก วัดก็รก..แสดงว่า..พระขี้เกียจ ถ้าบ้านใด..ครัวห้องน้ำ..ไม่น่าเฉียด ความขี้เกียจ..เป็นของแม่..และลูกสาว 94/09 สามนั้นหรือ..คือขยัน..สำคัญมาก ช่วยจูงลาก..ชีวิตวัย..ให้ก้าวหน้า ช่วยให้คน..มั่นใจ..ในศรัทธา ปรารถนา..ส่งเสริม..ช่วยเติมเต็ม 94/10 คือขยัน..ศึกษา..หาความรู้ คือเป็นผู้..ไม่อยู่นิ่ง..ทิ้งโอกาส คือผู้ได้..โอกาสดี..ไม่มีพลาด เรียนทั้งชาติ..เรื่องโลกนี้..ไม่มีจบ 94/11 ขยันคิด..อยู่เสมอ..ในอาชีพ ไม่เร่งรีบ..แต่รู้คิด..พิจารณา เอาความรู้..ที่ได้ไป..ใช้พัฒนา ให้ดีกว่า..ที่เป็นอยู่..ไม่ดูดาย 94/12 ขยันพูด..แต่สิ่งดี..ไม่มีโทษ เป็นประโยชน์..แก่ตน..และผู้อื่น ถูกกาละ..เทศะ..สุขสดชื่น ต่างเริงรื่น..ชอบใจ..ในคำพูด 94/13 ขยันทำ..ให้ดี..ถึงที่สุด ไม่มีหยุด..ไม่มีอู้..สู้ไม่ถอย ทุ่มหัวใจ..หมดเกลี้ยง..มาเรียงร้อย ถึงอย่างน้อย..ทำเต็มที่..นี่ผลงาน 94/14 ขยันหา..ความรู้..ความชำนาญ หาครูบา..อาจารย์..ไว้สอนสั่ง หาทรัพย์สิน..มิตรสหาย..ไว้หรือยัง อย่ามัวนั่ง..หายใจ..ไปวันวัน 94/15 สี่นั้นหรือ..คือใช้จ่าย..ตามฐานะ จงรู้ละ..ส่วนเกิน..อย่าเพลินจ่าย เท่าที่มี..ดีกว่า..อย่ามัวอาย สุขสบาย..ไม่มีหนี้..ดีกว่าคุณ 94/16 ห้างดเว้น..สิ่งที่เห็น..เป็นโทษภัย เบียร์สุรา..เมรัย..สิ่งเสพติด การพนัน..ขันต่อ..ก็เป็นพิษ ทำให้จิต..หมกมุ่น..วุ่นวายใจ 94/17 แหล่งเริงรมณ์..อบายมุข..แหล่งโลกีย์ อันคนดี..จงสงวน..ไม่ควรเข้า พาชีวิต..ผิดพลาด..พินาศเอา พาตัวเรา..ถอยไกล..มันไม่ดี 94/18 หกระวัง..กายใจ..ไม่ล่วงเกิน ก็ไม่เดิน..ไปสู่..วิวาทกัน สาดอารมณ์..เข้าใส่..ให้เมามัน ล่วงเกินยัน..บรรพบุรุษ..ขุดมาชม 94/19 เมื่อต่างฝ่าย..ล่วงเกิน..กันและกัน ไม่มีวัน..เป็นสุข..ทุกข์นักหนา มุ่งทะเลาะ..ทำร้าย..ไล่เข่นฆ่า เพียงเพราะว่า..ไม่รู้ข่ม..อารมณ์ตน 94/20 รู้จักยอม..รู้อภัย..ให้กันบ้าง ถ้าอยากสร้าง..ชีวี..ที่น่าอยู่ อย่าเบียดเบียน..กันมาไป..ไม่น่าดู ลูกหลานสู..นั่นเห็นไหม..ไล่ฆ่ากัน 94/21 เจ็ดนั้นหนา..ไม่คบค้า..คนไม่ดี เพราะจะมี..แต่วุ่นวาย..ไม่รู้จบ หลงเข้าไป..ไม่นาน..คงพานพบ รู้แล้วหลบ..ถอยห่าง..อย่างมีเชิง 94/22 อันคนชั่ว..คนคด..คนเลวทราม เบื้องหน้างาม..หลอกเราได้..แต่ไม่นาน จะเห็นหาง..โผล่บอก..ออกอาการ ว่าเป็นพาล..อย่าหาเหา..มาใส่หัว 94/23 เจอคนดี..ซื่อตรง..จงสังเกต ปฏิเสธ..สถานที่..อโคจร รู้พูดคิด..ทำดี..มีคำสอน เขาโคจร..แต่ที่..อันมีธรรม 94/24 คนนิสัย..ไม่ดี..มีสิบอย่าง ไม่มีทาง..ซื่อปรากฏ..คดเสมอ1 ไม่รักษา..คำพูด..อันเพ้อเจ้อ2 โกหกเหรอ..ประจำ..ทำเดือดร้อน3 94/25 พูดปลิ้นปล้อน..ตลบตะแลง..มากลวดลาย4 ไม่เคยอาย..โกงเบียดบัง..ยังเอาเปรียบ5 ทรยศ..หักหลัง..เขาหวังเสียบ6 ล่อเราเรียบ..กินบนเรือน..ขี้หลังคา 94/26 ไม่ทำตาม..เงื่อนไข..ในสัญญา7 ใช้มารยา..ทำเสียหาย..ให้เดือดร้อน8 พูดกลับกลอก..หลอกลวง..ไม่อาทร9 บีบคั้นก่อน..ไม่เกรงใจ..ไร้มารยาท10 94/27 อันเชื้อโรค..จากสกปรก..เป็นฉันใด อันตราย..จากคนชั่ว..ก็ฉันนั้น หลีกสัตว์ร้าย..เกินวา..พาจบกัน คนชั่วนั้น..ย้ายบ้านหนี..ยังมีตาม 94/28 จงเตือนตน..ไว้เสมอ..อย่าเผลอคบ ให้รู้หลบ..เป็นปีก..หลีกเป็นหาง จงถอยมา..ให้พ้น..คนละทาง ระยะห่าง..ปลอดภัย..ไว้แหละดี 94/29 แปดกตัญญู..กตเวที..มีในตน จงเป็นคน..จำคุณแม่น..ตอบแทนท่าน คุณบิดา..คุณมารดา..ครูอาจารย์ ผู้ให้การ..ช่วยเหลือไว้..ให้แทนคุณ 94/30 เก้าให้รู้จัก..หน้าที่..ส่วนของตน เป็นบุคคล..ทำหน้าที่..ไม่บกพร่อง ก็จะมี..ความสุขได้..ขอรับรอง จะประคอง..ชีวิตวัย..ไปด้วยดี 94/31 ใช้ความรัก..สร้างบ้าน..ของเรากัน ความผูกพัน..ทำให้..ใจอบอุ่น สามัคคี..ภายใน..ไม่วายวุ่น คือต้นทุน..สุขสงบ..จบขัดแย้ง 94/32 เข้าหาธรรม..ดีกว่า..พาสงบ อย่าไปคบ..กับชั่ว..กลัวเสียคน จิตขุ่นข้อง..หมองใจ..ให้เสียผล หากุศล..ใส่ชีวา..ดีกว่าคุณ 94/33 ดีกว่าคุณ..บุญจากการ..สงบจิต ไม่ทำผิด..ไม่ทำชั่ว..เกรงกลัวบาป พอส่งจิต..ออกไป..จึงได้ทราบ อาจก่อบาป..สาปแช่งไป..ไม่รู้ตัว 94/34 เช่นเฒ่าจอย..เมื่อกี้..ที่ด่าเขา เรียกหาเหา..ใส่หัว..ให้ตัวหมอง ค้นหาธรรม..ดีกว่า..ค่าดั่งทอง ชั่วอย่ามอง..มันไม่ดี..ที่ใจเรา 94/35 ที่ใจเรา..เอาธรรม..พิจารณา ไปโกรธา..เขานี้..ไม่ดีแน่ ไม่รู้ข่ม..อารมณ์ตน..จนพ่ายแพ้ ถึงธรรมแท้..ชนะใจ..โกรธไม่มี 94/36 โกรธไม่มี..โลภไม่มา..หลงก็เมิน ทางที่เดิน..ถูกต้อง..ไม่หมองเศร้า ก็ทำมา..หากินไป..สบายเบา เหลือก็เอา..แบ่งเก็บไว้..ใช้ทำบุญ 94/37 ใช้ทำบุญ..ทำทาน..จัดการทรัพย์ นอนก็หลับ..อยู่ในศีล..กินแค่อิ่ม ถูกเขาด่า..ขวาออกซ้าย..ใบหน้ายิ้ม ดุจตีขิม..เดี๋ยวนี้..ดีจังเลย 94/38 ดีจังเลย..การฝึกตน..รู้ทนกลั้น เมื่อมุ่งมั่น..สงบใจ..ไม่ท้อถอย เอาสติ..ไว้นำหน้า..ปัญญาคอย มีสิ่งลอย..มากระทบ..หลบให้ทัน 94/39 หลบให้ทัน..ปัญหา..ก็ไม่มี เมื่อความดี..ตั้งมั่น..ไม่สั่นไหว อยู่ในธรรม..แวดล้อม..พร้อมทำใจ เหมือนอยู่ใน..เกราะแห่งบุญ..อบอุ่นจัง 94/40 สมเด็จโต..เทศนา..จดไว้เลย ว่าลูกเอย..อันต้นทุน..บุญกุศล ไม่เคยสร้าง..ไว้เลย..มันเคยตน เที่ยววิ่งวน..วอนไหว้..ใครจะช่วย 94/41 ใครจะช่วย..ได้เล่า..เจ้าไม่ทำ งานประจำ..ก่อแต่บาป..หาบแต่ชั่ว อาศัยกิน..บุญเก่า..จนเมามัว ทุกข์ถึงตัว..วิ่งสับสน..จนปัญญา 94/42 จนปัญญา..เทพที่ไหน..ใครจะช่วย เต็มไปด้วย..ดวงจิต..ริษยา ยังหลงตัว..ลืมตน..คนระอา หันกลับมา..หาดีกัน..หมั่นสร้างทำ 94/43 หมั่นสร้างทำ..ต้นทุน..บุญกุศล บังเกิดผล..จนได้..ในภายหลัง ถึงเวลา..ทั้งฟ้าดิน..ไม่อาจรั้ง บุญที่สร้าง..จงแผ่ไป..ไม่ประมาณ 94/44 เป็นแค่คน..ธรรมดา..หาวิเศษ อยู่ในเขต..ของคน..มากล้นทุกข์ ยังทำงาน..เหงื่อไหล..ใจเป็นสุข ยังเสือกลุก..มาเขียนกลอน..นอนไม่หลับ 94/45 ชีวิตคน..เรานี้..มีดีชั่ว อยู่ที่ตัว..มุ่งกระทำ..กรรมแบบไหน ก่อกรรมดี..เป็นกุศล..ตนสุขใจ รับทุกข์ไป..เมื่ชั่วชิน..ศีลไม่มี 94/46 ชั่วหรือดี..เวลามี..เท่ากันหมด อย่ากำหนด..เวลาไม่มี..ดีไม่ได้ เลิกโทษนั่น..โทษนี่..ชี้เรื่อยไป จงแก้ไข..ที่ตน..นะคนดี 94/47 อันทุกข์สุข..อยู่ที่ตน..คนผู้ทำ จงจดจำ..คนไหนทำ..คนนั้นได้ อย่ามัวหลง..ทางอยู่..นิ่งดูดาย จะดีได้..ต้องได้ทำ..จำให้ดี 94/48 จำให้ดี..ผู้มีธรรม..ประจำใจ ทำสิ่งใด..ให้รู้คิด..จนจิตนิ่ง ทั้งภายหน้า..ภายหลัง..ยังดีจริง จึงเป็นสิ่ง..สมคุณค่า..เกิดมาดี 94/49 เกิดมาดี..ให้ได้..หญิงชายเอย อย่าละเลย..ความดี..มีให้ได้ ไม่รู้ธรรม..หมดค่า..น่าเสียดาย เกิดแล้วตาย..ไร้ปัญญา..ค้นหาทาง 94/50 ค้นหาทาง..ทิ้งกาย..ไปลาลับ รู้กำกับ..จิตตน..หวังพ้นบ่วง ไม่หวนกลับ..มารับ..ทุกข์ทั้งปวง ยกถอนยวง..กรรมเก่าใหม่..ไปละโว้ย 94/51 พอแก่เฒ่า..เอาแล้วซวย..ป่วยเป็นหลัก แถมทุกข์หนัก..ทุกข์เบา..เข้าบีบคั้น บังคับยาก..มากมาย..ต้องอายกัน ควบคุมมัน..ไม่ได้..ใช่กายเรา 94/52 ใช่กายเรา..ผู้เฒ่า..ผู้ทุกข์ทน เกิดเป็นคน..จากกรรมเก่า..เราทั้งนั้น หมดเวรกรรม..ใครที่ไหน..จะเกิดกัน ทั้งสวรรค์..นิพพานพรหม..สุขสมใจ 94/53 สุขสมใจ..ในบุญ..ที่คุณทำ ชดใช้กรรม..จากกิจ..เคยผิดพลาด ทั้งตั้งใจ..ไม่ตั้งใจ..โดยประมาท ไม่เขลาขลาด..รู้อดกลั้น..มั่นในธรรม 94/54 มั่นในธรรม..กรรมไม่ก่อ..ขุดบ่อธรรม หมั่นตอกย้ำ..จิตตน..ทนให้ได้ แค่ชาตินี้..อย่าให้พลาด..ชาติสุดท้าย น้อมชดใช้..แล้วจบ..เลิกคบกัน 94/55 เลิกคบกัน..เจ้ากาย..ผู้ไม่ซื่อ ที่ดึงดื้อ..ก๋ากั่น..ดันทุรัง บอกอย่าแก..แถไถ..ไม่เคยฟัง เราชิงชัง..กายผู้..ไม่รู้คุณ 94/56 ไม่รู้คุณ..ขุนครบถ้วน..จนอ้วนพี ของดีดี..แพงก็มาก..อยากจัดให้ ไม่เคยขาด..ไม่เคยแคลน..แสนตามใจ แล้วทำไม..ทำกับกู..ผู้แสนดี 94/57 ผู้แสนดี..ที่ทุ่มให้..ไม่เคยขัด ปฏิบัติ..ต่อกาย..ไม่บกพร่อง ด้วยเต็มใจ..ไม่ต้อง..มาขอร้อง เอาเชือกคล้อง..เราถลา..หาความตาย 94/58 หาความตาย..กายแก่..มีแต่ทุกข์ จะนั่งลุก..เดินยืน..ฝืนเต็มที่ ยามลุกนั่ง..ก้าวย่าง..ยากเต็มที แรงไม่มี..แก่เฒ่า..เข้ามาเยือน 94/59 เข้ามาเยือน..เตือนเรา..ผู้เมากาย มีความตาย..รออยู่..นะสูเอ๋ย เรื่องไม่ตาย..โลกใบนี้..ไม่มีเลย จงคุ้นเคย..เกิดแล้วไซร้..ตายทุกคน 94/60 ตายทุกคน..จนรวย..ทั้งสวยหล่อ มีทองห่อ..หุ้มกาย..ก็ตายสิ้น ยังไม่ตาย..หลีกเลี่ยงแท้..ทั้งแถดิ้น พอลมสิ้น..นิ่งสงบ..รอศพเน่า
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |