ที่แจ้นมานี่ก็ไม่ได้จะมาแจกของขวัญอาบยาพิษหรอกนะ เจ้าแจ๊ะ
แค่จะมาเสนอหน้าบอกว่า ได้ไปแจ้งทีมงานให้แล้วว่าบล็อกแม่เจ้านั้น
ภาพโปรไฟล์หาย เขาให้มาบอกว่า ให้ลองอัพภาพเข้าไปใหม่
ถ้าไม่ได้หรือหายอีกแล้วค่อยไปแจ้งใหม่ เพราะอาทิตย์ที่ผ่านมา
ที่ยายแจ้งไปหลายคนนั้น เขาปรับบริการตรงนี้ไปหมดแล้วจ้าาาา

สวัสดีมีสุขค่ะพี่ภาขา

น้องจะไปใส่ภาพเป็นรึเปล่า ยังสงสัยตัวเองค่ะ
ภาพเดิมที่ใส่ไว้ก็คงหาไม่เจอแล้ว...แฮ่ะ
ก็มันนานมากจริงๆค่ะ
ที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย
น้องก็หวังพึ่งพี่แหละค่ะ

คำว่าผลประโยชน์จึงเป็นคำที่ยังน่ากลัวเสมอนะครับพี่
ไม่มีผลประโยชน์ต่อกัน
บางคนจึงไม่คิดทักทาย
แต่พอให้คุณให้โทษกันได้
ยิ้มหวานก็ถูกส่งมา
ของขวัญก็ถูกส่งมา

น่ากลัวจริงๆครับ

กลัวมากๆพวกปากหวานก้นเปรี้ยว (ไม่เคยไปดมหรอกค่ะ)

ดีที่แต่ก่อนจะทำงานกับพวกต่างด้าวซะส่วนใหญ่

มองคนต้องมองนานๆว่าพอกแป้งหนาแค่ไหน (เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย)

ไปแล้วจ้าเดี๋ยวแจมมั่วนิ่มไปกว่านี้

สวัสดีเจ้าของบล็อกจ้า

ของขวัญที่มาพร้อมมีดโกนอาบยาพิษไม่อยากได้เหมือนกันค่า

โหยยยยย เจ้าแจ๊ะ
ยายเจ้าหาเรื่องใส่ตัวป่ะเนี่ย
อย่าบอกนะเว้ยว่า ใช่
ไปดูให้หน่อยจิ๊ว่า แม่เจ้ายังงมอะไรอยู่
อ่ะๆๆๆ ภาพโปรไฟล์ขึ้นแล้วนี่หว่า
ยายเจ้าเก่งนิ ลุ้นแม่เจ้าขึ้น 55
ไปแระ ไปหาที่เค้งใต้ต้นไม้ก่อง
ร้อนโพดๆ

ในทางธุรกิจ มีผลประโยชน์ต่างตอบแทน
วินวินกันทั้งสองฝ่ายค่ะ
แต่ถ้าเป็นของขวัญอาบยาพิษ อย่าเอามาให้เลย
ไม่อยากอายุสั้นค่ะ 555

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือใจคนนะคะ คอยแต่หวังผลประโยชน์

ของขวัญที่ให้มาก็ไร้ค่า ไม่อยากได้เช่นกันค่ะ

อ่านแล้วคิดถึงตัวเองเลยค่ะ ไม่ได้ทำงานประจำมา 10 กว่าปีแล้ว เพราะลาออกมาเลี้ยงลูกเอง เป็นแม่บ้านร้อยเปอร์เซนต์เลย เพื่อนฝูงบางคนก็ไม่ค่อยอยากคบ (มังคะ) ด้วยว่าเราไม่ค่อยมีคุณใด ๆ ให้เค้า

แต่ชอบค่ะ สบายกายสบายใจดีนะคะ

ของขวัญที่ไม่อยากได้ แต่ก็ต้องจำใจรับเพราะไม่อยากให้คนให้เสียน้ำใจ
แล้วค่อยเอาไปผ่องถ่ายให้คนอื่นต่อไปค่ะ

555 อ่านท่าตกใจของแม่ตะลีแล้วอดยิ้มไม่ได้
เอาน่าาาา อยากรู้ว่า 30 บาทจะได้เมนูอะไรนะคะ มาหนุก ๆ กันค่ะ

เคยเจอเหมือนกันคนแบบนั้น แต่ไม่เคยซื้อของอะไรมาให้นะคะ แค่ยกมือไหว้ ก็ตกใจมากพอแล้วค่ะ ฮ่า

สวัสดียามเช้าครับพี่

ของขวัญแบบนี้รุ้งก็ไม่อยากได้อะ
น่ากลัวเกิ๊น
โชคดีที่การทำงานของรุ้งไม่เจอกับเรื่องประจบประแจงแบบนี้

แจ๊ะะะะะะะ
แม่เจ้าทำอะไรอยู่ ผัดหมี่อีกป่ะ
ยายจากิงมั่ง

วันนี้ยายจะส่งเมล็ดกี่นกไส้ไปละ
มันจะขึ้นบ้างหรือไม่ก็แล้วแต่ดวงจินะ
เหมือนจะมีเมล็ดสมบูรณ์อยู่สองสามเมล็ด
เสี่ยงดวงไปเล๊ยยยยย ส่วนต้นกระดังงา
ยังโด้ปให้มีแรงเดินทางอยู่จ้าาาา

สกินเนอรี่เหรอ ไว้คุยกันหน้าฝน
แต่ยายจะลืมปลายๆแล้งนี้แหละ คิคิ

สกินเนอรี่อ่ะไม่ลืมร้อก เพราะเล็งจะแลกกะสายเสริฐ
ไอ้เจ้าสายเสริฐอินโดเนี่ย เห็นครั้งแรกที่บ้านเกิดเค้าเลย
เป็นร้านอาหารที่บาหลี กอใหญ่เบิ้ม แต่ถ้าเจ้าของยอมขาย
ก็จะหอบกลับมาจนได้ น่าจะหนักกว่า 5 กิโล กำลังมี
ดอกหลายสิบช่อ แต่เค้าไม่ขาย โคดโชคดี เพราะถ้าขาย
อาจสู้ราคาไม่ไหว เสียหน้าอีก เหอๆ

แต่เค้าว่าสายเสริฐจากทางใต้ของเราซึ่งหน้าตาผิดกันเลย
ก็สวยและหอมมากเนอะ เคยเห็นป่ะ

เรื่องผลประโยชน์..จากคนที่เขาหวังได้จากหน้าที่ตำแหน่งของ
เรา.. เห็นบ่อยครับ

ของขวัญบางอย่างไม่กล้ากินก็มีแหะ ๆ กลัวเดินตามต้อย ๆ
รับมาให้ คนอื่นไปเลย..

....

ที่น่าวิตก...มีแต่คนนำของมาให้ในโอกาศต่าง ๆ... เราต้อง
นำเงินไปซือของตอบแทน เยอะนะครับ ปีหนึ่งเยอะไม่น่าเชื่อ

บางทีก็ใช้วิธีง่าย ๆ แยกของที่รับไว้ ใส่กระเช้าหรือกล่อง
ไปมอบให้พวกเขาแทน... แต่ต้องระวังอย่านำของไปให้ คน
เดิมก็แล้วกัน 555