บนเส้นทางสายพระนิพพาน 80 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 80 80/01 ชีวิตอัน..วันวัน..มากวุ่นวาย มีตายตาย..เกิดเกิด..อยู่เป็นนิจ มีทั้งมา..มีทั้งไป..กายชีวิต ไม่รู้คิด..เวียนว่าย..ไร้ทิศทาง 80/02 ไร้ทิศทาง..มืดบอด..กอดกิเลส ปฏิเสธ..หนทางธรรม..นำพ้นทุกข์ คลุกกิเลส..ตัณหา..ว่าสนุก ไปตาลุก..ทรัพย์กามา..บังตาใน 80/03 บังตาใน..ไหลอารมณ์..ไม่ข่มจิต ก็ทำผิด..สะสม..บ่มนิสัย ไล่ไขว่คว้า..เอามาอื้อ..ว่าคือชัย ลำพองใจ..หนึ่งสมอง..สองมือกู 80/04 พอสูญเสีย..เสียศูนย์..วุ่นวายจิต มันเป็นพิษ..สะสม..เพาะบ่มไว้ พอมากเข้า..ฝีแตก..แบกไม่ไหว ทำไฉน..ดีเล่า..วิ่งเข้าวัด 80/05 เมื่อได้มา..ย่อมเสียไป..ใช่ยืนยง ว่ามั่นคง..นั่นแหละคิด..ผิดถนัด มองแค่กาย..ก็เปลี่ยนไป..เห็นได้ชัด เมื่อรู้ตัด..จะรู้ตื่น..ยืนถูกทาง 80/06 ยืนถูกทาง..สายธรรม..นำนิพพาน มีศีลทาน..ภาวนา..มาเกลาจิต รู้เกิดแก่..เจ็บตาย..กายชีวิต ที่เคยคิด..ว่ายืนยง..คือหลงทาง 80/07 คือหลงทาง..เดินไป..สายโลกีย์ มากบัญชี..บาปบุญ..ช่วยหนุนส่ง ดุจวนเวียน..ในถ้ำ..มุดต่ำลง ขอท่านจง..ใช้ปัญญา..พิจารณาดู 80/08 พิจารณาดู..ผู้รู้ตื่น..จะเบิกบาน ผู้มีฌาน..จิตผ่องใส..ไร้หม่นหมอง ผู้รู้ให้..จะได้รับ..มาเนืองนอง ผู้นั่งมอง..จงพิจารณา..มายังไง 80/09 รักษาศีล..ปฏิบัติ..ภาวนา มีเมตตา..ต่อหมู่..ผู้อ่อนแอ ไม่เอาเปรียบ..เบียดเบียน..เวียนรังแก จงเผื่อแผ่..ช่วยเหลือ..เกื้อกูลกัน 80/10 เกื้อกูลกัน..ถ้อยที..ถ้อยอาศัย ส่งมือไป..จับมั่น..ดีงกันขึ้น ช่วยประคอง..ปลอบปลุก..ลุกขึ้นยืน ให้กลับคืน..สมค่า..คำว่าคน 80/11 คำว่าคน..สูงค่า..กว่าที่คิด อันชีวิต..เกิดมา..หาความหมาย รู้จักคิด..ใช้ปัญญา..ก่อนลากาย เห็นประกาย..แสงธรรม..นำทางตน 80/12 นำทางตน..พ้นอบาย..สู่สายธรรม เลิกก่อกรรม..ทำเข็ญ..เห็นแก่ตัว เป็นชาวพุทธ..สุดใจ..ถวายหัว เพื่อตีตั๋ว..ข้ามฝั่ง..พ้นวังวน 80/13 พ้นวังวน..อันเวียนว่าย..ไม่รู้จบ น้อมเคารพ..นายเวร..เป็นเจ้าหนี้ แผ่เมตตา..ขมาโทษ..โปรดปรานี ปิดบัญชี..หนี้กรรม..ทำต่อกัน 80/14 นั่งสงบ..เงียบสงัด..วัดผลจิต พูดทำคิด..ล้วนดี..ย่อมมีสุข มีสติ..ทุกครั้ง..นั่งเดินลุก ยามกายทุกข์..รู้เป็นกรรม..ทำใจได้ 80/15 ทำใจได้..เวทนา..มากวนกาย ไม่โวยวาย..คร่ำครวญ..ชวนสังเวช มีปัญญา..ตริตรอง..มองเห็นเหตุ อยู่ในเขต..กรรมส่งผล..ต้องทนไป 80/16 ต้องทนไป..จนได้คิด..ผิดเป็นครู ได้เรียนรู้..โลกกว้าง..อย่างแจ่มแจ้ง ใช้ปัญญา..พิจารณา..แล้วแจกแจง ธรรมแสดง..เหตุแห่งทุกข์..ปลุกตื่นตน 80/17 ปลุกตื่นตน..จนรู้คิด..ชีวิตเปลี่ยน ไม่หมุนเวียน..ในวังวน..พาตนทุกข์ ถึงเวลา..เปิดตา..ค้นหาสุข ไม่สนุก..ตามโลกา..มุ่งหาธรรม 80/18 มุ่งหาธรรม..นำวาง..ห่วงทุกห่วง ที่คอยหน่วง..เหนี่ยวรั้ง..หวังเดินหน้า ไม่เคยว่าง..ธรรมกิจ..พิจารณา ปรารถนา..พระนิพพาน..ปัจจุบันกาล 80/19 มากคำถาม..หยามเย้ย..เฮ้ยหวังสูง เฒ่าแบกถุง..ไขว่คว้า..ล่าอากาศ ไม่มีหรอก..อย่ามาหลอก..เรื่องภพชาติ อากาศธาตุ..ว่างเปล่า..นะเฒ่าจอย 80/20 ไปหลงเชื่อ..นิทาน..นิพพานมี ไปหลงดี..เสียเวลา..นะตาเฒ่า เสวยสุข..ดีที่สุด..มนุษย์เรา หลงมัวเมา..พระนิพพาน..อันเลื่อนลอย 80/21 เมื่อต่างคน..ต่างจริต..ชีวิตต่าง มีถี่ห่าง..บางหนา..หาเทียมเท่า มีทั้งชั่ว..ทั้งดี..เป็นสีเทา จะขัดเกลา..ให้วาวใส..ไร้มลทิน 80/22 ได้แต่น้อม..รับฟัง..อย่างขอบคุณ นับเป็นบุญ..วาสนา..หาที่สุด แต่ว่าแสน..เบื่อหน่าย..กายมนุษย์ สลัดหลุด..กังขา..ค้นหาทาง 80/23 ค้นหาทาง..พุทธองค์..ทรงดำเนิน จะขอเดิน..ทางตรง..พระองค์ชี้ หยุดทำชั่ว..ทุกชนิด..ทำจิตดี ต่อแต่นี้..ทำกุศล..เดินบนทาง 80/24 เมื่ออิ่มใจ..สบายจัง..นั่งสงบ จึงได้พบ..รสธรรม..อันล้ำค่า เมื่อคิดได้..ใจเปิด..เกิดปัญญา พิจารณา..สายธรรม..เย็นฉ่ำใจ 80/25 คิดสิ่งใด..ให้เป็นบวก..สะดวกใจ ทำสิ่งใด..คิดย้ำ..ทำแต่ถูก เมื่อมืดมน..ขึ้นมา..มองหน้าลูก แล้วจะถูก..มโนธรรม..นำทางไป 80/26 จงอย่าแบก..ปัญหา..ไว้ทุกอย่าง วางลงบ้าง..ทิ้งขว้างไป..สิ่งไร้ค่า จงรู้คิด..วินิจฉัย..ใช้ปัญญา ใช้เวลา..ที่ยังเหลือ..เพื่อตัวเอง 80/27 พอเดินผ่าน..กระจก..ต๊กกะใจ เอ็งเป็นใคร..พ่อชั่งกล้า..มาถึงนี่ แต่พอพิศ..จ้องมอง..ไปอีกที ยุ่งละซี..ที่เพิ่งขู่..น่ะกูเอง 80/28 จงสังเกต..ตัวเองที..ผู้มีธรรม ความระยำ..เพิ่มขึ้น..หรือลดลง หรือชีวิต..ย่อยยับ..กับความหลง เป้าประสงค์..ทางโลกีย์..มีมากเกิน 80/29 มีมากเกิน..เพลินวุ่นวน..จนติดกับ ไม่อาจดับ..ไฟโลกีย์..ที่ลามไหม้ เพราะว่าตัก..น้ำมัน..ราดเข้าไป ก็บรรลัย..เท่านั้น..หมดปัญญา 80/30 หมดปัญญา..หาทางออก..ไฟครอกหมด ทุกข์รันทด..หมดสิ้น..จึงดิ้นหนี อีตอนสุข..เริงร่า..ว่าตัวดี เพราะว่ามี..หนึ่งสมอง..กับสองมือ 80/31 แค่ศีลห้า..ทุกข้อ..ก็ผิดหมด ตั้งเป็นกฏ..ปรารถนา..ข้าต้องได้ ลักขโมย..ยิงฟัน..ฆ่ามันตาย ก็จัดไป..ตามเหตุ..กิเลสตน 80/32 กิเลสตน..วุ่นวน..แต่ความอยาก ยืนบนซาก..ยับย่อย..ผู้ด้วยกว่า ขาดสติ..ฉุดใจ..ไร้ปัญญา แค่เกิดมา..ก่อกรรม..ทำลายตน 80/33 ทำลายตน..บนความหลง..ว่าคงสุข อยู่สนุก..กินสบาย..ไร้ปัญหา หลงลืมตน..จนลืมหมด..กฏกติกา ใช้ปัญญา..แต่ทางชั่ว..เพื่อตัวเอง 80/34 มีสติ..การเข่นฆ่า..ไม่กล้าคิด มีสติ..ไม่ทำผิด..คิดขโมยเขา มีสติ..มีคู่เคียง..เพียงคู่เรา มีสติ..ของมึนเมา..ไม่ต้องการ 80/35 มีสติ..จองหอง..เดินพองขน มองเป็นคน..เป็นคน..อยู่เสมอ รู้จักเด็ก..ผู้ใหญ่..เมื่อได้เจอ ไม่เลิศเลอ..กว่าใคร..ใจร่มเย็น 80/36 มีสติ..ฉุดชั่วไว้..ไม่ไหลออก ถึงจนตรอก..มุ่งตัดไป..ไม่ไหลต่อ ปรารถนา..หลุดพ้น..ตัดต้นตอ คนขอพอ..ไม่สนุก..ทุกข์ท่วมหัว 80/37 ทุกข์ท่วมหัว..มัวก่อเหตุ..กิเลสตน ต้องเวียนวน..ไม่หยุด..ยากหลุดพ้น กิเลสตัณหา..มากฤทธิ์..อิทธิพล ไม่อาจทน..การหลอกล่อ..ก็หลงเพลิน 80/38 ก็หลงเพลิน..เดินหลง..เข้าพงหนาม จนต้องหาม..ไปสวด..อวดชาวบ้าน ต้องไปนั่ง..ขื่นขม..หน้ายมบาล ดัดสันดาน..ที่อเวจี..นี่สักพัก 80/39 คอดเป็นหาร..ผลาญใจ..มากมายทุกข์ จะนั่งลุก..ยืนเดิน..เกินคับแค้น มันอัดอั้น..ตันอุรา..ทุกข์มาแทน เดี๋ยวด่าแฟน..ลูกเต้า..เข้าไม่ติด 80/40 ปริญญา..ดอกไม้จัน..วันเผากาย จบเดียวดาย..แต่ผู้เดียว..เสียวเหมือนกัน ได้ขั้นไหน..จะไปบอก..ในความฝัน อย่าไล่ฟัน..ก่อนถามไถ่..นะไม่เอา 80/41 ชีวิตเรา..เอาอะไร..ไปได้บ้าง แม้แต่ร่าง..ยังเผาไฟ..ไม่มีเหลือ เถ้ากระดูก..ทิ้งแม่น้ำ..กันทำเกลือ โดดเกาะเรือ..เขาไปได้..ที่ไหนกัน 80/42 ไปทางไหน..มากผู้รู้..พหูสูตร มีแต่พูด..เรื่องถนัด..ปฏิบัติไม่ ถ้าเรื่องพูด..เป็นฉากฉาก..พากษ์เสียไว ไม่สนใจ..ปฏิบัติ..กัดอย่างเดียว 80/43 เพียงแต่อย่า..สนใจ..ไปตอบโต้ ปล่อยให้โชว์..วิชั่น..อันสั้นจู๋ แล้วหลบฉาก..ออกมา..ดีกว่ากู แอบมองดู..เขาลุยกัน..ให้มันเพลิน 80/44 ให้มันเพลิน..ปริยัติ..ซัดกันนัว ดีแต่ตัว..ขั่วคนอื่น..หยิบยื่นให้ ถ้าใครขืน..ไปสะกิด..ยิ่งผิดใจ ต้องปล่อยไป..ตามอารมณ์..ให้สมใจ 80/45 ให้สมใจ..ใช้ปัญญา..หาทางหยุด สลัดหลุด..กองกิเลส..ที่ร้อยรัด เอาที่ดี..ออกมาย้ำ..ทำให้ชัด ปฏิบัติ..เพื่อรู้เห็น..แล้วเย็นใจ 80/46 คิดดูที..ผู้มี..ธรรมทั้งหลาย หลับเป็นตาย..นอนสบาย..ไม่ยึดมั่น แต่พอตื่น..ลืมตา..มาเท่านั้น นี่ของฉัน..นั่นของเรา..เอาเข้าไป 80/47 เอาเข้าไป..ยึดเกาะ..เพราะไม่คิด ไปเกาะติด..มันไว้..ทำลายตน หลับยังไง..ทุกข์ใจ..สุดจะทน มันมีผล..ต่อกาย..ถึงวายปราณ 80/48 จงฝึกหัด..ตัดใจ..ทีละนิด รู้จักคิด..ไตร่ตรอง..จึงมองเห็น ที่เกิดขึ้น..เสื่อมสลาย..มิวายเว้น โลกก็เป็น..เช่นนี้..มีเปลี่ยนแปลง 80/49 มีเปลี่ยนแปลง..ดับไป..สลายตัว ไม่น่ากลัว..อย่างที่คิด..ถ้าจิตรู้ มีเหตุการณ์..มากมาย..ให้เราดู เหมือนเป็นครู..สอนจิต..ถ้าคิดเป็น 80/50 ถ้าคิดเป็น..เห็นหมด..กฏแห่งกรรม ใครกระทำ..ดีชั่ว..ตัวได้รับ ถ้าอยากพ้น..วนว่าย..ใจอย่าหลับ จงตัดฉับ..ทุกเยื่อใย..ในโลกา 80/51 ในโลกา..มากโลกีย์..สอนชีวิต ทั่วทุกทิศ..มีสิ่งเร้า..วิ่งเข้าหา รูปรสกลิ่น..เสียงสัมผัส..จัดสรรมา ล้วนมายา..หลงเข้าไป..สุดท้ายตรม 80/52 รักกันดี..โลกนี้..ไสวสว่าง พอเขาห่าง..มืดมน..ทนไม่ไหว ขาดสติ..คิดนังนุง..ปรุงเข้าไป ไม่ฝึกใจ..ผิดพลาด..ขาดปัญญา 80/53 เมื่อไม่มี..ก็อยากได้..วิ่งไขว่คว้า เมื่อได้มา..ให้สูญไป..เป็นไม่มี พอเสียไป..ทุกข์ใจ..เศร้าโศกี ตัวอย่างมี..เห็นทุกวัน..ดันไม่คิด 80/54 ดันไม่คิด..ชีวิตนี้..มันสั้นนัก บางคนหนัก..ตายตั้งแต่..อยู่ในท้อง ทั้งพ่อแม่..ต้องโศกา..น้ำตานอง โอกาสทอง..มีชีวิต..ฝึกจิตงาม 80/55 อันความดี..ทำแล้ว..เป็นสุขใจ ทำลงไป..ชีวิตตัว..ไม่มัวหมอง คนยอมือ..โมทนา..เมื่อมามอง จิตเป็นทอง..เมื่อมีธรรม..ประจำใจ 80/56 ประจำใจ..ไม่ไหวหวั่น..ในวันทุกข์ ยิ้มแล้วลุก..ขึ้นสู้..กู้ชีวิต ขอยอมตาย..ไม่ให้กาย..ใจทำผิด ขอใช้จิต..งดงาม..ข้ามวังวน 80/57 ข้ามวังวน..อันบุคคล..ข้ามได้ยาก จะลำบาก..มากแค่ไหน..ให้มันรู้ จะปลอบปลุก..หัวใจ..ให้ทนสู้ จะได้รู้..ผลกัน..วันทิ้งกาย 80/58 หลวงพ่อบอก..ทางธรรม..ตรงข้ามโลก ทำเหงื่อโชก..ทุ่มชีวิต..ยิ่งติดขัด ต้องผ่อนคลาย..ใจสบาย..สงบสงัด ปฏิบัติ..ไม่สุดโต่ง..ทางโล่งเตียน 80/59 ทางโล่งเตียน..เพียรถากถาง..เส้นทางธรรม เป็นประจำ..ตึงก็ผ่อน..หย่อนก็ดึง ก้าวมั่นคง..เดินทางตรง..คงจะถึง วันเท่งทึง..ประกาศผล..ที่ตนฝึก 80/60 ที่ตนฝึก..เพื่อหลุดพ้น..ไม่วนกลับ ขอลาลับ..โลกนี้..มากมีทุกข์ หาช่องตน..พ้นไปเลย..เสวยสุข นั่งนอนลุก..พิจารณา..หาทางพ้น
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
และคงจะมีเพียงผู้เดียวเ่ท่านั้น