เจิมๆๆๆ
ถือเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณื
โจทย์ครั้งนี้ยากดังที่แม่ตะลีว่าค่ะ

ผมเจองานเขียนพี่หนูหล่อ คุยในบล๊อกแบบซื่อ ๆ นี่แหละใจ
ก็นึกถึง อาจารย์หนุ่ม ใจดีคงมีบ้านอยู่อิสาณ 555

""""

ผมก็เหมือนกัน เขียนที่อื่นมันหงอย ๆ และพอดีอยากรู้เรื่อง
ที่แท้จริงของไทย เลยเข้าดูเวฟ ตปท. แล้วก็ไปเจอคนพูดถึง
BG ชักสนใจ อืม..เราอยากเล่าเรื่อง ทุ่งนา ฟ้ากว้างน้ำไหล
ในลำเหมือง อ.สารภีเชียงใหม่ การปลูกถั่วลิสง รับซื้อถั่วดิบ
มาตากพอแห้ง ก็นำเมล็ดไปขาย การกินอยู่

เลยเขียนเล่า จากเรื่องจริง..... ทีนี้เริ่มสนุกตั้งแต่นั้นมาไม่
เคยขาด

ก็ค่อย ๆ เรียนรู้ การลงภาพ แต่การย่อภาพก็ไม่เป็น หุ หุ

ลองผิดลองถูก เปิดตำรา ตัดภาพให้เล็กลง หรือตัดขอบพรรค์
นั้นแหละ.. มีคนเข้ามาดูก็ดีใจ

ผมว่า การที่เพื่อน ๆ มาเยี่ยมเยียนเรา ช่วยให้มีกำลังใจเขียน
ไม่ต้องโหวตก็ไม่เป็นไร..

ในทำนองเดียวกัน เราน่าจะไปเยี่ยมเพื่อน ๆ ให้กำลังใจเขาบ้าง

ส่วนเนื้อหา เพียบเพราะทำงานหลายแห่ง เลยโม้ได้ง่าย 555

ขอบคุณนะครับที่ ช่วยเผยให้รู้ว่าเขียนบล๊อกได้แบบไหน

สาธุอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
คุณแม่ตะลี แต่งซิ่นสวยงามตลอด
คิดว่ามีแต่เย็นคนเดียว ที่ทวง กิฟท์โวเช่อร์
ตะพาบ แต่ทวงไป 2 ครั้งแล้วก็เงียบหาย
ไม่ทวงแล้วดีกว่าค่ะ เรื่องประสบการณ์ตรง
เบาสมอง ทักทายไปมา เย็น ชอบอ่านค่ะ

อ่านแล้วก็สรุปว่า ตามนั้นนะจ๊ะ
รู้ๆกันอยู่แล้ว

อนุโมทนาบุญค่ะ

ผมก็เริ่มต้นคล้ายๆ กันครับ เขียนแบบสนุกๆ ไม่คิดอะไรมากนี่แหละ ไม่รู้เมื่อไหร่มันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เรื่องรางวัลคงรวบรวมให้ได้เยอะๆ แล้วค่อยส่งทีเดียวมั้งครับ

ป.ล.ไว้เอาน้องหมาที่บ้านมาอวดบ้าง จริงๆ เคยอวดในบล็อกเก่าๆ บ้างเหมือนกัน

มาอ่านการเขียนบล็อกค่ะ
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่

ผมคิดว่าบล็อกทำหน้าที่ได้ดีอยู่สองเรื่องครับพี่
หนึ่ง บันทึกประสบการณ์หรือเรื่องราวของเรา
สอง เป็นที่ฝึกฝนทักษะด้านต่างๆ

อย่างผมเองตอนแรกเขียนกลอนยังไม่เป็นเลยครับ
พอเขียนบล็อกไปเรื่อยๆ ก็กลายเป็นโอกาสได้เขียนบทกวีจำนวนมาก
ได้วาดการ์ตูน ได้ถ่ายภาพมากขึ้น
เพราะต้องหาวัตถุดิบมาเขียนบล็อก 555
กลายเป็นสุดท้ายนอกจากทำให้เราค้นหาความชอบ
ยังสร้างวินัยให้เกิดขึ้นกับตัวเองโดยไม่รู้ตัวด้วยล่ะครับ

ผมชอบเถาตำลึงมากครับพี่
มันเหมือนงานศิลปะจากปลายพู่กันเลยครับ

เห็นรูปที่พี่ไปทำบุญที่วัด ชื่นใจดีจริงค่ะพี่

ขออนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ

ป.ล.ขอบคุณมากค่ะพี่ ที่แวะไปคอมเม้นท์ที่บล็อกน้อง

เริ่มการเขียนจากว่าง ๆ แล้วเขียนมาเรื่อย ๆ เลยค่ะ
ตอนนี้ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง แต่ก็ยังเขียนอยู่ เพลินดีนะคะ

รางวัลของบล็อกแก๊ง ได้ยืนยันตัวตนด้วยบัตรประชาชนหรือยังคะ
ลองเข้าไปที่หน้าจัดการบล็อก เลื่อนลงล่าง ๆ จะมีข้อความว่า
ได้รับรางวัล ให้คลิ๊กไปตรงนั้นค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่

เหมือนกันเลยครับ ผมมาเขียนบล็อกช่วยคลายเครียด เพราะงานที่ทำก็เครียดเหมือนกัน 555
เขียนตอนแรก ๆ เรื่องไร้สาระมาก ๆ แต่มีเพื่อน ๆ มาเยี่ยมชมกันครึกครึ้นเลย
หลัง ๆ เปลี่ยนมาสายกีฬากับดูหนัง ที่ตัวเองชอบ ก็โอเคเลยครับ แต่ยังไม่ค่อยมีสาระเหมือนเดิมครับ 555

เรื่องเขียนเพื่อให้ได้รางวัล มิใช่ประเด็น
แต่หากได้รางวัลมา ก็ชอบค่ะ
ถือเป็นกำลังใจ โห...ตังก์อ่ะ ใครจะไม่ชอบ

โอ๊ยโดนใจอ่ะแม่ตะลี นี่แหละคนจริง
เนอะ ได้รางวัลใครบ้างไม่ชอบ
แม้จะเขียนเอาสนุก ๆ ก็เถอะ

เขียนตะพาบจินเคยได้รับวอยเชอร์ 1 ครั้งค่ะ
แล้วก็ได้จริง ๆ เมื่อปีที่แล้วมั้ง
แต่ปีนี้ก็ลุ้นอยู่ แต่ได้ไม่ได้ช่างมัน

มีเวลาก็เขียน โจทย์เขียนได้ก็เขียน
เขียนไม่ทันหรือตีโจทย์ไม่ออกก็ไม่เขียน
เป็นการร่วมสนุกกับเพื่อน ๆ จะได้ไม่เงียบเหงา
ส่วนรางวัลผลพลอยได้

จินชอบอ่านบล็อกแม่ตะลีนะ
อ่านแล้วยิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง ขำจริง ๆ นะ
สายลูกทุ่ง ลุยดะ กล้าไม่เกรงกลัวสิ่งใด
ขนาดงูเห่าเขียนเสียจินกลัวมาก แต่แม่ตะลีไม่กลัวมากมาย

เล่าเรื่องสัตว์เลี้ยงได้น่ารักน่าชัง
อ่านไปยิ้มไป ใจชักจะเอนเอียงอยากเลี้ยงตาม
แต่นึกถึงเวลาที่ตัวเองมี ก็กล้วจะสร้างบาปสร้างกรรม
เอาสัตว์มาทรมาน ดูแม่ตะลีเลี้ยงดีกว่า
นี่ก็อีกเหตุผลที่จินว่าแม่ตะลีมีความเมตตา
สัตว์ร่อนเร่ยังมาหาแม่ตะลี เค้ามีสัญาชาตญาณของตัวเอง

แม่ตะลีเป็นคนถ่อมตัวตลอด
ืทั้งที่ทำเรื่องราวในบล็อกในน่าอ่านมาก ๆ ค่ะ
เขียนบล็อกด้วยกันต่อไปเนอะ

ผมถ่ายภาพเถาตำลึงไว้เยอะมากครับพี่
สองปีที่แล้วถ่ายภาพทุกวัน
จนคนสวนตัดต้นทิ้ง
ผมเลยไมไ่ด้ถ่ายอีกครับ 555

ชอบอ่านสำนวนแม่ตะลีค่ะ เหมือนนั่งคุยกันเพลินดีค่ะ

ขออนุโมทนาบุณนะคะ

จากบล็อก
นั่นสินะคะถ้าเจอกันอสงไขยเบื่อตายเลย5555

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

สวัสดีครับแม่ตะลี
ผมแวะมาอ่านรอบนึงแล้วครับเมื่อวานกำลังเดินทางเลยไม่ได้ทักทาย
นุ่งซิ่นเดินสายทำบุญยังสวยเหมือนเดิมครับ ^^

แอร์ป้าจำปี ดูชั่วโมงบินสูงจริงๆครับ ถ้าbusiness จะแบบว่า....เค้าดูยิ้มๆ เอ็นดูผมเหมือนลูกเหมือนหลาน....

จริงๆมาทำงานสนุกครับ ผมจะแอบเที่ยวที่ที่ไม่เคยไปทุกครั้ง ใกล้บ้างไกลบ้าง แต่คราวนี้เพลียร่างมากครับ เลยไม่เที่ยว นั่งๆนอนๆ ครับผม
คราวหน้าพร้อมกว่านี้ยาวๆแน่นอนครับ ^^

สวัสดียามเช้าครับพี่

แวะมาอนุโมทนาบุญค่ะ
ขอให้ทุกๆคนและประเทศไทยเข้มแข็ง

สวัสดีเช้าวันอังคาร

มี้ก็เคยได้รางวัลจากงานตะพาบ นานมากแระ ถึงมือใช้เรียบร้อย อิอิ

ได้อีกมุมมองหนึ่งของการเขียนบล็อก
ความเป็นอิสระจะช่วยให้การเขียนได้เลื่อนไหลชวนอ่าน
เรื่องใกล้ตัวหยิบฉวยได้ง่าย แถมเป็นประสบการณ์เฉพาะตัวยิ่งชวนติดตาม

ปล. เขาในข้อเขียนเป็นเรื่องของผมเองครับ

ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
บรรยากาศแบบในภาพวัดใน กทม. ก็ยังมีนะคะ