โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 196 "สาเหตุของความล้มเหลว" โจทย์โดยคุณ toor36
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 196
"สาเหตุของความล้มเหลว" โจทย์โดยคุณ toor36
เรื่องที่ 3
ล้มเหลว....อีกแล้วเหรอ หลายครั้งหลายครา สิ่งหวังไม่เป็นดั่งคาด
**ปฏิบัติหน้าที่เต็มความสามารถแล้ว ทำไม....ไม่ได้ 2 ขั้น
**ก็ไหนว่าพยายามจนถึงที่สุดแล้ว ทำไม.....เกรดตก
**ก็ทำดีเท่าที่จะดีได้แล้ว ทำไม...ยังมีคนจ้องแต่จะว่าร้ายป้ายสีได้
**รักมากที่สุดแล้ว ทำไม....ผลตอบแทน คือไม่ได้รักตอบแม้แต่น้อย
**ปลูกต้นไม้มาตั้งนาน รดน้ำให้ปุ๋ย ทำไม.....ไม่ออกดอกออกผลให้ชื่นชม
**อ่านหนังสือมาตั้งหลายรอบ ทำไม.....จำอะไรไม่ได้เลย
**ทำแต่บุญ ไม่เคยทำบาปทำชั่ว ทำไม....ไม่เคยถูกหวยสักที
ล้วนแล้วแต่ ถามว่า ทำไม ทำไม และทำไม จึงล้มเหลว
****************************
แว่บแรก... แว่บแรกที่พบความล้มเหลว โกรธ โวยวาย ร้องไห้ เสียใจเศร้าซึม โทษคนโน้น โทษคนนี้ โทษเหตุนั้น โทษเหตุนี้ เมื่อสิ่งที่หวังตั้งใจ ล้มเหลว มีใครหันมามองตัวเองบ้าง โทษตัวเองบ้าง ว่า ที่ทุกอย่างมันพังภินท์ ล่มสลาย มิใช่สาเหตุอื่นใด แต่เป็นตัวเอง...นั่นไง ที่เป็นต้นเหตุ ของความล้มเหลวเหล่านั้น
********* ?????????? **********
**ทำงานเพราะอยากได้ 2 ขั้น ทำเพราะกดดัน เครียด อาจทำไปทุกข์ไป ไม่สนุกกับงาน พอขัดข้องหมองใจ งานก็สะดุด ไม่ลุล่วงตามเป้าหมายขององค์กร ก็โทษเพื่อนร่วมงาน โทษลูกน้อง โทษเจ้านาย
**ก่อนสอบก็ตั้งใจอ่านหนังสือแล้ว เก็งข้อสอบก็แล้ว เรียนพิเศษก็แล้ว ติวกับเพื่อนก็แล้ว แต่ตลอดทั้งเทอม มิได้ส่งงานเลย เข้าเรียนสาย แว๊บออกจากห้องเรียนก่อน ไม่เคยจดบันทึก ไม่เคยตามงาน ก็โทษเพื่อน โทษครู โทษพ่อโทษแม่ไปเรื่อย
เมื่อติด0
**ทำดี เท่าที่จะทำได้แล้วนะ หมายใจจะได้คำชื่นชม อยากได้เกียรติบัตร เกียรติคุณ เห็นใครทำดี แทนที่จะไปอนุโมทนา กลับไปค่อนขอดเขา ว่าทำบุญเอาหน้า ภาวนากันตาย ใครเขาจะสรรเสริญ ก็มีแต่เพื่อนจะแอบซุบซิบ ซุบซิบ ให้ระคายหู แล้วก็มาตีโพยตีพาย ว่าทำดีไม่มีคนชม
**ฉันรักเธอ ฉันเทิดทูนเธอ ฉันทำให้เธอแล้วทุกสิ่ง แล้วใยฉันถูกทอดทิ้ง ไร้ที่พึ่งพิง มานั่งนิ่งๆน้ำตาตกใน ก็ระหว่างทางรักนั้น แอบปันใจ ปันตาไปให้ใครบ้างล่ะ บางทีแค่รัก มันยังไม่พอนะ...คงต้องมีหลายอย่างประกอบด้วย แล้วมีหลายอย่างนั้นรึเปล่า
**ปลูกต้นไม้ มิใช่แค่รดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย แล้วจะได้ดอกได้ผลสมดั่งปรารถนา เหมือนที่เห็นตามโฆษณาหรอก มันจะต้องเอาใจใส่ ใกล้ชิด รู้ทิศรู้ทาง รู้กว้างรู้ยาว รู้ชุ่มรู้แห้ง รู้แสงรู้อับ ด้วยนะ
**อ่านแล้วอ่านอีก สุดท้ายจำอะไรไม่ได้ โทษคนเขียนว่าเขียนไม่ดี วกวนอลหม่าน ไม่นอกเข้าใน ไม่ในออกนอก ไร้เหตุไร้ผล ไร้สาระต่อผู้คน อ่านไปก็ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยศึกษาแก่น และกะพี้ ไม่เคยมีสมาธิตั้งมั่น ไม่เคยทำmind map สุดท้ายต่อให้อ่านหลายจบก็ล้มเหลว จำไม่ได้
**ทำบุญทอดผ้าป่าทุกปี ทอดกฐินมิได้ขาด ปล่อยนกปล่อยปลา เข้าพรรษางดดื่ม สวดมนต์ก็อธิษฐานขอให้ถูกหวยรวยล๊อตโต้ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาซื้อ ทุกงวด ทุกงวด แล้วก็ไม่เคยได้รางวัลอะไรกับเขา ก็โทษโน่น โทษนี่ ก็โถ...โถ... ทั้งปี ซื้อทีละยี่สิบ!!!
ใช้บัวเป็นสัญลักษณ์แทน ผู้คนสี่เหล่า สาเหตุแห่งความล้มเหลว สำหรับตัว ตะลีกีปัสเองเขียนเรื่อง ถนนสายนี้ตะพาบ ส่งไม่ทัน ก็อยากจะโทษว่ามีเวลาน้อย หัวข้อยากไป คิดไม่ออก ข้อมูลหายาก
แต่จริงๆแล้วโทษตัวเองนะคะ ว่างานเขียนที่ไม่ใช่อารมณ์อยากเขียน มันยากจังค่ะ ทั้งๆที่ หัวข้อ ความล้มเหลว เป็นสิ่งที่เกิดกับตัวเองบ่อยมาก
พออารมณ์มา เลยรีบเขียนไว้ก่อน มิฉะนั้น ความคิดอาจสะดุดกึกกัก จนเขียนไม่ออกก็เป็นได้
จะพบว่า จากล้มเหลวสู่ สำเร็จ อาศัยเหตุและปัจจัยหลายๆอย่าง รวมทั้งกระบวนการมากมายทั้งหลายทั้งปวง ที่หล่อหลอมรวมทั้งประสบการณ์ ความอดทนอดกลั้น ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค และกว่าที่คนๆหนึ่งจะมีประสบการณ์ของความล้มเหลว จะต้องผ่านอะไรต่อมิอะไรนานัปการ เชื่อเถอะ คนล้มเหลว ยังเคยทำสิ่งที่เคยฝัน มีจุดหมาย ยังดีกว่าคนที่ไม่เคยล้มเหลว เพราะไร้ฝัน ไร้จุดหมายบางทีอาจไร้ค่าเสียด้วยซ้ำ เพราะไม่เคยทำอะไรเลย
มีใครไม่เคยล้มเหลวบ้าง
| Create Date : 20 มกราคม 2561 |
| Last Update : 30 มกราคม 2561 8:59:15 น. |
|
41 comments
|
| Counter : 1760 Pageviews. |
|
 |
|
..HappY BrightDaY.. 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
แต่การล้มเหลวก็ยังมีสิ่งดีๆ คือการที่ไเ้ลงมือทำ
ทำให้มีประสบการ์ การเรียนรู้เพิ่มขึ้น
นั่นหมานถึงว่าดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย