บนเส้นทางสายพระนิพพาน 125

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 125

125/01

คนธรรมดา..บรรลุธรรม..ได้เหมือนกัน

ดวงจิตอัน..ขัดเกลาดี..ย่อมมีผล

ผู้เกิดแก่..เจ็บตาย..ได้แก่คน

ก็หลุดพ้น..เปิดประตู..สู่นิพพาน

125/02

สู่นิพพาน..ยังไม่ได้..ใช่สิ้นหวัง

ซึ่งก็ยัง..เดินบนทาง..ถึงฝั่งได้

เป็นทางเอก..เอกา..มาเดียวดาย

หลังความตาย..มีตัวตน..คนไม่เที่ยง

125/03

คนไม่เที่ยง..เทพไม่เที่ยง..พรหมไม่เที่ยง

เป็นแค่เพียง..ทางผ่าน..สู่นิพพาน

สุขไม่เมา..ขัดเกลาต่อ..ก็จะผ่าน

ทีละด่าน..ทีละจุด..จนหลุดพ้น

125/04

อันธรรมใด..มีกุศล..เป็นต้นดี

คือไม่มี..ความโลภ..ความโกรธหลง

จากการละ..การลด..การปลดปลง

เป็นการลง..จากหลังเสือ..เพื่อหาสุข

125/05

ธรรมทั้งหลาย..ได้แบ่งเป็น..สามหมวดหมู่

ให้ตรองดู..หนึ่งนั้น..ธรรมกุศล

สองคือธรรม..เป็นกรรม..อกุศล

สามคือหน..ทางธรรม..ทางสายกลาง

125/06

ธรรมกุศล..ผลคือสุข..ตลอดไป

ตั้งอยู่ใน..ทานศีล..ภาวนา

นำไปสู่..สิ่งสุข..สมปรารถนา

ที่ใฝ่หา..มาจน..ได้ผลแล

125/07

ธรรมอกุศล..ผลคือทุกข์..ชั่วกาลนาน

เกิดจากการ..มีความโลภ..มากโกรธหลง

มีสิ่งยั่ว..มากระทบ..จบไม่ลง

ตาลุกโพลง..ควันออกหู..ไม่รู้คลาย

125/08

ธรรมสายกลาง..อัพยากฤต..ไม่คิดเกาะ

ทางเฉพาะ..มีอยู่..สู่นิพพาน

อยู่ที่จิต..ขัดเกลามา..จะเนิ่นนาน

หรือจะผ่าน..โดยพลัน..นั่นที่ใจ

125/09

จิตที่เป็น..กุศล..คืออย่างไร

จิตเกิดพร้อม..กับใจ..ที่เป็นสุข

ประกอบด้วย..ปัญญารู้..ผู้ไม่ทุกข์

ไปเสพสุข..แดนเรียกว่า..กามาวจร

125/10

กามาวจร..ยินดีรูป..พระพุทธองค์

หรือจิตทรง..ยินดีเสียง..พระเทศนา

จิตยินดี..กลิ่นธูป..จุดบูชา

หรือปรารถนา..ให้พระฉัน..อันเลิศรส

125/11

ตัดอารมณ์..ปล่อยอารมณ์..วางอารมณ์

ไม่ให้จม..ในปลักตม..อันขมขื่น

เมื่อรู้ใจ..ใฝ่ปฏิบัติ..กล้าหยัดยืน

ก็ได้คืน..สมคุณค่า..มาเป็นคน

125/12

มาเป็นคน..เพื่อฝึกตน..ก้าวพ้นไป

ไม่อาลัย..การนี้..ที่ยืมเขา

ก็กายนี้..ไม่ใช่เรา..ไม่ใช่ของเรา

ไม่อาจเอา..ไปไหน..เมื่อตายลง

125/13

เมื่อตายลง..คงไป..ได้แต่จิต

ความถูกผิด..บาปบุญ..อันคุณทำ

อันความชั่ว..เข็ดขยาด..พลาดถลำ

ที่ต้องทำ..ขัดเกลา..ให้วาวใส

125/14

ให้วาวใส..ไร้ขุ่นมัว..กลัวนรก

คงเคยตก..ลงไปตาย..มากมายชาติ

เมื่อไปหลง..ดงอวิชชา..น่าอนาถ

หมดโอกาส..ทำดี..หนีขึ้นบน

125/15

หนีขึ้นบน..ใช่จะพ้น..ฝึกตนต่อ

มัวรีรอ..ร่ำไร..จะสายเกิน

สู่สวรรค์..เสวยสุข..เสียเพลิดเพลิน

อาจจะเดิน..สู่นรก..ตกที่เดิม

125/16

ตกที่เดิม..แดนนรก..เคยตกตาย

ให้รู้อาย..ท่านยมบาล..ท่านบ้างเด้อ

ไม่ควบคุม..กายใจเจ้า..เอาแต่เผลอ

พอท่านเจอ..คงร้องว่า..ไม่น่าเลย

125/17

 ไม่น่าเลย..คนดี..มีศีลสัตย์

ไม่รู้ตัด..อารมณ์ตน..ก้าวพ้นบ่วง

กลับเผลอกาย..เผลอใจ..ในสิ่งลวง

จนต้องร่วง..มาเริ่มต้น..วนไปใหม่

125/18

วนไปใหม่..เริ่มไต่..จากนรก

ค่อยค่อยวก..ไปเปรต..อสุรกาย

ไปเป็นสัตว์..เดรัจฉาน..เล็กถึงใหญ่

แล้วจึงไป..เป็นคน..สร้างผลบุญ

125/19

สร้างผลบุญ..หนุนส่ง..ทางตรงใหม่

เป็นผู้ใฝ่..ทางธรรม..นำหลุดพ้น

เมื่อเกิดมา..มีชีวิต..รู้คิดค้น

จะก้าวพ้น..หรือไม่..ใช้ใจนำ

125/20

ใช้ใจนำ..ปฏิบัติธรรม..เข้าถึงแก่น

จิตดั่งแผ่น..ศิลา..หาหวั่นไหว

ใช้ปัญญา..อารมณ์..ตัดได้ไว

ก็ก้าวไป..เบื้องหน้า..สง่างาม

125/21

 มีสิบสอง..เหตุผล..คนชาวพุทธ

ไม่อาจหลุด..ไปถึงผล..ตนปฏิบัติ

ขอแสดง..จุดเด่น..จนเห็นชัด

ไม่ฝึกหัด..ฝึกฝน..ตนภาวนา

125/22

หนึ่งไม่หาย..สงสัย..จะไม่ทำ

ถูกครอบงำ..ตัวสงสัย..เต็มไปหมด

นรกสวรรค์..มีจริงไหม..ให้ปรากฏ

ไม่เห็นหมด..ไม่ยอมทำ..กรรมตัวเอง

125/23

 กรรมตัวเอง..คงเล็ง..ไปจนตาย

คงต้องอาย..ผู้ปฏิบัติ..ตัดแล้วสุข

มัวมานั่ง..สงสัย..มากมายทุกข์

มานั่งลุก..วุ่นวายใจ..กูไม่เห็น

125/24

 กูไม่เห็น..ไม่หัด..ปฏิบัติธรรม

ใครเขาทำ..ไปเห็นได้..กูไม่เชื่อ

แต่มานั่ง..สงสัย..ให้ตนเบื่อ

เมื่อไม่เชื่อ..ก็ตามใจ..ใครบังคับ

125/25

 นรกมี..สวรรค์มี..พิสูจน์ได้

แต่ต้องใช้..เวลา..พัฒนาจิต

ไปจนถึง..ระดับหนึ่ง..ซึ่งรู้คิด

ไปจนจิต..มีปัญญา..ตาในเห็น

125/26

 จะเห็นก่อน..ได้อย่างไร..ไม่ปฏิบัติ

ไม่เคยตัด..ความสงสัย..ไปจากจิต

ทำอวดดี..มีโต้แย้ง..อยู่เป็นนิจ

ไม่รู้คิด..เสียเวลา..มาเท่าใด

125/27

สองเห็นดี..มีประโยชน์..มากศรัทธา

มีข้ออ้าง..นานา..เพราะเกียจคร้าน

เขาชอบมาก..เลยคุณ..ทำบุญทาน

แต่ขอผ่าน..ปฏิบัติภาวนา..ข้าไม่เอา

125/28

 ข้าไม่เอา..ทำได้ง่าย..ก็ไม่ผิด

ถ้ามาติด..แค่บุญทาน..มันน้อยนิด

มันไม่เกิด..ปัญญา..ถ้ารู้คิด

เพิ่มอีกนิด..ภาวนา..มาช่วยเสริม

125/29

มาช่วยเสริม..เติมเต็ม..สู่กระแส

ไม่ให้แถ..หลงทางไป..จนไกลแก่น

ถึงบุญทาน..เข้ากระแส..แต่งอนแง่น

จงขึ้นแท่น..แกนหลัก..ปักภาวนา

125/30

สามพูดมาก..เกินครู..เมื่อรู้แล้ว

ก็ออกแนว..รู้มาก..อยากโต้เถียง

เที่ยวจับผิด..สำนักไหน..ใครไม่เกี่ยง

เป็นแค่เพียง..ผู้รู้..งูงูปลาปลา

125/31

 งูงูปลาปลา..ว่าดีกว่า..ผู้อื่นหมด

ผลปรากฏ..จิตใจต่ำ..แบบดำดิ่ง

ไม่ปฏิบัติ..มากอัตรา..รู้ทุกสิ่ง

เพียงแค่ติ่ง..ความดี..หามีไม่

125/32

 สี่ติดดี..มากสู..ลืมดูตน

มุ่งช่วยคน..เสียจน..ทนทุกข์เอง

ทุกข์ผู้อื่น..ทุ่มกายใจ..ไม่กลัวเกรง

จนตัวเอง..ท้อแท้..ผู้แพ้ใจ

125/33

แทงถึงธรรม..ไม่ได้..ให้ผู้อื่น

มัวแต่ตื่น..เรื่องของเขา..เหาใส่หัว

มันสุขใจ..ดีหรือนั่น..คันหัวตัว

มันก็ชัวร์..นายกรรมเขา..หันเข้าตน

125/34

ห้ามามุ่ง..จับผิด..แต่ผู้อื่น

ไม่รู้ตื่น..จับผิดตน..จนไม่เฉลียว

หวังจับผิด..คนทั้งโลก..อย่างนั้นเชียว

ตัวคนเดียว..จะเปลี่ยนโลก..เปลี่ยนสังคม

125/35

 เปลี่ยนสังคม..ไม่เคย..เปลี่ยนตนเอง

มัวกะเตง..เพ่งโทษ..แต่ผู้อื่น

ตัวนั่นแหละ..เป็นผู้..ไม่รู้ตื่น

เห็นดาษดื่น..ทั่วไป..ในสังคม

125/36

ในสังคม..มากขมขื่น..และขุ่นมัว

มันก็ชัวร์..ไม่รู้ตื่น..รู้เบิกบาน

มีแต่ความ..ย้อนยอก..ออกอาการ

เรื่องคิดอ่าน..ภาวนา..อย่าหวังเลย

125/37

หกยึดติด..รูปแบบ..มากเกินไป

คือเข้าใจ..ผิดไป..การปฏิบัติ

ต้องนุ่งขาว..ห่มขาว..ทำในวัด

ต้องเคร่งครัด..กฏระเบียบ..มากเรียบร้อย

125/38

 ไม่ใช่วัด..ไม่ใช่ปฏิบัติ..ในทางธรรม

สุดท้ายนำ..ตัวไปติด..สังคมวัด

เพื่อเข้าไป..มิใช่ไป..ปฏิบัติ

แต่เข้าวัด..หาเพื่อนคุย..ลุยนินทา

125/39

เจ็ดเดี๋ยวทำ..ลูบคลำ..เดี๋ยวเลิกไป

รู้เข้าใจ..พอฟังธรรม..นำปฏิบัติ

แต่เบื่อง่าย..ความเพียรน้อย..นานอึดอัด

ปฏิบัติ..แล้วทิ้งไป..ไม่ต่อเนื่อง

125/40

ไม่ต่อเนื่อง..ไม่เป็นเรื่อง..ในมรรคผล

ไม่อดทน..พอจะได้..เลิกไปเสีย

เมื่อเกิดอยาก..เริ่มต้นใหม่..ใจก็เพลีย

แสนระเหี่ย..หัวใจ..ไปไม่เป็น

125/41

ไปไม่เป็น..เป็นอันเลิก..เพราะท้อแท้

ยอมพ่ายแพ้..ตนน้อยใน..บุญวาสนา

คงไม่อาจ..บรรลุธรรม..องค์สัมมา

ได้เกิดมา..ลุยเถิดสู..สู้ต่อไป 

 125/42

 แปดปฏิบัติ..ผิดวิธี..นี่โชคร้าย

คิดดีได้..ทำดีได้..แต่ไร้ผล

เจออาจารย์..อลัชชี..นี่เสียคน

ปฏิบัติตน..ไร้ทิศ..ผิดที่ทาง

125/43

ผิดที่ทาง..เหมือนอย่าง..องคุลีมาล

ถูกอาจารย์..ลวงหลอก..บอกดีแน่

จึงก่อเวร..สร้างกรรม..ตนทำแท้

อย่าเอาแต่..เชื่อร่ำไป..ใช้ปัญญา

125/44

ใช้ปัญญา..คบหา..กัลยาณมิตร

ใช้ความคิด..ความรู้..ที่ถูกต้อง

พิจารณา..หาผลดี..นะพี่น้อง

ไม่ถูกต้อง..ก็ถอยมา..อย่าวิ่งชน

125/45

อย่าวิ่งชน..ให้ตน..สิ้นศรัทธา

ศาสนา..มีหลักธรรม..พร้อมคำสอน

มีทั้งมรรค..ทั้งผล..คิดค้นก่อน

หลุดแน่นอน..เมื่อใด..ใช้ปัญญา

125/46

เก้าเวลา..ให้ทางโลก..มากเกินไป

ไม่ใส่ใจ..ให้เวลา..กับทางธรรม

ช่วงชีวิต..มัวรีรอ..ก่อแต่กรรม

ไม่เคยทำ..ปฏิบัติ..ฝึกหัดจิต

125/47

ฝึกหัดจิต..ปลายชีวิต..ยิ่งลำบาก

ก็เนื่องจาก..สังขาร..ไม่อำนวย

เมื่อกายแก่..ก็เจ็บไข้..ได้เจอป่วย

เมื่อยปวดด้วย..มากทรมาน..การฝึกตน

125/48

สิบจมทุกข์..ช้ำอุรา..ไร้ค่าคน

คล้ายเวียนวน..ในอ่าง..น้ำตาตน

จนเสพติด..ในจิตเจ้า..เศร้ากมล

กลายเป็นคน..ชาชิน..กินความเศร้า

125/49

กินความเศร้า..ชอบให้เขา..มาปลอบใจ

ธรรมะใด..ปลอบประโลม..ท่านชมชอบ

หาธรรมะ..บำบัดทุกข์..รุกติดขอบ

แต่ไม่ชอบ..ฝึกภาวนา..อ่อนล้าแรง

125/50

สิบเอ็ดคน..มีความสุข..โลกสวยงาม

เกิดจากความ..คิดบวก..ทุกเวลา

เป็นบุคคล..คิดสิ่งใด..สมปรารถนา

ยากจะหา..ทุกข์ใด..ทำให้ตรม

125/51

ทำให้ตรม..หามีไม่..ได้แต่สุข

ไม่มีทุกข์..ชะล่าใจ..ไม่หาธรรม

พาชีวิต..ผิดคาด..พลาดถลำ

ไม่อาจนำ..จิตตน..พ้นชาติภพ

125/52

พ้นชาติภพ..ได้ไง..ไม่ฝึกหัด

ไม่ปฏิบัติ..ขัดเกลาตน..ให้พร้อมสรรพ

มีความสุข..สมอุรา..คณานับ

นอนก็หลับ..กินอร่อย..น้อยความทุกข์

125/53

น้อยความทุกข์..รุกราน..เบิกบานใจ

ฝึกทำไม..กันเล่า..ท่านเจ้าขา

เมื่ออยู่ดี..กินดี..สุขอุรา

ทรมานกายา..ทำไมเล่า..ไม่เข้าใจ

125/54

ไม่เข้าใจ..ติดในสุข..หลงลืมใจ

หนทางไป..แห่งตน..วนอยู่นี่

มาติดคน..ก้าวไม่พ้น..ไปเสียที

กองทุกข์มี..เบื้องหน้า..หาไม่เจอ

125/55

สิบสองคน..ฉลาดเกิน..ก็เพลินคิด

ไปยึดติด..เป็นทาส..ปรัชญา

ไม่บรรลุ..สู่สิ่ง..ปรารถนา

ความคิดหนา..มีลิมิต..ขีดจำกัด

125/56 

 ขีดจำกัด..มีอยู่..ผู้ฉลาด

ท่านไม่อาจ..ก้าวข้าม..โลกไปได้

แต่ทางธรรม..ก้าวข้ามโลก..ไปมากมาย

ท่านจะกลาย..เป็นโง่..ในทางธรรม

125/57

ในทางธรรม..การเวียนว่าย..ไม่สนุก

เพราะความทุกข์..ที่ยิ่งใหญ่..คือตายเกิด

จงขัดเกลา..จิตดี..หนีไปเถิด

เดี๋ยวมาเกิด..ไร้ศาสนา..มันจะซวย

125/58

มันจะซวย..ไร้ศาสนา..พระสุคต

ไม่อาจปลด..ปลงใจ..ให้หลุดพ้น

หลายชาติภพ..ไม่อาจจบ..ต้องเวียนวน

หาทางพ้น..เมื่อเกิดมา..รู้หาทาง

125/59

รู้หาทาง..รู้หาธรรม..มานำไป

รู้ฝึกใจ..รู้ฝึกจิต..ปิดทางต่ำ

ค้นหาชั่ว..ตัวดูที..ตีกระหน่ำ

ใจชุ่มฉ่ำ..เมื่อหาชั่ว..ตัวไม่เจอ

125/60

ตัวไม่เจอ..ก็อย่าเผลอ..ว่าตัวดี

ตัวยังมี..กรรมเก่า..เขาตามอยู่

กฏแห่งกรรม..เขาตามติด..ชีวิตสู

จงขัดถู..ให้จิตใส..ใจน้อมรับ

 

 

Create Date : 19 มีนาคม 2556 Last Update : 29 มีนาคม 2556 6:22:08 น. Counter : 696 Pageviews.		0 comments
Share Tweet