บนเส้นทางสายพระนิพพาน 135

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 135

135/01

พึงระลึก..เสมอไว้..ใกล้ตายแล้ว

อันดวงแก้ว..ปรารถนา..ค้นหาเข้า

อย่ามัวหลง..ลืมตน..เหมือนคนเมา

ไม่เห็นเงา..หัวตน..จิตหม่นหมอง

135/02

จิตหม่นหมอง..มองอะไร..ก็ไม่เห็น

เหมือนกับเป็น..หมอกควัน..อันบังไว้

มีสติ..ครองชีวิต..จิตแจ่มใส

สว่างไสว..เหลือเกิน..ทางเดินไป

135/03

ทางเดินไป..ไกลแค่ไหน..ใจเห็นหมด

อนาคต..อนางอ..แค่รอเผา

มีแต่ทุกข์..ทักทาย..ไม่บรรเทา

เขาจะเอา..ไปเมื่อไร..ไม่รู้เลย

135/04

ไม่รู้เลย..อายุขัย..ได้เท่าไร

เมื่อทำใจ..ยอมรับ..กลับสงบ

ทั้งพ่อแม่..ปู่ย่าฉัน..ท่านเป็นศพ

รอการจบ..คนต่อไป..ใช่เลยฉัน

135/05

ใช่เลยฉัน..รอทิ้งกาย..ตายไปตาม

เอาดีงาม..เป็นหลัก..ปักให้มั่น

อย่ามัวห่วง..ร่างกาย..ตายชั่งมัน

ฝึกใจนั่น..ไว้ให้ดี..ก่อนพลีกาย

135/06

ไปสวรรค์พรหม..นิพพานได้..ใช่หมดบาป

โปรดจงทราบ..ทำความดี..หนีความชั่ว

อันเจ้ากรรม..ตามดึง..ไม่ถึงตัว

ประดุจบัว..ชูดอกงาม..เหนือน้ำกรรม

135/07

เหนือน้ำกรรม..ยังคลำ..หาทางออก

ต่างร้องบอก..น้องพี่..มีทางอยู่

ใช่อวดอ้าง..ว่าความดี..อยู่ที่นู๋

แล้วแต่สู..รู้ปฏิบัติ..ขัดเกลาใจ

135/08

กะให้ถึง..นิพพาน..มันบ่ฮอด

ก็ไปจอด..พรหมสวรรค์..มุ่งมั่นต่อ

มุ่งมั่นก้าว..ต่อไป..ใจอย่าท้อ

มีทางต่อ..จากข้างบน..อย่าหล่นลง

135/09

อย่าหล่นลง..มามีกาย..ให้มันทุกข์

มาเจ่าจุก..บนโลก..นั่งโศกเศร้า

กลัวลงมา..ลืมดีหมด..ซดน้ำเมา

กลัวพุ่งหลาว..ลงนรก..หมกไว้เลย

135/10 

อันตัวนู๋..ก็ห่างวัด..ไม่ไปนาน

แต่ใช้บ้าน..เป็นวัด..ขัดใจตน

ยังมีลูก..เมียยังมี..หน้าที่ตน

หวังหลุดพ้น..ขัดเกลาใจ..ไปเรื่อยเรื่อย

135/11

 ไปเรื่อยเรื่อย..เหนื่อยก็พัก..หนักก็นอน

ทุกขั้นตอน..คือจิตนั้น..ประธานใหญ่

เราไม่รู้..ว่าจะตาย..กันเมื่อไร

จงฝึกใจ..ก่อนจะสาย..จนเกินกาล

135/12

จนเกินกาล..นานเกินแก้..แย่ไปก่อน

จิตรุ่มร้อน..ยังเลย..ไม่เคยฝึก

เกิดหวาดกลัว..ตัวจะตาย..ไม่เคยนึก

ก็จมลึก..ลงอบาย..ไปเลยคุณ 

135/13

ไปงานศพ..พบแต่เศร้า..เขาทอดร่าง

มือที่วาง..ยื่นออกมา..บอกลาลับ

ผู้ทอดร่าง..อย่างสบาย..คล้านคนหลับ

ไม่หวนกลับ..แล้วทุกท่าน..ลากันเลย

135/14

ลากันเลย..ด้วยน้ำหอม..น้อมขมา

ขอจงอย่า..จองเวรหนอ..ขออภัย

เคยล่วงเกิน..กันด้วยกาย..วาจาใจ

บุญอันใด..ที่ดีพร้อม..น้อมให้คุณ

135/15

น้อมให้คุณ..ทั้งหมด..โปรดโมทนา

สุขอุรา..สรวงสวรรค์..วิมานสถิตย์

อย่าเป็นห่วง..สิ่งใด..ในชีวิต

ตั้งเข็มทิศ..มุ่งสู่..ประตูสุข

135/16

ประตูสุข..สวรรค์พรหม..พอสมใจ

สุขกว่าใคร..พระนิพพาน..นิรันกาล

สวรรค์พรหม..บุญมีหมด..แม้ยาวนาน

พอถึงกาล..ก็ไหลกลับ..รับผลกรรม

135/17

รับผลกรรม..ตนเคยทำ..ไว้ก่อนเก่า

ตามเขย่า..เข็ดขยาด..ประกาศหยุด

ฝึกฝนจิต..แต่บัดนี้..ดีที่สุด

ไม่ต้องผุด..ต้องเกิดกัน..การเวียนว่าย

135/18

การเวียนว่าย..ไม่เอา..จะดีกว่า

ก้าวช้าช้า..คงมั่น..ไม่หวั่นไหว

ความชั่วบาป..เด่นชัด..ตัดให้ไว

เพื่อยกใจ..ให้สูง..มุ่งนิพพาน

135/19

เมื่อต่างคน..ต่างมา..ต่างก็ไป

แล้วแต่ใจ..ของตน..คนเจ้าของ

ถึงเวลา..รู้ละวาง..ค่าดั่งทอง

รู้จับจอง..แดนตน..ปรารถนา

135/20

ปรารถนา..หาทาง..ตนเองเถิด

จงรู้เปิด..ใจเป็น..เห็นทางธรรม

ทำแต่ดี..ทางนี้..ไม่ก่อกรรม

ขอจงทำ..จิตสงบ..หลบวุ่นวาย

135/21

หลบวุ่นวาย..ใจตัว..ไม่มัวหมอง

รกสมอง..ทิ้งไป..ฝึกใจตัว

ไม่ต้องแบก..ต้องหาม..เพื่อความชัวร์

กายหยาบตัว..รอตาย..รู้ได้เลย

135/22

รู้ได้เลย..ทำใจ..ไว้รอวัน

อย่ากดดัน..เกินไป..ให้อึดอัด

ให้มันชิน..ฝึกใจ..ใฝ่ปฏิบัติ

รู้ฝึกหัด..ตัดกาย..เอาไว้เลย

135/23

เอาไว้เลย..ให้ชีวิต..ไม่ติดหล่ม

ผู้เพาะบ่ม..จิตดี..มีสติ

รู้รุกรับ..สถานะการณ์..ชาญชำนิ

มีดำหริ..เพื่อละวาง..อย่างถาวร

135/24

ถึงเวลา..ทอดร่าง..อย่างสงบ

เป็นผู้จบ..ชีวิต..ปิดบัญชี

ไปตามผล..ของตัว..เคยชั่วดี

ท่านผู้มี..จิตมั่น..ท่านไปดี

135/25

ท่านไปดี..อย่างสงบ..จบหน้าที่

มาที่นี่..เพื่อลาลับ..ไม่กลับหลัง

เพื่อบอกว่า..ลากันที..ผู้ที่ยัง

สิ้นกำลัง..ลมหายใจ..ก็ไม่มี

135/26

ก็ไม่มี..เหลืออะไร..ไว้บนโลก

อันชุ่มโชก..ด้วยทุกข์..รักกระหน่ำ

ต้องทำมา..หากิน..เช้ายันค่ำ

ถูกเหยียบย่ำ..ปวดหนักเบา..จนเราตาย

135/27

จนเราตาย..คลายทุกข์ได้..ด้วยใจดี

มันจึงมี..หนทางไป..ไม่ร่วงหล่น

มีธัมมะ..ชุ่มชื่นใจ..ไม่ทุกข์ทน

ยืนอยู่บน..ความจริง..สิ่งรอบกาย

135/28

สิ่งรอบกาย..ตายรอบตัว..หม่นมัวหมอง

ทั้งสิ่งของ..คนสัตว์..เห็นชัดแจ้ง

มีปัญญา..คิดได้..ไล่แจกแจง

มองเห็นแสง..ส่องสว่าง..บนทางเดิน

135/29

บนทางเดิน..ผู้ดึงดัน..ท่านเดินหลง

ท่านเดินลง..ไม่เดินขึ้น..ฝืนลิขิต

หยิ่งผยอง..เหลือเกิน..เดินหลงทิศ

ปลายชีวิต..เดินอย่างไร..ไม่ให้พลาด

135/30

ไม่ให้พลาด..เป็นทาส..แห่งกิเลส

ปฏิเสธ..ทุกทางไป..อันไร้ค่า

เส้นทางธรรม..ค้ำไว้..ในอุรา

เตรียมร่ำลา..กายนี้หนอ..รอทอดร่าง

135/31

รอทอดร่าง..บ้างทอดแล้ว..ทุกศาลา

ผู้ที่มา..ต่างซึมเศร้า..เมื่อเจ้าจาก

เกิดเป็นคน..ผู้มากล้น..ความพลัดพราก

ถึงไม่อยาก..ความพลัดพราก..ก็มาเยือน

135/32

ก็มาเยือน..ทุกคน..บนโลกนี้

ไม่เคยมี..ไม่พลัดพราก..เลยสักคน

แม้แต่กาย..ยังพลัดพราก..จากจิตตน

เราทุกคน..เป็นเช่นนี้..พี่น้องเอย

135/33

พี่น้องเอย..รู้ไหม..ใครกำหนด

สิ่งทั้งหมด..เราทั้งนั้น..ทำมันไว้

ผู้เคยก่อ..ถูกแล้วครับ..รับมันไป

ผู้มีใจ..แน่วแน่..แก้ที่ตน

135/34

แก้ที่ตน..คนก่อ..ทุกปัญหา

ปรารถนา..พ้นทุกข์..ลุกขึ้นแก้

ผู้มีจิต..เป็นกุศล..หวังผลแท้

ไม่ยอมแพ้..มุ่งแต่ดี..แล้วหนีไป

135/35

แล้วหนีไป..ไปหวนกลับ..ดับไฟตน

สิ้นจากคน..ไปเป็นผี..ที่ข้างบน

ใช้ปัญญา..รู้ตรึก..รู้ฝึกฝน

บุญกุศล..สะสมไว้..ไม่รู้ตัว

135/36

ไม่รู้ตัว..หรอกคุณ..บุญคือดี

บุญคือมี..ความเย็น..อยู่เป็นสุข

แม้ร่างกาย..ทุกข์เข็ญ..เหมือนเป็นทุกข์

กลับไม่ลุก..มาโวยวาย..เพราะใจดี

135/37

เพราะใจดี..มีความเพียร..เวียนอดกลั้น

เพราะมุ่งมั่น..แยกเอาไว้..กายกับจิต

เพราะรู้ว่า..ถ้าวุ่นวาย..มากภัยพิษ

ยิ่งมีฤทธิ์..สะสม..บ่มทำลาย

135/38

บ่มทำลาย..ไม่รู้เย็น..ไม่เป็นสุข

นั่งเจ่าจุก..ผลสุดท้าย..ไม่ดีแน่

ฝึกจิตตน..เป็นคน..ไม่ยอมแพ้

คนจริงแท้..ใช้ปัญญา..หาทางไป

135/39

หาทางไป..ข้างบน..ไม่หล่นล่าง

จิตที่ว่าง..สร้างถนน..ข้ามพ้นฝั่ง

เขารู้จริง..ว่าต้องตาย..กายต้องฝัง

ทิ้งเบื้องหลัง..เดินไปหน้า..ปัญญามี

135/40

ปัญญามี..เอาดีนำ..ข้ามไปตัว

ทุกความชั่ว..เป็นบาป..สาปทิ้งหมด

ทำจิตใส..ให้มันชัวร์..ทุกชั่วงด

ผู้รู้รส..ชาดทุกข์..ปลุกตนตื่น

135/41

ปลุกตนตื่น..จากหลับ..กลับลืมตา

ลุกขึ้นมา..รู้เห็น..ความเป็นจริง

บนโลกนี้..เสื่อมสลาย..ไปทุกสิ่ง

ต่างตรงดิ่ง..สู่ตาย..ใช่อยู่เลย

135/42

ใช่อยู่เลย..ศพเรียงราย..ไม่ว่างเว้น

ที่เราเห็น..ญาติผู้ตาย..ไปติดต่อ

 คนนี้เผา..คนต่อไป..ก็มารอ

ศาลาไม่พอ..ก็ติดต่อ..วัดต่อไป

135/43

วัดต่อไป..วัดใจจิต..ของเจ้าภาพ

ผู้ซึมซาบ..ทุกข์รันทด..หมดความหวัง

หมดสิ้นแล้ว..คนฮักแพง..แรงพลัง

ผู้ที่ยัง..ชีวิตอยู่..สู้ต่อไป

135/44

สู้ต่อไป..มนุษย์หนอ..ผู้รอตาย

ผู้ทอดกาย..ไปก่อน..ไม่ย้อนกลับ

เราทุกคน..นี้ก็..รอลาลับ

ถูกบังคับ..ทุกท่าน..รอวันตาย

135/45

รอวันตาย..ทำใจ..กันไว้เถิด

ผู้ที่เกิด..มีบุญกรรม..ตามส่งให้

ไม่เท่ากัน..แต่ละคน..ปนกันไป

ฝึกทำใจ..ยอมรับกรรม..เรียกธรรมมี

135/46

เรียกมีธรรม..ทรงชีวี..บนโลกา

ทั้งนินทา..สรรเสริญ..เจอทุกคน

โลกธรรมแปด..ช่างประไร..อย่าไปสน

บุญกุศล..เท่านั้น..มุ่งมั่นทำ

135/47

มุ่งมั่นทำ..กุศล..ฝึกฝนใจ

ทรัพย์ภายใน..เรามี..ย่อมดีกว่า

ทรัพย์ภายนอก..มีแต่หมด..ลดคุณค่า

จะเอาหน้า..ไปไว้ไหน..ยามภัยมา

135/48

ยามภัยมา..ไม่เคยตรึก..ฝึกจิตตน

จิตมืดมน..โกรธา..เป็นบ้าหลัง

บ้างโศกเศร้า..เสียวจ..แทบพายพัง

เห็นหรือยัง..ผู้ลุ่มหลง..เจ้าจงจำ

135/49

เจ้าจงจำ..ทำแต่ดี..มีกุศล

มันส่งผล..ผูกพัน..ไปยันป้าย

อันความชั่ว..ก็เหมือนกัน..ไปยันตาย

จงละอาย..ความชั่ว..เกรงกลัวบาป

135/50

เกรงกลัวบาป..หยาบช้า..อย่าคิดทำ

มันจะนำ..สู่ชาติภพ..ไม่จบสิ้น

พอหมดบุญ..เจอบ่วง..ร่วงลงดิน

พากันกิน..คือน้ำตา..เป็นอาจิณ

135/51

เป็นอาจิณ..ฝึกจิต..คิดสงบ

ช่วยแต่งตบ..ให้นิ่ง..ไม่วิ่งพล่าน

สิ่งกระทบ..จบได้..ไม่เป็นพาล

ทำสันดาน..ให้ดี..กว่าที่เป็น

135/52

กว่าที่เป็น..เห็นที่ไป..ท้ายที่สุด

อันเป็นจุด..มุ่งหมาย..จะไปถึง

หลังจากเรา..ทิ้งกาย..หงายท้องตึง

จะรู้ซึ้ง..ถึงคุณค่า..คำว่าบุญ

135/53

คำว่าบุญ..สิ่งที่คุณ..ทำความดี

ไม่ใช่มี..แต่ควักเอา..เบากระเป๋า

อันว่าบุญ..ล้วนให้คุณ..แก่ตัวเรา

ฝึกจิตเอา..ปฏิบัติบูชา..ดีกว่าคุณ

135/54

ดีกว่าคุณ..บุญปฏิบัติ..ขัดเกลาจิต

บุญอุทิศ..บุญอภัย..ได้ทั้งนั้น

บุญชี้ทาง..บุญที่สร้าง..ด้วยแรงงาน

บุญบันดาล..แค่โมทนา..ยังมาเลย

135/55

ยังมาเลย..จิตที่..ยินดีด้วย

ก็ยังช่วย..ให้คุณ..มีบุญล้น

บุญที่มาก..อีกนะจ๊ะ..สาธารณะกุศล

มากส่งผล..ให้แก่เรา..จงเข้าใจ

135/56

จงเข้าใจ..ในธรรม..ผู้กำเนิด

ผู้ที่เกิด..แล้วมา..หาความหมาย

ผู้ไม่อยาก..พลาดพลั้ง..หลังความตาย

ผู้อบาย..ปิดทางลง..จงไปดี

135/57

จงไปดี..ผู้ที่..จิตก่อนตาย

เขาห่วงกาย..ไหมเล่า..จนเศร้าหมอง

หรือเห็นกาย..ตายแน่..แค่รอกอง

นาทีทอง..ยิ่งใกล้..ฝึกให้ชิน

135/58

ฝึกให้ชิน..เข้าไว้..เข้าใจกาย

มีความตาย..ทุกคน..ตนก็ด้วย

ไม่ว่าเด็ก..ผู้ใหญ่..หล่อหรือสวย

อาจมอดม้วย..ไม่ว่า..เวลาใด

135/59

เวลาใด..ก็อาจตาย..ได้ทั้งนั้น

ไม่แบ่งชั้น..แบ่งชน..คนเป็นผี

มันขึ้นอยู่..กับตัว..ชั่วหรือดี

เมื่อชีพพลี..จิตผ่องใส..ไปข้างบน

135/60

ไปข้างบน..ตามผลบุญ..คุณทำไว้

จงอย่าใช้..จนหมด..กำหนดจิต

จงขัดเกลา..ต่อไป..ใสสนิท

ก็ได้สิทธิ์..ต่อไปถึง..ซึ่งนิพพาน

 

Create Date : 08 มิถุนายน 2556 Last Update : 18 มิถุนายน 2556 16:05:09 น. Counter : 786 Pageviews.		1 comments
Share Tweet