เที่ยวเชียงใหม่เยอะกว่าเค้าอีกอ่ะ อิอิ

ถือเป็นวัยที่ได้พักได้เที่ยวได้ทำอะไรที่อยากทำโดยไม่ต้องกังวลอะไรอีกแล้วล่ะครับ

สวัสดีครับ

ได้ท่องเที่ยวไปหลายๆที่ดีจังเลยครับ
ตอนเด็กๆเวลาดื้อก็เคยโดนตีบ้างเหมือนกันครับ
ไว้มาอีกรอบครับ

มีความสุขดีจังค่ะ
เห็นในภาพไปร้าน คุณแม่ลำดวนที่ ปัวด้วย
ได้ผ้าทอมือมาเยอะเลยสิคะ

ปฐมวัย ดึก... ผมว่าสบายเหมือนกัน แต่นาฬิกาชีวิตมันเคย
ตืนตี 4 ทำงาน.. พอไม่มีงานที่ต้องทำมันก็ตื่นเอง

แก้ไขพอได้ครับแม่ตะลี... ตืนมาเช็คข่าว อ่านบล๊อกเพื่อน ๆ
แล้ว ก็นั่งเขียนบล๊อกไว้ล่วงหน้า ตรวจแก้ ตรวจแก้เพลินดี

ส่วนการร้องเพลงผมสบายหน่อย เพราะมีชมรมดนตรีเกือบจะ
ต้องไปทุกวัน ไม่ไปไม่ได้เพื่อน ๆ เขาถามหา
...

เรื่องทำงานให้แม่ตอนเด็กเหรอ แหะ ๆ ผมก็ขี้เกียจทำเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยซิกแซกเท่าใด.. เพราะต้องตักน้ำ
จากบ่อใส่ตุ่ม น้ำไม่มีมันต้องฟ้องว่าไม่ได้ตักครับ 555

อยากมีปฐมวัย (ชรา) แบบนี้บ้างจังเลยค่า

อ่านตะพาบ วีรกรรมปฐมวัยกับคุณแม่
เห็นจริงด้วยค่ะ
อะไรๆนี่ปกปิดแม่ไม่ค่อยได้
ช่างรู้ไปหมด อิ อิ

ชอบๆๆ ปฐมวัย(หลังเกษียณ) นี้ดีจัง
เป็นอิสระเสรีเหนอสิ่งอื่นใด




ตามอ่านตะพาบครบทุกบ้าน
จนVoteเต็ม ไว้แวะมาเยี่ยมแม่ตะลีใหม่นะคะ

ของเราโดนก้านมะยมคร้า...
เพราะมีต้นปลูกไว้หน้าบ้าน
ชีวิตหลังเกษียณนี่ดีจริงๆคร้า

ปฐมวัยที่บ้านไม่เคยถูกตีเลยครับ พ่อแม่ให้ทำอะไรทำหมดได้ทุกอย่าง
แต่อยู่ที่โรงเรียน โดนครูตีมากกว่าเด็กนักเรียนคนอื่นครับ

มาอ่านปฐมวัยตอนเด็ก
และปฐมวัยตอนสว.ด้วยค่ะ

มาส่งกำลังใจ..แต่เช้า!!

อ่านเม้นท์ รีบวิ่งมาขอบคุณเลยคร้า
ชมได้อย่างปลื้ม จขบ.ก็ยิ้มสวยกว่าเป็นมิตรมากๆน่ารักสุดๆค่ะ

ขอบคุณที่แบ่งปัน

เห็นรูปแรกแล้วนึกถึงไม้ขัดหม้อข้าวตอนเด็กๆ

ถึงที่บ้านจะใช้หม้อหุงข้าวไฟฟ้าแล้วตอนนั้นแต่ยังทีไม้ขัดหม้ออยู่ในบ้าน แม่ใช้ขัดหน้าต่างครัว แม่จะชอบขู่ว่าจะตีด้วยไม้ขัดหม้อ แต่ไม่เคยโดนนะครับ ผิดเล็กๆจะตีด้วยก้านมะยม แต่ถ้าผิดหนักๆก็ตีด้วยกิ่งฝรั่ง อิอิ

ปฐมวัยเมื่อไหร่ก็มีความสุขได้ครับ
ดูจากแม่ตะลีแล้ว มีความสุขจริงๆ ครับ
ได้ทำทสิ่งที่ชอบ ทำแล้วมีความสุข ทำบุญ ไปเที่ยว
นุ่งซินสวยๆ กับเจ๊าะแจ๊ะที่รักครับ