บนเส้นทางสายพระนิพพาน 64 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 64 64/01 ธรรมยาน..ธรรมยาตรา..นาเฉลียง ขอเรียบเรียง..ประวัติ..เพื่อจัดสรร เหตุมาจาก..มารดา..พระอาจารย์ ทรมาน..เจ็บป่วย..ด้วยโรคภัย 64/02 จึงตั้งจิต..ปรารถนา..หาที่ใกล้ เพื่อจะได้..แทนคุณ..บุญสูงส่ง ขอปักหลัก..ที่นี่..หาที่ปลง ตั้งใจทรง..สมณะ..ไม่ละวาง 64/03 พอซื้อที่..ไม่กี่วัน..มารดาสิ้น ไม่อาจดิ้น..เดินหน้า..ฟ้าลิขิต นี่แหละวัด..ปฏิบัติธรรม..นำชีวิต ขอพาศิษย์..ถากถาง..ทางนิพพาน 64/04 บนพื้นที่..สองร้อยไร่..มิใช่น้อย เดินตามรอย..พุทธองค์..ไม่หลงทิศ ที่รุ่งเรือง..มากมาย..ได้หมู่ศิษย์ มวลหมู่มิตร..สหายธรรม..ตามช่วยกัน 64/05 ครั้งอยู่วัด..ปฏิบัติ..ถวายงาน พระอาจารย์..หลวงพ่อ..จนทิ้งขันธ์ โยมพ่อแม่..ก็ไม่รู้..อยู่กี่วัน คิดได้พลัน..จึงอำลา..วัดท่าซุง 64/06 หรือด้วยแรง..กตัญญู..รู้คุณท่าน มหัศจรรย์..จึงเกิด..เปิดให้เห็น วัดธรรมยาน..กว้างใหญ่..ในร่มเย็น สร้างไว้เป็น..แหล่งศรัทธา..มหาชน 64/07 เป็นเพราะบุญ..กุศล..แต่หนหลัง จึงวางผัง..ส่งผล..รวมเป็นแผ่น แต่ละคน..อยู่ห่าง..บ้างต่างแดน ต่างโลดแล่น..รวมกลุ่ม..ช่วยอุ้มชู 64/08 อาจจะเป็น..พระประสงค์..องค์สมเด็จ จึงสำเร็จ..โดยพลัน..ดุจปั้นเสก ให้เป็นแดน..หลบหลีก..ปลีกวิเวก ฝึกอยู่เอก..เอกา..หานิพพพาน 64/09 จุดมุ่งหมาย..สร้างวัด..ขัดเกลาจิต รู้ถูกผิด..จิตสงบ..พบทางออก ไม่สับสน..วุ่นวาย..ดุจไฟคลอก ประกาศบอก..ผู้สงบ..มาหลบเร้น 64/10 มาฝึกย้ำ..ทำใจ..ใฝ่นิพพาน ยิ่งอยู่นาน..ก็ยิ่งเห็น..คนเป็นทุกข์ ยิ่งทำให้..เบื่อหน่าย..ไร้ความสุข เจ็บไข้บุก..รุกกายา..จนกว่าตาย 64/11 เมื่อมาวัด..นมัสการ..หลวงพ่อยิ้ม ให้เอิบอิ่ม..อกใจ..ได้อธิษฐาน ขอบุญส่ง..ทางตรง..พระนิพพาน ทุกข์ทรมาน..จริงกาย..ขอไปเลย 64/12 แม้ยังอยู่..เพียงใด..ให้คล่องตัว แม้มืดมัว..ขอสว่าง..ทางมองเห็น แม้มากล้น..ทนทุกข์..ขอลูกเป็น เหมือนดงเช่น..พระพุทธองค์..ทรงนั่งยิ้ม 64/13 น้อมก้มกราบ..หลวงพ่อปาน..อาจารย์ปู่ ท่านนั่งอยู่..อมยิ้ม..อิ่มใจนัก อบอุ่นใจ..อาจารย์ปู่..อยู่เป็นหลัก น้อมจิตปัก..กราบขมา..อาจารย์ปู่ 64/14 น้อมก้มกราบ..องค์หลวงพ่อ..ก็นั่งยิ้ม มันช่างอิ่ม..อกใจ..ได้มากราบ จึงขอพร..หลวงพ่อ..ขอทรงทราบ ลูกคนบาป..ขอนิพพาน..วันชีพวาย 64/15 วัดธรรมยาน..ดินแดน..สัปปายะ มาฝึกละ..จากกิเลส..เศษสิ่งชั่ว ละความโลภ..โกรธหลง..ส่งพ้นตัว ขอเป็นบัว..โผล่พ้น..จากโคลนตม 64/16 มาหาธรรม..นำทาง..วางทิฐิ ต้องการผลิ..แตกธรรม..ให้งามสม ต้องการโผล่..ข้ามพ้น..จากโคลนตม ต้องการดม..กลิ่นศีล..ให้ชินใจ 64/17 ธรรมยาน..ธรรมยาตรา..ธรรมาป้อง จิตไม่ข้อง..โลกเขา..เราไม่เกี่ยว ทางสายเอก..ส่องสว่าง..ทางคนเดียว ขอจงเคี่ยว..ใจเถิด..เกิดปัญญา 64/18 เกิดปัญญา..รู้ธรรม..มองเห็นทาง เอาจิตวาง..มองไกล..ไปข้างหน้า พระพุทธองค์..อยู่แห่งใด..ใจตามมา พระศาสดา..เป็นที่หมาย..จะไปตาม 64/19 จะไปตาม..ที่ใด..ได้เจ้าโง่ ท่องพุทโธ..เข้าไป..เอาใจเห็น เอาจิตจับ..พระไว้..ตอนกายเป็น กายเน่าเหม็น..ไปหรืออยู่..ค่อยรู้กัน 64/20 เวลานี้..ฝึกสงบ..พบพระก่อน ตึงก็ผ่อน..หย่อนก็ดึง..ไม่ตึงหย่อน พอสงบ..ทบทวน..ใคร่ครวญย้อน เคยหนาวร้อน..ลุกล้ม..มาเท่าไร 64/21 เข้ามาวัด..ล้างขัดใจ..ใช่นินทา ก่อนเข้ามา..วางมานะ..ไว้หน้าวัด มารับศีล..จริงจัง..นั่งปฏิบัติ เอาสงัด..เงียบสงบ..ทบทวนธรรม 64/22 จงตัดทิ้ง..สิ่งนอกกาย..มีใจนิ่ง อย่าให้กลิ้ง..ไปมา..น่าอดสู มีเพียงเรา..รู้เรา..จิตเฝ้าดู เป็นทั้งครู..เป็นทั้งศิษย์..ชีวิตเรา 64/23 อันยศถา..บรรดาศักด์..หักทิ้งไป เมื่อเข้าใน..วัดวา..อย่าเที่ยวแบก จงทำต้ว..ปวารณา..ดุจหญ้าแพรก เขาเหยียบแหลก..ยังอยู่ได้..ไม่เป็นไร 64/24 อย่าลืมตัว..หลงตน..จนขู่พระ อันนั้นล่ะ..นรก..จะกินหัว กับพระเจ้า..ต้องอ่อนน้อม..คอยค้อมตัว ดุจดอกบัว..งามวิไล..เกิดในตม 64/25 การแต่งกาย..ตามสบาย..ตามจริต ที่ควรปิด..ก็จงปิด..อย่าเปิดเผย อาจก่อเวร..สร้างกรรม..อย่าทำเลย ใจเสบย..ทั้งเขาเรา..เข้าวัดว่ 64/26 ต้องรู้จัก..กาละเทศะ..สถานที่ ที่นั่นนี่..แต่งอย่างไร..ให้เหมาะสม แต่งกายดี..ศรีแห่งตน..คนชื่นชม แต่งเหมาะสม..คนเล็ง..เปล่งประกาย 64/27 บวชเป็นพระ..ยังเป็นคน..ไม่พ้นนรก ต้องฝึกยก..จิตใจ..ให้สูงส่ง บวชเข้ามา..พระนิพพาน..เป้าประสงค์ อย่าไปหลง..ทรัพย์สิน..จะสิ้นดี 64/28 บวชมารัก..ทรัพย์สิน..ก็สิ้นสงฆ์ มาเริงหลง..ยศช้าง..ขุนนางพระ บวชเข้ามา..แม้กาย..ให้สละ อย่าเป็นพระ..เสียผ้าเหลือง..เปลืองผ้าลาย 64/29 ให้รู้คิด..ขุดค้น..ตนมีชั่ว อยู่ในตัว..ขุดทิ้ง..อย่าวิ่งหนี อย่าไปกลัว..ชั่วช้ำ..กระหน่ำตี ขุดทิ้งที..ความชั่ว..จากตัวตน 64/30 หลังขุดทิ้ง..ตีกระหน่ำ..เจ้าความชั่ว อุดรูรั่ว..รอบใจ..ไม่ให้เข้า มีสติ..มั่นคง..ไม่หลงเมา ก็คงเอา..ดีได้..ไม่ยากเย็น 64/31 อันน้ำฝน..หล่นไหล..ไปที่ต่ำ ก็เหมือนธรรม..หล่นไหล..ไล่ความทุกข์ ให้คนดี..ชุ่มชื่น..คืนความสุข ขอจงปลุก..ใจตื่น..ขึ้นมาดู 64/32 เมื่อน้ำฝน..หล่นไหล..ไล่ชะล้าง เอาธรรมบ้าง..ล้างใจ..ให้สะอาด พอถูกที่..อาจจบ..เรื่องภพชาติ ฝันที่วาด..พระนิพพาน..วันชีพวาย 64/33 อีกหนึ่งที่..อยากชี้ชวน..ควรไปดู ศาลพ่อปู่..ขจร..ธรรมลาภ อย่าลังเล..เร็วไว..ไปไหว้กราบ อยากขอลาภ..อะไร..ตามใจเทอญ 64/34 ถ้าไม่เกิน..วาสนา..ลาภมาพลัน เป็นของขวัญ..จากพ่อปู่..รู้เหมาะสม อันพ่อปู่..อยู่กับธรรม..ไม่ช้ำตรม เป็นเทพพรหม..รอผ่าน..ด่านนิพพาน 64/35 มนุษย์เอย..ถูกบีบคั้น..ไม่บรรเทา ทั้งหนักเบา..อิ่มหิว..เข้าคิวหา อีกเจ็บไข้..ได้ป่วย..ด้วยชรา กายกายา..เจ้าเวรกรรม..คอยตามทวง 64/36 อย่าปล่อยให้..เจ้ากรรม..ตามถึงใจ ใช้เขาไป..กายเน่า..ฝึกเกลาจิต ไม่อาลัย..เสียดาย..ในชีวิต เอาความคิด..ปัญญา..ขึ้นมาตรอง 64/37 เคยสร้างทำ..กรรมไว้..จึงได้เกิด มีกำเนิด..รับใช้..ได้รับผล เอาความดี..หุ้มไว้..ให้อดทน ฝึกจิตตน..ให้มั่น..นิพพานรอ 64/38 เมื่อมีกาย..นายกรรม..เขาตามถูก จงอย่าปลูก..ต้นกาย..ให้กรรมเกาะ จิตปลูกฝัง..ต้นนิพพาน..โดยเฉพาะ เดินลัดเลาะ..ไม่เอา..ขอเข้าเลย 64/39 วันเวลา..เวียนวน..จนกายแก่ ก็แล้วแต่..กายเขา..เน่าเมื่อไหร่ กายดิ้นรน..ทนไม่ไหว..ตายก็ไป จงเอาใจ..ไปนอนรอ..อย่าง้อกาย 64/40 ถึงกายแก่..จิตแกร่ง..แหล่งพลัง กรรมชนปัง..ยิ้มเอา..เรายอมรับ โรคโรคา..ล่าชีวิต..ไม่คิดกลับ แค่อยากหลับ..ตื่นมาที..ไม่มีกาย 64/41 ทุกย่างก้าว..เข้าวัด..เพื่อขัดเกลา ให้เกิดเงา..พุทธะ..มาปรากฏ จิตเป็นหนึ่ง..ข้างใน..ใจเป็นพรต ไม่ละลด..ถากถาง..ทางนิพพาน 64/42 มีทั้งพระ..ฆราวาส..ประกาศตน เป็นบุคคล..เบ่งบาน..ตระการจิต มีบุญทำ..กรรมแต่ง..แห่งชีวิต น้อมอุทิศ..กายใจ..ให้พระศาสน์ 64/43 เมื่อตั้งจิต..โมทนา..หาทางขึ้น จงสดชื่น..ในธรรม..แม้กรรมไล่ การทนสู้..อยู่ในธรรม..แสนกำไร ทุกดวงใจ..แดนนี้..มีพลัง 64/44 ต่างก็เป็น..ผู้ฝึกตน..เพื่อพ้นทุกข์ ขอจงปลุก..จิตสำนึก..คอยตรึกคิด จงระวัง..จริยาตน..บนจริต อย่าให้ผิด..พลาดพลั้ง..จงยั้งใจ 64/45 ก้าวเข้าวัด..ท่านทั้งหมด..ปลดโซ่ตรวน ทุกคนล้วน..เทียมเท่า..เมื่อเข้าวัด รักษาศีล..รักษาใจ..ได้ปฏิบัติ เพื่อขจัด..ขัดเกลา..ไม่เร่าร้อน 64/46 เมื่อซาบซึ้ง..ถึงใน..ใจร่มเย็น ธรรมจึงเป็น..ร่มโพธิ์..ให้โผเข้า ให้ความสุข..สงบเย็น..เป็นร่มเงา ให้หมู่เรา..นกกา..ได้อาศัย 64/47 เข้าถึงธรรม..หรือไม่..ใจรู้เอง อย่าหวั่นเกรง..สิ่งใด..ให้รู้คิด มีเปลี่ยนแปลง..อย่างใด..ในใจจิต นิ่งสนิท..หรือร้อนรน..โดนกระทบ 64/48 เมื่อมีสิ่ง..มากระทบ..สงบไว้ หรือว่าใช้..อารมณ์..โหมกระหน่ำ สงบนิ่ง..ใช้ปัญญา..มาทางธรรม โหมกระหน่ำ..กลับไป..ยิ่งไกลทาง 64/49 ยังลังเล..สงสัย..อะไรอีก เจ้าหลบหลีก..หนีตาย..ได้ไหมเล่า แม้บำรุง..มากมาย..กายของเรา เขายังเอา..ชีวิตได้..ไม่ยากเลย 64/50 เอาเวลา..ที่เหลือ..เพื่อฝึกใจ อยู่หรือไป..เมื่อไร..ก็ไม่สน คิดดูที..กายนี้..ใช่ของตน เมื่อตายพ้น..คืนเขา..ไม่เอาไป 64/51 ตัดนิวรณ์..ตัดตอน..ตัดตัวตน ตัดกังวล..ก้องกังวาล..รำคาญจิต สิ่งรอบกาย..ตัดทิ้ง..แล้วนิ่งคิด มีชีวิต..หาทางพ้น..ไม่วนคืน 64/52 เมื่อใจจิต..จดจ่อ..ต่อสิ่งใด ไม่สนใจ..รอบข้าง..ไม่ว่างคิด บ้างบางคน..คิดโกรธ..เพราะโสตปิด ครับผมผิด..ขอโทษ..โปรดอภัย 64/53 ชีวิตเรา..ก็เท่านี้..ขี้แล้วกิน เป็นอาจิณ..แต่เกิดกาย..ตายก็จบ ยังก่อกรรม..ยังลำบาก..มากชาติภพ จะต้องรบ..กิเลสร้าย..ไปอีกนาน 64/54 เอาความดี..พอมีบ้าง..สร้างรั้วกั้น จิตมุ่งมั่น..เฉพาะดี..ไม่มีถอย เมื่อตั้งจิต..อธิษฐาน..นิพพานคอย ใช่เลื่อนลอย..เมื่อที่นี่..ใจมีธรรม 64/55 ชีวิตคน..บนกองกรรม..จงจำไว้ ขอจงใช้..อุเบกขา..ขึ้นมาตั้ง กรรมอาจหนัก..ต้านไม่ไหว..กายอาจพัง แต่จิตยัง..คงอยู่..รู้ใช้กรรม 64/56 เคยก่อกรรม..กงเกวียน..เวียนหมุนกลับ ที่ตกอับ..อัดอั้น..นั่นกรรมย้อน ดวงไม่ดี..มีกรรม..ตามตัดรอน จิตรู้ก่อน..อุเบกขา..ไม่ว่ากัน 64/57 เจ้ากายนี้..ยังไม่ตาย..ใช้ให้เข็ด หวังสำเร็จ..จบกิจใหญ่..ใช้ให้คุ้ม มีสติ..จิตแจ่มใส..ใจศีลคุม ถูกกรรมรุม..นั่งหัวร่อ..ก็มันกรรม 64/58 กายยังอยู่..ข่มขู่ไว้..ไม่ก่อกรรม มุ่งกระทำ..ความดี..ให้มีผล ให้มันชิน..ดีอุทิศ..แนบจิตตน ความเป็นคน..สมบูรณ์แน่..แม้ต้องตาย 64/59 วันเวลา..ล่วงเลย..ไม่เคยกลับ วันล่วงลับ..ใกล้มา..อย่าประมาท การมีกาย..ทุกข์สมทบ..ทุกภพชาติ ขอลาขาด..พระนิพพาน..นั้นที่หมาย 64/60 แล้วตั้งจิต..อธิษฐาน..ทุกวันคืน ทั้งหลับตื่น..พระนิพพาน..นั้นที่หมาย ถึงเจ้ากรรม..จัดฉาก..ให้มากมาย ก็ไม่คลาย..จิตมั่น..นิพพานเทอญ
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |