ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กม. # 242 : ประทับใจ : เกือบได้วางมวย
ถนนสายนี้มีตะพาบ หลัก กม. ที่ # 242 : ประทับใจโจทย์โดย คุณJinnyTent
ในชีวิตนี้ มีเรื่องประทับใจมากมายหลายเรื่องทีเดียว แต่ขอยกมาเพียง 1 เรื่อง ที่ทังประทับใจและหวาดเสียว
หลายปีมาแล้วขับรถขึ้นกทม.ไปทำธุระ ขาขึ้นก็รบรากับถนนหนทางที่เปลีียนไป และทะเลาะกันเอง สองคน เรื่องบอกทาง ด้วยไม่ได้ขับรถขึ้น-ลงบ่อยครั้งนัก แค่ปีละครั้งเดียว GPS ก็ไม่มี Google Map ก็ไม่มี มีแต่แผนที่ประเทศไทยเล่มเบ้อเริ่มเทิ่ม แม่ตะลีเป็นคนเปิด และบอกทางให้พขร.คู่ใจ ก็ทะเลาะกันไป ตลอดทาง บนเส้นทางที่ไม่คุ้นเคย เพราะการตัดถนนใหม่ ขาไปถึงบ้านแม่จนได้ แต่ขากลับนี่ซิ อุตส่าห์ซักซ้อมก่อนกลับเป็นอย่างดี แต่พอออกจากบ้านตอนตี4 ฟ้าก็มืด ถนนตัดใหม่ก็มืด ทางบนแผนที่ไม่ปรากฏ จากถนนบรมราชชนนีจะตัดเข้าเพชรเกษม เพื่อออกเส้นทางนาเกลือสมุุทรสาคร ไม่รู้ทาง หลุดเข้าไปพระราม2 แล้วอยู่ๆ ก็จะมุ่งหน้าเข้าทางด่วน ที่ตัดใหม่ และยังไม่เสร็จ ที่สำคัญมืดสุดๆ ไฟบอกทาง ป้ายอะไรก็ไม่มี ขับไปๆ หยุดๆ ฉวัดเข้า เฉวียนออก และตลอดทาง มีรถจี้ตามหลังมา1คัน เปิดกระจก ทำท่าชี้โบ้ยชี้บ้ายมาทางเรา เราก็ไม่หยุด ไม่เปิดกระจกพูดด้วย เพราะยามมืดค่ำดึกดื่นแบบนี้ ไม่ไว้ใจใคร ถามกัะนเองสองคนตา ยายว่า ลืมปิดท้ายรึเปล่า...ก็ไม่ลืม มีอะไรหลุด ชำรุดเสียหายรึเปล่า ก็ไม่นะ ตรวจดูก่อนออกรถแล้วนี่นา รถกะบะคันข้างหลัง ยังจี้ไม่เลิก ตะโกนโหวกเหวกให้เราหยุด ให้จอด ข้างทาง...โห...ใครจะกล้าอ่ะ เสียว.. ยิ่งเร่งเครื่องเข้าไปใหญ่ 2ข้างทางก็มืดซะ...มองอะไรไม่เห็น
รถกะบะก็เบียดเข้ามา แล้วปาดขึ้นหน้า ป๊าดดดดดด โอ๊ย....ไรกันเนี่ย เราไปทำอะไรให้ฟระ เราต้องหยุดรถกึก จ้องรถคันข้างหน้าใจระทึก มันจะเอายังไงกับเรา คนขับเปิดประตูรถออกมา หน้าตาถมึงทึง ตรงมาที่รถเรา เราจะแล่นหนีก็ไม่ทัน รถประชิดกันเกินไป
พอชายหน้าตาน่ากลัวมีหนวดด้วยเดินมาถึง ก็พูดเสียงดังว่า "เรียกให้จอด ทำไม่ไม่จอด ต้องขับรถตามมาตั้งนาน" เรายังคงนั่งอยู่ในรถ ถามว่า "มีอะไรคะ..." เขาก็ถามว่า "มาจาก ภูเก็ต และจะขับกลับภูเก็ตใช่หรือไม่" เราก็ตอบว่า.."ใช่ค่ะ" เขาร้อง..."นั่นไง ว่าแล้ว หลงใช่มั๊ย" เราก็ตอบเสียงอ่อยว่า..."หลงค่ะ ไปไม่ถูก" เขาก็ขึ้นเสียง..."ก็เรียกตั้งนาน ทำมือให้จอดก็แล้ว ตะโกนก็แล้ว ทำไม ไม่หยุด" เราก็ว่า..."อ้าว!!! มืดแบบนี้ ขับจี้ตูด ใครจะกล้าหยุด" ชายหน้าเข้ม หัวเราะ บอก.."ขอโทษ ตั้งใจจะบอกทาง เพราะดูจากป้ายทะเบียนรถ และขับรถปาดไปปาดมา หยุดๆไปๆ ก็รู้ว่าหลงแน่ เพราะถนนสายนี้เพิ่งตัดใหม่ และทางที่คุณจะขับไป มันเป็นทางเข้าทางด่วน ถ้าขับไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ถึงสมุทรปราการแน่ แทนที่จะเข้าสมุทรสาคร" เราสองคนยิ้มแห้ง ยกมือไหว้ขอบคุณ
ชายคนนั้นบอกว่าเป็นคนนครศรีธรรมราช มาทำงานการไฟฟ้า ที่กรุงเทพ กำลังขับรถไปทำงาน แต่เห็นทะเบียนรถเราก็รู้ทันทีว่าหลงทาง เลยพยายามจะบอกทางให้ เรียกให้หยุด ก่อนที่จะเข้าทางด่วน
ที่จริงเขาต้องเลี้ยวไปทำงานอีกทางซึ่งเลยมาไกลแล้ว แต่พยายามขับรถไล่ตาม มาบอกทางให้เรา เพราะหวังดี ด้วยเห็นเป็นคนภาคเดียวกัน จากป้ายทะเบียนรถ เราสองคน ยกมือไหว้ขอบคุณ ไม่ลืมที่จะขอชื่อและเบอร์โทรไว้ รวมทั้งให้เบอร์ของเราไว้ด้วย บอกว่าถ้าผ่านไปแถวบ้านให้โทรหาได้เลย ยินดีต้อนรับเสมอ
แล้วเราก็ขับล่องใต้ผ่านนาเกลือที่เคยคุ้น กลับสู่บ้านด้วยความปลอดภัย และไม่เสียเวลากับการหลงทาง
เป็นความประทับใจอย่างมากในครั้งนั้น เขาอุตส่าห์ขับรถตามมาตั้งไกล เพื่อจะบอกทางให้
ไอ้เราก็เกือบจะมีเรื่องเสียแล้ว เพราะการขับรถจี้ตูดของเขา การขับปาดหน้า ทำให้เราโมโห เกือบได้วางมวยกัน
ขึ้นต้นร้าย ลงท้ายดี ความประทับใจครั้งนี้ ไม่เคยลืมเลย
ขอบคุณผู้หวังดีบอกทางคนนี้ด้วยค่ะ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
สวัสดี
Create Date : 11 ธันวาคม 2562 |
Last Update : 11 ธันวาคม 2562 9:44:16 น. |
|
14 comments
|
Counter : 1913 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณJinnyTent, คุณmcayenne94, คุณโอพีย์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณเนินน้ำ, คุณวลีลักษณา, คุณhaiku, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณkae+aoe |
โดย: JinnyTent วันที่: 11 ธันวาคม 2562 เวลา:12:01:51 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 11 ธันวาคม 2562 เวลา:12:58:50 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 ธันวาคม 2562 เวลา:20:58:28 น. |
|
|
|
โดย: วลีลักษณา วันที่: 11 ธันวาคม 2562 เวลา:21:19:33 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 ธันวาคม 2562 เวลา:23:47:06 น. |
|
|
|
| |
เป็นตะพาบที่น่ารักค่ะ