บนเส้นทางสายพระนิพพาน 106

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 106

106/01

ต่างก็มา..แล้วก็ไป..ใช่แต่เขา

แม้แต่เรา..อย่านึกนะ..ว่าจะรอด

เมื่อคิดได้..มองไป..ให้ตลอด

โดดเข้ากอด..ฉุดยังไง..ก็ไม่อยู่

106/02

เมื่อต่างคน..ก็ต่างมา..เพื่อลาจาก

ต่างลำบาก..ลำบน..เพื่อค้นหา

เพื่อเจอกัน..เพื่อพลัดพราก..เพื่อจากลา

มากน้ำตา..มากน้ำใจ..มากมายทุกข์

106/03

 มากมายทุกข์..ลุกขึ้นดู..ธรรมดา

ผู้เกิดมา..ต่างประสบ..ได้พบแน่

ตั้งแต่เกิด..ผ่านวัย..จนกายแก่

ถึงนอนแผ่..ทิ้งกาย..สุดท้ายทุกข์

106/04

ค่อยค่อยจาก..พรากชีวิต..ผู้ชิดใกล้

ค่อยค่อยไล่..ทีละคน..ไปจนหมด

ค่อยค่อยเกิด..ทีละกาย..มาใช้ชด

ทุกบาทบท..สุดท้าย..เพื่อตายลง

106/05

 ทำดีได้..เท่าที่ทำ..อย่าพร่ำบ่น

ที่พึ่งตน..ก็คือตน..ชนทั้งหลาย

ถ้าหากตน..ไม่ช่วยตน..บนให้ตาย

เทพทั้งหลาย..ไม่เอาด้วย..ไม่ช่วยตน

106/06

ไม่ช่วยตน..ให้พ้นภัย..ใครจะช่วย

เรื่องกล้วยกล้วย..คิดไม่ได้..ก็ตายเปล่า

ไม่ขัดถู..กระจกใด..จะใสวาว

พูดปาวปาว..ไม่ได้หรอก..ต้องออกแรง

106/07

ต้องออกแรง..กำลัง..เราทั้งหมด

ต้องทนอด..ทนกลั้น..ยันเข้าไว้

มันหนักหนา..สาหัสเข้า..เอาไม่ไหว

จึงขอให้..เข้ามาช่วย..ด้วยหมดทาง

106/08

สันดานคน..ทั่วไป..พอได้ทุกข์

ตะโกนปลุก..คนทั่วไป..ร้องให้ช่วย

พอสบาย..ไม่นำพา..ไล่คว้าซวย

ใครจะช่วย..ได้บ่อยเล่า..เจ้าเลือกเอง

106/09

คนทุกคน..ต่างมีดี..อยู่ที่ตัว

ที่หมองมัว..ขัดถูเข้า..ให้วาวใส

ดีจะผ่อง..มองเห็น..จากข้างใน

ดีที่ใจ..ที่จิต..ชีวิตเรา

106/10

ชีวิตเรา..เมื่อเข้าถึง..และเข้าใจ

หนทางไป..ก็เปิดกว้าง..ไร้ขวางกั้น

แม้กรรมเก่า..เขาตามติด..คอยกีดกัน

ถึงตามทัน..ไม่อาจหยุด..ฉุดไว้ได้

106/11

ฉุดไว้ได้..อย่างไรเล่า..เมื่อเราทำ

เป็นประจำ..การฝึกฝน..เพื่อพ้นทุกข์

ไม่ได้ปล่อย..ตามยถา..ค้นหาสุข

แต่ตามรุก..ขุดค้น..หาหนทาง

106/12

หาหนทาง..ไปสู่..เป็นผู้หลุด

บริสุทธิ์..ด้วยจิต..คิดดีงาม

มีสิ่งชั่ว..ยั่วเท่าไร..ก็ไม่ตาม

สุขชั่วยาม..ไม่เอาหนอ..ขอนิรันดร์

106/13

ขอนิรันดร์..เส้นทางอัน..ไม่หวนกลับ

ทางสำหรับ..ผู้มุ่งมั่น..ไม่หวั่นไหว

ทางสำหรับ..ผู้รู้ตื่น..จะขึ้นไป

ทางสำหรับ..ผู้หัวใจ..ใฝ่นิพพาน

106/14

ใฝ่นิพพาน..ทานศีล..มันกินใจ

ตั้งอยู่ใน..ไม่ประมาท..ชาติกำเนิด

รู้ต้องตาย..แน่เสียจัง..หลังการเกิด

หาทางเปิด..ออกไป..ไม่วุ่นวน

106/15

ไม่วุ่นวน..บนเส้นทาง..แห่งมนุษย์

ทางสิ้นสุด..ยังมีอยู่..ท่านผู้หลง

อยู่กับโลก..เริงโลกีย์..มีแต่ลง

ผู้รู้ปลง..ใจก็เปิด..เกิดไม่เอา

106/16

เกิดไม่เอา..เราผู้..รู้ทางไป

ยากเพียงใด..เมื่อยิ่งก้าว..ยิ่งเข้าใกล้

ไม่ก้าวเดิน..ยิ่งเพลินนั่ง..ยังอีกไกล

ไกลก็ใกล้..ทีละก้าว..ถ้าเราเดิน

106/17

ถ้าเราเดิน..ก้าวไปหน้า..หาเป้าหมาย

ไม่เคยสาย..สำหรับผู้..ที่รู้ตื่น

อันเวลา..ที่ผันผ่าน..ทุกวันคืน

ผู้ที่ยืน..อยู่บนดี..มีทางไป

106/18

มีทางไป..สายเดียว..ไม่เลี้ยวกลับ

ผู้ไม่หลับ..เท่านั้น..ผ่านไปได้

เกิดเป็นตัว..มัวหลับฝัน..ฉันเสียดาย

เกิดเพื่อตาย..แค่นั้น..มันขาดทุน

106/19

มันขาดทุน..บุญไม่มี..จะหนีพ้น

บุญไม่ล้น..ก็หล่นร่วง..ลงเบื้องล่าง

ประกอบกรรม..มากทุกข์เข็ญ..ไม่เห็นทาง

ไม่ได้วาง..เป้าหมาย..คล้ายว่าวลอย

106/20

คล้ายว่าวลอย..ไปตามลม..แล้วร่วงหล่น

มีแรงบ่น..มากแรงบาป..เคลือบฉาบไว้

ผู้มีศีล..มีสัตย์..ฝึกหัดใจ

เขาก็ไป..ตามแรงใจ..ได้อธิษฐาน

 106/21

อย่าทนง..หลงตน..ฉันคนดี

ผู้ดำรง..คงชีวี..ขี้ยังเหม็น

ผู้ยังอยาก..มากเสาะหา..จะก่อเวร

ผู้โอนเอน..ตามสิ่งล่อ..ยังบ่ดี

106/22

ยังบ่ดี..ดีบ่โดน..หรอกคนดี

ขอจงมี..อดทน..ความอดกลั้น

อดต่อสิ่ง..วิ่งกระทบ..พบบีบคั้น

เพื่อข้ามชั้น..เป็นผู้ไร้..ซึ่งกายหยาบ

106/23

ซึ่งกายหยาบ..เท่านั้น..เป็นการนำ

ทุกเวรกรรม..ครั้งเก่า..เข้ามาหา

จงเป็นผู้..รู้ตัดใจ..ไม่นำพา

วิปัสสนา..จนตัดกาย..ไม่สนกรรม

106/24

ไม่สนกรรม..กระทำกาย..ตายก็ช่าง

จงใช้ร่าง..ชดใช้กรรม..เคยทำเขา

อย่าโวยวาย..ให้คนขำ..กรรมของเรา

เคยทำเขา..เขาทำให้..อภัยเทอญ

106/25

อภัยเทอญ..ผู้เดินหน้า..หาหนทาง

จิตที่วาง..ไว้ตรง..คงไม่พลาด

เอาจิตดี..จิตใส..ใจสะอาด

ที่ปัดกวาด..อย่างดี..หนีขึ้นบน

106/26

หนีขึ้นบน..พ้นบ่วงกรรม..กระทำกาย

เป็นผู้ตาย..จากคน..ไม่วนกลับ

สวรรค์พรหม..ยังไม่พ้น..หล่นนะครับ

อย่าหลงหลับ..จงรู้ตื่น..ขึ้นไปต่อ

106/27

ขึ้นไปต่อ..อย่าท้อใจ..ไปให้สุด

ไปสู่จุด..อธิษฐาน..อันเป้าหมาย

ยังไม่สุด..ไม่หลุดพ้น..หล่นไปตาย

ไปชดใช้..หมุนเวียน..จนเกวียนพัง

106/28

จนเกวียนพัง..ยังสานต่อ..ก่อกายใหม่

เหมือนกับไข่..มีเชื้อ..เพื่อมาเกิด

มาเกิดกาย..รับกรรม..การกำเนิด

ลืมตาเกิด..รู้กำหนด..กฏแห่งกรรม

106/29

กฏแห่งกรรม..ทำงาน..อย่างเที่ยงธรรม

ผู้ก่อกรรม..เล็กใหญ่..ย่อมได้ผล

อยู่ในความ..รู้สึก..สำนึกตน

รวยหรือจน..เทียมเท่าหนอ..ผู้ก่อกรรม

106/30

ผู้เจ้ากรรม..ดีชั่ว..ให้ตัวเอง

ไม่ต้องเกรง..จะไม่..ได้รับผล

ตั้งแค่ทำ..พูดคิด..มีอิทธิพล

จิตแห่งตน..บันทึกหมด..กฏแห่งกรรม

106/31

ค่อยค่อยดับ..ทีละดวง..นะแสงดาว

เคยส่องแสง..แพรวพราว..ประดับหล้า

พอวันหนึ่ง..ก็ดับดวง..ร่วงลงมา

นองน้ำตา..มากน้ำใจ..ให้ทดแทน

106/32

ท่านชาวเขา..คงมารับ..ท่านลีโอ

ส่วนเบอร์โทร..เก๋ไม่เอา..มาเข้าฝัน

ทุกกลางเดือน..ปลายเดือน..ก็แล้วกัน

ได้ผูกพัน..ยาวไกล..ที่ใจเรา

106/33

 ค่อยค่อยร่วง..ค่อยค่อยหล่น..ไม่พ้นแน่

คอยเทคแคร์..ใจกัน..ท่านทั้งหลาย

ต่างแก่เฒ่า..เข้าเกณฑ์..เป็นหรือตาย

ขออย่าคลาย..ความผูกพัน..ร่วมกันมา

106/34

 ยังไม่รู้..ใครจะไป..ก่อนใครแน่

เราก็แค่..มาเกิดกาย..ใช้กรรมเก่า

กำหนดตาย..มันไม่ใช่..หน้าที่เรา

เกิดหลังเรา..เขาตายก่อน..ก็มากมาย

106/35

 จงขยัน..หายใจ..ไว้ทุกคน

จงอดทน..หายใจ..ให้นานเนิ่น

ระวังนะ..อย่าหายใจ..ให้นานเกิน

จนเดินเหิน..ลำบาก..ยากลูกหลาน

106/36

ทุกวิถี..หนีหรือเจ้า..วิ่งเข้าหา

ปรารถนา..จะเวียนว่าย..หรือไปพ้น

จะลุกสู้..หรือหลบอยู่..ยอมทุกข์ทน

หรือฝึกจน..กายทุกข์ไป..ใจสบาย

106/37

ใจสบาย..ไม่ก่อบาป..มุ่งแต่บุญ

มีต้นทุน..กระแสธรรม..เดินนำหน้า

ในการเกิด..ชาติต่อไป..ไม่ปรารถนา

มุ่งค้นหา..ทางออก..นอกทางเดิม

106/38

นอกทางเดิม..เดินหน้า..เข้าหาธรรม

อันทางกรรม..ยากส่งผล..ถึงตนได้

ได้เกิดแล้ว..ไม่เสาะหา..น่าเสียดาย

ไม่อยากตาย..จงอย่าเกิด..เปิดไปเลย

106/39

เปิดไปเลย..ดีกว่า..เดินหน้าตั้ง

อย่าหันหลัง..กลับมา..จะเสียของ

มีตัวตน..ไม่พ้นกรรม..เข้าครอบครอง

เวลาทอง..เมื่อรู้ตื่น..ยืนเจตนา

106/40

ยืนเจตนา..หาที่สุด..แห่งจุดจบ

ไม่สยบ..ยอมแพ้..แม้กายล้า

อันกายคน..ขอยืนยัน..ฉันอำลา

ปรารถนา..สุขอัน..นิรันดร

106/41

ทุกสิ่งอย่าง..ต่างรอสู..ผู้สะสาง

ผู้หาทาง..ออกมา..เพื่อลาขาด

เป็นทางเอก..เอกา..ต้องลาญาติ

ผู้ที่พลาด..คือเกาะติด..ผิดแนวทาง

106/42

ผิดแนวทาง..วิ่งเพลิน..ยูเทิร์นกลับ

เพราะยังหลับ..ตาใน..จิตไหวหวั่น

มองไม่เห็น..แสงเดือน..แสงตะวัน

เห็นทางตรง..เป็นทางตัน..เลยบรรลัย

106/43

เลยบรรลัย..ไปไม่เป็น..ไม่เห็นทาง

มีแต่ราง..ไหลลง..คงไม่เห็น

ไว้ให้พวก..หลงไหล..ไปไม่เป็น

ไม่ตรงเข็น..หล่นร่วง..สู่รวงรัง

106/44

สู่รวงรัง..หลังตาย..ในนรก

จิตที่รก..กิเลส..และตัณหา

จิตที่โลภ..โกรธหลง..คงบังตา

จิตที่ดวง..ปัญญา..มันไม่มี

106/45

มันไม่มี..อดทน..จนอดกลั้น

ศีลธรรมกั้น..ก็ไม่มี..ดีจึงหาย

จึงหลงไหล..ตามโลก..โชคไม่ร้าย

แต่ไม่ใช้..ปัญญา..พิจารณาธรรม

106/46

พิจารณาธรรม..พิจารณากรรม..พิจารณากาย

พิจารณา..ความตาย..อันเที่ยงแท้

มองเห็นกาย..เปลี่ยนไป..สู่อ่อนแอ

จิตนั่นแล..พิจารณา..หาหนทาง

106/47

หาหนทาง..หลุดจากกรรม..หาธรรมป้อง

จงอย่าข้อง..กับชั่วบาป..สาปมันส่ง

ปรารถนา..หานิพพาน..อันมั่นคง

เดินทางตรง..กับความดี..ไม่มีตัน

106/48

ไม่มีตัน..อันทางธรรม..นำสู่ผล

บุญกุศล..ยิ่งทำจริง..เหมือนยิ่งขน

ยิ่งเดินหน้า..ก็ยิ่งใกล้..ไกลจากคน

ตัดตัวตน..ตัดเป็นตาย..กายไม่เอา

106/49

กายไม่เอา..ดีกว่า..หากายทิพย์

จะสูงลิบ..แสนไกล..ฉันไม่สน

รู้แค่ว่า..ไม่ดีกว่า..ทุกข์เกินทน

เกิดเป็นคน..ครั้งนี้..ที่สุดท้าย

106/50

ที่สุดท้าย..กายเนื้อ..เบื่อที่สุด

แดนมนุษย์..นับแต่นี้..หนีให้ได้

หนีไปเดิน..โดดเดี่ยว..เดินเดียวดาย

หลังการตาย..หลับไม่ตื่น..ฟื้นไม่มี

106/51

ฟื้นไม่มี..หนีไม่พ้น..คนทั้งปวง

อย่าหลอกลวง..ตัวอยู่เลย..มันเคยจิต

เมื่อหลอกลวง..เรื่อยไป..มากภัยพิษ

พาชีวิต..จิตวิญญาณ..นั้นหลงทาง

106/52

อย่าสนใจ..กายตน..กายคนอื่น

ขอจงตื่น..จิตตน..มุ่งค้นหา

ว่ากายนี้..แก่จริง..ยิ่งโรยรา

ปรารถนา..ให้คงที่..ไม่มีทาง

106/53

ไม่มีทาง..แก่ไม่ยั้ง..ไม่ฟังเรา

มุ่งจะเอา..เสื่อมสลาย..ใส่แทนที่

มุ่งสู่แก่..เจ็บกาย..วายชีวี

เรื่องจะดี..ไปหน้า..หาไม่เจอ

106/54

หาไม่เจอ..เผลอจบ..เป็นศพจอด

ตานอกบอด..ตาในดี..มีทางพ้น

ปฏิบัติ..ดีเถิดคุณ..จนบุญล้น

ลอยไปพ้น..วังน้ำ..ข้ามวังวน

106/55

ข้ามวังวน..อันบุคคล..ข้ามได้ยาก

แม้ลำบาก..แค่ไหน..ไม่ไหวหวั่น

อธิษฐาน..ดวงใจ..ไว้ทุกวัน

นิพพานอัน..สุขนิรันดร์..ฉันขอไป

106/56

ฉันขอไป..สู่สถาน..นิพพานเทอญ

ไม่ขอเดิน..กลับหลัง..มาฝังร่าง

กำหนดจิต..เป้าประสงค์..ฉันตรงทาง

วันทิ้งร่าง..ลาลับ..ไม่กลับคืน

106/57

ไม่กลับคืน..ยืนยัน..คำนี้แน่

เหมือนความแก่..ไม่มีกลับ..รอลับร่วง

ตั้งใจแท้..แม้โลก..มากหลอกลวง

สลัดบ่วง..ที่ร้อยรัด..บัดเดี๋ยวนี้

106/58

บัดเดี๋ยวนี้..มีแค่กาย..รอตายจาก

มีแค่ซาก..ชีวิต..ที่คิดหนี

มีแต่ทุกข์..ทับถม..จมธรณี

พอกันที..ความเป็นคน..ขอพ้นไป

106/59

ขอพ้นไป..ชาตินี้..ที่สุดท้าย

สิ่งเลวร้าย..ไล่ล่า..มาจากร่าง

เป็นคนหนอ..ก่อกรรม..แล้วอำพราง

สลายร่าง..คราวนี้หนอ..ขอนิพพาน

106/60

ขอนิพพาน..ชาตินี้..ที่ปัจจุบัน

ไม่ผูกพัน..ชาติภพ..จบแค่นี้

กรรมเก่าใหม่..ใช้ให้ครบ..จบเสียที

ปิดบัญชี..หนีให้พ้น..บนนิพพาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Create Date : 31 ตุลาคม 2555 Last Update : 5 พฤศจิกายน 2555 20:44:38 น. Counter : 1083 Pageviews.		1 comments
Share Tweet