บนเส้นทางสายพระนิพพาน 108 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 108 108/01 กตัญญู..กต..เวทิตา จะต้องมา..ก่อนใคร..ไม่ถอยหลัง เป็นหลักใหญ่..งดงาม..ผู้ข้ามฝั่ง ผู้ขาหยั่ง..ขอก้าวข้าม..ความเป็นคน 108/02 ความเป็นคน..อันตน..แสนเบื่อหน่าย มากวุ่นวาย..เพลิงพิษ..ริษยา เบื่อโลภหลง..โมโห..จิตโกรธา ใช้ปัญญา..หาทาง..ข้ามวังวน 108/03 ข้ามวังวน..อันตน..วนเวียนหลง เมื่อจิตปลง..ใจเปิด..เกิดปัญญา พอตัดได้..ผ่องใส..ไร้ปัญหา ปรารถนา..สิ่งใด..ใกล้เข้ามา 108/04 ใกล้เข้ามา..ถ้าเรา..ก้าวไปหน้า ถึงจะช้า..แต่ชัวร์..อย่ากลัวหลง เมื่อหยัดยืน..ก้าวไป..ไม่มีลง จิตมั่นคง..สูงขึ้น..ยืนทางธรรม 108/05 ยืนทางธรรม..นำไป..ไม่มีผิด หนทางปิด..เปิดให้..ไร้ปัญหา ถึงแม้กาย..ถูกสับโขก..โลกมายา แต่จิตตรา..รู้เห็น..นั่นเป็นกรรม 108/06 มีสัจจะ..ทั้งกาย..วาจาใจ ทำสิ่งใด..ดีงาม..ตามประสงค์ นี่แหละทาง..ข้ามฝั่ง..เส้นทางตรง แม้ขึ้นลง..ทางชีวิต..ไม่ผิดธรรม 108/07 ไม่ผิดธรรม..ดีงาม..กับความจริง ว่าทุกสิ่ง..กระทำ..เป็นกรรมย้อน ทั้งดีชั่ว..ตัวท่าน..กรรมมันต้อน คนคือก้อน..ผลกรรม..ทำดีชั่ว 108/08 ทำดีชั่ว..รู้ตัว..มั่นในดี เปิดบัญชี..ดีไว้..ไม่ทำชั่ว ยอมรับกรรม..ปลดหนี้..บัญชีมัว เพื่อพาตัว..เดินวันเวย์..ไม่เหคืน 108/09 ไม่เหคืน..ยืนยัน..ทางอันควร ไม่เรรวน..ทางธรรม..จำไว้มั่น ไม่คลุกคลี..ชั่วช้า..ผ่าทางตัน ไม่ผูกพัน..ชีวิต..กับจิตตน 108/10 กับจิตตน..รู้ตัว..ว่าต้องตาย ต้องทิ้งกาย..นี้แน่..แต่วันไหน ไม่รู้วัน..เดือนปี..เป็นที่ใด มีเพียงใจ..รับรู้..ผู้เฒ่าเอย 108/11 ผู้เฒ่าเอย..วัยล่วงเลย..มากกำไร รู้ทำจิต..ทำใจ..บ้างไหมเล่า อย่าทำผิด..คิดชั่ว..หลงมัวเมา หัวไร้เงา..คิดได้..นั่นสายเกิน 108/12 นั่นสายเกิน..กลับใจ..ในบัดดล มาเป็นคน..ศีลสัตย์..ปฏิบัติธรรม ไม่จำเป็น..ดอกสู..ไปอยู่ถ้ำ แค่เช้าค่ำ..สงบใจ..กำไรบุญ 108/13 กำไรบุญ..ลงทุน..ด้วยจิตตน ฉลาดคน..เงินตรา..หาข้องไม่ อภัยทาน..ก็มากล้น..ผลกำไร เพราะใครใคร..ไม่รู้คิด..ปิดตาใจ 108/14 ความอ่อนน้อม..ถ่อมตน..ไม่ใช้เงิน ช่างงดงาม..เหลือเกิน..ท่านทั้งหลาย ผู้อ่อนน้อม..ค้อมหัว..ไม่น่าอาย มันทำลาย..มานะตน..คนทั่วไป 108/15 ขอให้คิด..ดูสิ..การติตน ไม่ให้ทน..เป็นทาส..ของกิเลส ให้จิตตน..รู้ละ..ปฏิเสธ เพื่อเข้าเขต..พระนิพพาน..ไม่นานเกิน 108/16 ไม่นานเกิน..เดินทาง..สู่จุดหมาย ไม่ใช่หาย..ทางถนน..จนเกินกู่ ก็ฉิบหาย..จากดี..ล่ะซิกู หนทางกู้..ยิ่งห่าง..ทางมืดมน 108/17 ทางมืดมน..จงอดทน..จนสว่าง จนมองทาง..ชัดเจน..เห็นประจักษ์ จึงค่อยก้าว..ย่างไป..ไม่เหนื่อยนัก เหนื่อยก็พัก..หนักก็นอน..ก่อนไปต่อ 108/18 ก่อนไปต่อ..ก็ทำจิต..ให้สงบ ก็จะพบ..แสงธรรม..ส่องนำทาง เมื่อดวงจิต..ดวงใจ..ได้ถากถาง สิ่งกีดขวาง..ไม่มี..ทีนี้ลุย 108/19 บุญสำเร็จ..ด้วยทาน..คือการให้ บุญสำเร็จ..ด้วยกายใจ..รักษาศีล บุญสำเร็จ..ด้วยภาวนา..เป็นอาจิณ บุญสำเร็จ..เสร็จสิ้น..รู้ฝึกฝน 108/20 การที่เรา..บูชา..ด้วยอามิส พาดวงจิต..สู่สวรรค์..นั่นคือผล ปฏิบัติ..บูชา..ซิทุกคน เสวยผล..พระนิพพาน..นั้นได้เลย 108/21 จงแบกบุญ..แทนคุณแม่..ก้าวข้ามฝั่ง จงเอาอย่าง..หลวงพ่อปาน..ท่านเลี้ยงแม่ ผู้เข้าถึง..จึงชนะ..เลี้ยงพระแท้ อุ้มพระพ่อ..พระแม่..ขึ้นนิพพาน 108/22 เป็นมนุษย์..ดีที่สุด..อย่าโอ้อวด จงหมั่นตรวจ..ข้างใน..ใจเสมอ ยังมีชั่ว..ตรงไหน..หาให้เจอ อย่าได้เผลอ..ซ่อนไว้..สิ่งไม่ดี 108/23 การชนะ..ที่ยาก..กว่าสิ่งใด ชนะใจ..ตนเอง..ยากนักหนา ชนะได้..เห็นแก่ตัว..ก็ไม่มา ความเมตตา..วิ่งอ้าว..เข้ามาแทน 108/24 ชีวิตคน..เรานั้น..มันสั้นนัก จงเอารัก..เมตตา..มาสืบสาน หมั่นทำบุญ..กุศล..สร้างผลทาน ถ้าต้องการ..สุขอัน..นิรันดร 108/25 จะเป็นตาย..เมื่อไร..ไม่สำคัญ เมื่อมุ่งมั่น..ทำดี..บัญชีเปิด เมื่อความชั่ว..ไม่มี..ย่อมดีเลิศ เป็นสุขเถิด..ทุกท่าน..ผู้มั่นดี 108/26 ผู้มั่นดี..ไม่มี..ทางตกต่ำ ทุกเช้าค่ำ..ภาวนา..ว่าเต็มที่ หยุดกำเนิด..เกิดตาย..กันเสียที ตั้งจิตดี..ตัดห่วง..ทุกบ่วงกรรม 108/27 ทุกบ่วงกรรม..ทำเก่า..เราน้อมรับ ภาคบังคับ..ทุกข์เข็ญ..เห็นกรรมชัด อันกรรมใหม่..ไม่ก่อ..ต่อยอดฉัตร ปฏิบัติ..เพื่อจบกิจ..ปิดบัญชี 108/28 ปิดบัญชี..เป็นคน..ให้ตนเอง เพราะกลัวเกรง..เวรกรรม..ตามไม่หยุด พอกันที..ทุกข์แทบตาย..กายมนุษย์ ขอที่สุด..แห่งธรรม..ช่วยนำทาง 108/29 ช่วยนำทาง..ไปดี..หนีเตลิด หยุดกำเนิด..กำหนัด..ตัดทุกสิ่ง ขอทิ้งโลก..มายา..ค้นหาจริง ไม่ใช่ลิง..ขึ้นต้นไม้..ไล่จากโคน 108/30 ไล่จากโคน..ขึ้นไป..ไม่ใช่กิ่ง ไม่ใช่ลิง..ขึ้นไม่ได้..นะเจ้าขา ขึ้นทางกิ่ง..เหหก..ตกลงมา อาจตายห่า..เอาง่ายง่าย..ไม่ใช่ลิง 108/31 หนึ่งสมอง..สองมือ..คือชีวิต พูดทำคิด..แต่ดี..มีเหตุผล พิจารณา..ให้มากนิด..ชีวิตตน เกิดเป็นคน..แค่มาตาย..ไม่ใช่แน่ 108/32 ไม่ใช่แน่..มาตาย..เพื่อรับกรรม จะต้องทำ..ทุกวิธี..หนีให้พ้น เข้าหาธรรม..ปฏิบัติดู..นำสู่ผล บุญกุศล..ทานทุกอย่าง..นำห่างทุกข์ 108/33 มองเห็นทุกข์..ปัจจุบัน..อันเนืองนิจ มีชีวิต..กายเนื้อ..โคตรเบื่อทุกข์ ตั้งแต่เกิด..แก่เจ็บตาย..ไล่เสียจุก จะหาสุข..ไม่มีแน่..แค่ทุกข์น้อย 108/34 แค่ทุกข์น้อย..ถอยห่าง..เพียงชั่วคราว ระยะยาว..ทุกข์ทน..เสียจนเบื่อ ใครไร้ทุกข์..สุขอุรา..อย่าไปเชื่อ ก็ทุกเมื่อ..ปวดหนักเบา..เช้าเย็นหิว 108/35 เช้าเย็นหิว..ลิ่วหา..อาหารใส่ กว่าจะได้..อาหาร..ทำงานหนัก ใช้กำลัง..กายใจ..ไปมากนัก หอบฮั่กฮั่ก..เสียเหงื่อตน..พ้นความหิว 108/36 พ้นความหิว..เช้าเที่ยงเย็น..สามเวลา ถ่ายออกมา..หนักเบา..อ้าวหิวใหม่ เป็นอย่างนี้..ทุกวัน..มันเรื่อยไป ตายเมื่อไร..จบกัน..กายอันทุกข์ 108/37 กายอันทุกข์..ดุจท่อนไม้..ตายวันแรก แล้วค่อยแยก..แตกสลาย..อันกายธาตุ อันกายนี้..ไม่เคยมี..ความสะอาด เหม็นอุบาทว์..แท้คน..ธาตุตนแตก 108/38 ธาตุตนแตก..จิตตัด..สลัดทิ้ง แค่เศษสิ่ง..เสื่อมสลาย..ไม่คงอยู่ กายมนุษย์..สุดหยาบ..สาปแล้วสู ก็เหมือนหมู..วัวควาย..ตายคือกัน 108/39 พระพุทธเจ้า..เป็นได้..เพราะพระธรรม พระองค์นำ..มาสั่งสอน..อย่างอ่อนน้อม ผู้เกิดมา..ไม่เคยมี..ใครดีพร้อม มีแต่น้อม..เข้าหาธรรม..นำสู่ทาง 108/40 นำสู่ทาง..วางกิเลส..เหตุแห่งทุกข์ รู้จักปลุก..จิตสำนึก..ให้ลึกสุด เมื่ออยากหนี..พ้นไป..กายมนุษย์ เพื่อการหยุด..เวียนว่าย..ชดใช้กรรม 108/41 จะต้องวาง..กิเลส..วางมานะ เหมือนกับพระ..ใบลานเปล่า..ที่ท่านทิ้ง ไปหลงติด..ใบลาน..อันไม่จริง สำคัญยิ่ง..ปฏิบัติ..ตัดทุกสิ่ง 108/42 อย่าเกาะเปลือก..อันไม่เที่ยง..เพียงหลงผิด ไปยึดติด..ธรรมวิมุติ..สุดมีค่า เจริญศีล..สมาธิ..มีปัญญา จึงจะพา..ถึงนิพพาน..กันทุกคน 108/43 หลวงพ่อบอก..ตอกย้ำ..ธรรมลูกเอย อย่าละเลย..ศีลทาน..งานสุจริต ขณะกาย..ธาตุประชุม..ทุ่มชีวิต พูดทำคิด..ฝึกหัด..ขัดเกลาใจ 108/44 คอยจับผิด..ตนเอง..แล้วแก้ไข อย่ารื่นไหล..ทำชั่ว..ให้ตัวติด การทำดี..จงสุขุม..ทุ่มชีวิต ทุ่มความคิด..ปัญญา..ค้นหาทาง 108/45 จงเตรียมพร้อม..ซ้อมตาย..ไว้เสมอ อย่าได้เผลอ..เชียวนะ..จะไม่ตาย ที่เกิดก่อน..มากกายา..ชีวาวาย เกิดทีหลัง..ยังมากมาย..ตายก่อนเรา 108/46 อันขัยธุ์ห้า..หาใช่เรา..ของเราไม่ เราคือจิต..ที่อาศัย..กายนี้อยู่ ถ้ามันพัง..จะอยู่ได้..ยังไงสู จิตมุ่งสู่..พระนิพพาน..สถานเดียว 108/47 มีสติรู้..ลมหายใจ..ทั้งเข้าออก อยากขอบอก..เป็นฐานใหญ่..ให้จิตสงบ ระงับชั่ว..เพียงชั่วคราว..เราอาจพบ หนทางจบ..กิจตน..พ้นทางกรรม 108/48 จงรู้ลม..รู้ตาย..รู้นิพพาน เมื่อต้องการ..พ้นทุกข์..ลุกขึ้นสู้ เมื่อร่างกาย..ไม่ยืนนาน..เราท่านรู้ หนทางกู้..เข้าหาธรรม..ช่วยนำทาง 108/49 ภาพจะเห็น..ไม่เห็น..ไม่เป็นไร ขอเพียงใจ..ปักแน่น..ดุจแผ่นผา อันกรรมเก่า..ของเรา..ไม่นำพา ทำเขามา..ใช้เขาไป..ไม่ว่ากัน 108/50 ใจอยากคิด..ให้คิดไป..อย่าไสผลัก จิตอยากพัก..ก็ให้พัก..ไม่หนักเหลือ จิตดิ้นรน..ตามคอยดู..รู้เหมือนเรือ ฝ่าใต้เหนือ..ไปบนคลื่น..ไม่ฝืนมัน 108/51 จะพ้นเกิด..พ้นตาย..ใช้กายจิต ทรงชีวิต..อยู่ได้..ใช้ขันธุ์ห้า เมื่อแยกจิต..จากกายได้..สุขอุรา ปรารถนา..จะจบกิจ..ได้สิทธิ์เลย 108/52 จะรู้ดี..เห็นดี..ก็ที่จิต ไม่น่าผิด..กำหนดรู้..อยู่เสมอ พิจารณา..ธรรมดา..อย่าได้เผลอ รู้ไว้เถอะ..ความจริง..สิ่งธรรมดา 108/53 สิ่งธรรมดา..เกิดมา..แก่เจ็บตาย ยังมีกาย..ใช้กรรม..เคยทำก่อ ต้องทำงาน..หาอาหาร..ให้เพียงพอ แล้วก็รอ..วันชีพวาย..ตายจากกัน 108/54 อานาปา..เข้มแข็ง..มากแรงจิต พูดทำคิด..มีสติ..สัมปชัญญะ มีปัญญา..สู้กิเลส..ทุกขณะ เพื่อการละ..ทุกสิ่ง..วิ่งสู่ทาง 108/55 เมื่อทำใจ..ยอมรับ..กับเวทนา ที่เกิดมา..กับกาย..อย่างกล้าหาญ พิจารณา..ระลึกรู้..ดูอาการ ก็สังขาร..ธรรมดา..มาเพื่อทุกข์ 108/56 จงแยกจิต..ออกมา..อย่าทุกข์ตาม พยายาม..ทรงอารมณ์..รู้ข่มไว้ กายจะเป็น..อย่างไร..ก็เป็นไป แต่ว่าใจ..สงบนิ่ง..ไม่วิ่งวน 108/57 สันตติ..มีภายนอก..กับภายใน ภายนอกไป..จนสุดท้าย..ก็ตายหนี สันตติภายใน..อารมณ์จิต..เกิดดับมี ควบคุมดี..มีปัญญา..หานิพพาน 108/58 คนโง่ลืม..อานาปา..ไม่เห็นทาง เผลอปล่อยวาง..พระธรรม..คำสั่งสอน ไม่เหลือศีล..ก็พร่ำพรอด..กอดวิวรณ์ ไม่ตัดตอน..แต่เสพติด..เดินผิดทาง 108/59 อานาปา..ถ้าทำได้..ตลอดเวลา แม้กายา..หลับอยู่..จิตสูตื่น แม้ร่างกาย..ตายลับ..ไม่กลับคืน ที่เหยียบยืน..พระนิพพาน..สถานเดียว 108/60 อย่าได้ฝืน..สังขารตน..คนปฏิบัติ ควรสรรจัด..พอดีได้..กายพักผ่อน มุ่งปฏิบัติ..เครียดจัด..จะบ้าก่อน จงรู้ผ่อน..รู้ดึง..จึงจะดี 108/61 อย่ารีบเร่ง..คืนวัน..ให้มันจบ จงสงบ..เย็นไว้..ไม่ให้เครียด อารมณ์เย็น..ที่ใจ..ไร้เบียนเบียด ก็วิ่งเฉียด..ผ่านประตู..สู่นิพพาน
โดย: LittleDaimon วันที่: 8 ธันวาคม 2555 เวลา:11:48:41 น.
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |