จำได้ๆ เลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ เหมือนกับของผมเลย ตัวที่บ้านผมตอนนี้ดูไม่ร่าเริงเหมือนเก่า เป้นโรคหัวใจด้วย ก็พยายามประคองกันไป แต่มันยังดูแข็งแรงอยู่นะ

อยู่รักผูกพัน จากไปคิดถึง

หมาแก่มันก็ต้องตายค่ะแม่ตะลี
มันเป็นเรื่องธรรมชาติจ้า

พอได้เลี้ยงแล้วเราก็รักมากจริง ๆ ครับพี่
ของผมชิวาว่าเสียไปเมื่อปีที่แล้วอายุ 11 ปี นอนกอดด้วยกันเลยครับ
เป็นภาพจำที่เก็บไว้ในใจตลอดกาลครับ

ไม่ว่าสัตว์เลี้ยงหรือคน
เมื่อรัก
ก็ผูกพัน
เมื่อผูกพัน
ก็อยู่ในความทรงจำ

แต่อย่างน้อยที่สุด
ผมว่าเจ๊าะแจ๊ะ
ก็ได้อยู่กับเจ้าของที่รักเค้าจนวาระสุดท้าย
ดูแลกันอย่างเต็มที่
ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ใครก็ปรารถนาจะพบเจอครับพี่

เคยผ่านมาเหมือนกันเดี๊ยะ ๆ เลยค่ะ

เจ๊าะแจ๊ะน่ารักน่าเอ็นดูมากค่ะแม่ตะลี
สัตว์เลี้ยงเรารักเมื่อจากไปก็คิดถึงนะคะ

ขอบคุณแม่ตะลีมากค่ะที่แวะชมเมนูบ้านต๋า
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่

น้องหมาพันธ์นี้น่ารัก เห็นหลายตัวที่หวงของ แม้แต่ของ
ในบ้านใครแตะไม่ได้ เจ๊อะแจะอายุยืนแต่ก็ต้องจากไปตาม
อายุขัย

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

จากบล็อก
คนวิ่งเป็นประจำแก้เข่าเสื่อมได้ครับพี่ เพียงแต่ต้องมีการยืดเหยียดก่อนและหลังวิ่งด้วยครับ น้ำหนักก็ลดลงด้วยครับ ปั่นจักรยานก็ช่วยเรื่องเช่าได้ครับ

สองปีแห่งความเศร้านะคะ

เจ๊าะแจ๊ะน่ารักน่าเอ็นดู เป็นความทรงจำดี ๆ นะคะ
เลี้ยงเจ้าสองเหมียวตอนนี้ เข้าใจสัจธรรมนี้ดีค่ะ
ถึงเวลายังไม่รู้ใครจะไปก่อนใครเลย

ขอบคุณกำลังใจด้วยนะคะ